ค่ายลูกเสือ​ยุวกาชาด !!

         เราชื่อมิ้นปัจจุบันอายุ 20 ปีแล้วเรื่องที่เราจะเล่านี้เกิดขึ้นเมื่อตอนที่เราอายุได้ประมาณ 13 ปีกำลังเรียนอยู่ชั้นม 1 และกำลังจะเข้าสู่เทอมที่ 2  ตอนนั้นเราจะต้องไปเข้าค่ายที่จังหวัดสุพรรณบุรีเราดีใจมากเราเป็นคนหนึ่งที่ชอบเข้าค่ายแบบนี้ค่ายนี้เป็นค่ายลูกเสือยุวกาชาดครูฝึกเป็นทหารทั้งหมดการเข้าค่ายในครั้งนี้มีตั้งแต่ระดับชั้นม 1 ถึงม 3 ร่วมโรงเรียนอื่นด้วยอีกประมาณ 3 โรงเรียนเรามีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คนชื่อมุกกับแปลงพวกเราสนิทกันมาไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดพอมาเข้าค่ายในครั้งนี้พวกเราก็เลือกที่จะนอนด้วยกัน พอไปถึงบริเวณห้องพักก็เห็นว่ามันมีทั้งหมดอยู่ 10 ห้องระยะห่างแต่ละห้องก็จะห่างกันประมาณ 10 เมตรอยู่ได้ห้องละ 30 คนจากนั้นก็มีการแบ่งกลุ่มกันเพื่อเข้าไปอยู่ในแต่ละห้องเรากับเพื่อนสนิทได้อยู่ห้องที่ 8 เมื่อเปิดประตูเข้าไปภายในห้องก็มองเห็นประตูห้องน้ำอยู่ตรงหน้าเลยมันตรงกับประตูทางเข้าพอดีมองไปรอบๆก็เห็นว่ามันเป็นห้องโล่งโล่งมีเสื้อยาวๆคู่อยู่สองฟากฝั่งเผื่อไว้ให้ปูที่นอน ห้องนี้มีขนาดกว้างกว่าอพาร์ทเม้นท์นิดหน่อยและมีพัดลมอยู่ตรงเพดานห้อง 1 ตัวหลังจากที่เก็บของเสร็จและหาที่นอนได้แล้วพวกเราก็เดินเล่นสำรวจบริเวณโดยรอบก็เห็นว่าด้านหลังห้องที่เราพักอยู่นั้นมันเป็นป่าช้าและห้องที่เราพักอยู่ก็อยู่ใกล้กับป่าช้ามากที่สุดในเช้าของวันแรกก็ไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นพวกเราทำกิจกรรมทุกอย่างไปตามปกติ เพราะถึงเวลากลางคืนรู้เรื่องก็บอกให้ทุกคนรีบไปเข้านอนแต่เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเดินกลับไปห้องพักห้องของเราพักกันอยู่ 28 คนเราเปลี่ยนกันเข้าห้องน้ำเพื่อนำซึ่งภายในห้องน้ำจะแยกเป็นห้องเล็กๆ 4 ห้องมีส้วมอยู่ภายในอยู่ทางด้านซ้ายมือสองของทางด้านขวามืออีก 2 ห้องมีถังน้ำวางอยู่ในทุกๆห้องเพื่อให้นักเรียนได้อาบน้ำกันและมีถังขยะใบหนึ่งวางอยู่ข้างนอกประตูของห้องน้ำทางด้านทรายสำหรับทิ้งสิ่งต่างๆขอดูคนอาบน้ำกันเสร็จเราก็นอนลงบนที่นอนติดตัวไว้ทั้ง 2 ฝั่งซึ่งพวกเรานอนอยู่ชิดติดกันอาจจะขยับไปไหนไม่ได้เลย และ 2 ฝั่งชะอำเฮ้าส์เข้าหากัน เว้นเพียงระยะตรงกลางเอาไว้สำหรับเป็นทางเดินแล้วก็มีคนเดินไปติดไฟทำให้ในห้องมืดไปหมดเพราะดูนาฬิกาก็เห็นว่าตอนนั้นเป็นเวลา 5 