หนูนี้เรียกคุณแม่เสียงหวานตามการช่างเจรจาของเด็กน้อยอย่างเธอวันนี้หนูมีอายุครบ 7 ปีพอดีคุณแม่ก็เลยพาหนูหนีไปตลาดท้ายหมู่บ้านเพื่อไปเลือกของขวัญวันเกิดระหว่างทางที่จะไปตลาดทั้งสองจะต้องเดินผ่านบ้านร้างเก่าแก่หลังเนื้อนวะนี้เก็บความสงสัยเอาไว้มานานวันนี้ได้โอกาสจึงพูดกับแม่ว่า วันนี้เห็นบ้านหลังนี้ไม่มีคนอยู่มานานแล้วพวกเขาหายไปไหนกันคะแม่พริ้งทำหน้าตกใจก่อนจะรีบจูงมือหนูดีให้เดินพ้นถนนหน้าบ้านเราอย่างรีบร้อนเหมือนกลัวว่าจะมีใครในบ้านร้างได้ยิน ที่มีคนพูดถึง เมื่อเดินออกมาไกลจากบ้านเราสมควรแล้วแม่พิมพ์ก็ชะลอฝีเท้าลง 1 เดินกึ่งวิ่งตามแม่จนหายใจหอบเสียงดังแม่พริ้งเห็นรูปหน่อยทำหน้างงๆก็รู้สึกสงสารจึงเริ่มเราว่าไม่เห็นบ้านหลังนี้ร้านตั้งแต่ตอนแรกเป็นเด็กๆแล้วตอนนั้นตัวบ้านยังมีสภาพดีกว่านี้มาเพราะเวลาผ่านไปเกือบ 30 ปีบ้านหลังนี้ก็ทรุดโทรมลงไปเรื่อยหลังคาบางส่วนพังทลายลงมากองที่พื้นเผยให้เห็นเป็นช่องโหว่หลายจุดปัจจุบันบ้านหลังนี้ก็ไม่เหมาะจะใช้เป็นที่อยู่อาศัยเรา คุณยายหน่อยแม่ของแม่ปลิงเคยเล่าให้แม่ผู้หญิงฟังว่า ตอนนี้คุณยายอายุประมาณ 30 กว่าๆบ้านหลังนี้เคยมีครอบครัวเล็กๆอาศัยกันอยู่ 3 คนมีพ่อแม่และมาลีซึ่งเป็นลูกสาวอายุประมาณ 16 ปี ตอนนี้ลุงอั้มกับป้านวลแต่งงานกันใหม่ๆแม่ของลุงหลับได้ยกที่ดินให้ 1 ราย ลุงกับป้าหนูจึงปลูกบ้านเพื่ออยู่อาศัยบนที่ดินผืนนี้ซึ่งเป็นบ้านชั้นเดียวใต้ถุนสูงแบบบ้านคนไทยทั่วๆไปตัวบ้านและเสาทำด้วยไม้เนื้อแข็งหน้าต่างและประตูเปิดในกว่าสามารถรับลมได้ดีบ้านจึงเย็นสบาย ถือเป็นบ้านที่น่าอยู่มากหลัง 1 หลังจากที่ลุงอาบแล้วป้านวลแต่งงานได้ 2-3 ปีก็นอนก็ให้กำเนิดมาลีมาเพิ่มเป็นสมาชิกใหม่ภายในบ้าน ครอบครัวของลุงอย่าอยู่อย่างมีความสุขและจะไม่ค่อยได้เข้าสังคมกับชาวบ้านส่วนใหญ่ที่อยู่บริเวณใกล้ๆก็ตามสาเหตุที่ชาวบ้านไม่ค่อยมาสุงสิงกับครอบครัวนี้ก็เพราะครั้งหนึ่งสะสมเคยเข้าไปเยี่ยมลุงหลับภายในบ้านแล้วได้ไปเจอเสาบ้านต้นมีน้ำมันซึมออกมาจนเปียกชุ่ม นอกจากนั้นยังมีผ้าสีแดงกรุพระเสาร์และมีหิ้งเล็กๆที่วางหมากพลูบุหรี่อาหารคาวและหวานเอาไว้รู้งามเห็นว่าถ้าส่งสนใจเสาบ้านต้นน้ำจึงบอกไปว่าเสาต้นนี้เป็นเสาไม้ตะเคียนทองด้วยเหตุที่ลุงอาจเห็นว่ามีน้ำมันไหลออกมาคิดว่าอาจจะเป็นเจ้าแม่ตะเคียนทองมาอยู่ก็เลยจะเครื่องบูชา zny ให้ท่านคุ้มครองบ้าน ที่ผ่านมาก็ไม่เคยเจออะไรแปลกๆหรือเห็นเจ้าแม่ออกมาเลยเอาต้นนี้ก็อาจจะเป็นแค่เสาตกน้ำมันเพียงเท่านั้น เมื่อผสมระหว่างก็ยิ้มเจื่อนๆเหมือนจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ไม่นานข้าวว่าบ้านโรงงานเลี้ยงผีเจ้าแม่ตะเคียนทองสะพัดไปทั่วหมู่บ้านเรื่องราวผ่านการเสริมเติมแต่งจนน่ากลัวทำให้ไม่มีใครอยากเข้าใกล้บ้านของโรงงานให้เช่าบ้านก็ไม่ได้เกลียดชังครอบครัวนี้เพราะลุงอาบแล้วป้าหนูก็ไม่เคยสร้างความรำคาญหรือเดือดร้อนอะไรให้คนในหมู่บ้าน