เมื่อตอนที่ผมยังเด็กอายุประมาณ 1-2 ขวบได้ไปอาศัยอยู่ที่บ้านของปู่ที่กำแพงเพชรป้าของผมท่านไม่มีลูกท่านจึงขอผมไปเลี้ยงเพื่อที่จะได้มีลูกอิจฉามาเกิดแล้วความเชื่อนั้นก็ได้ผลจริงๆ ๆป้าตั้งท้องและคลอดลูกสาวชื่อจุ้ยเราสองคนพี่น้องเติบโตมาด้วยกันในบ้านหลังนั้นพวกเราทุกคนมากพอจึงใช้วิธีเอาหนังยางมาดิพวกเราให้สงบเสงี่ยมเรียบร้อยเสียบ้างพวกเรากลัวไม่กล้าซนต่อหน้าปู่คืย 1 ผู้ผมก็จากไปด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองวันที่ท่านเสียผมก็นอนอยู่กับท่านเลือดจะแพ้ของทันไรเมื่อต้นแขนของผมถ้าพี่เห็นในตอนนั้นยังคงติดอยู่ในความทรงจำของผมมาโดยตลอดเมื่อทำเสียคนในบ้านที่กำแพงเพชรจึงนำร่างของท่านไปทำพิธีที่วัด หลังจากเสร็จพิธีมีนายาของผมก็ตัดสินใจซื้อบ้านแล้วขายที่ตรงนั้นก็ย้ายไปอยู่อีกอำเภอหนึ่งบ้านหลังใหม่ที่อย่าไปสร้างนั้นล้อมรอบไปด้วยทุ่งนาท่านสร้างเป็นบ้านไม้สองชั้นได้ไหมที่ได้จากบ้านหลังเก่าห่างจากบ้านย่าไฟไม่มากนักก็จะเป็นบ้านของปลาที่กำลังก่อสร้างอยู่พร้อมกับน้องสาวเราก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านย่าด้วย วันหนึ่งผมและยุ้ยก็เล่นสนุกตามประสาเด็กๆเราเดินเที่ยวไปรรบ้านก็เห็นต้นตะขบต้นใหญ่มากขึ้นอยู่ข้างบ้านผมยาวผมมองดูก็เห็นต้นตะขบมีลูกอยู่เต็มต้นปีนไปเก็บลูกตะขบให้น้องสาวเพราะผมปีนขึ้นไปก็เห็นบริเวณรอบบ้านได้อย่างถนัดตา พวกเราสาละวนกับการเก็บลูกตะขบกันอย่างสนุกสนานจนเวลาล่วงเลยไปถึงเย็นจึงเดินกลับเข้าบ้านเห็นป้ากำลังทำกับข้าวอยู่แต่ผมไม่เห็นย่า จึงถามป้าว่าป้าไปไหนป้าบอกว่าย่าไปธุระในตัวเมืองกับอา เมื่อทำอาหารเสร็จก็นำมาให้ผมและจุ๋ยทาน หลังจากที่พวกเรากินอิ่มกันแล้วก็ไปนั่งดูทีวีกันที่ชั้นล่างของบ้านยาตอนนั้นดูละครเรื่องกระสือทางช่อง 7 ป้าของผมก็นอนกอดลูกสาวที่เตียงไม้ใกล้ๆกับทีวีโดยปกติแล้วผมเป็นคนที่ชอบเอาขาออกนอกหน้าต่างชั้นล่างมาอารมณ์ข้างนอกตัวบ้านเย็นสบายดีพวกเราดูละครกันจนถึงเวลา 4 ทุ่มกว่าๆจุ๋ยก็หลับไปแล้วป้าจึงลุกเดินไปห้องครัวส่วนผมนอนดูทีวีต่อไปเรื่อยเปื่อยขณะที่ป้ากำลังเดินกลับจากครอบครัวเสียงคนเดินบนชั้น 2 ก็ดังขึ้น