เรื่องเกิดขึ้นเมื่อประมาณช่วงเดือนสิงหาคม 2556 แม่และทางสำนักงานต้องไปจัดบูธและเข้าประชุมในกิจกรรมวันวิทยาศาสตร์แห่งชาติแต่ทางสำนักงานของแม่ถูกจัดให้เข้าร่วมงานวันที่ 13 สิงหาคมซึ่งพวกเราหรือเลือกเดินทางกันเช้าวันที่ 12 สิงหาคมประมาณ 10 โมงเราและน้องสาวขอติดสอยห้อยตามแม่ไปด้วยเพราะแม่อยากให้ไปเป็นเพื่อนกับ 12 ชั่วโมงที่เดินทางด้วยรถตู้จากขอนแก่นถึงกรุงเทพเป็นช่วงเวลาที่ลำบากมากขาเข้ากรุงเทพรถติดแหงกจราจรเป็นอัมพาตเพราะคนเดินทางกลับต่างจังหวัดพอดีโรงแรมที่อ่านรีวิวแล้วรีวิวเหล้าแบบดีๆหลายดาวที่จองไว้ก็มีแต่ก็ป่วยการเมื่อมาถึงบางนาในประมาณ 4 เกือบ 5 ทุ่มแล้ว แล้วฝนก็ตกหนักถนนน้ำท่วมมองไม่เห็นทางอีกจะไปโรงแรมที่จองไว้ก็ไม่ได้เพราะฝนตกหนักมากก็เลยพากันตัดสินใจว่าจะหาโรงแรมแถวที่จัดงานนอนเลยแล้วกันตื่นเช้ามาจะได้ไปง่ายรถไม่ติดเท่าไหร่เรามีสมาชิกไปกัน 6 คนเราน้องสาวแม่ลุงที่ทำงานแม่น้าที่ทำงานแม่และคนขับเมื่อขับรถวนหาโรงแรมแล้วโรงแรมเล่าสุดท้ายเราก็เจอโรงแรมเจ้าปัญหาซึ่งเป็นสาเหตุของเรื่องราวทั้งหมดเมื่อคนขับเลี้ยวเข้าโรงแรมนั้นเราพบกับความวังเวงมากรถที่จอดหน้าทางเข้าไปเคาน์เตอร์หน้าโรงแรม แม่และน้าไปเจรจากับพนักงานเพื่อถามว่าห้องพักว่างไหมคำตอบที่ได้ก็คือว่าดังนั้นเลยจัดแจงยกกระเป๋าลงมาและให้คนขับรถเอารถไปจอดให้เรียบร้อยแล้วเปิด 2 ห้องโดยห้องเป็นเตียงคิงไซส์ 1 เตียงและเตียงเดี่ยว 1 เตียงโดยแยกเป็นลุงที่ทำงานแม่กับคนขับรถและห้องเรามีแม่น้องสาวและน้าตั้งแต่เดินเข้าไปที่ห้องพักสกปรกมาก ดูแบบรางมากประสบการณ์หนังผีที่เคยมาเริ่มรับรู้เข้ามาในหัวใจแต่ต้องบอกก่อนเราเป็นคนไม่กลัวผีอยู่แล้วเลยไม่ได้อะไรมากมายแค่นี้ที่นอนให้นอนก็พอพรุ่งนี้ก็เช้าพนักงานโรงแรมพาไปที่ห้องพักในภาพตามกรอบ 4 เหลี่ยมห้องพักติดกรอบที่มีที่ว่างตรงกลางและไม่มีหลังคาฝนตกพรำๆเลยล่ะทีนี้เสกฝนกระเด็นติดประตูห้องพร้อมทั้งมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าไส้เดือนใส่เต็มพื้นและกำลังจะไปเข้าร่วมประตูห้องแต่ที่ชอบบุญพนักงานคนนั้นเอาเท้าเหยียบไส้เดือนแล้วเตะทิ้งไป โชคดีครับงานนี้พวกเราเลยรีบเข้า เข้าไปในห้องแล้วปิดประตูรอรอบรรยากาศนอกจากจะวังเวงแล้วพนักงานซาดิสเกี่ยวไส้เดือนต่างประเทศตอนเปิดประตูเข้าห้องมาเปิดประตูห้องเข้าไปแล้วบอกเลยว่าห้องอาบมาด้วยความคิดถึงปุ๊ต่างคนต่างง่วงนอนแต่ก็อยากอาบน้ำเพื่อชำระร่างกายให้สะอาดจะได้นอนสบายเรากับน้องถูกเนรเทศให้นอนเตียงเดียวส่วนแม่กับน้านอนเตียงใหญ่ด้วยความที่แปลกที่เราและเดินสำรวจห้องอยู่พักหนึ่งตัวเดียวสะบัดผ้าห่มเปิดตู้เสื้อผ้า และที่สุดท้ายที่เข้าไปดูก็คือห้องน้ำห้องน้ำเดินเข้าไปแล้วแทบซึ้งเลยหมายถึงการต้องขาดปลวกกัดสายไฟอะไรไม่รู้อโยธยาบนเพดานมีเครื่องทำน้ำอุ่นอยู่ด้านซ้ายมือเมื่อเห็นสภาพห้องน้ำและตัดสินใจไม่อาบน้ำนอนล้างหน้าแปรงฟันเฉยๆและแล้วทุกคนก็นอนเสียงก๊อกแก๊กเสียงเหมือนคนบิดประตูดังขึ้นเราสะลึมสะลือแบบเสียงใครวะเมื่อก๊อกแก๊กประตูคนจะหลับจะนอนตอนแรกนึกว่าแม่หรือไม่ก็น้าไปเข้าห้องน้ำของเงยหน้ามองก็เห็น 2 คนนอนอยู่เตียงข้างๆ เลยเงยหน้ามองไปอีกทางของประตูทางห้องน้ำ ชัดเลยเป็นผู้หญิงผมสั้นใส่ชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสีอะไรไม่รู้มันมืดไปด้วยสายตาชินกับความมืดหรือพอฉันเห็นว่าแต่งตัวยังไงกำลังบิดลูกบิดประตูห้องน้ำก็แกอยู่อย่างนั้นแล้วเธอก็ไม่สำเร็จเดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมปิดประตูดังไกลหรือความที่เราสะลึมสะลือเลยไม่ต้องตกใจหรือสนใจอะไรตอนนั้นง่วงมากเราเลยตัดสินใจคลิกตัวใหม่อีกครั้งหนึ่งซึ่งก็ทำให้เรานอนหงายและมันก็ทำให้เราตกใจอีกรอบหนึ่งเมื่อมีผู้หญิงผมยาวใส่ชุดกระโปรงนั่งก้มหน้าอยู่เก้าอี้ตรงข้ามกับเตียงเราโอ้แม่เจ้าที่เป็นคู่หูดูโอ้กันมาเลยทีเดียวถามเราว่าตอนนั้นกลัวไหมบอกเลยว่าง่วงเราจ เออแบบนั้นไม่รู้ว่าด้วยความบ้าบิ่นอะไรเราไม่สนใจเอนตัวลงนอนต่อยังเช้าตอนเช้าเราตื่นก่อนคนอื่นไปล้างหน้าแปรงฟันเปลี่ยนชุดแล้วมาปลุกน้องสาวแม่และน้าเมื่อทั้งหมดเริ่มมีสติจัดการตื่นนอนหมดแล้วน้าก็เลยเล่าเหตุการณ์ที่น้าเจอเจอเมื่อคืนให้ทุกคนในห้องฟังกันน้าเล่าว่าเมื่อคืนตอนดึกๆอยู่ดีๆก็รู้สึกเหมือนปวดหัวคล้ายๆกับเหมือนมีใครไม่รู้มากดที่หัวลืมตาขึ้นเพราะว่าเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกดหัวตัวเองอยู่น้าช็อคมากรีบคว้าปลาบนหัวนอนที่น่าเอามาด้วยใส่แล้วหลับตาสวดมนต์ผู้หญิงคนนั้นก็หายไปนะกลัวมากจนเผลอหลับไปเองเรานั่งฟังก็เลยถามแล้วก็เล่าเรื่องราวที่เจอเมื่อคืนให้น่าฟัง ทุกคนขนลุกมากแม่ก็บอกเหมือนกันว่ารู้สึกเหมือนมีใครมาเดินรอบห้องทั้งคืนเราได้บอกทุกคนว่าอย่าไปกลัวเลยเขาคงมาขอส่วนบุญเขาไม่ได้ทำอะไรซะหน่อยพูดจบเราเลยนั่งสวดมนต์แผ่เมตตาให้เขาและเมื่อทุกคนทำภารกิจของตัวเองเสร็จแล้วก็ Check Out ออกจากโรงแรมอันแสนน่ากลัวนี้ให้เร็วที่สุดทันทีและเรื่องราวทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้ครับ
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น