ทั้งลุงอ่ำแล้วป้านวลก็ช่วยกันทำมาหาเลี้ยงมณีจนโตเป็นสาวเพราะมันเรียนจบชั้นมัธยมตายแล้ววันนี้ก็ไปทำงาน ในโรงงานผลิตผลไม้กระป๋องซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้าน หน้าตาของมาลีไม่ได้สวยสะดุดตาเท่าไหร่นะอาจจะขี้เหร่สำหรับบางคนเสียด้วยซ้ำ แต่เสน่ห์ของมะลิคือความขยันเอาการเอางานและรู้จักประหยัดอดออกด้วยเหตุนี้เลยใช้รูปในโรงงานผลไม้กระป๋องจึงเริ่มสนใจเธอและก็มาทำความรู้จักกับมาลีจนในที่สุดทั้งสองก็เริ่มคบหากันท่ามกลางความแปลกใจและสงสัยของคนในโรงงานที่ไม่คิดว่าทั้งสองจะคบกันได้ ถ้าผู้หญิงออกจะขี้เหร่ส่วนผู้ชายรูปร่างดีผิวขาวหล่อเหลาหน้าตาคมเข้มทำให้สาวๆในโรงงานหลายคนผิดหวังแล้วเฝ้ารอให้มันดีกับเล็กเลิกคบกันแม้จะต้องเจอกับคำนินทาที่บอกว่ามาลีไม่เหมาะสมกับเหล็กแต่ทั้งสองก็คบหาดูใจกันเรื่อยมาคือมีงานมหรศพที่วัดในหมู่บ้านมณีกับเล็กก็ไปเที่ยวงานวัดด้วยการมะลินุ่งกางเกงยีนส์รักใส่เสื้อเชิ้ตลายสก๊อตสีแดง ทั้งสองก้าวเท้าเข้าไปในงานว่าผู้คนในงานก็หันมามองทั้งสองเป็นสายตาเดียวกับแสงไฟสาดส่องกระทบใบหน้าของมาลีทำให้คืนนั้นมันดูสวยสะดุดตามาคนในงานจึงอดที่จะหันมามองเป้าสาวคู่นี้ไม่ได้เพราะผู้ชายก็หล่อผู้หญิงก็ดูสวยคนที่รู้จักมาลีก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าตอนกลางวันมานี่ก็ดูหน้าตาธรรมดาแต่พอตกกลางคืนทำไมถึงดูหน้าตาสวยขึ้นมาบางคนก็เลยนินทาว่าลุงก็คงจะเลี้ยงผีนางตะเคียนทองจริงๆเรามะลิก็ถูกผีนางตะเคียนทองเขาสิทำให้ตอนกลางคืนเธอจึงมีหน้าตาสวยขึ้นอย่างผิดหูผิดตา แต่คำนินทาก็ไม่อยากทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างมาลีกับเล็กสั่งก่อนได้ในที่สุดทั้งสองก็แต่งงานกันอย่างเดียวท่ามกลางหมู่ญาติสนิทไม่กี่สิบคนหลังจากนั้นและก็ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของลุงเอาทั้งเล็กและมาลีก็ยังทำงานที่โรงงานผลไม้กระป๋องเหมือนเดิมเวลาผ่านไป 5 ปีเล็กกับมณีก็ยังไม่มีรูลุงงามและป้านวลเฝ้ารอที่จะอุ้มหลานแต่ก็ไม่สมหวังเพราะลุงอาบแล้วตาหนวดประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปเสียก่อน วันที่เกิดเหตุนั้นลุงนำขี่มอเตอร์ไซค์และมีป้านวลนั่งซ้อนท้ายอยู่เพราะคีย์ออกจากหมู่บ้านเข้าสู่ถนนใหญ่ก็มีรถบรรทุกสิบล้อขับมาชนรถของลุงงามอย่างแรงเป็นเหตุให้ทั้งคู่เสียชีวิตคาทีการจากไปของพ่อกับแม่ทำให้มะลิเศร้าโศกอย่างหนักจนต้องลาออกจากงานมาอยู่ที่บ้านมะลิกลายเป็นคนไม่ค่อยพูดจาร่างกายซูบผอมเอาแต่นั่งสืบมือลอยไปวันๆเพื่อนฝูงหรือญาติพี่น้องรักกันมาพูดปลอบใจแต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น เล็กเองก็คอยเอาอกเอาใจอยู่ไม่ห่างจนเริ่มเป็นกังวลเราเล็กสังเกตเห็นพฤติกรรมแปลกๆของมะลิหลายอย่างเช่นชอบกินของสุกๆดิบๆไม่ว่าจะเป็นลาบดิบหรือผ้าเนื้อที่ยังไม่ค่อยสุกอีกทั้งมะลิยังกินอาหารจูบมาแต่ละมือจะกินแบบตะกละตะกรามเหมือนคนอดอยากมานาน