วันอังคารที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

ผิดผีผิดคน !!


          อ้ายบ่อยากอยู่ในเงามืดกับรอบตัวปกคลุมไปด้วยต้นไม้ตะวันลับฟ้ารับจากไปบรรยากาศรอบตัวมืดสนิทมองไปทางไหนเหมือนสีดำไหลเข้าดวงตามันขยับตัวด้วยความเมื่อย 6 เนื่องจากเข้ามาซุ่มอยู่ในจุดนี้ตั้งแต่ช่วงเย็นที่ผ่านมาก่อนออกจากบ้านก็เที่ยวประกาศพอกับใกล้ๆว่าจะไปหาเพื่อนที่ต่างจังหวัดความจริงแล้วนั้นคนอย่างไอ้หมึกจะไปไหนมาไหนก็ไม่มีใครสนใจตัวมันอยู่แล้วเพราะตามปกติมันก็หายหัวจากบ้านอยู่บ่อยๆแต่ครั้งนี้ดูแปลกๆเพราะเจตนาให้ทุกคนรับรู้ว่าตัวมันจะไม่อยู่สำหรับพ่อแม่ข่อยหมึกถึงกับยกมือท่วมหัว รออยู่บ้านก็ขี้เกียจตัวเป็นขนการงานไม่เคยช่วยจับช่วยทำแต่เรื่องกินนอนเป็นที่หนึ่งไม่เคยแพ้ใครทั้งพ่อและแม่ได้แต่ส่ายหัวด้วยความระอาดุด่าก็แล้วสั่งสอนก็แล้วเหมือนรถน้ำมันหัวต่อถึงแยกปากจุดบนหยุดด่าไป any ใสขอให้มึงสันดานอันธพาลเกเรเหมือนพวกวัยรุ่นทั่วๆไปชอบทะเลาะเบาะแว้งกับชาวบ้านเป็นประจำเจ้าหัวหงอกหัวดำมันก็ทะเลาะกับเขาไม่เลือกหากผู้นั้นมาเกะกะขวางตามันชาวบ้านที่รู้จักนิสัยจะพยายามหลีกหนีไม่ข้องแวะด้วยคิดว่าไม่อยากทะเลาะกับหมาบ้า แต่มีหนึ่งเดียวในหมู่บ้านนี้ที่ไม่คิดกลัวไอ้หมึกถึงไอ้หมึกจะมีกล้ามใหญ่หรือแข้งหนักสำหรับหน้าแห้งแล้วก็มองเป็นแค่ไอ้หมึกเด็กในหมู่บ้านเท่านั้นนางแห้งอายุเกือบ 50 ปีรูปร่างสมกับที่พ่อแม่ตั้งให้แต่จะมีรูปร่างแห้งเหี่ยวเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงสวรรค์ก็ไม่ระเบียงจะเอาลำโพงขนาด 100 วัตต์ยัดใส่ปากมาให้ด้วยตามประสานักเลงเขาเรียกว่ามีปากเป็นอาวุธใครๆก็กลัวป๋าแกไม่ใช่กลัวโดนกัดแต่กลัวพลังเสียงที่ด่าได้ต่อเนื่องยาวนานเช่นคนฝากต้องหันหลังโกยแนบมานับไม่ถ้วน และแล้ววงจรอุบาทว์ก็มาบรรจบกันจนได้ เหมือนกับน้ำแห้งมาเจอกันน้ำแห้งเป็นคนรักหมาแก่ชอบของข้าวหรือเศษอาหารจากวัดหรือที่เหลือทิ้งจากงานบุญต่างๆเอามาให้หมากินแต่ไอ้หมึกเกลียดหมาเข้ากระดูกบางคนบอกว่าเพราะมีคนชอบเปรียบเทียบให้มันเป็นเหมือนหมามันเลยพาลเกลียดหมานั่งแห้งนั้นหมาตัวไหนที่แกเคยให้อาหารให้มันกินมันก็แสนรู้จำได้แม่นยำ และมีความรู้สึกว่านางให้เป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งในทางกลับกันน้ำแห้งก็จำลูกน้องของแกได้มีความรู้สึกผูกพันเหมือนลูกเหมือนหลานซึ่งความรู้สึกรักกันของคนและหมานั้นบางครั้งมีมากกว่าคนกับคนด้วยซ้ำไปวันหนึ่งหนังแห้งออกข้าวปลาอาหารมาเลี้ยงลูกน้องตามปกติสังเกตเห็นลูกน้องของแกเดินขาเป๋หลายตัวโดยเฉพาะพวกที่อาศัยอยู่ใกล้ๆบ้านไอ้มึงจะว่ามันกัดกันเองก็ไม่น่าใช่เพราะไม่มีบาดแผลให้เห็นเก็บความข้องใจไว้พลางคิดว่าต้องหาสาเหตุให้ได้วันต่อมาถึงพยายามสืบหาคนที่น่าสงสัยก็คือไอ้หมึกแกจะมาแอบซุ่มๆมองๆอยู่ข้างบ้านไอ้หมึกซึมอยู่หลายวัน