เรื่องราวนี้เกิดขึ้นตอนที่ผมอยู่มหาวิทยาลัยปี 2 ตอนนั้นผมเริ่มย้ายก็ไปพักกับเพื่อนที่คอนโดแห่งหนึ่งซึ่งเมื่อประมาณ 7-8 ปีก่อนระเบียงทองจะสามารถมองเห็นโรงฆ่าสัตว์ได้ก่อนหน้านั้นตอนปี 1 ผมเคยเข้าไปนอนเป็นครั้งคราวในช่วงสอบเอาไปติวหนังสือร่วมกับตื่นๆตื่นเช้ามาก็ไปสอบใกล้ๆ ข้ามถนนไปก็ถึงเลยก็พอจะได้ยินกิตติศัพท์ของคอนโดอย่างนี้มาพอสมควรเพราะปี 2 ผมมีกิจกรรมเพิ่มขึ้นจึงตัดสินใจย้ายไปอยู่กับเพื่อนวันแรกที่ขนของย้ายเข้าไปให้สิทธิ์ซึ่งเป็นรูมเมทคนหนึ่งหรือเพื่อนร่วมห้องนั่นแหละ ก็มาถามผมว่ายอดมะพร้าวมาด้วยหรือเปล่าวะ ตอนนั้นผมเป็นคนที่ไม่ค่อยห้อยพระไม่ค่อยสวดมนต์เขาเชื่อว่าตัวเองจิตแข็งเลยตอบไปว่าไม่ได้ห้อยเว้ยแต่อาบน้ำมนต์มาแล้วสบายมากไอ้สิก็ทำหน้ากวนตีนหัวเราะใส่ผมแล้วก็บอกว่าถ้าก็ไม่มีแบบนี้คืนแรกมึงโดนแน่ฮ่าๆๆผมอยู่ชั้น 6 ในห้องจะมีเตียงเดี่ยวให้ 3 หลักแต่เราอยู่ด้วยกัน 4 คนก็เลยเอาเตียงทั้ง 3 หลังมาต่อเรียงกันแล้วก็นอนด้วยกันคืนนั้นผมนอนเป็นลำดับ 2 จากระเบียงถัดจากไอ้ชัดไปจากผมก็คือไอ้โอแล้วก็ไอ้สิทธิ์ผมเป็นคนชอบนอนตะแคงผมจึงนอนดิหันหน้าไปทางระเบียบกลางดึกคืนนั้นผมตื่นขึ้นมา แล้วก็รู้ว่าตัวเองขยับไม่ได้มีอาการคล้ายๆผีอำในความคิดของผมผมคิดว่ามันเป็นอาการที่สมองเราตื่นแต่ร่างกายยังไม่ตื่นมักจะเป็นเวลาที่เหนื่อยมากๆหรืออดนอนมามากๆซึ่งก่อนหน้านี้ผมก็เคยเป็นอยู่บ้านแต่คืนนี้มันไม่เหมือนเดิมเพราะผมรู้สึกถึงแรงกดดันลมที่หมุนอยู่บนตัวผมจนผมขยับตัวไม่ได้ซึ่งถ้าเป็นผีผมก็ไม่แน่ใจว่ามันพยายามมากดให้ผมอื่นๆหรือพยายามจะเข้ามาในตัวผมอารมณ์ในตอนนั้นผมเริ่มกลัวแต่นึกบทสวดไม่ออกเพราะที่เคยสวดก็มีแค่หลังสัมมาสัมพุทโธภะคะวามันจะใช้ได้ไหม ดูบทง่ายไปไม่หน้าแรงออก ที่กำลังสับสนว่าจะทำยังไงดีผมก็ได้ยินเสียงสวดมนต์ค่อยๆดังขึ้นมาเป็นบทสวดมนต์ที่ผมไม่รู้จัก และสวดตามมิได้แต่เสียงสวดนั้นอมรู้จักดี เอาเป็นเสียงเพื่อนอีก 3 คนที่นอนอยู่ด้วยกันกำลังสวดมนต์คนละบทอยู่เชียงรายชื่อสวดมนต์อยู่ด้านหน้าผมเสียงไอ้สิท สวดมนต์อยู่ด้านหลังทั้งสองด้าน วินาทีแรกที่ผมกลัวอยู่ผมก็หายกลัวเรากลายเป็นคำแท้ก็โดนกันทั้ง 4 คนไม่เหงาแล้วเราในใจก็คิดว่าดีเหมือนกันเราสวดไม่เป็นก็ใช้อานิสงส์พวกมันช่วยส่วนไอ้แทนส่วนผมก็นึกว่าเมตตาเป็นภาษาไทยไปแอบสักพักลมหมุนที่นิยามกดเข้ามาในตัวผมก็พรุ่งนี้หายออกไปทางระเบียง แล้วผมก็หลุดจากอาการผีอำเด้งตัวลุกขึ้นมานางหัวเราะดีใจก่อนจะหันไปหาเพื่อนๆเพื่อชวนลุกขึ้นมาคุยว่าทำไมถึงโดนอำกันทั้งห้อง แต่ทว่าเพื่อนผมทั้งสามคนหลับสนิทไม่มีเสียงสวดมนต์อะไรเลยผมไม่นั่งหาคำตอบแล้วว่าเสียงสวดมนต์มาจากไหน ผมรีบคลุมโปงนอนต่อทันทีเพราะตื่นมาในตอนเช้าผมก็ถามเพื่อนๆว่าเมื่อคืนมีใครโดนอะไรหรือเปล่าทุกคนบอกว่านอนหลับสบายดีไม่รู้เลยว่าผมโดนผีอำอยู่คนเดียวทุกวันนี้ผมก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าเสียงสวดมนต์มาจากไหน นี่คือคืนแรกที่ผมเข้าไปอยู่ในคอนโดแห่งนี้และหลังจากนั้นผมก็ไม่ไปอยู่ที่นั้นอีกเลย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น