ตอนนั้นผมกับป้าได้ยินเสียงเหมือนกันแต่ป้าไม่พูดอะไรกลับมานั่งดูทีวีต่อรอย่ากับอากลับมา ผมก็ตั้งหน้าตั้งตารอยากเหมือนกันคิดว่าจะซื้อขนมมาให้กิน แล้วเสียงฝีเท้าคนชั้นสองก็ดังขึ้นอีกเป็นเสียงคนเดินแล้วมาหยุดอยู่ที่ทางลงบันไดชั้นล่างเพราะผมกับป้ามองไปที่บันไดเพื่อรอว่าจะมีอะไรลงมาแต่ก็ไม่มีป้าสงสัยว่าจะมีอะไรอยู่ข้างบนหรือเปล่าจึงเดินเข้าไปในครัวหยิบมีดปลายแหลมออกมาแล้วก็เดินขึ้นไปชั้น 2 โดยมีผมตามหลังป้าไปติดๆ พวกเรา 2 คนเดินขึ้นไปถึงชั้นบนค่อยๆเดินไปเปิดไฟตรงมุมเสาแต่เปิดไม่ติดจึงบอกให้ผมลงไปเอาไฟฉายที่ฉันลาผมก็เดินลงไปหยิบไฟฉายตรงหน้าทีวีแล้วรีบขึ้นไปหาปลาทันที ป้ารับไฟฉายจากผมไปแล้วก็ส่องไปรอบๆชั้นบนนั้นแต่ก็ไม่พบอะไรจึงหันหลังกลับเพื่อจะลงไปชั้นล่างที่ผมกับป้ากำลังจะก้าวลงบันไดเสียงประตูห้องนอนของอาก็เปิดออก ป้าหันกลับไปส่องไฟที่หน้าห้องของอาในทันทีแต่ก็ไม่พบอะไรเลยไม่มีแม้แต่ความเคลื่อนไหวทุกอย่างมันนิ่งและเงียบสงัดป้าจึงเดินไปเปิดประตูแล้วส่งไปสำรวจในห้องแต่ก็ไม่พบความผิดปกติอีกจึงปิดประตูห้องผมด้วยความสงสัยแล้วพวกเราก็เดินลงบันไดทันใดนั้นเสียงประตูของห้องแอร์ก็เปิดออกอีกครั้ง ป้าหันกลับไปเอาไฟฉายส่องไปตรงประตูของห้องแล้วภาพพี่อยู่ตรงนั้นทำให้ผมกับป้าถึงก็วิ่งหน้าตั้งลงมาเอาขณะที่ป้าใช้ไฟไปที่ประตูห้องของทางนั้นผมและปลาเห็นคนชะโงกหัวออกมาได้เพียงแค่แว๊บเดียวเท่านั้นแล้วเขาก็หายไป เมื่อป้าลงมาถึงข้างล่างก็วิ่งตรงไปอุ้มจุ๋ยที่กำลังหลับอยู่แล้วพวกเราสามคนก็เข้าไปแอบอยู่ในห้องเก็บเสื้อผ้าคิดว่าต้องมีคนอยู่ในบ้านแน่ๆ พวกเราอยู่สภาเสียงประตูห้องของอาก็เปิดออกแล้วก็ได้ยินเสียงคนเดินกระทืบเอาวนไปวนมาบนชั้น 2 จากนั้นเสียงประตูที่จะลงมาชั้นล่างก็เปิดออกพร้อมกับเสียงคนเดินลงมา ผมกับป้าล็อคห้องเก็บเสื้อผ้าแล้วนี่เงียบที่สุดคอยฟังว่าข้างนอกจะมีความเคลื่อนไหวอะไรเสียงคนเดินนั้นก็เงียบไปป้าวงจุ้ยที่กำลังหลับอยู่วางไว้ในตู้เก็บเสื้อผ้าแล้วบอกผมว่าถ้าเป็นโจทก์ก็ต้องสู้กับมันจากนั้นป้าก็เปิดประตูแล้วเดินออกไปเตรียมพร้อมที่จะปะทะกับผู้บุกรุกเต็มที่แต่ก็ไม่คบใครเลย ตอนนั้นป้าคิดว่าโจรคงกลับขึ้นไปข้างบนแล้วจึงคิดจะตามขึ้นไป