ผมเหลียวหลังมองขอบฟ้าเบื้องตะวันตกเห็นดวงอาทิตย์สีหมากสุกรอยเรียกยอดไม้บงบอกเวลาใกล้สนธยาเต็มแก่ผมช่างใจเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตัดสินใจเดินหายเข้าไปในดงไม้เบื้องหน้าด้วย V Shop เล่ม 1 และถุงปุ๋ยเปล่า 1 ใบติดตัวไปด้วยผมเข้ามาปรากฏตัวในป่าช้าผีตายโหงประจำหมู่บ้านสถานที่นี้แยกต่างหากจากป่าช้าของคนป่วยตายเพราะประเพณีของคนลุ่มแม่น้ำโขงเชียร์กันว่าคนตายปัจจุบันทันด่วนจะนำความหายนะมาสู่หมู่บ้านต้องฟังไว้ไม่น้อยกว่า 1 ปีจากนั้นค่อยขุดขึ้นมาเผาตามประเพณีต้นไม้แห่งนี้ยามกลางวันยังไม่ค่อยมีใครกล้าเสี่ยงเข้าใกล้แต่เวลานี้ช่วงใกล้ค่ำผมกลับไม่มีท่าทีหวาดกลัวอาศัยได้บวช 1 พรรษาที่พ่อทำ จิตใจให้หนักแน่นไม่วอกแวกผมได้ยินชาวบ้านลือกันว่าเห็นปลาไหลขนาดร่องแขนแถวป่าช้าผีตายโหงอีกอย่างผมเคยมาช่วยชาวบ้านขุดหลุมฝังลูกบ่อยๆบางครั้งมันจบลงไปพบปลาไหลแต่ไม่มีใครกล้านำกลับบ้านไปทำอาหารก็มีคนบอกว่าสัตว์ประเภทนี้ชอบกินเนื้อเปื่อยเน่าทุกชนิดไม่เว้นส่งแต่เวลานี้ผมเข้ามาในป่าช้าเพื่อต้องการปลาไหลเป็นเพราะความจนบังคับให้ผมทำทุกอย่างเพื่อประทังความหิวอีกอย่างช่วงนี้ใกล้เปิดเทอมของลูกวัยประถม หากผมโชคดีพบรังปลาไหลจะนำไปขายตลาดที่อยู่ห่างไกลหมู่บ้านเหตุนี้เองผมต้องแอบชาวบ้านมาบริเวณป่าช้าตอนกลางคืนเราไม่อยากให้ใครเห็นพฤติกรรมอุบาทว์ของผมและผมต้องทำทุกขั้นตอนให้เสร็จภายในคืนนี้ผมนึกถึงลูกสาวทั้งสองคนที่ออดอ้อนอยากได้เครื่องแบบนักเรียนใหม่คนละ 3 ชุด ผมไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆผมสายตาหาหลุมศพที่น่าจะมีปลาไหลต้องเป็นหลุมศพของคนเพิ่งฟังมากๆผมรู้ได้ไม่ยากนะเราไม่เรียนก่อนมีชายวัยรุ่นคนอร์คัพมอเตอร์ไซค์แหกโค้งตายคาที่ผมเป็นคนหนึ่งเข้ามาขุดหลุมให้เจ้าภาพอยู่ยากแปลกๆจับขั้นบันไดเสียงเหมือนตัวอะไรสักอย่างเพื่อนล่างไปบนใบไม้แห้งผมหันขวับมองต้นเสียงผมเปิดดังจากหลังพุ่มไม้ขวามือแดดผีตากผ้าอ้อมนิดรอดดงไม้เข้ามากระทบบริเวณนั้นพอดีผมบังคับใจไม่ให้ตื่นกลัวสืบเท้าเข้าไปหาต้นเสียงใสมือแหวนพุ่มไม้เบื้องหน้า เห็นด้านหลังเป็นเนินดีบ่งบอกว่ามีร่าง 1 นอนสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้าผีหลอกผมทะเบียนร้องในใจหากปล่อยเสียงออกมาคงดังกลบป่าช้าเศษเสี้ยวหนึ่งของสำนึกผุดขึ้นมาในหัวคิดผมหยุดขาทั้ง 2 ที่กำลังขยับวิ่งเหมือนเบรครถคุณภาพเยี่ยมปลาไหลต้นรังปลาไหลผมเปล่งเสียงหลุดริมฝีปากแต่มีเพียงผมที่ได้ยินไวเท่าความคิดผมสับศอกลงไปตรงเนินดินหาโชคดีภารกิจนี้คงสิทธิ์ท่านแสงสุดท้ายของแดดผีตากผ้าอ้อมคุณพระช่วยผมอุทานถึงรักตามประสาของคนที่เคยอยู่วัดขนาดที่ดินก้อนแรกถูกขุดขึ้นมาผมเห็นปลาไหลขนาดกล้องแขนเด็กติดขึ้นมาพร้อมก้อนดินผมไม่รอช้ารีบสั่งจอเปิดหน้าดินอย่างระมัด ระวังพยายามหลบเลี่ยงไม่ให้คงจะถูกปลาไหลถึงอย่างไรผมไม่กังวลมากนะเพราะเบื้องหน้าคงเป็นรังของมันประมาณคร่าวๆน่าจะร่วมร้อยตัวหรือมากกว่านั้นตามนิสัยของปลาไหลที่ชอบร่วมช่วยกันหาเหยื่อแม่เจ้าโว้ยผมอุทานด้วยใจตื่นเต้นขนาดมองดูปลาไหลเบื้องหน้าที่กำลังยุ้ยเหมือนฝูงหนอนบนซากหมาเน่าคุณคิดหาทางเอามันเข้าไปในถุงปุ๋ยนึกตำหนิตัวเองที่มาแค่ใบเดียวคราวหน้าต้องเอากระสอบป่านอ้วนเลยขนาดนี้ปลาไหลถูกรบกวนพากันแต่คนละทิศคนละทาง เหมือนลาวาปะทุขึ้นมาจากปล่องภูเขาไฟเปลี่ยนเสียงทับกันล่วงตาตุ่มของผม เหลือเพียงถุงปุ๋ยในมือเตรียมท่ากวาดก็ไหลเข้าปากถุงเหมือนบรรจุข้าวเปลือกผมยังไม่ได้ใช้มือกว่าด้วยซ้ำเพียงวางปากถุงลงพื้นเมื่อไหรก็เลยเข้าถุงอัตโนมัติผมลากปากถุงไปกับพื้นใช้บุ้งกี๋ตักขยะพอยกขึ้นก็ได้ปลาไหลเต็มปากถุงเพียงพอสำหรับงวดแรกเอาไว้คราวหน้าต้องคิดหาวิธีมาเอามากกว่านี้พูดฉับพลันทันใดหลังจากผมใช้เชือกเตรียมมามัดปากถุงซิปแสบหัวปลาไหล 3 ตัวทะลุถุงปุ๋ยออกมาไวเท่าความคิดผมมองหาต้นไม้พอดีเห็นท่อนหนึ่งวางอยู่ใกล้มือผมเลยสวยอีกแล้วหวดไปที่หัวปลาไหลสตเคราะห์ร้ายทั้ง 3 เลือดกบปากไหลเป็นสายลงไปลาดกับพวกที่อยู่เยอะอยู่ บนพื้นสมน้ำหน้าอยู่ในถุงดีๆไม่ชอบผมพึมพำอย่างสะใจผมลองขยับถุงบรรจุปลาไหลประมาณน้ำหนักราวปูน 1 กระสอบผมยกขึ้นบ่าลังกาเดินหนีจับดังของมันไม่ลืมคว้าสอบติดมือไปด้วยก่อนก้าวขาผมแวะมองไปที่ปล่องดินยังเห็นปลาไหลพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสายผมทิ้งภาพนั้นไม่เบื้องหลังแล้วเบือนหน้าหนีแม่งเอ้ยผมหลุดคำหยาบขนาดเดินไม่ถึง 3 ก้าว คนถุงปุ๋ยการฉีกขาดส่งผลให้ปลาไหลมลายหายไปพร้อมชุดนักเรียนตัวใหม่ของลูกสาวสวยชิบหายผมพึมพำพร้อมวาดเท้าเตะผมปะไหล่เพื่อระบายอารมณ์ผมมองตามล่าปลาไหลจำนวนหนึ่งหรือวางตามแปลงเป็ดหายเข้าไปในพุ่มไม้เช่นเดียวกับรองเท้าแตะข้างนั้นยืนนิ่งคนคิดเหมือนหุ่นไล่กาครู่หนึ่งก็ได้แผนที่ผุดขึ้นมาในสมองกูจะฆ่าพวกมึงอยากลองดีกับกูนะผมว่าขมุบขมิบคิดค่าอะไหล่จำนวนหนึ่งแล้วใช้เชือกที่มีอยู่มัดรอยขาดของถุงปุ๋ยหากสัดพรุ่งนี้ตายคงไม่มีแรงดันสูงออกมาได้ผมต้องการออกจากที่นี่ยังไม่เสียเที่ยวผมขวดด้านสันจอบใส่ฝูงปลาไหลอย่างไม่นับเลือดสาดเคราะห์ร้ายกระเด็นเป็นฝอยส่งกลิ่นคาวคลุ้งทั่วบริเวณ เวลาผ่านไปชั่วนาทีเหนื่อยตับแลบผมพึมพำขนาดถึงจะออกตัวโยนเหมือนต้องเข้าเส้นชัยวิ่งระยะร้อยเมตรทุกๆผมมองฝูงปลาไหลเยอะแยะเปลี่ยนสีจากดำมะเมื่อมเป็นแดงฉานสะท้อนแดดผีตากผ้าอ้อม ผมเหนื่อยล้าร่ำๆอยากทิ้งก้นลงนั่งสักพักแล้วเริ่มอืดผะอมกับภาพเบื้องหน้าจึงขยับเท้าต่างๆอ้าวหนีจากบริเวณนี้ไม่คิดอยากได้ปลาไหลอีกแล้วท่านท่านใดโอ๊ยผมแหกปากลั่นพอรู้สึกเจ็บนิ้วโป้งเท้าขวาข้างเดียวที่ใช้ขวดปลาไหลและไม่มีรองเท้าไอ้สัตว์นรกผมสะกดขนาดตาเหลือกลานมองที่หัวแม่เท้าเห็นปลาไหลตัวหนึ่งน้ำขากรรไกรฝังเขี้ยวไปทั้งดุ้นผมสารัชข้อเท้าเราแต่สัตว์เลื้อยคลานกัดนิ้วเหมือนอยากให้อวัยวะผมหลุดไปพร้อมกับอ่าวมันความเจ็บปวดวิ่งพล่านทั่วร่างกายผมก็สวยกลางลำตัวของปลาไหลเกร็งข้อมือบีบจนแน่นแล้วออกแรงดึงแต่ลำตัวของมันลื่นเหมือนทากาวแป้งเปียกสมองผมเริ่มทำงานอย่างหนัก ต้องทำให้ปลาไหลคล้ายนิ้วไวที่สุดก่อนถูกเลยก็ไปผมตะเกียกตะกายเขาเห็นจอบมันวางอยู่ด้านข้าง เมื่อเห็นมันวางอยู่ด้านหนึ่งปลุกๆผมกระแทกไปจอบเหมือนสากตำครกเป้าหมายคือกลางลำตัวปลาไหล ส่งผลให้มันขาด 2 ท่อนแต่ยังไม่คลายพิษสงส่วนหัวยังคงคบแน่นอย่างเดิมปลุกผมกระแทกใบจบอีกครั้งคราวนี้เล็งบริเวณหัวปลาไหลส่งผลให้นิ้วโป้งของผมๆก็แหลกเล็กไปด้วยผมก็มองอย่างอาลัยอาวรณ์อวัยวะตัวเองชั่วแวบบัดนี้ความตื่นกลัวเอาชนะความเจ็บปวดสมองผมสั่งให้ขา 9 นี้จะรังปลาไหลเร็วไวที่สุดแต่คำสั่งเดินทางไปไม่ถึงเท้าก็ไหลตัวหนึ่งก็พุ่งเข้าใส่หน้าแข้งผมต่อหน้าต่อตาแล้วกัดติด 1 อยู่ตรงนั้น ผมตะลึงจนถึงขั้นช็อกกับท่วงท่ากระโดดฉกของปลาไหลเราไม่คิดว่ามันจะมีความสามารถเพียงนี้และขากรรไกรของมันหากว่างเพราะๆกับงูเหลือมที่เขมือบลิงได้ทั้งตัวกว่าผมจะรู้สำนึกอีกครั้งทุกส่วนของร่างกายที่โผล่พ้นเสื้อและกางเกงก็เต็มพืชด้วยปลาไหลที่ฝังเขี้ยวอย่างเจ็บปวดสำนึกสุดท้ายเวลานี้ก็คือผมอยากให้ยมทูตมารับวิญญาณของผมเร็วที่สุดและเรื่องราวทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้ครับ
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น