ทุ่มแล้วแต่เรากับเพื่อนก็ยังไม่หลับนอนเล่นโทรศัพท์และคุยเรื่องสนุกๆที่เขาทำกันในตอนเช้าโดยใช้แสงไฟจากมือถือช่วยส่องสว่าง ส่วนคนอื่นๆก็คุยเล่นกันตามประสาเด็กต่างโรงเรียนที่ได้เจอเพื่อนใหม่ ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา เราจึงพร้อมใจกันแล้วแกล้งนอน ประตูค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ แสงสว่างจากภายนอกค่อยๆเล็ดลอดเข้ามาภายในห้อง เราแอบหรี่ตามองดูก็เห็นเป็นครูฝึกคนหนึ่งเดินเข้ามาภายในห้องเพื่อมาตรวจดูว่าพวกเราหลับกันหรือยังเมื่อครูฝึกเห็นว่าพวกเรานอนกันหมดแล้วจึงปิดประตูแล้วเดินออกไป พระครูฝึกออกไปได้สักพักเราก็ลุกขึ้นมาเล่นและคุยกันต่อบ้างก็จับกลุ่มเล่นโทรศัพท์เล่นจำ้จี้ตามประสาเด็กยุค 90 เวลาผ่านไปจนเกือบจะเที่ยงคืนเราก็เริ่มที่จะง่วงนอนเพื่อนหลายคนก็หลับไปแล้วจึงแยกย้ายกันเข้านอน ขณะที่เรากำลังเคลิ้มจะหลับจู่จู่ๆก็ได้ยินเสียงปิดประตูห้องน้ำดังขึ้น แล้วบอกว่าปิดเบาๆหน่อยคนจะหลับจะนอน แต่ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมาทุกคนต่างตกใจกับเสียงประตูปิดจนตีนกันแทบจะทุกคนมองไปยังห้องน้ำก็ไม่เห็นมีใครเดินออกมาถามไฟล์ก็ยังปิดอยู่ด้วยก็เลยนอนกันต่อ ไม่นานนักก็มีลมเย็นๆพัดเข้ามาภายในห้องไปห้องน้ำที่เปิดเองโดยที่ไม่มีใครอยู่ใกล้ห้องน้ำหรือเดินเข้าไปเปิดเลยเพื่อนคนหนึ่งที่กำลังนอนอยู่ก็โวยวายคือใครเนี่ยหนาวนะเว้ยทันใดนั้นเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกถามทางที่ไม่มีคนเปิดแล้วไฟห้องน้ำก็ปิดแล้วเปิดอีกเหมือนกับว่ามีคนอยู่ในนั้นจากนั้นก็มีเสียงดังกุกๆกักๆเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างกระทบกับอื่นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องถึงกับนอนไม่หลับได้แต่นั่งมองหน้ากันเราคิดว่ามีเวลาตีหนึ่งแล้วใครมาเล่นอะไรพิเรนแบบนี้ สักพักก็มีคนพูดขึ้นมาว่าอะไรกันนักหนาเนี่ยคนจะหลับจะนอนอย่ามากวนได้ป่ะ แล้วเธอคนนั้นก็ลุกขึ้นเดินตรงไปวางที่จะปิดไฟขณะที่กำลังยื่นมือไปจะปิดสวิตช์ที่อยู่ตรงหน้าห้องน้ำแต่ยังไม่ทันได้ปิดไฟห้องน้ำก็ดับลงทุกคนในห้องที่มองอยู่ต่างรองเคยอุทานออกมาด้วยความตกใจหลายคนนั่งหน้าตาตื่นส่วนเราก็มองหน้ากันกับเพือนแต่ไม่พูดอะไร ถ้าแกพรุ่งนี้มีผีป่าววะ พูดจาอะไรไม่เป็นมงคลแบบนี้ เพื่อนต่างโรงเรียนถกเถียงกันใหญ่คนที่ใจกล้าพูดขึ้นอย่างไม่กลัวในสิ่งที่มองไม่เห็น