บัวเด็กหญิงชาวเหนือช่วยแม่เก็บหน่อไม้ป่ามาขายข้างทางเธอเป็นเด็กขยันแต่ด้วยความที่ขายข้างถนนเมื่อความซวยมาเยือนเธอโดนรถเก๋งสีดำเสียหลักพุ่งเข้าชนเสียชีวิตคาที่ทุกคนรู้ดีว่าบัวเป็นเด็กดีแต่หลังจากที่เธอเสียชีวิตไปแล้วชาวบ้านแถวนั้นบางคนบอกว่าช่วงเย็นๆได้ผ่านแถวนั้นบางครั้งก็เห็นบัวนั่งขายหน่อไม้อยู่ที่เดิม ชาวบ้านที่ได้เจอต่างขนหัวลุกต่างๆกัน มีวันหนึ่งครับสุพลกลับจากต่างจังหวัดไปเยี่ยมบ้านในวันปีใหม่เขาขับรถเดินทางไปคนเดียวโดยที่มีแฟนของเขาโทรถามพูดคุยด้วยเป็นระยะระยะพลเอกขับรถผ่านจุดเกิดเหตุนั้นในระหว่างก่อนที่เขาจะผ่านเขาได้คุยกับแฟนของเขาหรือการใส่หูฟังตอนนั้นช่วงเวลาประมาณ 18.30 นาทีแถวต่างจังหวัดมันก็เริ่มมืดแล้วเพราะมันไม่ค่อยมีแสงไฟมีบางคนเหมือนในเมืองทุกคนไม่เคยรู้เรื่องเด็กขายหน่อไม้ข้างทางมาก่อน ในระหว่างที่สุพลคุยกับแฟนแฟนของเขาก็ได้พูดขึ้นมาว่ามีตัวเองก็อยู่ใกล้ๆกับจุดเกิดเหตุแล้วล่ะสิสุพลยังคงไม่เข้าใจในคำพูดของแฟนจึงถามกลับไปว่าจุดเกิดเหตุอะไรหรออย่าบอกนะว่าตัวเองเห็นอีกแล้วเซ้นตัวเองบอกเหรอแฟนก็บอกว่าก็เรื่องของเด็กชื่อบัวไงเขาเคยได้ยินมาว่าแถวนั้นมีเด็กขายหน่อไม้โดนรถชนตัวเองลองมองข้างทางสิว่าเห็นเด็กคนนั้นนั่งขายหน่อไม้บ้างหรือเปล่าทุกคนได้ฟังเช่นนั้นก็นอนสิครับใช้ไม่อยากจะเจอแต่สายตาก็อดไม่ได้ที่จะมองไปข้างทางด้วยความอยากรู้ สุพลขับรถไปได้ไม่นานก็ต้องมาขนหัวลุกครับเมื่อเขามองไปข้างทางแล้วเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งขายหน่อไม้ข้างทาง แต่ลึกๆในใจก็คิดว่าแฟนอาร์มตัวเองเล่นหรือเปล่าเพราะน่าจะเดาเอาว่าข้างทางจะมีของขาย ทุกคนกำลังจะบอกกับแฟนว่าเจอนี่แต่สายก็ตัดไปแล้วทุกคนตัดสินใจจอดรถแล้วเดินลงไปถามเด็กคนนั้น หนูหนูมันมืดค่ำแล้วยังไม่เก็บของกลับบ้านเหรอจ๊ะเด็กคนนั้นตอบว่ายังจ๊ะวันนี้ขายไม่ได้เลยจ้าหนูจะเอาเงินไปรักษาตัวแม่ที่ป่วยที่บ้านไม่มีเงินจะซื้อยาเลยจ้ะทุกคนได้ยินดังนั้นจากที่กลัวขอเริ่มสงสารและมั่นใจว่าน่าจะไม่ใช่ผีแน่ๆทุกคนเลยเหมาดอกไม้ทั้งหมดเพื่อที่จะช่วยเด็กคนนั้นกลับบ้านไวๆ เด็กคนนั้นก็ขอบคุณความร้อนมันอยู่ตรงนี้ครับระหว่างที่ทุกคนจะไปจำได้ว่าเรื่องที่แฟนบอกมานั้นเด็กคนนี้ชื่อว่าบัวทุกคนเลยหันไม่ถามเลยคนนี้หนูหนูหนูชื่ออะไรจ้ะเด็กคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่าชื่อบัวค่ะเจ้าทุกคนแทบไม่อยากจะเชื่อครับรีบเดินขึ้นรถมือไม้อ่อน จะเปิดประตูก็เปิดดูเปิดปิดรถก็สีดำแถมมือด้วยแต่ด้วยความพยายามก็เปิดประตูรถได้แล้วรีบขึ้นรถขับออกไปอย่างไวสุพจน์พยายามโทรติดต่อแฟนหลายครั้งแต่แฟนก็ไม่รับสายสุพลขับออกมาได้สักระยะก็จอดรถแล้วเปิดมือถือค้นหาข่าวเด็กที่ชื่อว่าในกูเกิ้ลแต่เขาต้องช็อกกว่าเดิมครับเมื่อข่าวเด็กชื่อบัวที่ว่ามันไม่มีเลยมันไม่เคยมีเหตุการณ์ที่แฟนเรามาเกิดขึ้นทุกคนก็ขำตัวเองและเริ่มตั้งสติได้นึกขึ้นได้ว่าลืมหยิบหน่อไม้มาด้วยเขากลับรถขับไปหาเด็กคนนั้นเพื่อไปเอาหน่อไม้ที่ลืมไว้สุพลตั้งใจว่าปีใหม่นี้ไม่มีอะไรไปฝากแม่เอาดอกไม้ไปก็ยังดีขับรถกลับไปสักพัก แฟนเขาก็โทรกลับมาสุพลก้มหยิบหูฟังบลูทูธแล้วก้มรับสายช่วงเวลาไม่นานนั้นทำให้สุพลรถเสียหลักหน่วยหน้าขึ้นมาอีกครั้งรถก็พุ่งชนเด็กคนนั้นข้างทางอย่างแรงเด็กเสียชีวิตคาที่ เช่นเดียวกับสุพลชอบความสุขอยู่ที่การหักมุมนี่เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อของแฟนทุกคนที่สามารถมีเซ้นรู้อนาคตที่จะเกิดเรื่องนี้เดินเรื่องหรือบุคคลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์แต่การเล่าเรื่องถ้าไม่เหมือนเมื่อสุพลไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ตอนที่เกิดเหตุจบด้วยการจากเรื่องที่แฟนเขาเล่ามามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแต่มันขึ้นมาเกิดตอนที่สุพลผ่านไปแถวนั้น แล้วเรื่องราวทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้ครับ
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น