เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 9 ปีที่แล้วตอนนั้นกูก็อายุ 9 ขวบส่วนพี่ลูกปลาเป็นญาติของปู่อายุ 14 ปีพบเราสนิทกันมาเราอยู่บ้านหลังเดียวกันยากของปู่เป็นย่าของพี่ลูกปลาด้วยทั้งญาติกับพี่หรือเปล่าเป็นร่างทรงของแท้ตามความเชื่อของคนอีสานเหมือนกันวันหนึ่งที่โรงเรียนไกลบ้านมีการจัดแข่งขันกีฬาและใช้ก็พาพวกเรา 3 คนซึ่งมีพี่ลูกปลาทูและน้องชายที่เป็นญาติอีก 1 คนชื่อติแล้วพากันไปเที่ยวชมการแข่งขันกีฬาที่โรงเรียนพอไปถึงพวกเราทั้งหมดก็ตรงไปดูฟุตบอลเป็นกีฬาชนิดแรกจนถึงเวลาเที่ยงวันอาทิตย์อยากเดินไปดูกีฬาชนิดอื่นบางส่วนพี่ลูกปลาจะขอดูบอลต่อน้าชายจึงบอกพี่หรือเปล่าว่า จะพาปกติไปเดินเล่นแล้วจะซื้อข้าวกลับมาให้พี่ลูกปลาให้พี่ลูกปลานั่งรออยู่ตรงที่นั่งคนดูไปก่อน พ่อน้าชายปลูกและตีกลับมาก็เห็นพี่ลูกปลาหน้าสิบอกกับน้าชายว่าอยากกลับบ้านน้าชัยจะพาพวกเด็กๆซ้อนรถมอเตอร์ไซค์กลับมาถึงบ้านน้าชายก็จอดรถนำขาตั้งรถแล้วเดินออกจากรถไปพบกับติ๊กก็ลงรถแล้วเดินตามน้าชายไปติดๆส่วนพี่ลูกปลายังนั่งอยู่บนรถตู้ๆก็ตกรถล้มลงนอนบนพื้นในขณะที่ปกติกำลังจะเข้าไปช่วยเธอก็ลุกขึ้นไม่พูดอะไรแล้วเดินไปนั่งที่แปลจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนแล้วหลับไป คุกกี้คอยมองอยู่ก็คิดว่ามีลูกปลาคงจะง่วงมากจึงทำให้ตกหล่นแต่เมื่อเห็นพี่ลูกปลาไม่เป็นอะไรแล้วจึงเดินเข้าบ้านไปโดยไม่คิดอะไรวันต่อมาผมก็ได้ข่าวว่าพี่รุกป่าเดินไม่ได้ยากจึงพาพี่ลูกปลาไปโรงพยาบาลหมอตรวจแล้วก็ไม่พบสาเหตุอะไรจึงให้กลับบ้านไปดูอาการก่อน หญ้าของกกที่เป็นร่างทรงเดินทางมารับพี่ลูกปลาเพิ่งกลับไปรักษาที่บ้านต่างจังหวัดที่ลูกปลาเล่าให้ย่าฟังก่อนที่จะออกเดินทางว่าวันที่ไปดูก่อนก็รู้สึกแปลกๆและเห็นเงาดำร่างใหญ่เดินผ่านไปสักพักก็ได้ยินเสียงลึกลับพูดออกมาเรียกพี่ลูกปลาให้ไปอยู่ด้วย เสียงนะเนี่ยและน่ากลัวมากทำให้พี่ลูกปลากลัวจนถึงกับหน้าซีด พอกลับมาถึงบ้านก็รู้สึกเหมือนมีอะไรพรุ่งมาใส่ตัวจนมีลูกปลาเสียหลักตกลงมาจากรถหลังจากที่พี่ลูกตาลหลับไปตอนกลางคืนก็ฝันดีกว่ามีคนมายืนอยู่บริเวณต้นหางกระรอกที่หน้าบ้านคนๆนั้นมาบอกว่าให้พี่ลูกปลาไปอยู่ด้วยกันเพราะตื่นเช้ามาที่ลูกปลาก็เดินไม่ได้แล้วอย่าบอกว่าสิ่งที่พุ่งมาใส่ตัวของพี่หรือเปล่าคือลมเพลมพัดใครที่โดนแบบนี้ห้ามไปนอนเด็กถ้าไม่อย่างนั้นจะเดินไม่ได้หลังจากที่พี่รุ่งพาไปรักษาตัวที่บ้านทุ่งหญ้าในภาคอีสานก็มีอาการดีขึ้นจนสามารถเดินได้บ้างแล้ว วันหนึ่งพี่รุ่งจะได้มีโอกาสไปคุยเล่นกับหลวงพี่พอดีที่บ้านอยู่ไม่ห่างกันมากนัก