อย่าทิ้งกันเลยนอนต่อดีกว่านะไม่มีอะไรหรอกเธอเราพูดขึ้นหวังยาวสุดที่กำลังปะทุก่อนที่ครูฝึกจะเดินมาทำโทษพวกเรานะแล้วก็มีเพื่อนอีกคนหนึ่งลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปที่หน้าห้องน้ำเปิดไฟและมองเข้าไป สักพักเธอก็นั้นก็กรีดร้องขึ้นมาทุกคนต่างตกใจกับเสียงร้องนานแล้วก็มีเพื่อนอีกคนหนึ่งลูกตามเข้าไปดูเลยถามด้วยความเป็นห่วงว่า เฮ้ยแกเป็นอะไรอ่ะ เพื่อนคนนี้ส่งเสียงกรีดร้องนั้นก็ตอบกลับมาว่ายังจำถังขยะพวกนั้นได้ชื่อว่าตอนแรกมันอยู่ที่ปิดประตูเลยนะเว้ยเพื่อนคนที่ยืนอยู่ด้วยตรงนั้นก็หันไปมองตามมือของเพื่อนคนที่ชื่อเมื่อเธอหันไปมองก็สังเกตเห็นว่าถังขยะที่เคยตั้งอยู่ข้างประตูห้องน้ำทางด้านซ้ายมันกลับย้ายไปอยู่สุดห้องน้ำห้องสุดท้ายทางด้านขวาเงียบไปสักพักแล้วก็เลยบอกเพื่อนให้กลับไปนอนต่อดีกว่าแล้วบอกว่าอาจจะเป็นลมพัดทางไปก็ได้อย่าคิดมากเพราะสิ้นเสียงพูดคุยทั้งสองก็เดินกลับไปยังที่นอนของตัวเองด้วยท่าทางที่สัตว์ ในเวลาเดียวกันนั้นนี่เพื่อนของเราก็เอ่ยปากว่าปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำแต่กลัวจึงอยากให้เราไปส่งที่ห้องน้ำหน่อยเราก็ตอบตกลงว่าจะไปส่งแล้วเรากับเพื่อนก็เดินไปเข้าห้องน้ำกันเรายืนรอเพื่อนอยู่หน้าห้องน้ำข้างถังขยะเช่ากับทางก็มองห้องน้ำห้องอื่นไปด้วยจนสังเกตเห็นว่าท่อน้ำที่ตรงกับประตูห้องน้ำล่ะมีเทียนสีดำปักอยู่และมีกระถางธูปตั้งอยู่ด้วยเราแปลกใจว่าทำไมตั้งแต่เข้ามาปูที่นอนยังห้องพักดีเราถึงมองไม่เห็นมันในขณะที่เรากำลังคิดและสงสัยอยู่นานเพื่อนของเราที่มาเข้าห้องน้ำก็เปิดประตูอย่างแรงจนเกิดเสียงดังแล้วเธอก็วิ่งออกมาหน้าตาตื่น เหมือนกับกลัวอะไรสักอย่างพร้อมก็พูดด้วยเสียงที่สั่นว่า ฉันไม่อยากอยู่ห้องนี้แล้ว​ เราก็ตอบกลับไปว่าคงไม่ได้หรอกตอนนี้ห้องอื่นผมนอนหลับกันหมดแล้วเพราะเส้นเสียงเราก็เดินออกจากห้องน้ำส่วนเพื่อนก็เดินตามหลังเรามาติดๆแต่ยังไม่ทันที่จะก้าวขาออกจากประตูห้องน้ำไฟห้องน้ำก็ดับเองโดยไม่รู้สาเหตุเพื่อนในห้องที่เห็นเหตุการณ์ตามก็นั่งกอดกันแน่นแล้วหันมามองทั้งที่เรากับเพื่อนอยู่ด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว แต่เราก็พยายามใจแข็งแล้วพูดกลับไปว่าไม่มีอะไรหรอกแค่ไฟมันไม่ดีเท่านั้นอีกทั้งสิ้นเสียงของดาวประตูห้องน้ำก็ปิดทุกคนในห้องกรีดร้องด้วยความกลัวรวมถึงเรากับเพื่อนด้วยเราพยายามจะเปิดประตูออกไปดังสุดแรงเกิดแต่ก็เปิดไม่ได้ดันเท่าไหร่ประตูก็ไม่ยอมเปิดทั้งทั้งที่ไม่ได้ล็อคไว้มันเหมือนกับว่ามีอะไรดันประตูอยู่ข้างนอกในตอนนั้นเองไฟในห้องน้ำก็เปิดปิดอย่างบ้าคลั่งเป็นจังหวะเหมือนกับที่เราพยายามเปิดประตู เพื่อนๆประมาณ 5 คนที่อยู่หน้าประตูห้องน้ำตรงห้องนอนก็พยายามที่จะช่วยเปิดถ้าเปิดยังไงก็เปิดไม่ได้ สักพักพอเราตั้งสติได้ก็สวดมนต์ในขณะที่มือก็ยังพยายามดันประตูอยู่ไม่นานประตูก็เปิดออกเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นตอนนั้นเรากับเพื่อนกลัวกันมาจึงวิ่งออกจากห้องนี้ไปทางห้องประชุมโดยไม่คิดจะหันหลังกลับไปมอง พอวิ่งมาถึงก็เจอครูฝึกคนหนึ่ง ตอนนั้นเราก็เป็นเพื่อนๆที่ตามมาด้วยส่วนหนึ่งก็รู้สึกโล่งใจมาก เมื่อครูฝึกเห็นหน้าตาตื่นตกใจของพวกเราก็ถามเรื่องราวว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนของเราจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ครูฟัง เมื่อครูฝึกได้รับรู้เรื่องราวก็บอกให้พวกเรานอนที่ห้องข้างครูฝึกไปก่อนแล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกทีวันต่อมาครูฝึกคนเดิมเมื่อเจอหน้าพวกเราก็พูดขึ้นว่าเมื่อคืนพวกเธอคงเจอมาแล้วสิล่ะเรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี่เองตอนนั้นมีเด็กนักเรียนคนอื่นมาเข้าค่ายนอนห้องที่พวกเธออยู่นั่นแหละแล้วไปทำอีท่าไหนไม่รู้ตีกันในห้องจนมีเด็กคนหนึ่งอาการโคม่าหามส่งโรงพยาบาลแต่หมอบอกว่าเสียชีวิตก่อนที่จะมาถึงโรงพยาบาลแล้วหลังจากนั้นทางเข้าจึงนิมนต์พระมาสวดทุกอย่างก็เป็นปกติดี เวลาผ่านไปได้ 1 อาทิตย์ก็มีนักเรียนมาเข้าค่ายแล้วนอนที่ห้องน้ำจู่ๆก็วิ่งออกมาแบบพวกเธอนี่แหละพวกนั้นบอกว่าเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งไล่ออกมาเด็กคนนั้นหน้าตาน่ากลัวสภาพร่างกายเหมือนกับสอบครูก็เลยนิมนต์ถ้ามาอีกรอบถ้าท่านก็บอกว่าต้องหาของคาวหวานมาให้วิญญาณตนนั้นยังไม่ไปไหน ที่สำคัญต้องเอาเทียนและธูปมาจุดไฟพร้อมบอกกล่าวว่าจะมีคนมานอนที่นี่ห้ามรบกวนถ้าไม่มีใครคิดจะทำร้ายหรอก วิญญาณตนนั้นมันก็เลยเงียบไปพักหนึ่ง ในช่วงหลังมานี้ครูไม่ได้จุดเทียนบอกกล่าวเราคิดว่าพวกเธอคงไม่เจอแต่ไม่คิดว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก หลังครูฝึกเล่าจบคืนที่สองเราก็ขอย้ายไปอยู่ห้องอื่น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นทำให้เราไม่อยากจะไปเข้าค่ายที่ไหนอีกเลยถ้าไม่จำเป็นจริงๆ

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด