แพรเป็นคนอีสานเรียนจบจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของอีสาน เรียนจบแล้วมีโอกาสมาทำงานที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการโรงเรียนนั้นมีหอพักถูกอยู่ในหมู่บ้านที่อยู่หลังโรงเรียน หมู่บ้านนี้จะมีซอยเยอะมากหอพักครูจะอยู่ซอยที่ 17-19 หอพักมี 2 ชั้นแพ้ได้ห้องข้างล่างห้องที่ 2 หลังห้องแกเป็นบ้านร้างไม่มีคนอาศัยอยู่ต้นไม้จึงขึ้นก็มาหญ้าวัชพืชขึ้นปกคลุมบริเวณบ้านและที่สำคัญร้านขายของชำอยู่ไกลมากถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ซอย 3 เวลาไปซื้อของก็ยืมรถจักรยานพี่ที่หอมาใช้ภาชอบปั่นจักรยานออกมาซื้อของเวลา 8:00 นถึง 9:00 นเป็นประจำวันแรกที่แพร่ปั่นจักรยานเพื่อที่จะไปซื้อของให้ปั่นไปที่ซอย 19 ปั้นไปไม่ถึงครึ่งซอยก็มีสุนัขเห่าและไล่กัดอย่างเอาเป็นเอาตายมันน่ากลัวมาก วันต่อมาก็ปั่นจักรยานไปซื้อของอีกแต่ทีนี้ถ้าเปลี่ยนซอยเป็นซอยที่ 18 ปรากฏว่าไม่ต่างจากซอยที่ 19 เลย หมาเยอะเหมือนกัน วันต่อมาก็ปั่นจักรยานไปซื้อของอีกเลยปั่น ไปที่ซอย 17 ในขณะที่ฝั่งอยู่นั่นก็คิดว่าจะเป็นเหมือนกับ 2 ซอยที่ผ่านมา แต่ปรากฏว่าทุกอย่างเงียบกริบไม่มีสุนัขออกมาไล่กัดตัวแม้แต่เขาก็ยังไม่มีเลยบรรยากาศสองข้างทางเป็นทาวน์เฮ้าส์ 2 ชั้นมันดูรกร้างต้นไม้ขึ้นใบไม้หล่นในบริเวณเขาเขาและมีคนอาศัยอยู่แค่ไม่กี่หลังทำให้ดูวังเวงมากแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะแกรู้แล้วว่าซอยนี้ปลอดภัย หลังจากนั้นมาก็ปั่นจักรยานผ่านที่ซอยนี้ประจำ วันหนึ่งขณะที่แพร กำลังนั่งเล่นเกมที่โต๊ะอย่างเมามันซึ่งหันหน้าไปที่บานเกล็ดด้านหลังอาจจะเป็นเตียงเปิดประตูหลังห้องและประตูห้องน้ำไว้ ประตูทางเข้าจะอยู่ตรงกับประตูห้องน้ำพอดี เสียง MSN ก็ดังขึ้นเพื่อนแท้ทักมาบอกว่าให้เปิดกล้องคุยกันก็เลยหยุดเล่นเกมแล้วเปิดกล้องคุยกับเพื่อน ตอนนั้นน่าจะเย็นมากแล้วถ้าเปิดไฟเฉพาะในห้องไว้แต่ไฟส่วนอื่นยังไม่ได้เปิดฟังเพื่อนที่มีเงินอยู่ 6-7 คนก็ถามว่าอยู่กับใครถ้าบอกว่าอยู่คนเดียวพร้อมกับหมุนกล้องให้เพื่อนดูเพราะคุยกันได้สักพักหนึ่งก็เลยบอกเพื่อนว่าจะไปเข้าห้องน้ำพูดเสร็จให้ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำเอากลับมา ก็ปรากฏว่าเพื่อนปิดกล้องไปแล้วถ้าได้ถามว่าปิดทำไมเพื่อนถามว่าอยู่กับใครถ้าบอกว่าอยู่คนเดียวเพื่อนมันก็ถามย้ำอีกว่าอยู่กับใครแต่แพ้ก็ยังคงยืนยันว่าอยู่คนเดียวจริงๆ ๆและเพื่อนก็บอกว่าตอนที่พาไปเข้าห้องน้ำก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวใส่เสื้อสีขาวและกางเกงสีเทาถ้าไม่เชื่อที่เพื่อนกูเพื่อนจริงส่งรูปมาให้ดูซึ่งแพ้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร พอตื่นเช้ามาก็ไปกินข้าวที่ร้านป้าข้างขอ ด้วยความที่อยากรู้อยากถามเลยเอารูปให้ป้าดูป้าดูสภาพก็ส่งให้คนในร้านข้าวดูบ้างทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนภาคอีสานมาทำงานที่จังหวัดสมุทรปราการพร้อมกับแฟนของเธอเธอทำงานก่อสร้างสักแห่งหนึ่งในจังหวัดนี้เฮ้อภักดีทาวน์เฮ้าส์ซอย 17 อยู่กันหลายคนแฟนเธอเป็นคนเจ้าชู้มีเมียน้อยไม่ค่อยกลับมาหาเธอเธอทำได้แค่รอและช่วงนั้นก็ตั้งท้องด้วย วันหนึ่งแฟนของเธอก็กลับมาเธอบอกกับเขาว่าท้องแต่แฟนของเธอกลับบอกให้ไปทำแท้งเธอไม่ยอมทำให้แฟนของเธอนั้นเดินออกจากบ้านไปและไม่กลับมาอีกเลย วันต่อมาเพื่อนๆของเธอออกไปทำงานกันหมดเหลือเพียงเธอคนเดียวเธอบอกว่าไม่สบายอยากพักอยู่ห้องเพื่อนๆก็ไม่ใจไรเพราะเพื่อนออกห้องไปได้สักระยะหนึ่งก็ผูกคอตายไม่เท่าเฮานั้นเพื่อนจะรู้ก็ตอนที่กลับจากทำงานแล้วเพื่อนของเธอและนำศพเธอกลับไปยังบ้านเกิดของเธอหลังจากที่เธอตายไปได้นี่นาก็เวียนมาหลอกคนที่อยู่ในละแวกนั้นบ่อยมาก ชนคนในซอยเริ่มทยอยย้ายออกไปทีละหลังเหลือแค่ไม่กี่หลังป้าบอกว่าเฮ้ยต้องหยุดเรียนไปได้ 3 เดือนก่อนหน้านี้แกจะมาอยู่แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรแต่ยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่นานวันนั้นเป็นวันหยุดยาวครูที่หอกลับบ้านกันหมดเหลือแค่แกคนเดียวขนาดนี้พาเล่นเกมอยู่ ตอนนั้นน่าจะประมาณ 5 โมงเย็นแล้วแต่ได้ยินเสียงคนทุบประตูห้องน้ำ เสียงดังมากมันดังมาจากห้องของแกอีกแกได้ยินก็สะดุ้งตกใจมากแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจหลายวันผ่านไปขณะที่แฟนนอนอยู่ก็ได้ยินเสียงคนเดินในห้องเดินไปเดินมาจะแพ้ก็ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วนอนต่อมันเป็นอย่างนี้แทบทุกวันจนมีอยู่คืนหนึ่งก่อนนอนในคืนนั้นพูดออกไปว่าถ้ามีจริงแน่จริงคืนนี้ให้หวยด้วยเข้าฝันก็ได้แล้วอยากได้อะไรก็จะให้ตอนนั้นพูดออกมาดีกว่าโมโหไม่ทันได้คิดอะไรแล้วแต่ก็หลับไป ถ้าฝันว่าเห็นตัวเองนอนอยู่บนเตียงแล้วได้ยินเสียงหีบานเกล็ดประตูหลังห้องเพราะแพ้หันไปดูก็เห็นมือเดียวมีเล็บยาวมากกำลังเอามือลอดเข้ามาในบานเกล็ดมีความตกใจคิดว่าเป็นโจรและลุกจากที่นอนแล้วไปหยิบมีดมาฟันที่มือนั้น ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องสักพักก็หายไปจากนั้นก็มีเสียงคนทุบประตูอยู่หน้าห้องแล้วเสียงก็เงียบไป สักพักก็เห็นเงาดำๆรูปร่างเป็นผู้หญิงผมยาวยืนอยู่ปลายเตียงแล้วพูดว่าอยากได้ถ้าตอบว่าใช่ผู้หญิงคนนั้นเลยให้หวยมา 2 ตัวเพราะตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็โทรให้น้องซื้อ ซื้อให้ก็ซื้อ 5 บาทเพราะแกไม่ชอบเล่นหวยเพราะถึงวันหวยออกก็ปรากฏว่าถูกจริงๆก็เลยโทรไปหาน้องน้องบอกว่าลืมไม่ได้ซื้อให้แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหลังจากนั้นก็ลืมเรื่องนี้ไปเลยจนมาถึงช่วงหนึ่งแต่รู้สึกไม่อยากกลับบ้านขนาดนี้วันหยุดยาวแต่ยังไม่อยากกลับเลยเพราะไปทำงานที่โรงเรียนที่เขาก็ทักว่าทำไมช่วงนี้ดูขำขำหน้าหมองจังโดนของหรือเปล่าแต่ก็ปฏิเสธแต่ว่าไม่หรอกช่วงนั้นถ้าไม่สบายบ่อยมากเป็นเป็นหายหายแล้วก็มีอยู่วันหนึ่งอยู่ๆก็รู้สึกว่าอยากกลับบ้านมาก พาเดินไปหารุ่นพี่บอกว่าอยากกลับบ้านพี่เลยบอกว่าพี่ทำไมพี่เขาจะกลับอยู่พอดีพรุ่งนี้ไปพร้อมกันและก็ตอบตกลงและดีใจที่มีเพื่อนกลับด้วยพอไปถึงบ้านยายก็ถามว่าทำไมผอมจังน่าดูคำมากเดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปวัด ตื่นเช้ามายายก็พาไปวัดวัดนี้เป็นวัดป่าและเป็นที่นับถือของคนในพื้นที่พอเดินเข้าไปในศาลาภาคก็พูดว่าโยมพาใครมาด้วยก็หันหลังไปมองว่าพระท่านพูดกับใครแต่ก็ไม่มีใครรับปากก็บอกว่าโยมนั่นแหละมีคนตามมาด้วย แพรถามประรูปนั้นว่าพี่ตามมาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ท่านตอบว่าเป็นผู้หญิงถามต่อว่าแล้วตามมาจากไหนห้ามตอบว่าตามมาจากที่ทำงานแพ้ถามว่าเขาต้องการอะไรท่านก็ตอบว่าแล้วโยมพูดอะไรกับเขาไว้ล่ะนั่งเงียบนั่งกินได้สักพักหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่าอยากได้อะไรก็จะให้ท่านเลยบอกว่านั่นแหละเขาตามอยู่มาแต่ถามว่าแล้วเขาต้องการอะไรทานเลยบอกว่าเขาต้องการชีวิตของโยดีนะพี่ดวงยังไม่ถึงค่าหวยบ่อยใช่ไหมล่ะก็ตอบว่าใช่ท่านก็บอกว่าไม่แปลกหรอกก็เขาไปไหนมาไหนกับโยมตลอด แล้วยายแม่ก็ถามว่าพอจะมีทางแก้ใหม่ท่านเลยตอบว่ามีแต่ต้องทำภายใน 3 วันไม่งั้นตายให้ไปรดน้ำมนต์ 7 วัดภายในวันเดียวต้องได้ 7 วันแล้วต้องทำภายใน 3 วันนี้เท่านั้นแล้วเขาก็จะไม่มากวนอีก แม่กับยายก็กลับบ้านไปตื่นเช้ามาตากับยายก็พาไปรดน้ำมนต์ 7 วันหลังจากนั้นมาก็ไม่เคยเจอเธออีกเลย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น