ถึงแม้ว่าเธอจะกินเข้าไปมาแต่ร่างกายกับผอมลงเรื่อยๆและยังสังเกตเห็นความผิดปกติอีกหลายอย่างคือตอนที่จะเข้านอนมะลิจะขอร่วมหลับนอนกับเล็กทุกคืน บางคืนเล็กทำงานเพลียมากแต่ก็ต้องหลับนอนกับมารีและดูเหมือนว่ามะลิจะมีความต้องการมากขึ้นเรื่อยๆทำให้บางคืนต้องรับน้องถึง 3-4 ครั้ง มีอยู่คืนหนึ่งอยู่ๆมันๆก็พูดขึ้นมาว่าฉันจะเอาพี่มาเป็นผัวเล็กได้ยินก็รู้สึกแปลกๆ อาเล็กกับมาลีก็เป็นผัวเมียกันอยู่แล้วทำไมมะลิถึงพูดอย่างนั้นวันหนึ่งเป็นวันหยุดของเด็กเล็กก็เลยถือโอกาสทำความสะอาดบ้านครั้งใหญ่ เขาเห็นว่าหลังจากที่ลุงอ่ำตายไปก็ไม่มีใครจะเครื่องเซ่นไหว้ที่เสาไม้ตะเคียนทอง มาโครที่ตั้งไวก็เหี่ยวแห้งไม่น่าดู และก็เลยนำของพวกนั้นไปทิ้งและเช็ดถูให้สะอาดเพราะตกกลางคือตอนที่เล็กกำลังจะนอนบนเตียงเตรียมตัวจะล่ะมานี่ก็เข้ามาหาเหล็กแล้วร้องไห้คร่ำครวญว่า ไม่รักไม่เลี้ยงดูกันแล้วยังคิดจะทำร้ายกันอีกพร้อมกับตีอกชกลมตนเองเลยจึงเข้าไปปลอบว่ายังรักมาลีเหมือนเดิมแต่มาลีครับตะคอกได้เสียงดังกลับมาว่าไม่ต้องไปรับอีมะลินั้นฉันก็มีๆนะเล็กชะงักไปครู่หนึ่งแต่ก็คิดว่ามาลีอาจจะเพ้อเดวิดใครหนอเธอมีอาการตัวร้อนอยู่ด้วยหลังจากวันนั้นมะลิก็ล้มป่วยไม่สบายเยอะๆที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงก็พากันมาเยี่ยมแต่ก็ถูกนะรีบมองตาขวางและขับไล่ไปด้วยท่าทีหงุดหงิดโดยมารีบบอกกับเล็กกว่าไม่อยากให้คนมาเยี่ยมฉันฉันไม่ได้เป็นอะไรจากนั้นก็มีเสียงร่ำลือว่ามาลีโดนผีนางตะเคียนเข้าสิงร่างและจ้องจะเอาเล็กมาเป็นคู่ ผัวชาวบ้านเริ่มพูดกันหนาหูขึ้นจนเล็กเองก็เริ่มไม่สบายใจจึงแอบไปปรึกษาผู้ใหญ่มาเล็กได้รับคำแนะนำว่าให้ทำทีว่าจะพามานี่ไปหาหมอแล้วให้หนีไปโดยไม่เอาอะไรไปด้วยสักอย่างเพื่อไม่ให้นางตะเคียนรูและกับตัวมะลิเอาไว้เล็กเองก็สงสัยเรื่องนางตะเคียนสิงร่างของมะลิเหมือนกันจึงตอบรับแผนการดังกล่าว เพราะตกกลางคืนหลังจะเข้านอนแล้วเล็กก็พูดกับมาลีว่าพรุ่งนี้จะพามันไปหาหมอเพราะเห็นว่ามาลีอาการทรุดลงมาไม่ได้ตอบว่าเธอยังแข็งแรงเดินไปเดินมาได้ไม่ได้เป็นอะไรมาเลยก็ยังพูดต่ออีกว่าไม่เป็นอะไรก็ควรไปหาหมอเพื่อเอายามาบำรุงมณีจึงยอมไปแต่ก็ยังกำชับว่าถ้าจะไปก็ให้รีบไปแล้วรีบกลับ พระร่วงเช้าและก็รีบเตรียมและให้มาลีนั่งสอนถ่ายจากนั้นก็ขี้ออกจากบ้านไปเล็กทำตามแผนโดยหนีออกจากบ้านไปให้ไก่พร้อมกับวลีไม่เก็บสัมภาระไปสักชิ้นเดียวจะได้ความคิดถึงบ้านที่ยังมีอยู่เล็กจึงหันไปมองบ้านหลังเก่าอีกครั้งคุณพระชวยบ้านที่ไม่มีใครอยู่นานครับมีเรื่องของผู้หญิงหน้าตาสะสวยยืนอยู่หน้าประตูและจ้องมองมาทีแรกและคีย์บอร์ดก็เร่งความเร็วไปจนลับตาและไม่เคยกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีกเลย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น