วันพุธที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561
เราจะรักกันจนวันตาย !!
อาร์มเป็นเพื่อนของผมๆเขาเป็นคนค่อนข้างใจร้อนชอบทำอะไรให้ได้ดั่งใจ ถ้าเพื่อนคนไหนชักช้าทำให้เสียเวลาตามก็จะมีอาการอึดอัดหายใจแรงไม่พอใจตามก็รักเพื่อนๆไม่เคยดุด่าหรือทำให้เพื่อนๆเสียน้ำใจดังนั้นจึงเป็นที่รักของเพื่อนๆแต่นิสัยใจร้อนทำให้งามค่อนข้างเป็นคนขี่รถเร็ว เขามีมอเตอร์ไซค์คู่ใจอยู่คันหนึ่งห้ามรักรถคันนี้มาและแต่งรถสวยตามแบบฉบับของรถซิ่งชนเพื่อนๆบางคนแอบเลียนแบบการแต่งรถของงามทำงานเป็นเด็กปั๊มน้ำมันเข้างานเลิกเป็นกะปั๊มน้ำมันเป็นปั๊มน้ำมันขนาดใหญ่และเป็นจุดพักรถพร้อมคนเดินทางขาเข้าและออกจากจังหวัดใหญ่ในภาคเหนือ วันนี้เลิกงานเวลา 6 โมงเย็นถึงนัดเพื่อนๆแถวบ้านไปเตะบอลกันตามประสาวัยรุ่นที่ชอบออกกำลังกาย ได้ขี่รถมอเตอร์ไซค์คู่ใจเพื่อที่จะไปยังสนามเตะบอลที่เปิดให้เช่าเล่นแห่งใหม่ คณะที่อาร์มขี่มอเตอร์ไซค์อยู่นานก็สังเกตเห็นว่ามีป้ายบอกทางข้างหน้าอีก 50 เมตรเป็นโค้งอันตราย ผมคิดว่าด้วยถนนที่ค่อนข้างมือฉันทำให้อาจมองไม่เห็นความจริงที่เราพูดลงไปเพราะคิดว่าถ้าคงจะเกิดอันตรายผลปรากฏว่าแหกโค้งสิครับ ไม่นานก็มีคนโทรศัพท์ไปแจ้งตำรวจและหน่วยกู้ภัยให้ไปดูเหตุการณ์ เมื่อตำรวจไปถึงก็เห็นนางนอนแน่นิ่งอยู่จึงได้ค้นตัวของนาก็พกโทรศัพท์อยู่ในกระเป๋าเสื้อ จากนั้นตำรวจก็ได้โทรไปหาพ่อของนา ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 2 ทุ่มพ่อของหน้าเมื่อวางสายจากตำรวจแต่เราก็ได้โทรหาผม เซ็นใช่ไหม ผมบอกใช่ครับพ่อของนางก็พูดปนเสียงสะอื้นว่าประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแล้วขอให้เซ็นไปเป็นเพื่อนพ่อหน่อย ผมตกปากรับคำรีบขุนพันธ์ออกจากบ้านไปรับพ่อของอาและมุ่งตรงไปที่เกิดเหตุ สภาพที่เห็นก็คือรถของงามแหลกละเอียดรอรถและตัวถังกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง สภาพศพของอาไม่ต้องพูดถึงเนื้อตัวเต็มไปด้วยคอหักใบหน้าเละจนจำแทบไม่ได้อ่านตายคาที่ เพราะพ่อของนามเห็นศพของอาร์มเท่านั้นก็มีอาการเข่าอ่อนและทรุดลงจนทุกคนต้องช่วยกันพยุงตัวมาปฐมพยาบาล เมื่อพ่อของนามได้สติแกก็ร่ำไห้อย่างน่าสงสารตำรวจจึงบอกพ่อของนามว่าวันนี้มืดค่ำแล้วจะขอนำศพของหน้าไปไว้ที่โรงพยาบาลเพื่อชันสูตรพลิกศพก่อนรุ่งคืนค่อยไปรับศพออกมา พ่อก็งามตอบตกลงและก็หันมาพูดกับผมว่าไม่มีไปส่งพ่อหน่อยนะเราจะไปติดต่อที่ทำงานแล้วจะไปรับศพของอาออกมาทำบุญกัน ผมตอบตกลงจากนั้นก็พาพ่อก็งามไปส่งที่บ้าน เป็นอันว่าคืนนั้นผมก็นอนเป็นเพื่อนพ่อของน่ะแต่ก็แทบจะไม่ได้นอนกันเลยเพราะๆของอย่าร้องไห้คร่ำครวญถึงอาร์มตลอดเวลาและเล่าเรื่องต่างๆเกี่ยวกับความให้ฟังจนบางครั้งผมก็แอบหลับไปบ้าง พอรุ่งเช้าหลังจากทานข้าวทานปลากันแล้วผมกับพ่อของเธอก็พากันไปที่ปั๊มน้ำมันที่ห้ามทำงานอยู่เพื่อนๆของเราไม่มีใครรู้เรื่องเลยเพราะผมกับพ่อของอาจไม่ได้ติดต่อหรือบอกใครเลยจนผู้จัดการปั๊มเดินมาถามว่าวันนี้อาไม่มาทำงานเหรอเมื่อผมบอกว่าประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเมื่อคืนเขาจัดการก็ถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก ส่วนเพื่อนๆของงามบางคนถึงกับน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว หลังจากที่ออกมาจากปั๊มน้ำมันแล้วผมก็พาพ่อของหน้าไปรับศพของน้ามาทำพิธีบำเพ็ญกุศลที่วัดไกลบ้าน คืนแรกมีคนมาร่วมทำบุญไม่ค่อยมาในเหตุการณ์ทุกอย่างก็ปกติดี คืนที่ 2 เพื่อนๆและผู้ใหญ่ที่ทำงานของนามารับเป็นเจ้าภาพสวดศพและมาร่วมงานทำบุญก็มีคนมากพอสมควร คืนที่ 3 เป็นคืนสุดท้ายวันนี้ผมแวะไปรับพ่อของยาเพื่อที่จะพากันไปฟังสวดที่วัดเพราะคงไม่ถึงบ้านพ่อของยาผมก็ถึงกับอึ้งกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าสิ่งที่ผมเห็นนั้นคือผ้ามายืนหน้าบ้านตอนในสภาพเลือดเปรอะเต็มใบหน้า แขนขาบิดผิดรูปผมตกใจจะร้องก็ร้องไม่ออก สักพักอาร์มก็พูดว่า เซ็นเราไปก่อนนะแล้วเราสองคนคงจะได้เจอกันอีก คำพูดนั้นทำให้ผมร้องเรียกชื่ออ่านและโผเข้าไปกอดทั้งๆที่อาจอยู่ในสภาพที่น่ากลัวอย่างนั้น ในขณะนั้นพ่อของเราก็เดินออกมาพอดี พ่อจึงถามผมว่าเป็นอะไรยืนร้องไห้ทำไม ผมตอบไปว่าถ้ามันมาบอกลา พ่อของงามยิ่งพูดว่าวันก็นั่งก็มาลาพ่อเหมือนกันแล้ววันสวดศพคืนวันที่ 1 รางวัลที่ 2 พ่อก็อย่ามายืนข้างหลังพวกเพื่อนๆทุกคนแต่พ่อไม่กล้าคุยเกรงว่าพวกลูกๆจะกลัวกัน ผมเลยตอบพ่อไปว่าพ่อพ่อผมไม่กลัวอาร์มหรอกครับเพราะเราเคยสัญญากันว่าจะรักกันจนวันตาย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
งานศพหลาน!!
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...
-
เกิดขึ้นมาประมาณ 5 ปีก่อนที่บางแสนคุณตุ๊กตาได้เล่าว่าที่สี่แยกไฟแดงแหลมแท่นติดกับโรงเรียนแห่งหนึ่งจะมีซุ้มกาแฟโบราณอยู่แม่ค้าจะ...
-
เป็นตึกแล็บเคมีครับและน่าจะเป็นตึกที่มีเรื่องเล่าเยอะที่สุดของมหาวิทยาลัยนี้แล้ว ตั้งแต่หากยืนหน้าตึกแล้วมองลอดใต้หว่างขาขึ...
-
เราก็เคยเจอเหมือนกัน เพื่อนๆ ร่วมรุ่นก็เจอพร้อมกัน มันเป็นเหตุการณ์ที่นักศึกษาชายกลุ่มหนึ่งกินเหล้าในหอ อาจารย์มาพบหลักฐา...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น