หลังจากที่เราเรียนจบแล้วหางานทำได้เราก็แฟนก็ไปเช่าหอพักแห่งหนึ่งในจังหวัดลำพูนก่อนที่จะตัดสินใจชาวเราทั้งสองคนก็เลยเข้ามาสำรวจห้องเวลาพรุ่งนี้ดูใหม่สะอาดและน่าอยู่มากจึงตัดสินใจได้ไม่ยากเลยที่จะทำสัญญาเช่าและย้ายของเข้ามาอยู่ในคืนแรกที่ย้ายเข้ามาเราไหว้บอกเจ้าที่เจ้าทางก่อนแล้วก็พักได้อย่างปกติสุขแต่พอมาถึงวันที่ 2 หลังจากที่เราเรียนจบแล้วหางานทำได้เราก็แฟนก็ไปเช่าหอพักแห่งหนึ่งในจังหวัดลำพูนก่อนที่จะตัดสินใจชาวเราทั้งสองคนก็เลยเข้ามาสำรวจห้องเวลาพรุ่งนี้ดูใหม่สะอาดและน่าอยู่มากจึงตัดสินใจได้ไม่ยากเลยที่จะทำสัญญาเช่าและย้ายของเข้ามาอยู่ในคืนแรกที่ย้ายเข้ามาเราไหว้บอกเจ้าที่เจ้าทางก่อนแล้วก็พักได้อย่างปกติสุขแต่พอมาถึงวันที่ 2 ขณะที่เรากำลังส่องกระจกที่บานประตูตู้เสื้อผ้าเราก็ได้ยินเสียงไม้แขวนเสื้อที่อยู่ภายในตัวรูดกระทบกับเราเหล็กไปมา เรารีบเปิดตัวมาดูก็ไม่พบอะไรผิดปกติ เวลาผ่านไปจนถึงตอนเที่ยงเราก็ได้ยินเสียงดังมาจากตู้เสื้อผ้าอีกมันเหมือนกับว่ามีอะไรอยู่ในตู้แล้วมันขยับจนทำให้ตู้เสื้อผ้าสักอย่างแรง เมื่อเราเดินไปเปิดตู้ดูก็ไม่พบอะไรจนมาถึงคืนที่ 3 คืนนั้นเราไปทำงานกะดึกแฟนของเราจึงนอนอยู่ในห้องคนเดียวขณะที่แฟนของเรากำลังนอนหลับอยู่จู่ๆเขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นเรารู้สึกเหมือนกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างอยู่ข้างเดียวเมื่อเขาหันไปก็เห็นเงาดำกำลังยืนมองอยู่ที่ตรงนั้นทำได้นะนี่ร้านนั้นก็กระโจนขึ้นมาพักตัวของเขาและมีท่าทางเหมือนกำลังโกรธมาก แฟนของเราพยายามขยับตัวแต่ก็ไม่เป็นผลตอนนั้นเขากลัวมากจึงต้องกดส่วนต่างๆเท่าที่จะนึกได้จนเงาดำค่อยๆลอยออกจากตัวของเขาแล้วหายไป เพราะเขาเริ่มตั้งสติได้ก็คิดว่าเขาอาจจะละเมอแล้วฝันไปเองทำใจแล้วนอนหลับต่อเพราะถึงตอนเช้าแฟนผมเราก็แต่งตัวแล้วออกไปเรียนเรากลับมาจากที่ทำงานก็เข้ามาในห้องเราเห็นตู้เสื้อผ้าตู้เดิมนะซันนี่กล่าวครั้งนี้มันทำให้เราตกใจมากเพราะมันเริ่มไม่ปกติ เราไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปใกล้ตู้เสื้อผ้าเลยจึงหันหน้าหลบจากตู้นานแล้วเดินไปที่เตียงตัดสินใจนั่งอยู่ตรงปลายเตียงให้มองประตูตู้เสื้อผ้าก็เห็นว่าประตูของตู้เสื้อผ้ามันปิดไม่สนิทแต่ก่อนหน้านี้เราก็เห็นมันปิดสนิทดีและคงไม่ได้ตาฝาดไปเลยสักพักประตูของตู่มันก็ค่อยๆแง้มออกมาแล้วสิ่งที่เราเห็นอยู่ตรงนั้นก็คือเงาดำรูปร่างลักษณะเหมือนผู้ชายตัวใหญ่มากเขากำลังเดินออกมาจากตู้เสื้อผ้า แล้วมันก็หยุดหันมามองหน้าเรา เราตกใจชอบนั่งนิ่งอึ้งตัวเกร็งขยับตัวไม่ได้รู้สึกได้เลยว่าผมคงเราตั้งชันขึ้นมาตามกลัวแค่สั้นไปตามสันหลังของดาวเคราะห์ดีที่เงานั้นหันหน้ากลับไปแล้วก็เดินต่อไปก็ไปในผนังห้องอีกฟากหนึ่งเพราะสติเรากลับคืนมาและเริ่มขยับร่างกายได้อีกครั้งเราก็ทิ้งตัวลงนอนด้วยความหมดแรงจากการทำงานและเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้เราก็ยังเป็นสายตาไปที่ตู้เสื้อผ้าตลอดล่ะกูเหนื่อยใจว่าต่างคนต่างอยู่เรามาดิเดี๋ยวจะทำบุญไปให้ เรานอนอยู่ในท่านั้นจ้องมองตู้เสื้อผ้าจนผล็อยหลับไปมารู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่นภายในห้องมีเพียงแสงไฟสลัวเราลุกขึ้นเพื่อจะไปเปิดไฟแต่ไม่มีเรี่ยวแรงจึงทำให้ลมตกลงไปอยู่ข้างเตียงในสภาพนอนหงายแล้วรู้สึกว่าขยับตัวไม่ได้ทำได้เพียงกรอกตาไปมาแล้วเราก็ต้องตกใจเมื่อเห็นร่างผู้หญิงไม่มีหัวนอนอยู่บนเตียงของเรา ในขณะที่เรากำลังตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นและไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดีก็มีเงาดำของผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากตู้เสื้อผ้าเงาดำนั้นเดินใกล้เข้ามาเหมือนจะเข้ามาจับตัวเราเรากลัวมาพยายามนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเรื่องคาถาขอให้ท่านช่วยสักพักก็หลุดออกจากภวังค์นั้นได้ภาพเงาดำและร่างผู้หญิงที่เห็นก่อนหน้านั้นหายไปพร้อมกับริวแดงของเราที่กลับคืนมาเพราะเราลุกขึ้นได้จึงรีบวิ่งไปหาเจ้าของขอทำเรื่องขอเปลี่ยนห้องเป็นเจ้าของหอบอกว่าห้องเต็มหมดทุกห้องแล้วเราแปลกใจมากเพราะเมื่อวานนี้เรายังเห็นห้องว่างอยู่อีกตั้ง 3 ห้อง เมื่อห้องเต็มหมดแล้วจึงตัดสินใจออกไปหาห้องที่หอพักอื่นก็ปรากฏว่าห้องเต็มที่เลยเราจึงจำเป็นต้องอยู่ห้องนี้ต่อไปด้วยความหวาดกลัวตกดึกของวันเดียวกันนั้นนี่คืนนี้เราไม่ได้เข้ากะดึกจึงนอนอยู่ที่ห้องกับแฟนของเราในขณะที่เรากำลังนอนหลับอยู่นานก็ฝันว่ามีคนคนหนึ่งมาแล้วบอกให้ย้ายออกอยู่ๆก็เหมือนมีอะไรพุ่งตรงมายังหลังของเราอย่างรวดเร็วเรารู้สึกเจ็บมาจนสะดุ้งตื่นขึ้นมาตื่นขึ้นมาเรายังคงรู้สึกเจ็บที่กลางหลังอยู่เลยเอามือจับดูก็สัมผัสได้เหมือนกับเป็นรอยอะไรสักอย่างยาวๆอยู่ที่หลังของเราก็ไปส่องกระจกก็เห็นว่ามันตายก็เป็นไร เล็บมือเราเปิดไฟนอนและนอนไม่หลับเลยทั้งคืนเรากลุ้มใจมากจึงตัดสินใจไปหาร่างทรงนี้ตอนเช้าไม่เจอร่างทรงและทำวิธีดูดวงชะตาลาวร่างทรงนั้นก็บอกเราว่าในห้องของเรามีวิญญาณคอยต้องการอยู่ให้ทำบุญให้กับวิญญาณเหล่านั้นและจุดธูปบอกวิญญาณนั้นว่าขอให้ต่างคนต่างอยู่อย่ามาเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลยเพราะทำพิธีอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้วเราก็เดินทางกลับมาที่ห้องพักเราสบายใจขึ้นมาคิดว่าเรื่องร้ายๆคงจะจบไปแล้ว แต่แล้วในคืนนั้นเวลาประมาณ 4 ทุ่ม เราก็ฝันดีกว่า มีคนมาบอกวิธีแก้ที่จะต้องไม่ถูกวิญญาณรังควานอีกตอนที่เรากำลังฟังสิ่งที่เขาพูดอยู่นานก็รู้สึกเหมือนถูกผีเข้าแต่เรามีสติทุกอย่างเพียงแต่ควบคุมร่างกายของตัวเองในๆเราได้ยินเสียงเสียงหนึ่งซึ่งเป็นเสียงถุงใหญ่และดูโกรธมาพูดออกมาจากปากของเราแต่ขอไปยังคนที่กำลังจะช่วยบอกทางแก้ให้กับเราทำให้คนคนนั้นตกใจกลัวและกำลังจะเดินหนีไป เราไม่ยอมอ้าปากร้องเรียกคนคนนั้นแต่ก็ไม่มีเสียงออกมาสุดท้ายแล้วคนที่จะบอกทางแก้ให้กับเราก็เดินหายไปตอนนั้นเรากลัวมาเริ่มชาตาเริ่มเกร็งเรานึกถึงแม่ขึ้นมาถึงพูดในใจว่าแม่ช่วยหนูด้วยแม่ช่วยหนูด้วย ไม่นานนักร่างกายของเราก็กลับมาเป็นปกติน้องกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาร้องไห้อย่างหนักแล้วจึงปรึกษากันกับแฟนว่าคงจะอยู่ห้องนี้ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว แม้มันจะเป็นเพียงแค่ความฝันแต่เราก็รู้สึกว่ามันเหมือนจริงมากๆเรากับแฟนจนเก็บข้าวของเท่าที่จำเป็นแล้วย้ายออกในคืนนั้น คิดว่าจะไปหาห้องเช่าที่แล้วค่อยกลับมาขนของอีกทีถึงแม้ในคืนนั้นจะยังหาห้องใหม่ไม่ได้เรากับแฟนก็คิดว่าจะไปเช่าโรงแรมนอนก่อนเราคืนนี้ไม่ว่าจะยังไงก็ตามจะไม่ขออยู่ในห้องพักผีดุดีอีกต่อไปแล้ว
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น