สมัย ม. ต้นผมมีเพื่อนคนหนึ่งเล่าเรื่องพรายน้ำมีปากว่าคนแถวบ้านชวนก็ไปเล่นน้ำของเด็กๆก็ลงเล่นน้ำผู้ใหญ่ก็นั่งกินเหล้ากันมันฟังดูลูกหลานเล่นน้ำจู่ๆผู้ใหญ่คนฟังก็จะโกหกให้เด็กๆขึ้นจากน้ำเด็กๆก็ตกใจจึงรีบขึ้นฝั่งกันหมดแล้วไปทำพวกผู้ใหญ่ว่าทำไมไม่ให้ขึ้นฝั่งขนาดนี้เขาก็เลยขี้ให้เด็กพวกนั้นดูสิ่งที่อยู่ในน้ำบอกว่ามันมีลักษณะคล้ายๆกับลูกมะพร้าวแห้งๆเหี่ยวๆสีน้ำตาลปาล์มขนาดประมาณศรีษะเด็ก 5-6 ขวบมีเส้นๆเหมือนสาหร่ายติดยาวมากยาว 12 เมตรซึ่งปกคลุมอยู่โดยรอบและมันร้อยกว่าเพื่อนอยู่บนผิวน้ำลอยนิ่งๆอยู่พักใหญ่แล้วจู่ๆก็ค่อยๆจมลงไปใต้น้ำใน อดีตผู้ใหญ่บอกว่านั่นเขาเรียกว่าอายน้ำมันจะมาดึงคนลงไปใต้น้ำจนขาดอากาศหายใจตายให้ระวังให้ดีซึ่งผีพรายน้ำดันจะมีรูปร่างต่างกันออกไปตามแต่วิบากกรรมที่ตนจะต้องได้รับที่ภายส่วนใหญ่มีถิ่นที่อยู่ในน้ำมากกว่าบนบกเชื่อกันว่าเป็นจิตวิญญาณชนิดหนึ่งที่มีขนาดเล็กสุดตามลำดับของดวงวิญญาณที่สามารถปรากฏให้เราได้ซึ่งเรียงลำดับตามนี้คือพราย ภูต ผี ปีศาจ ซึ่งจะเห็นว่าพรายอยู่ในลำดับที่ต่ำที่สุดมักอยู่ในคลองหรือแม่น้ำที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุด ไม่ได้จะทำให้ยืมตายและร่างไร้วิญญาณนั้นเป็นของตนมากมายเช่นเป็นต้นหรือแม้แต่ผีทะเลหรือผีน้ำก็จะเป็นพายดีเช่นกันเช่นชายทะเล ไม่ได้จะทำให้ยืมตายและร่างไร้วิญญาณนั้นเป็นของตนมากมายเช่นเป็นต้นหรือแม้แต่ผีทะเลหรือผีน้ำก็จะเป็นพายดีเช่นกันเช่นชายทะเลทรายน้ำ ตอนนั้นตัวผมเองก็ไม่เชื่อแต่เพื่อนคนนั้นว่ามันเห็นจริงๆเห็นกันทุกคนที่ไปเล่นน้ำในวันนั้น ผมยังแซวเลยว่าเห็นลูกมะพร้าวแห้งแล้วร้อนไปเองว่าเป็นผีหรือเปล่า แล้วก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนานจากนั้นมันก็ค่อยๆพูดเรื่องหายไปจากความทรงจำ เพราะมาถึงช่วงวัยรุ่นผมเข้ามหาวิทยาลัยปีหนึ่งหลังจากผ่านช่วงกิจกรรมรับน้องแล้วพวกเราเด็กปี 1 จะชวนกันไปเที่ยวหัวหินซึ่งมีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มที่มีบ้านพักให้เช่าติดกับชายหาดส่วนตัวพวกเราก็ไปสังสรรค์กันที่นั่นกินนี่ก็เต็มที่บริเวณชายหาดที่ติดกับที่พักจนถึงเวลาประมาณตี 1 ตี 2 เพื่อนหลายคนก็กลับเข้าที่พักกันไปแล้วเหลือผมกับเพื่อนๆประมาณ 4-5 คนยังอยู่ที่ชายหาดเพราะมีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งเมามากแล้วอยากจะนั่งแช่น้ำที่สั้นกว่านี้ก่อนค่อยกลับเข้าที่พัก พวกเราก็เลยอาสานั่งเฝ้าเพื่อนคนนั้นเพื่อนผู้หญิงคนนั้นนั่งบนหาดทรายแล้วยื่นขาลงไปในทะเลเวลาที่คลื่นกระทบฝั่งจะมีน้ำทะเลไหลมาโดนจนถึงต้นขาส่วนเพื่อนๆที่นั่งเฝ้าก็อยู่บนชายหาดซึ่งห่างออกไปประมาณ 5 เมตรพวกเรานั่งกันไปแบบสบายๆบรรยากาศชิวชิวๆเพื่อนเราที่นั่งอยู่ด้วยกันบนฝั่งก็มาสะกิดกันให้ดูเงาแปลกๆที่อยู่ในคลื่นทะเลทุกคนก็เพ่งมองดูลักษณะของมันเหมือนลูกมะพร้าวเล็กๆแห้งๆเหี่ยวๆมีผมสยายที่ยาวมากลอยตามคลื่นน้ำเข้ามาห้ามเพื่อนคนที่นั่งแช่น้ำอยู่แค่ประมาณ 3 เมตรเมื่อผมเห็นในหัวมันก็แวะสิ่งที่เพื่อนสมัยม. ต้นเคยเล่าให้ฟังได้ในทันที ผมรีบร้องเรียกเพื่อนผู้หญิงคนนั้นแล้ววิ่งไปลากตัวเธอออกมาจากริมหาดขึ้นมาพ้นน้ำในทันทีส่วนเจ้าสิ่งนั้นก็เหมือนมันจะค่อยๆไหลกลับลงไปในทะเลสวนทางกับคลื่นที่กระทบเข้าหาชายหาดพวกเราทุกคนรีบเก็บของกลับไปที่พักแล้วปิดประตูล็อกห้องอย่างแน่นหนาหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นพวกเราจะคอยเตือนทุกคนเดียวกับการลงเล่นน้ำอยู่เสมอ
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น