ไม่นานความจริงก็ปรากฏให้แกเห็นเพราะการทำความชั่วจะอยู่ใกล้ๆกับคนชั่วลูกน้องของแอร์ 2-3 ตัวหนังเก่าที่เหลืองอยู่บนถนนคอนกรีตที่เพิ่งสร้างใหม่ ความกว้างนั้นเหมาะสมกับหมู่บ้านจริงๆหรอกว่าแก 3-4 ตัว พวกหมาในหมู่บ้านชอบมานอนกันที่ถนนใหม่ไม่รู้เป็นเพราะอะไรคงเห็นเป็นของแปลกเวลาที่มีคนขี่รถมอเตอร์ไซค์ผ่านมาพวกหมาข้างถนนจะร้องเห่าหอนกันจนดังลั่นตามประสามาม่า คนทั่วๆไปเห็นเป็นเรื่องธรรมดา เป็นหมาทำไมเขาไม่หอนก็คงไม่ใช่หมาแต่สำหรับมึงไม่คิดแบบนั้น คนกำลังนอนหลับสบายต้องตกใจและรำคาญหูจะนอนไม่หลับการนอนนั้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับมัน และต้องหัวฟัดหัวเหวี่ยงทุกครั้งที่พวกหมาจรจัดข้างถนนระดมเอาของผู้คนหมาขี้เรื้อนกำลังกกข้อเหวี่ยงมีอารมณ์ไม่ทันได้ระวังตัววัตถุก้อนกลมแข็งเป็นหินขนาดเท่าลูกองุ่นพวงวิทยุมาตามอากาศแม่นเหมือนจับวางมันกระทบกับบริเวณขาข้างหนึ่งของเจ้าขี้เรื้อนเป็นผลให้มันสะดุ้งตกใจพร้อมกับความเจ็บปวดที่แรเงาหาตัวกะทันหันถึงกับกระโดดจนตัวลอยร้องแหกปากไป 3 บ้าน 8 บ้านท่าโยคะหยิกวิ่งสามขาหายมุดเข้าไปในป่าละเมาะข้างทางแต่เสียงครางด้วยความเจ็บปวดยังคงดังไว้ให้ได้ยินอยู่เหตุการณ์เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาหนังแห้งแก่ไม่รอช้ารีบหลุดออกมาไปยังที่ต้นเหตุสายตาสอดส่ายหาที่มา จนมองเห็นไอ้หมึกยืนอยู่ตรงชานบ้านกำลังยืนยิ้มอย่างสะใจในมือถือหลักฐานชิ้นสำคัญคือหนังสติ๊กและลูกหินไม่สนใจกับสิ่งรอบข้างยังไม่สะใจมันกำลังเอาลูกหินยัดใส่ที่เบ้าของยางรองยืดยางออกมาจากหน้าไม้เตรียมปล่อยลูกหินไปยังเจ้าหมาเคราะห์ร้ายตัว พี่งงงงกับเสียงร้องของเพื่อนอยู่บนถนนหน้าบ้าน นางแห้งสาวเท้ารีบเดินไปหน้าบ้านในเมืองแหกปากตะโกนลั่นด้วยอารมณ์โกรธไอ้พ่อแม่ไม่สั่งสอนมึงทำอะไรวะพวกหมานี่ไปขี้รดหัวมึงหรือไงไอ้เวรหนังแห้งใส่ไม่ยั้งเพราะความโมโหตามองไปที่มือเขมร