พระเทพก็เป็นร่างทรงเหมือนกันทั้งสองคุยกันเหมือนเป็นเพื่อนพูดมึงพูดกูอย่าที่อยู่แถวนั้นพอเดินผ่านมาได้ยินจึงต่อว่าพี่รู้เปล่าว่าทำไมคุยกับพ่อเทศแบบนี้ให้ลูกค้าหันมามองยาสายตาขวางแต่ไม่พูดอะไรมันทำให้ยากแปลกใจมากนึกว่าพี่ตุ๊กตาเป็นอะไร หลังจากวันนั้นเวลาผ่านไปไม่นานอาการของพี่ลูกปลาก็ทรุดหรอกเพราะเทพรู้ข่าวก็ได้มาหายากแล้วบอกว่าวันที่พี่ลูกปลาไปคุยกับพระเทพกันไม่ใช่พี่หรือเปล่าแต่เป็นเทพที่อยู่ในตัวของเธอ ไม่รู้ว่าพี่ลูกปลาไปทำอะไรให้เทพโกรธจนถึงขั้นไม่ให้อภัย กอหญ้าได้ยินพ่อเทพบอกอย่างนั้นจึงรีบทำพิธีขันธ์ 5 ขันธ์ 8 นำไปให้พี่ลูกปลาเพื่อขอขมากับเพศในตัวแต่พี่ลูกปลาไม่ยอมรับ อย่าคิดว่าถ้าเกิดไม่หลับหีลูกปลาจะต้องตายแน่ๆเวลาผ่านไปอาการของพี่ลูกปลาก็แย่ลงเรื่อยๆเธอต้องเข้าไปรักษาที่โรงพยาบาลอีกหลายครั้งจนสุดท้ายก็ต้องส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลในกรุงเทพ เมื่อหมอตรวจก็ตกใจมากที่พบว่าที่ลูกปลาป่วยเป็นหลายโรคพร้อมกัน อาการของเธอหนักเกินจนต้องนอนที่โรงพยาบาลและให้อาหารทางสายยางโดยมีแม่ของพี่ลูกปลาคอยเฝ้าไข้ แม่คงที่หรือเปล่าเฝ้าอยู่หลายวันจนคืนหนึ่งในขณะที่แม่ไปเข้าห้องน้ำพอเดินกลับมาก็เห็นหญิงชราคนหนึ่งยืนอยู่ที่ปลายเตียงของพี่ลูกปลา หญิงชราคนนั้นพูดออกมาว่า หมดเวลาของมึงแล้วไปด้วยกัน แล้วหญิงชราคนนั้นก็หายไป แม่แทบไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเองรีบวิ่งเข้าไปดูอาการของพี่ลูกปลาแต่แล้วก็พบว่ามีลูกปลาไม่หายใจเธอจากไปเสียแล้วตอนเวลาเที่ยงคืนพอดีได้เครื่องเดียวกันนั้นนี่พวกที่นอนอยู่ที่บ้านก็รู้สึกว่ามีลมหายใจรดต้นคอของเธอ พอรุ่งเช้าน้าชายก็ได้บอกข่าวร้ายว่าพี่ลูกปลาเสียแล้วเมื่อคืนนี้ คิดว่าเมื่อคืนนี้ตอนที่นอนบนเตียงของพี่ลูกปลาในบ้านปลาคงมานอนกับเธอด้วย ไม่นานทั้งญาติก็เตรียมการเพื่อจัดงานศพของพี่ลูกปลา ในวันงานศพคืนแรกเหตุการณ์ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ตอนนี้คืนที่ 2 ครับมีฝนตกหนักลมแรงจนข้าวของในงานผิวอ่อน เพราะฝนและลมเริ่มสงบหลอดไฟนีออนที่ตั้งอยู่หลังโรงศพก็ตกลงมาเสียงดังทำให้คนในงานตกใจไปหลายคนแต่น่าแปลกที่หลอดไฟนั้นกลับไม่แตกเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นทุกวันเหมือนกับว่าที่ลูกปลายังไม่พร้อมที่จะจากไป จนมาถึงวันที่ต้องเก็บเถ้ากระดูกธนาธิปลุกยืนร่วมในพิธีก็รู้สึกเวียนหัวและหน้าเหมือนมีคนมาขี่คอ ความรู้สึกนี้ทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่าช่วงที่พี่ลบไลน์ไปไม่ได้และก่อนที่พี่ลูกปลาจะป่วยหนักพวกมักจะให้พี่ลูกปลาขี่หลังเวลาไปไหนมาไหนอยู่บ่อยๆเพราะพี่เดินไม่ค่อยได้ อกจึงคิดว่าคงเป็นที่ลูกปลามาลาเธอก่อนจะไปสู่สุคติก็เป็นได้
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น