ประตูเชื่อมห้อง !!

        เรื่องนี้มันเกิดขึ้นที่หอพักแถวมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งย่านประชาชื่น วันหลังจากที่เราไม่มีเรียนกันแล้วเพื่อนก็ไปเตะบอลนะครับจะไปเล่นๆกันไปเหมือนเช่นทุกครั้ง เพราะเตะบอลเสร็จก็มานั่งจับกลุ่มกันแล้วเพื่อนก็ชวนคุยถึงเรื่องราวแปลกๆที่มันได้เกิดขึ้นที่ห้องพักของเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มผมขอใช้นามสกุลของเพื่อนคนนี้ว่า thank นะครับ แบงค์เป็นเด็กต่างจังหวัดมาเช่าหอพักอยู่คนเดียวในห้องพักของแดงแปลกจากห้องเช่าธรรมดาทั่วๆไปเนื่องจากในห้องพักนั้นมีประตูเชื่อมข้องบานเหล็กไปยังอีกห้องหนึ่งแต่ไม่สามารถเปิดไปยังห้องข้างๆกันได้เนื่องจากจะมีเทปกาวติดขอบประตูไวเหมือนกับไม่ให้ประหยัดหรือเปิดเข้าไปแบงค์เราว่ามีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นกับเขาในช่วงกลางดึกตั้งแต่เวลาประมาณ 09:00 นเป็นต้นไปเขามักจะได้ยินเสียงคล้ายคนเคาะประตูบานเล็กบ้านนานและมีกลิ่นเหม็นคล้ายอุจจาระเหม็นออกมาจากห้องนั้นด้วย แต่กลิ่นนี้ในช่วงตอนกลางวันกลับไม่มี ทั้งเสียงและกลิ่นนั้นมันทำให้แต่งตัวจนต้องเปิดทีวีนอนทุกคืนเขาคุยกันถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นพวกเราจึงตัดสินใจไปฮ่องกงแบงค์ในคืนนั้น พ่อไปถึงหอพักตอนนั้นก็เป็นเวลาประมาณ 4 ทุ่มแล้วที่หอพักนั้นด้านล่างจะมีห้องที่เป็นกระจกกันโดยต้องใช้คีย์การ์ดเปิดถุงจะเข้าไปยังหอพักนั้นได้ เมื่อเปิดประตูเข้าไปลาวจะเจอลิฟท์ 2 ตัว N L สีแดงซึ่งห้องพักของแบรนด์จะอยู่ที่ชั้น 2  พวกเราจะเดินขึ้นทางบันไดก็ได้แต่ว่าวันที่เราไปกันนานก็เหนื่อยจากการเตะบอลมาพอสมควรก็เลยตัดสินใจขึ้นลิฟท์กัน พวกเราขึ้นลิฟท์มาได้มีหน้าประตูลิฟต์ก็เปิดออกเมื่อมองไปยังทางเดินก็เห็นว่ามันมืดและน่ากลัวมากบรรยากาศวังเวงชอบกล พวกเราเดินไปยังห้องโถงแดงซึ่งจะถึงก่อนบันไดหนีไฟ 1 ห้องนั้นหมายความว่า ห้องที่มีประตูเชื่อมติดกับห้องของแบงค์มันอยู่ติดกับบันไดหนีไฟเราเดินไปจนถึงหน้าห้องแบงค์ไขกุญแจแล้วก็เปิดห้องเมื่อเข้าไปก็สังเกตเห็นว่าทางขวามือของผมในตอนนั้นจะเป็นห้องน้ำด้านซ้ายจะเป็นตู้เสื้อผ้าเดินตรงเข้าไปเจอเตียงนอนด้านขวามือประตูบ้านเชื่อมดันอยู่เหนือหัวเตียงมันแปลกมากสำหรับหอพักมันมีความลับอะไรซ่อนอยู่ในห้องนั้นกันแน่ ในคืนนั้น แบงค์ตัดสินใจจะออกไปนอนห้องเพื่อนในระหว่างเก็บของอยู่นานผมและเพื่อนอีก 2 คนก็เดินออกมาหน้าห้องแล้วเดินไปยังห้องข้างๆก็ได้กลิ่นเหม็นของอุจจาระลอยออกมาพบเรามองหน้ากันและตัดสินใจเดินกลับไปยังห้องโถงแดงแล้วปิดประตูห้องรักรินนั้นกลับแรงขึ้นเรื่อยๆตอนนั้นพวกเราทั้งหมด 6 คนจึงถามกันว่าคนอื่นได้กลิ่นอะไรไหม ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นกลิ่นเหมือนกันทุกคนจากนั้นก็มีเสียงเคาะประตูเกิดขึ้นเพื่อนคนหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่าให้ทุกคนเงียบก่อนเพื่อความว่าเสียงนั้นมาจากที่ไหน พวกเราพยายามหาที่มาของเสียงนั้นก็ได้รู้ว่า เสียงนั้นมันมาจากประตูบานเล็กบานนั้นนั่นเองพวกเรารีบช่วยกันเก็บและรีบลงมาดาราหลังจากเจอนอกจากประตูหอพักมาแล้วซึ่งผมเดินเป็นคนสุดท้ายของกรุเขาเดินผ่านยามที่เฝ้ายามคนนั้นก็ทักขึ้นมาว่าเจอกันแล้วสิไอ้ความแปลกใจจึงทำให้ผมหันกลับไปถามในทันที