เรื่องนี้ก็ขึ้นมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เคยได้รับการการันตีมาแล้วว่าเป็นเรื่องผีที่น่ากลัวที่สุดเรื่องหนึ่งเลยทีเดียวตึกที่สร้างขึ้นเป็นหอพักของมหาวิทยาลัยว่ากันว่าพื้นที่บริเวณนี้เคยเป็นสุสานเก่าซึ่งนำศพของทหารที่ตายไปแล้วมาฝันในอดีตทำให้นักศึกษาบางตึกมักจะเจอผีอยู่หลายๆเจอกันทุกรุ่นบางคนก็เห็นเฟสด้วยทำให้ติดตามฉันนะว่าไม่มีใครกล้าเข้าไปอยู่ในชั้นนั้นเลยของผมดันเป็นตึกที่ 13 อยู่ชั้น 3 และห้องอยู่ตรงกับบันไดหนีไฟพอดีตอนที่ผมเข้ามาอยู่ใหม่ๆก็ได้ยินเรื่องเล่าคุณมาอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนะเป็นวันที่มีการซ้อมเชียร์กันชั้นล่างของตึกพวกเราก็พากันลงไป 2 เนื่องจากว่าผมเป็นนักกีฬาของขณะ ซ้อมเสร็จก็ได้กลับมายังห้องพักก่อน ตอนนั้น กลับมาที่ห้องกำลังจะไขประตูห้องคนเดินผ่านไป มันรู้สึกเย็นวาบที่กลางหลังแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคงเป็นเพียงลมจากทางหนีไฟพัดเข้ามาเท่านั้นแต่ก็อีกใจหันไปดูพอมองไปก็เห็นประตูบันไดหนีไฟแล้วติดอยู่แล้วลมที่พัดเข้ามาเมื่อกี้มันมาจากไหนมันจะน่าสงสัยและแปลกอย่างนั้นแต่ในตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรผมไขกุญแจเปิดประตูเข้าห้องไปเปิดไฟเก็บของเข้าที่แล้วก็เดินออกไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่ตั้งเองนอกโรงเรียนจากนั้นก็เข้าห้องหน้าที่จะอาบน้ำขณะที่ผมกำลังหยิบสบู่เพื่อที่จะมาคือตัวอยู่นั้นจู่ๆก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังสวดมนต์อยู่ในห้อง ผมรีบปิดน้ำฝักบัวทันที เสียงนั้นชัดๆว่ามันคืออะไรกันแน่แต่พอปิดน้ำฝักบัวเสียงเงียบหายไปหลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จก็เปิดประตูห้องน้ำที่กำลังจะก้าวเท้าก็เห็นรอยเท้ามีลักษณะเหมือนคนเต็มหน้าห้องน้ำไปหมดซึ่งผมมั่นใจว่าก่อนหน้านั้นรอยเท้าพวกนี้มันไม่มีอยู่เลยแล้วไฟในห้องที่ผมเปิดข้างไว้ก่อนจะไปอาบน้ำมันกลับกับมีใครมาปิดไฟตรงหัวนอนที่ผมไม่ได้เปิดมันกลับเปิดซะอย่างนั้นแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับว่าเพื่อนคงจะกลับมาเอาของที่หัวเตียงแล้วรีบกลับลงไปโดยไม่ได้ปิดไฟที่หัวเตียงก็ได้ หลังจากผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็นอนเล่นทำอะไรไปตามประสาสักพักเพื่อนก็กลับมาห้องแล้วจะเข้าไปอาบน้ำตอนนั้นผมปวดท้องพอดีก็เลยจะเข้าส้วมห้องข้างๆด้วยซึ่งขอพักแห่งนี้จะมีห้องอาบน้ำกับห้องส้วมแยกกันคนละห้องนะที่ผมนั่งส้วมอยู่เพื่อนผมอาบน้ำแต่มันดันลืมอะไรสักอย่างมันก็เลยเปิดประตูออกป่าวซึ่งตอนนั้นผมได้ยินเสียงเพื่อนกำลังคุยกับใครอยู่แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่ามันคงคุยโทรศัพท์เฉยๆนั่นแหละ หลังจากผมทำธุระในส้วมเสร็จก็เห็นเพื่อนมันนั่งอยู่บนเตียงแล้วแล้วมันก็ถามผมว่ามึงเป็นอะไรหรือเปล่าว่าทักไปแล้วก็ไม่ตอบฉันหลังให้กูแล้วก็นั่งเงียบเลยนะมึงอะไรของมึงกูขี้อยู่ในห้องน้ำเพิ่งจะออกมาเนี่ยแหละตอนนั้นผมสังเกตได้ว่ามันเปลี่ยนไป หลังจากนั้นมันก็ออกไปหาหนึ่งใกล้ๆซึ่งอยู่ตรงข้ามกับ ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวแล้วก็ลุกไปนั่งโต๊ะแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาผมก็ไม่ได้สนใจมันสักเท่าไหร่ เมื่อวานหนังสือไปสักพักใหญ่ผมก็หันไปมองกระจกแล้วก็เห็นเป็นรูปร่างของคน กำลังยืนหันหลังอยู่ตอนนั้นผมตกใจมากหัวใจเต้นแรงแทบวายแล้วก็มีเสียงพูดออกมาจากคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นผม มึงเล่นกูทำไมมึงไม่ตอบ ผมกลัวจนตัวสั่นแต่จะหนีก็หนีไม่ได้เพราะว่ามันยืนอยู่ตรงประตูทางออกหาทางออกไม่ได้ผมก็เลยหลับตาแล้วค่อยๆขยับตัวเงียบๆไปที่เตียงแล้วนั่งนิ่งๆทำสมาธิเพราะลืมตายขวัญก็ไม่เห็นแล้วและเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เพื่อนผมกลับมาแล้วมันเปิดประตูเข้ามาผมดีใจแทบจะร้องไห้แล้วลุกลี้ลุกลนรีบเล่าเหตุการณ์ต่างๆให้มันฟังแน่นอนว่ามันไม่เชื่อคืนนี้ผมจะหนีไปนอนที่อื่นก็ไม่ได้ผมเลยพยายามข่มตานอนเพื่อให้ผ่านพ้นคืนนี้ไปนอนไปได้สักพักนึงผมก็ได้ยินเสียงเด็กทารกร้องไห้บริเวณหัวเตียง แล้วตัวผมก็ขยับไม่ได้มีอาการคล้ายผีอำหายใจไม่ออกแต่ลืมตาได้ก็มองเห็นเพื่อนนอนอยู่แต่เรียกไม่ได้ตะโกนแล้วก็ไม่มีเสียงออกมาดินเท่าไรก็ไม่หลุดเลยตั้งสติพยายามสวดมนต์แต่ก็ไม่ได้ผลถึงเปลี่ยนไม่ใช้วิธีแผ่เมตตาซึ่งดูเหมือนมันจะได้พบเด็กทารกที่หัวเตียงกลายร่างเป็นเด็กตัวน้อยนั่งอยู่ข้างๆเตียงผมแล้วก็ลุกวิ่งไปวิ่ง และเมื่อผมกรอกลูกตามองไปที่ประตูเห็นผู้หญิงชุดขาวยืนอยู่แต่มองไม่เห็นหน้าผมขยับไม่ได้อย่างนี้ทั้งคืนเลยหลับตาตั้งจิตอธิษฐานถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดูแลสถานที่แห่งขอให้ผมรอดพ้นจากสิ่งเลวร้ายเหล่านี้ทั้งหมดแล้วจะนำดอกกุหลาบไปถวายท่านหลังจากจบคำอธิษฐานว่าผมก็เห็นว่าการหายใจติดขัดก็ดีขึ้นแล้วก็ขยับแขนขาได้เหมือนเดิมเช้าวันนั้นผมก็นำดอกกุหลาบไปถวายท่านตามสัญญาแล้วขอให้ท่านดูแลพวกเราตลอดจนเรียนจบหลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เจออะไรแบบนี้อีกเลย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น