ก่อนที่ป้ากับผมกำลังจะขึ้นบันไดที่บันได 3 ขั้นแรกจะทำจากปูนขึ้นไปเลี้ยวหักไปทางขวาจะเป็นบันไดไม้ขึ้นไปจนถึงชั้นบนซึ่งมีลักษณะคล้ายรูปตัว L ผมกับปลาเห็นเท้าของคนอยู่บันไดไม้คันแรกเราตกใจมากป้าบอกให้ผมวิ่งออกจากบ้านส่วนป้าก็วิ่งไปอุ้มจุ๋ยออกจากตู้เสื้อผ้าแล้วตามออกไปเช่นกัน พวกเราออกไปนั่งรอหญ้ากับที่ทางเดินเข้าบ้าน ในขณะเดียวกันนั้นผมก็ลองหันหน้าไปมองที่บ้านผมยาแล้วผมก็เห็นเงาคนยืนอยู่ที่ระเบียงชั้น 2 เหงานั้นมันเป็นเงาของผู้ชายที่กำลังมองมาทางผมกับป้าผมเรียกให้ป้าดูป้าไม่ยอมหันไปมองพวกเรานั่งรอไปสักพักใหญ่อารยาก็กลับมา ถ้าขับรถมาจอดที่ทางเข้าบ้านมาถึงก็นึกสงสัยจึงถามป้าว่าทำไมเอาหลานออกมานอกบ้าน ป้าเลยบอกว่ามีใครไม่รู้อยู่ในบ้าน เมื่อเอารถไปจอดเสร็จเรียบร้อยพวกเราทั้งหมดก็เดินเข้าไปในบ้านหยิบมีดยาวที่วางไว้ข้างบ้านติดมือมาด้วยแล้วก็เดินขึ้นไปตรวจชั้นบนของบ้านเพื่อหาคนที่ป้าบอกซึ่งพวกเราที่เหลือรออย่างใจจดใจจ่ออยู่ข้างล่างมีเพียงแต่จุ๋ยเท่านั้นที่หลับสนิทไม่รับรู้เรื่องราวอะไรเลยขึ้นไปในสักพักเจอๆก็ร้องโวยวายขึ้นแล้วรีบวิ่งลงมาย่าและป้าเปิดประตูรอไว้แล้วเผื่อว่าถ้าจะต้องหนีจะได้ออกมาทัน ถ้าวิ่งหน้าตาตื่นลงมาที่ชั้นล่างย่าก็พยายามถามว่าเกิดอะไรขึ้นมาบอกด้วยสีหน้าที่ตกใจว่าตอนนี้เดินขึ้นไปนั้นไว้บนชั้น 2 ไม่ติดถึงเอาไฟฉายส่องก็ไม่เห็นใครมาเปิดเข้าห้องไปดูก็ไม่เจออะไรอีกขณะที่อากำลังจะเดินลงมานั้นระตูระเบียงด้านหลังบ้านก็เปิดออกจึงเดินไปดูเมื่อส่องไฟฉายไปก็เห็นเงาดำของคนตัวใหญ่มานั่งอยู่ที่มุมระเบียงแล้วเงาดำนั้นก็พุ่งตรงมาหาอาตกใจมากจึงวิ่งลงมาอย่างที่เห็น เพราะพวกเราได้ฟังดังนั้นก็ทำให้ย่าและป้าเอาว่าเป็นต่างๆกันคืนนั้นไม่มีใครนอนหลับได้เลยยกเว้นจุ๋ยและผมที่หลับไปเพราะง่วงมากตอนเช้าผมตื่นขึ้นเพราะได้ยินเสียงรถของอากำลังเตรียมจะขับออกไปข้างนอกผมจึงวิ่งเข้าไปหาย่าเพื่อที่จะขอไปด้วยย่าก็ให้ผมขึ้นรถแล้วพาไปวัดเพื่อนิมนต์พระมาทำพิธีขึ้นบ้านใหม่พร้อมกับตั้งศาลเจ้าที่ด้วยหลังจากนั้นที่บ้านของยาก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรแปลกๆเกิดขึ้นอีกเลย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น