อะไรนะครับ นิยามก็เปลี่ยนคำพูดไปจะไปนอนที่อื่นกันหรอ เมื่อได้ยินดังนั้นผมก็ไม่ได้สนใจอะไรจึงต่อไปเพียงแค่ว่าใช่ครับ แล้วพวกเราก็ขึ้นรถไปส่งเพื่อนที่หออีกหอ 1  วันถัดมาแปลงก็มาแจ้งย้ายออกกับทางขอพักแล้วไม่กลับไปนอนที่ห้องน้ำอีก อ้วนอันนั้นก็ได้ไปอาศัยอยู่กับเพื่อนที่หอพักอื่นรอให้ถึงสิ้นเดือน จนมาถึงวันที่ต้องย้ายออกเดือนทั้งปลูกก็มาช่วยกันขนของไปยังหอพักหน่อยภาพนี้ต่างจากครั้งก่อนเพราะมีแฟนผมไปด้วยตอนแรกจะขึ้นไปกันทั้งหมดแต่พอแฟนผมเดินมาถึงประตูหอพักยังไม่ทันเดินเข้าไปตรงหน้าเลยแฟนผมก็พูดขึ้นมาทันทีว่าขอรออยู่ที่รถไม่ขึ้นไป ตอนนั้นผมก็สงสัยอยู่เหมือนกันแต่ก็ไม่ทันได้ทำอะไรเขาต้องรีบช่วยกันเก็บของโดยจะมีเพื่อนอีกชุดหนึ่งเป็นคนขนลงมาตรงหน้าในระหว่างที่พวกเรากำลังเก็บของกันอยู่นานกลิ่นเหม็นมันก็เกิดขึ้นมาอีกแต่รอบนี้มาทั้งทั้งที่อยู่ในช่วงเวลากลางวันเพราะเก็บของเสร็จเมื่อวานที่เราขนของรอบสุดท้ายอยู่นานผมและเพื่อนทนกลิ่นไม่ไหวอีกต่อไปแล้วฉันมารออยู่หน้าห้องของแดงไม่รู้อะไรดลใจฉันเดินไปยังหน้าห้องนั้นอีกครั้งมือจับที่ประตูก็ปรากฏว่าประตูสามารถเปิดเข้าไปได้มันไม่ได้ถูกหลอกเอาไว้เมื่อเปิดประตูออกก็สังเกตเห็นว่าภายในห้องนั้นมีฝุ่นเยอะมาก เตียงก็มีแต่ขี้นกเท่ากับว่าห้องนี้ไม่มีคนพักอยู่อย่างแน่นอนเมื่อมองตรงไปก็เห็นประตูระเบียงเปิดอยู่ ผมไม่กล้าเดินเข้าไปภายในห้องถึงปิดประตูห้องนั้นไว้อย่างเดิม เมื่อพวกเราขนของขึ้นรถทั้งหมดเราระหว่างที่กำลังจะออกรถผมก็มัวคุยกับเพื่อนๆกันอยู่ แฟนผมเร่งให้รีบขับออกจากหอก่อนในเรื่องที่ขับรถออกมาผมจึงถามแฟนว่าทำไมไม่ขึ้นไปด้วยกันแฟนก็บอกว่าตอนที่เดินเข้าไปเห็นผู้หญิงผมยาวกระโปรงยาวสีขาวแต่มองไม่เห็นข้อเท้าเธอคนนั้นยืนอยู่ที่นั่นแหละแฟนผมกลัวจึงไม่อยากขึ้นไปแล้วระหว่างที่เพื่อนๆคนของเธอรออยู่ที่รถก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกรีดร้องเสียงนั้นดังมาก เพราะแฟนถามเพื่อนๆในรถพอได้ยินกันหรือเปล่าเพื่อนก็ต่อเมื่อตอนขนของไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย เพียงแต่กลิ่นผมจึงถามต่อว่าแล้วทำไมไม่ช่วยขนของจากลิฟต์มาคีย์บอร์ด แฟนผมก็พูดสวนกลับมาว่าจะให้ไปช่วยยังไงเขายืนอยู่ที่หน้าลิฟท์ตลอดสายตาก็จ้องมองพวกที่ขนของอยู่จากนั้นเพื่อนที่อยู่ในรถก็เสื่อมขึ้นมาว่าเขาก็เห็นผู้หญิงผมยาวคนนั้นเหมือนกันเลยยืนอยู่ที่ประตูข้างห้องของแบงค์ตลอดเวลาให้มีการขนของกันแล้วที่แฟนผมบอกให้รีบออกรถเอาผู้หญิงคนนั้นมายืนอยู่ที่หน้าโบสถ์แล้วจ้องมองเหมือนโกรธแค้นมา ตอนนั้นขยับใกล้เข้ามาที่รถเลยเพื่อนอีกคนที่เห็นผู้หญิงคนนั้นก็บอกว่าเห็นเหมือนกันใส่ชุดสีขาวใช่ไหมคำพูดของเพื่อนตรงกับพี่แฟนผมบอกว่าเธอคนนั้นใส่กระโปรงยาวสีขาว แต่แบงค์แล้วพวกผมก็ไม่ได้คิดจะเข้าไปสอบถามอะไรกับเจ้าของหอพักเคยเกิดอะไรขึ้นที่ห้องนั้นแล้วทำไมถึงมีประตูบานเล็กบ้านนั้นอยู่ด้วยซึ่งก็ไม่มีใครรู้เหมือนกันว่าที่ห้องอื่นนี่ประตูแบบเดียวกันนี้หรือเปล่าหลังจากวันนั้นพวกเราก็ไม่มีใครได้ไปเหยียบที่หอพักนั้นอีก

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด