หวงของ !!

      ในวันที่เราไปบ่อยๆมีตุ่มน้ำมนต์ขนาดต้มอาบน้ำธรรมดาธรรมดาสูงประมาณเมตรกว่าปกติแล้วถ้าอาจารย์ท่านจะเอาไม้ปิดไว้เพื่อไม่ให้มดแมลงเสกใบไม้ดอกไม้ปลิวลงไปทำความสกปรกกอรมนนี้ท่านมักใช้อาจให้กับญาติโยมเป็นลูกศิษย์ลูกหาหลายคนมักจะมาขอความเมตตาแบ่งไม่ใช้กันเองที่บ้านบ้างวันนั้นที่เธอไปวัดกับสติไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการนั่งสนทนาธรรมกับพระอาจารย์และลูกศิษย์คนอื่นที่มาพร้อมกันเพียง 2 3 คนเท่านั้นคุยไปคุยมาก็ออกทะเลไปเรื่องลึกลับนั่นแหละหนึ่งในเรื่องลึกลับที่คุยกันก็คือเรื่องของปู่โสมเฝ้าทรัพย์เนื่องจากถูกๆคิดอะไรก็ไม่รู้เดินไปหยิบขวดน้ำเปล่าในรถเพื่อเอามาใส่น้ำมนต์แล้วไปเจอกำไลสำริดขนาดใหญ่นอนนิ่งอยู่ในก้นโอ่งพระอาจารย์ การที่เรามักเรียกติดปากว่าหลวงพี่แต่เราว่าเมื่อก่อนได้กำไรสัมฤทธิ์มาก็บ่นเอาไปรวมกับมวลสารเวลาสร้างวัตถุมงคลแจกญาติโยมตลอดจนวันนี้อาจารย์ของท่านจึงทักว่าเราไม่รู้ที่มาที่ไปของกำไรกดมั่วซั่วเสียของหมดกำไรบางชิ้นสามารถนำมาแช่น้ำเพื่อทำเป็นน้ำมนต์ได้เพราะเจ้าของเดิมเขาสร้างให้มีพลังช้างพุทธคุณกันอยู่แล้วหรือล้างคุณไสยได้ดูซ้ำแล้วตั้งแต่ถูกเตือนมาหลวงพี่เลยโอนกำไรใส่ตกน้ำมนต์ไปเสีย 2 สามารถแถมบางครั้งได้เพิ่มการตลาดค้าของเก่าหรือญาติโยมมาถวายกำไลสำริดที่ว่านี้เป็นของเก่าแก่ที่มักขุดค้นเจอในพื้นที่บริเวณภาคกลางและภาคอีสานในปัจจุบันมีมาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ในดาว 2500 ปีมาแล้วที่เรียกว่าสมัยสำริดซึ่งจุดประสงค์ในการสร้างก็เพื่อเป็นเครื่องราง ในการขับไล่วิญญาณร้ายจึงนิยมใส่กันตั้งแต่สมัยนั้นเป็นต้นมาแต่กำไลสำริดพระอาจารย์มีนั้นน่าจะเป็นศิลปะในยุคทวารวดีมากกว่าซึ่งดูจากสภาพแล้วมันใหญ่เกินกว่าที่จะเอามาใส่ข้อมือคนด้วยซ้ำความสงสัยนี้เป็นเพียงแต่เกิดกับบรรดาญาติโยมที่เห็นกำไรเท่านั้นแม้แต่พระกับหลวงพี่เองก็สงสัยปากออกไปวันนึงว่าคุยกันดูสิใหญ่ขนาดนี้สงสัยเอาไปใส่ข้อเท้าแล้วมั้งว่าใส่ข้อมือคงไม่ไหวก็บอกว่าเอาทำเป็นตัวแล้วผมเชื่อซึ่งในคืนเดียวกันเองหลวงพี่ที่โดยปกติแล้วจะเจริญสติก่อนเอนตัวลงนอนทุกครั้งแต่ท่านก็ไม่เคยฝันเลยว่าคืนนั้นฉันฝันว่าพี่ชายผิวดำแดงรูปร่างสูงใหญ่ใส่เครื่องทรงเหมือนกับสัตว์น้ำที่นักโบราณคดีสันนิษฐานว่าเป็นเครื่องทรงเจ้าในสมัยทวารวดีท่อนบนเปลือยค่าสังวาลย์ตอนแก่ประดับด้วย เรื่องประดับมีมูลค่าและสะดุดตาคือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายกับไหล่สำเร็จที่ท่านได้มาจากโยมคนหนึ่งอันเดียวกับที่เพื่อนพูดตลกไปเมื่อกลางวันว่าเอาไว้ทำตัวสนิทพาฝันมันติดอยู่กับต้นบนของชายคนในฝันนั้นก็ถอดออกมาจากแขนพูดว่าถ้าเราขอถวายสิ่งนี้จากนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็หายไปวันรุ่งขึ้นถ้าเล่าความฝันให้กับต่ายฟังละท่านถึงกับเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจแล้วเราก็ตนเองก็ฝันถึงชายคนดังกล่าวเช่นกันแต่สำหรับตนนั้นชายคนดังกล่าวกับยืนพนมมือหน้าและชี้ไปที่ทนบทกล่าวว่าท่านขอรับสิ่งนี้คือกำไรถ่วงแขนเป็นสัมฤทธิ์ใส่ออกกำลังหาให้ตัวนึงที่ท่านกล่าวไม่พูดเสร็จก็หายไปกำไลโบราณที่หลวงพี่ได้มาบางครั้งท่านก็เดินในตลาดพระตลาดของเก่าเจอก็ซื้อมาไว้ด้วยเพราะตนเองชอบในศิลปะ อยู่แล้วแต่ไม่ได้พยายามเสาะแสวงหาให้ได้มาแต่อย่างใดหลายครั้งที่คนขายล่ะว่าคนที่เอามาปล่อยต่อนั้นไม่สามารถครอบครองไว้ได้เองจะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่สุดท้ายทำได้เพียงปรับให้ของชิ้นนี้คนไม่เสียชีวิตแม่งแต่หลวงพี่เองก็ยอมรับว่าเคยฝันตลาดเกี่ยวกับวัตถุโบราณกันบางครั้งก็ไม่ต้องไปไหนกันมีคนเอามาถวายที่วัดเก็บไว้เองก็มีแต่เรื่องซวยเข้ามาในชีวิตครั้งที่ญาติโยมเอามาถวายไม่ใช่แกกำไรสัมฤทธิ์บางครั้งมีเครื่องดินเผาโบราณตู้ปลาเก่าๆหรือแม้แต่พระพุทธรูปโบราณท่านพูดติดตลกว่าไม่ใช่อาจจะกลายเป็นรักของตัวนะโยมถึงกระนั้นท่านก็กรอกและส่วนของเจ้าของเดิม​ ประสบการณ์ระหว่างโบราณในบางครั้งเจ้าของหวงในวันหนึ่งที่ท่านสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลอยู่เมื่อโจทก์ก็มีเสียงระเบิดดังดังลั่นเร่งดอกฟ้าลูกกวาดทุกรูปที่กดดันด้วยความตกใจหนึ่งในพระลูกวัดลองเรียกว่าท่านบังเอิญละสายตาจากการท่องวารีแล้วมองลอดหน้าต่างไว้ที่กุฏิหลวงพี่พอดีเห็นลำแสงพุ่งตัดแสงอาทิตย์ขึ้นไปบนท้องฟ้าขนาดเดียวกับที่มีเสียงระเบิดในภายหลังผู้อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนได้รับคำตอบว่าวิญญาณที่ผูกมัดกับสิ่งของเหล่านี้ถูกปลดปล่อยจิตอาสานายกจะมีเสียงระเบิดขึ้นคล้ายกับว่าพวกเขาถูกจองจำไว้นานมีความปรารถนาของตนเป็นผู้แก่พันธนาการจนสำเร็จคือพระที่ส่งจิตแผ่เมตตาไปให้หลวงพี่อ้อไปถึงเรื่องของวัดกุดดาวจังหวัดพระนครศรีอยุธยาบางครั้งหนึ่งในยุคตื่นทองที่ผู้คนพากันขุดหาสมบัติในบริเวณวัดของจังหวัดเก่าแก่ ที่หนึ่งก็คือวัดกุดดาวถ้าได้ฟังมาจากอาจารย์ว่าสมัยนั้นพอตกกลางคืนก็มีเสียงค้นหาสมบัติกันยกใหญ่ตามลายแทงที่ได้มาเพราะเช้าทุกอย่างก็เงียบสงบเป็นไปเช่นนี้จนกระทั่งเจอสมบัติสมบัติที่ว่ากลับทำให้ทีมคนซึ่งนำโดยเจ้านายพระองค์หนึ่งถึงก็มองหน้ากันเลิ่กลั่กสิ่งที่ได้มาคือพระเครื่องทองคำเพียง 4 5 องค์กับไผเซรามิคขนาดใหญ่ที่ปากให้เล็กจะท้องไหกับเองออกมาอย่างไม่สมส่วนที่คุณที่จัดการทั่วไป 3-4 อันออกจะหมดเมื่อหายไวสุดท้ายแต่ออกมีเสียงระเบิดตูมใหญ่จนหลายคนนึกว่าเป็นเครื่องจักรขนาดใหญ่และเบอร์ผู้ที่อยู่บริเวณก็ถึงกับขนพองสยองเกล้าเนื่องจากเห็นลำแสงประหลาดพวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าตรงบริเวณที่ค้นพบภัยและพระเครื่องในขณะที่ผู้ร้องวงไขความไม่เห็นหรือได้ยินอะไรเลยสิ่งที่อยู่ในไหมีเพียงกะโหลกศีรษะของคน 4 คนเท่านั้นแต่เป็นเพียงเป็นข้อกังขาก็คือเหตุใดกะโหลกที่ใหญ่กว่าใคร เข้าไปอยู่ในนั้นได้กล่าวว่าใส่ไปพร้อมกับการปั้นขึ้นรูปก็ไม่ได้ใช้เพราะกระดูกในกรดเป็นเฒ่ามันดำหายดังกล่าวไปอบด้วยความร้อนตามกรรมวิธีการผลิตเล่ากันว่านอกจากไขและพระเครื่องดังค้นพบจารึกเล็กๆที่ใครหลายคนทักเอาว่าเป็นใบเสมาสลักคำแท่งลักษณะที่ว่าหากเป็นผู้ใดบังอาจนำสมบัติที่แอบซ่อนออกไปแม้แต่ชิ้นเดียวจะมีอันเป็นไปนับตั้งแต่นั้นหลังจากที่พบสมบัติเพียงเท่านี้ผู้นำทีก็เป็นเพียงพระเครื่องของกับส่วนสิ่งที่เหลือก็ทำลายสังคมไว้เนื่องจากไม่มีมูลค่าในๆเล่ากันว่าหลังจากนั้นที่คุณประสบกับปัญหาชีวิตบ้างคงฆ่าตัวตายบางครอบครัวแตกสาแหรกขาดกลุ่มจนเป็นบ้าแต่หลักฐานเป็นชิ้นเป็นอันสุดท้ายที่เชื่อกันว่าเป็นนั้นก็คือผู้นำทีมควรจะต้องมาสิ้นชีวิตอยู่บนม้านั่งริมทางรถไฟแห่งประเทศในแถบยุโรปหลวงพี่เมตตาให้ความรู้ในการที่คนนึงจะสละตนเฝ้า สมบัติเขาจะต้องทำจิตให้ห่วงของเรานี้ปวารณาตนว่าจะเฝ้ามันเป็นช่วงการและทำหน้าที่ในการย้ายสมบัติทัวร์มีใครและมอบคุณคนจนกว่าจะพบผู้ที่เหมาะสมและมีความผูกพันกับสมบัติดังกล่าวจึงจะมอบให้เรื่องย้ายสมบัตินี้มีเรื่องเล่าว่าบางครั้งคนที่อยู่ในบริเวณที่คาดว่าจะเป็นกลุ่มบาทก็ได้ยินเสียงคลื่นยาวตลอดทั้งคืนเหมือนมีอะไรบางอย่างบางครั้งในการขุดสมบัติบ่มีวี่แววว่าจะคบแล้วเขาก็ทำสัญลักษณ์ลองเอาไว้แต่เมื่อกลับมาคุณก็ไม่พบเจอแล้วซึ่งผู้ที่เฝ้าสมบัตินั้นเหมือนดังปรารถนาเช่นนั้นก็จะทำการปาดคอตนเองให้เลือดหลังรถสมบัติที่ฝังไว้คนที่เหลือที่จัดการทำพิธีกรรมเอากระดูกหรือร่าง S ใส่ภาชนะแล้วฝังไปพร้อมกับสมบัติก่อนจะอ่านโองการแช่งตามลำดับขั้นตอนเรื่องปู่โสมเห็นที่ต้องจบลงเพียงเท่านี้ซึ่งเรื่องของวิญญาณหวงของอาจจะต้องยกตัวอย่างมาเล่าให้ฟังอีกเรื่องคือการที่มีโยมคนหนึ่งเอาตลับสีผึ้ง มาให้หลวงพี่ดูเขาเล่าว่าทุกคืนตั้งแต่ซื้อตลับสีผึ้งมาจากร้านของเก่าคนในบ้านก็เห็นผู้หญิงคนนึงเดินไปมาในบ้านนะเข้าก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดเช่นประตูหน้าต่างกระแทกปิดไม่มีลงหรือข้าวของย้ายที่ตัวเองบ้างบางครั้งมีเสียงกรีดร้องดังในบ้านคนที่ซื้อตลับสีผึ้งมาทนไม่ไหวจึงพามาให้หลวงพี่ช่วยแก้ปัญหาให้หลวงพี่แล้วว่าแทบไม่ต้องใช้ความสามารถอะไรมากเลยพี่โยเป็นคนขอไปดูบ้างเพราะว่ากล้องส่องพระออกจากกระเป๋าแล้วส่งดูรายละเอียดเนื่องจากพวกเขาชอบของเก่าเหมือนกันแต่กลับห้องอ่ะไม่เห็นหยดเลือดแห้งกรังที่อยู่บริเวณซอกตลับมายื่นให้หลวงพี่ดูท่านก็ยืนยันว่าไม่หยุดเลือดเสี่ยงตายแน่จริงๆโยกที่เป็นเจ้าของตลับสีผึ้งตัดสินใจถวายไว้ที่วัดโดยทันทีเพื่อให้หลวงพี่สวดมนต์แผ่เมตตาให้กับวิญญาณของเจ้าของเก่าที่ยังคงหวงของตัวเองอยู่หลวงพี่น่าจะใส่หัว ฟังว่าตอนที่อยากได้ไม่เคยมาปรึกษาพอได้มาแล้วก็ไม่พ้นพระต้องแก้ให้ทุกที

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด