เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเมื่อเธอได้ไปเช่าคอนโดแห่งหนึ่งซึ่งคิดว่ามันดีและน่าอยู่แต่แล้วความเป็นจริงกับไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดเรื่องราวของเธอจะเป็นยังไงล่ะเรามาอ่านกันเลยดีกว่าครับ เราชื่อแพะต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนที่โดนผีอํามาตั้งแต่สมัยวัยรุ่นจะมีอาการพรุ่งหลักครึ่งตึกร่างกายแข็งแข็งห้องน้ำโมในใจยังไม่ได้เลยจะทำได้เพียงแค่กรอกตาไปมาเท่านั้น เมื่อ 30 ปีก่อนครั้งที่เรายังเป็นเด็กเราไปนอนที่บ้านย่าก็เคยเห็นผีเด็กโผล่หัวห้อยออกมาจากผนังเนื้อหัวเตียงและเคยได้ยินเสียงคนร้องไห้ตอนกลางคืนมาจากที่ไกลๆเมื่อตอนที่อยู่บ้านทั้งยังเคยเห็นเงาดำแวะไปแวะมาที่หางตาเมื่อตอนไปเที่ยวที่รีสอร์ทต่างจังหวัดในช่วง 1 เดือนเศษๆที่ผ่านมานี้ตัวเองเป็นคนที่มีแฟนแล้วโดนผีอำทั้งยังเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็น เกิดขึ้นกับตัวเองบ่อยครั้งทำให้เราเชื่อว่าในโลกนี้วิญญาณมีอยู่จริง ถึงแม้ตอนนี้เราไม่ได้อยู่เมืองไทยมา 10 กว่าปีแล้วแต่เราก็ยังจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังคงอยู่เมืองไทยได้ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 15 ปีก่อนตอนนั้นเราย้ายที่ทำงานจากถนนเจริญกรุงไปถนนพัฒนาการก็เลยต้องย้ายที่พักอาศัยด้วยเพื่อให้สะดวกต่อการเดินทางและประหยัดค่าทางด่วน พี่คนหนึ่งที่บริษัทใหม่เขาได้แนะนำเราให้ไปพักที่คอนโดแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากที่ทำงานมากนักใช้เวลาแค่ 10 นาทีในการขับรถซึ่งตัวที่เขาก็พักอยู่ที่นี่เช่นกันแล้วก็ได้นัดกับน้องสาวที่เรียนอยู่ม. กรุงเทพมาดูที่พักด้วยกัน ถนนทางเข้าคอนโดมันจะเป็นซอยเล็กๆที่ติดกับถนนพัฒนาการ ถ้ามองไม่ดีก็มีโอกาสที่จะขับเลยไปได้ง่ายๆแล้วต้องไปกลับรถมาใหม่บริเวณวัดรอบคอนโดจะมีบ้านอยู่ 2 หลังซึ่งมีเนื้อที่ค่อนข้างเยอะและเป็นบ้านหลังใหญ่ติดกันซอยนี้ก็ไม่ลึกมากแต่เป็นซอยตันซึ่งจะมีโรงงานร้างอยู่ที่ท้ายซอยมันอยู่ติดกับคอนโดเลย รอบๆคอนโดก็จะเป็นผู้ว่าง่ายและกว้างมากไม่มีบ้านคนห้องพักของที่นี่จะเป็นลักษณะห้องสตูดิโอมีอยู่ 2 แบบคือแบบตกแต่งปรับปรุงใหม่เฟอร์นิเจอร์ไม้เป็นไม้สีเข้มทั้งหมดพื้นเป็นกระเบื้องหรือแบบเก่าที่ยังไม่ถูกปรับปรุงจะมีเฟอร์นิเจอร์เก่าๆพื้นพรมเก่าๆไปก็ดูสะอาดดีมากที่นี่จะมีบริการทำความสะอาดมีผ้าปูเตียงปลอกหมอนมีบริการส่งอาหารจากร้านอาหารของคอนโดน้องสาวของเราบอกว่าชอบห้องแบบใหม่มากกว่าแต่ตัวเขาเองรู้สึกว่าห้องแบบใหม่มันมีความยินดีอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็อยากได้ห้องใหม่เหมือนกันเลยตกลงทำสัญญาเช่า 1 ปีห้องที่ว่างให้เราสองคนได้ชาวเป็นห้องหมายเลข 606 อยู่ชั้น 6 ซึ่งแพทย์ก็ไม่ได้คิดอะไรมากกับเลข 6 2 ตัว ตามธรรมเนียมฝรั่งมันคือเลขของซาตานคิดว่าสำหรับคนไทยอย่างเราก็คงไม่มีผลอะไร อีก 1 อาทิตย์ต่อมาก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่มีน้องสาวมาช่วยขนของจัดของทั้งวันได้คืนนั้นน้องไม่ได้มานอนค้างด้วย เขาถึงตอนค่ำเราก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าแม่สั่งไรให้ไหว้เจ้าที่เจ้าทางก่อนเข้าพักเราก็เลยรีบลงมาที่ทางเข้าคอนโดเพื่อจะไปไหว้เจ้าที่ที่สานปรากฏว่าทางเจ้าของได้มีการรื้อถอนศาลอ่อเราเห็นสารขนาดใหญ่ 2 หลักที่ได้ถูกย้ายออกจากตำแหน่งหนึ่งวางแบบระเกะระกะเอียงไปเอียงมาแต่ว่ายังไม่ได้มีการทำพิธียังทำพื้นที่ใหม่ไม่เสร็จแล้วเห็นดินที่ถูกขุดออกมากองเต็มไปหมดเหมือนเขากำลังเตรียมจะเทคอนกรีตอะไรประมาณนั้น ทำให้เราไม่รู้ว่าจะไหว้เจ้าที่ยังไงและถูกก็ไม่มีดอกไม้ก็ไม่มีเลยตัดสินใจยืนพนมมือแล้วก็บอกกล่าวกับเจ้าที่ว่าจะย้ายเข้ามาอยู่โดยเรานึกในใจไม่ได้พูดออกเสียงไป คืนนั้นไม่รู้เป็นอะไรเรารู้สึกไม่ดีกับห้องเลยมันรู้สึกเย็นๆวงรีและเงียบมากเลยเปิดทีวีให้เสียงดังเข้าไว สักพักเราก็ไปยืนที่นอกระเบียงเพื่อรับรองก็มองเห็นแต่ทุ่งกว้างในความมือและป้ายไฟนีออนของโรงพยาบาล แล้วรู้สึกเหมือนกับว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวแต่ด้วยความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียจากการขนของย้ายห้อง เราก็เลยเข้านอนปิดไฟแล้วปิดทีวีตามปกติเราเป็นคนไม่ชอบเสียงดังชอบความมือและความเงียบสงบเวลานอนมากกว่าขอนอนไปได้สักพักเราก็เริ่มรู้สึกว่าตัวชาเหมือนกับโดนผีอำ ที่ดูได้เพราะเราโดนอยู่บ่อยๆ ตอนนั้นเราพยายามเหลือกตาไปมาก็พอขยับได้แต่เมื่อพยายามขยับเรียนพยายามที่จะท่องนะโมสวดมนต์กระทำไม่ได้จนสุดท้ายเราก็แพ้และโดนเอาร่างกายของเรามันแข็งไปหมด ในความมืดในสายตาเราก็มองไปที่ประตูห้องซึ่งอยู่เยื้องกับปลายเตียงไปทางซ้ายมือมันทำให้เราเห็นว่าร่างดำหนึ่งสูงเท่าเพดานห้อง งานหนักไม่มีหน้ายาวแขนยาวขายาวพอมารู้ตัวอีกร่างดำนั้นก็ได้มานั่งข้างตัวเราบนเตียงแล้ว เราเห็นมือดำที่มีขนาดใหญ่กว่ามันใหญ่ขนาดที่จะสามารถบีบรัดตัวเราทั้งตัวได้เลยมือนั้นได้รอบแขนของเราทั้งสองข้างมาอยู่ที่กลางลำตัวเราพยายามดิ้นสุดชีวิตกะว่าจะสู้ตายแล้วแบบนี้ก็ดิ้นไปดิ้นมาได้สักพักจนสุดท้ายก็หลุดออกมาได้ร่างดำนั้นก็หายไปเสียดื้อๆ เราจะไม่ได้หรอว่าตอนนั้นมันกี่โมงกี่อย่างรู้แต่ว่าเรากลัวมากจนต้องเปิดไฟสว่างทั้งห้องเลย แม้แต่ไฟห้องน้ำเราก็เปิดแล้วเปิดทีวีเสียงดังแบบไม่กลัวห้องข้างๆจะด่าเลย เรานอนไม่หลับจนเช้ารอคอยให้ออฟฟิศของคอนโดเปิดจะได้ไปติดต่อขอย้ายห้องเราก็ขอย้ายห้องในทันทีซึ่งเราได้ห้องพักที่ชั้น 10 เป็นห้องแบบเก่าที่มีเพราะเราก็ตัดสินใจตกลงที่จะยาย หลังจากเลิกงานเย็นวันนั้นแล้วเราก็ย้ายของออกจากห้องทั้งหมดเลยเพียงคนเดียวและใช้เวลาไม่มากนักอาจเป็นเพราะความกลัวหรืออะไรก็ไม่รู้สิ ห้องใหม่ที่เราย้ายเข้ามามันมีสีโทนออกน้ำตาลชมพูดูแล้วไม่รู้สึกเย็นๆเหมือนห้องเก่าแต่เราก็ยังมีความกลัวอยู่เต็มเปี่ยมจากเหตุการณ์เมื่อคืนก็เลยนอนเปิดไฟเปิดทีวีทั้งคืนแล้วคืนนั้นก็ผ่านไปได้ด้วยดีแล้วเราก็หลับไม่ค่อยสนิทสักเท่าไหร่อาจจะเป็นเพราะความกังวลก็ได้แล้วทนอยู่ที่คอนโดนั้นต่อไปให้น้องสาวกับเพื่อนๆอ่านกันมานอนเป็นเพื่อนทุกๆวันเสาร์และวันอาทิตย์มันช่วยให้เราหลับสนิทและหลับได้อย่างสบายใจ ไม่กี่เดือนต่อมาศาลเจ้าที่ก็มีการเคลื่อนย้ายเสร็จสมบูรณ์ไม่เห็นว่ามีพระมาทำพิธีเรากับน้องสาวก็ไปจุดธูปไหว้เจ้าที่เจ้าทางการโดยนำธูปเทียนและพวงมาลัยไปไหว้ด้วยแต่มันก็ยังไม่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นวันหนึ่งน้องสาวอยู่ๆก็มาเล่าให้เราฟังว่ามีอยู่คืนหนึ่งที่น้องมานอนด้วยซึ่งตอนนั้นเราหลับไปแล้วน้องสาวเราก็หลับเหมือนกันแต่ก็ต้องตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะได้ยินเสียงเคาะประตูกระจกที่ระเบียงดังมาก มันดังอยู่หลายรอบซึ่งห้องของเราอยู่ชั้น 4 แล้วใครจะปีนมาเคาะประตูระเบียงได้ในเวลาแบบนี้ น้องเราไม่ได้ลุกออกจากเตียงไปดูแต่ว่าคลุมโปงเลย แล้วพยายามข่มตาให้หลับ เพราะเราได้ฟังแล้วก็ยิ่งทำให้หลอนไปมากกว่าเดิมบวกกับความรู้สึกที่เหมือนกับไม่ได้อยู่คนเดียวในห้อง วันไหนที่เราต้องนอนอยู่ห้องคนเดียวทำให้เรากังวลและคิดมาจนทำให้เราเกือบจะเป็นบ้า เวลาล้างหน้าอาบน้ำหรือสระผมเราไม่เคยหลับตากลางคืนไม่เคยปิดไฟทีวีเปิดทิ้งไว้ทั้งคืนทำให้ค่าไฟแต่ละเดือนแพงมาก เราทนอยู่ไปได้อีกไม่นานเพราะเข้าเดือนที่ 5 ก็ต้องย้ายออกจากคอนโดไม่ยอมเสียเงินมัดจำให้ทำคอนโดไปเลยเป็นจำนวนหลายหมื่นหลังจากย้ายออกแล้วเราก็กลับมาบ้านเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้แม่ฟังรวมทั้งสถานที่ตั้งด้วย แม่เราก็บอกกับเราว่าคอนโดนี้ตั้งอยู่บนทำเลที่ฮวงจุ้ยไม่ดีซอยก็ตามแถมยังอยู่ติดโรงงานรางบริเวณโดยรอบก็เป็นทุ่งโล่งกว้างที่น่ากลัวพอมองออกไปก็เห็นโรงพยาบาลอีกมันทำให้เราได้คิดว่าเราคิดผิดมากที่ไปเช่าคอนโดนั้นตั้งแต่แรก โดยที่ไม่ได้ปรึกษาคนในครอบครัวของเราก่อน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น