ให้มึงก็ไม่เบามันไม่เคยกลัวใครอยู่แล้วยิ่งเล็กอยู่ว่ารูปร่างให้แบบนี้เตะที่เดียวขาดสองท่อนทำลอยหน้าลอยตาย้อนถามทำไมล่ะบ้าหมาพวกนี้มันเป็นลูกปลาหรือไงถ้ารักมันมากทำไมไม่เอาไปเลี้ยงที่บ้านปล่อยให้มันมาวิ่งเป็นฝูงเขาขอรบกวนชาวบ้านคนจะหลับจะนอนต้องเดือดร้อนแล้วยังไงวะถนนนี้โคตรพ่อโคตรแม่มึงสร้างมาตั้งแต่เมื่อไหร่ยัยแห้งเครื่องเดิมติดเสียงจะดังจนกลบเสียงอื่นจนหมดไอ้หมึกกำลังจะอ้าปากแต่ไม่ทันได้พูดคนอย่างมึงเลวยิ่งกว่าหมาหมามันยังรู้จักสำนึกข้าวแดงแกงร้อนที่รถผัวอยู่ทุกวันแต่มึงไม่เคยทำประโยชน์อะไรวันๆเอาแต่กินแต่นอนเถอะไอ้ชิงหมาเกิดเสียงของน้ำแห้งยังคงรักษาระดับอย่างต่อเนื่องเล่นเอาไอ้หมึกโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่ก็ ทำอะไรไม่ได้เพราะชาวบ้านเอามามุงดูอยู่กันหลายคนได้แต่สูงความแข็งไม่จนครับอกในชีวิตไม่เคยมีใครมาจีบหัวหน้าแบบนี้มันมองหน้าแห้งด้วยสายตาที่แข็งกร้าวในใจนึกอยากจะเข้าไปขย้ำหน้าแห้งให้แหลกลานคามือ สลัดความคิดออกจากหัวมันกัดฟันแน่นด้วยความแค้นนึกถึงหนังแห้งทีไรอารมณ์จะพุ่งขึ้นจนแน่นอกแห้งปากหมาวันนี้มึงตายแน่ดวงตาของมันแวววาวในความมืดจุดที่แอบซุ่มอยู่ห่างจากวัดในหมู่บ้านไม่มากเป็นจุดกึ่งกลางระหว่างวัดในหมู่บ้านคือคนจากหมู่บ้านจะไปวัดต้องผ่านจุดนี้และถ้ากลับจากวัดจะไปหมู่บ้านก็ต้องผ่านจุดนี้เช่นเดียวกันและหากจะเดินทางออกจากหมู่บ้านไปที่ถนนใหญ่ไม่ต้องเดินผ่านวัดออกไปประมาณ 1 กิโลเมตรนั่งแห้งนั้นทุกๆวันตอนเย็นๆก็จะอยู่ที่วัดช่วยค่าทำความสะอาดต่างๆกวาดพื้นลานวัดล้างจานจากบ้าง เพื่อเป็นค่าแรงแลกกับเศษอาหารที่เหลือจากวัดมากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่โอกาสจะเป็นวันพระเศษอาหารก็มากหน่อยเศษอาหารที่ได้จากวัดแก้ไม่ได้เอาไปกินเองแต่จะเอาไปเลี้ยงน้อง 4 ขาของแกจนเกือบค่ำกว่าจะขี่รถจักรยานกลับมาบ้านไอ้มึงรู้เรื่องนี้ดีมากจึงวางแผนมาด่ากันที่ข้างทางวันนี้บนถนนไม่มีคนเดินทางไปมาเหมือนทุกวันมืดค่ำแล้วความเงียบเข้าครอบคลุมพื้นที่มันเงียบจนไอ้หมึกรู้สึกเสียวสันหลังแต่พอนึกถึงหน้านึกถึงเสียงของนางแห้งอารมณ์มันก็กลับคืนมา เสียงดังมาตามถนนดังพอได้ยินแว่วๆคนชั่วหูผึ่งหัวใจเต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้นพยายามเพ่งสายตามองว่าเป็นใครแต่ผิดหวังเล็กน้อยเพราะเป็นเพียงเงาตะคุ่มของคนคงไม่ใช่หนังแห้งถ้าเป็นหนักแห้งแกต้องขี่รถจักรยานยนต์สิ่งนั้นเข้ามาใกล้จุดที่มันซุ่มอยู่หลังต้นไม้มันยิ้มออกมาได้เนื่องจากแสงสว่างจากดวงดาวที่มีอยู่น้อยนิดสาดส่องมายังคนที่มันรอคอยใช้น้ำแห้งจริงๆนึกแปลกใจว่าทำไมวันนี้ไม่ขี่จักรยานแต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ มันหยิบไม้หน้าสามขนาดเหมาะมือถือไว้ลักษณะเตรียมพร้อมดาวโจนส์ต่อแสงท้องฟ้าระยิบระยับไปด้วยดวงดาววิญญาณร้ายเข้าสิงสวยมึงมันขยับตัวมาจนใกล้ขอบทางทำใจเย็นปล่อยให้เหยื่อเดินผ่านหน้าไปเล็กน้อย พอได้จังหวะก้าวเดินต่อไปบนถนนเดินตามไปช้าเป็นใกล้ถึงตัวเองมันร้องเรียกเปล่าๆคนถูกเรียกหันกลับมาตามเสียงแต่เช้าไปกว่าไม้หน้าสามฟาดเพียงเข้าไปที่หัวเสียงดังเหมือนทุบมะพร้าว คนถูกตีไม่ทันได้ร้องไอ้มืดฟาดอีกทีที่คอต่อเขาหักพาไปตามหมายที่ดีร่างเล็กก้มลงโดยไม่มีเสียงร้องสักแอะแม้เส้นทางจะมืดและรกไปด้วยต้นไม้นานาชนิดก็ไม่หวั่นเกรงมันจำเป็นต้องใช้เส้นทางนี้หากเดินไปบนถนนกลัวมีคนพบเห็นมันเดินลัดเลาะไปตามแนวป่าข้างถนนจนไปถึงข้างวัดถึงช่วงนี้ต้องเดินขึ้นถนนผ่านหน้าวัดเพื่อออกไปสู่ถนนใหญ่ซึ่งห่างออกไปประมาณ 1 กิโลเมตรมันต้องรีบหนีไปให้ไกลที่สุดขนาดเดินลัดเลาะกำแพงวัดจนจะหมดเขตกำแพง มองเข้าไปในวัดมองเห็นคนจับกลุ่มคุยกันจนจับใจความได้ว่าหนังแห้งตายแล้วไอ้หมึกสะดุ้งสุดตัวนึกในใจว่าคงมีคนพบศพนางแห้งแล้วแต่ก็แปลกใจที่ทำไมถึงรู้กันเร็วไม่มีเวลามาคิดอะไรต้องรีบใส่ตีนหมาตัวยาวไปยังถนนไอ้หมึกไม่ใช่นักฆ่ามืออาชีพมันกระวนกระวายนอนไม่หลับกลัวไปสารพัดคอยติดตามข่าวจากหนังสือพิมพ์แต่ก็เงียบไม่มีข่าวการฆาตกรรมดังแห้งมาให้เห็นเวลาล่วงเลยไปหลายวันอดทนทนไม่ได้จึงตัดสินใจเดินทางกลับบ้านแต่ยังไม่กล้าเข้าบ้านไปเที่ยวเตร่อยู่แถวปากทางแยกถนนใหญ่ตรงทางเข้าหมู่บ้านพรานที่สายตากวาดมองไปทั่วๆก็ไปเจอตาหอยสัปเหร่อประจำวัดในหมู่บ้าน กำลังเดินออกมาตามถนนคงมารอรถประจำทางจะเข้าอำเภอไอ้หมึกแต่ก็ไปหาทันทีไปไหนลุงจะเข้าไปที่ตัวอำเภอซะหน่อยจะไปซื้อหวยเองหายไปไหนมารู้เรื่องอ่ะแพงหรือเปล่าพรุ่งนี้เผาแล้วไอ้มึงอ่ะมึงไอ้ผู้ร้ายฆ่าคนพูดไม่ออกมันเหมือนมีอะไรจุกอยู่ที่คอตาหอยดิบถุงยาเส้นเอามาพันเป็นมวลขาดที่ป่าไปเช็คราคาถูกจุดที่ตรงปลายพู่ต่างๆที่ปากยังค่ามวนบุหรี่คนเราก็แปลกถึงปากจะตายก็ไปซะเด้อถ้าหอยพูดเหมือนกันตายเป็นเรื่องธรรมดาลุงพูดถึงใครก็จะใครซะอีกล่ะก็หน้าแห้งน่ะสินั่งคุยกันอยู่ที่วัดดีๆเกิดเป็นลมตายต่อหน้าต่อตา ถ้าตายคาวัดเลยรถจักรยานยังจอดอยู่ที่วัดท่าหอยพูดจบก็ดูดยาเส้นแล้วพ่นออกจากปากจนควันโขมงตายที่วัดเป็นลมตายสองคำนี้ทำเอามือคนลุกจนตัวพอแล้วคนที่มันตีตายเป็นใครแต่มันไม่ตาฝากแม่เป็นนางแห้งแน่นอนหรือว่าเป็นผีนางแห้งไอ้หมึกเย็นสันหลังว่าหูแว่วเสียงหมาหอนกันโหยหวน แล้วเรื่องราวทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้ครับ

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...