สวัสดีครับผมชื่อแนนเป็นคนลาวครับวันนี้มีประสบการณ์จะมาแบ่งปันให้ฟังเหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้น เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคมที่ผ่านมาตอนนั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยง 50 นาทีผมเพิ่งเลิกงานแล้วกลับมาถึงบ้านเพื่อนสนิทของผมที่ชื่อเก่งก็โทรมาชวนไปกินข้าวแล้วยังบอกอีกว่าด้วยนะเพื่อนคนอื่นๆที่ชื่อนักสืบรักเพื่อนฝาแฝดซึ่งเป็นเพื่อนในกลุ่มเอาไว้หมดแล้วพรุ่งนี้เป็นกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยพวกผมสนิทกันมาไปไหนไปกันสามารถพูดคุยกันได้แทบจะทุกเรื่องเพราะเข้าสู่วัยทำงานพวกเราก็เริ่มจะห่างๆกันไปแต่ก็ยังติดต่อพูดคุยและนัดรวมกลุ่มเพื่อนมากินข้าวสังสรรค์กันบ้างผมเห็นว่าไม่ได้เจอกับเพื่อนๆมานานละยังไม่ได้กินมื้อเที่ยงด้วยฉันตอบเก่งแต่ว่าผมจะไปด้วย ขอตัวไปนอนพักสักงีบก่อนเอางวงมาถ้าผมไปเล่นลาวสักประมาณบ่ายโมง 15 ผมจะโทรกลับเพื่อถามว่าจะให้ไปเจอกันที่ไหนแล้วถึงจะตามไปหรืออีกแผนหนึ่งก็ให้เก่งมาหาผมที่บ้านแล้วเดินทางไปพร้อมกันเลยเพราะเกรงตอบว่าตกลงผมก็วางสายเดินเข้าห้องไปอาบน้ำต่อจากนั้นก็ตั้งนาฬิกาปลุก lavigne กายนอนพักสักที ไม่นานผมก็สะดุ้งตื่นแล้วรู้สึกว่ามีคนมานั่งที่ปลายเตียง ผมพยายามเปิดตามองเห็นชัดขึ้นแต่ก็ลืมตาได้ไม่เต็มทีผมอยากถามว่าเก่งแล้ววะทำไมมาเร็วจังกูเพิ่งจะล้มตัวเราขอกูนอนอีกแป๊บนึง เก่งไม่ตอบอะไรผมจึงพลิกตัวตะแคงก็เห็นว่าเก่งยืนขึ้นเขาก้าวขาขึ้นมาบนเตียงของผมผมนึกว่าเก่งจะขึ้นมานอนด้วยก็เลยขยับให้แต่ผมกลับขยับตัวไม่ได้ตอนนั้นผมง่วงมากจึงหลับตาไม่สนใจแล้วกำลังจะนอนต่อแล้วผมก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเรารู้สึกเหมือนโดนถีบแรงมากซึ่งเป็นวิธีที่เพื่อนในกลุ่มของเราใช้ย่อเพื่อปลุกกันให้ตื่น แรงถีบนั้นทำให้ผมตื่นเต็มตาและหงุดหงิดมากจึงหันไปเพื่อจะได้เก่งแต่พอหันไปก็ไม่เห็นเก่งอยู่ในห้องเราผมลุกจากเตียงอย่างหัวเสียไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหรือจะออกไปเจอเพื่อนเพราะแต่งตัวเสร็จเพื่อนของผมที่เจมส์ก็โทรมาผมคิดว่าเขาคงจะโทรมาตามให้ไปกินข้าวจริงรับสายแล้วพูดด้วยความหงุดหงิดว่ากูกำลังจะออกไปเนี่ยเจนก็ถามกลับด้วยน้ำเสียงบอกว่ามึงจะไปไหนวะผมจึงตอบว่าก็จะไปกินข้าวกับพวกมึงไงสั่งอะไรไว้รอกูด้วยกูกำลังจะไปไอ้เก่งมารอนานแล้วกูจะนอนพักสักหน่อยก็ไม่ได้นอนเพราะผมขุดเจาะจิ๋มก็ร้องไห้อุทานออกมาเสียงดังมาก ผมเลยบอกว่าจะตกใจทำไมวะแค่นี้นะเดี๋ยวเจอกันขณะที่ผมกำลังจะวางสายเองก็ร้องบอกว่าเดี๋ยวๆตั้งใจฟังให้ดีนะแนนนี่เก่งเพิ่งเสียเมื่อวานตอน 2 ทุ่ม 40 ผมให้พูดสวนกลับไปว่ากูไม่เชื่อว่ะพวกมึงเล่นอะไรอยู่ๆไม่ใช่ไงเก่งมาก เมื่อกี้ไอ้เก่งยังโทรหาแล้วมาปลุกกูอยู่เลยแค่นี้นะเดี๋ยวเจอกันแล้วผมก็วางสายของเจมส์ไปสักพักเพื่อนผมที่ชื่อนักก็โทรมาแล้วพูดแบบเดียวกันกับเจมส์จิบอกอีกว่าถ้าผมไม่เชื่อให้โทรไปถามแม่ของเก่งดูก็ได้แล้วนัดก็วางสายไปมือไม้สั่นด้วยความตกใจกับข้าวได้ที่ได้ยินไม่ต้องโทรไปหาแม่ของเก่งผมก็เชื่อตั้งแต่นัดโทรมาบอกเราเรานะเป็นคนจริงจังไม่เอาเรื่องคอขาดบาดตายหม่ำเล่นแน่ๆ อ้ายเพราะนึกถึงแก่เพื่อนที่ตายไปแล้วก็ทำให้ผมตัวแข็งและร้องไห้แทบบ้าอยู่คนเดียว สักพักเพื่อนที่เป็นฝาแฝดชื่อแอมกับเอ็งก็มาหาผมที่บ้านเพิ่งรับไปงานศพของเก๋ง ทั้งสองคิดว่าผมคงรู้เรื่องของเก่งแล้วทั้งที่จริงแล้วผมพึ่งรู้ข่าวการตายของเก่งเมื่อสักครู่นี้ผมกลับไปเปลี่ยนชุดดำแล้วออกจากบ้านไปกับพวกฝาแฝด ในขณะที่กำลังเดินทางไปอยู่นานผมก็น้ำตาซึมไปตลอดทางจนกระทั่งถึงงานศพของเก๊ผมก็เล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟังว่าวันนี้เก่งโทรมาชวนผมไปกินข้าวแล้วมาปลุกผมถึงเตี่ยเพื่อนๆตามร้องเสียงหลงด้วยความตกใจเราเก่งตายไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วเรื่องนี้ทำเอาทุกคนหลอนไปต่างๆกันเองเป็นคนรักเป็นเพื่อนๆในกลุ่มไม่แน่ว่าหลังจากนี้ยังอาจจะไปหาใครสักคนในกลุ่มอีกก็ได้
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น