วันพุธที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

หอพักหลอน !!


      เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 10 กว่าปีก่อนสมัยที่ผมยังคงเป็นนักศึกษาในสถาบันแห่งหนึ่งซึ่งตัวผมเองก็อยู่ในเหตุการณ์นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้สถานที่เกิดเหตุขอไม่กล่าวถึงเราจะพูดไปยังไงก็ต้องรู้แน่ๆ เรื่องมีอยู่ว่าช่วงเวลานั้นผมกับเพื่อนๆรวมเงินกันไปเช่าหอพักแห่งหนึ่งซึ่งราคาค่าเช่านั้นมันถูกเอามากๆอาคารแห่งนี้จะมีรูปร่างลักษณะเป็นตัวอยู่บริเวณตรงกลางเป็นสนามหญ้ามีความสูงเพียง 2 ชั้นเท่านั้นและบรรยากาศที่เงียบสงบมาเวลากลางคืนคนที่จะเข้ามายังหอพักนี้ต้องใช้บริการวินมอเตอร์ไซค์อย่างเดียวเท่านั้นไฟบริเวณถนนก็ไม่ค่อยจะมีเพราะโครงการที่ผมอยู่มันเกือบจะเรียกได้ว่าล้างในก็ได้ในห้องพักนั้นกว้างมากกว่าหอพักอื่นซึ่งเมื่อเทียบกับราคาค่าเช่าแล้วมันดูไม่สมเหตุสมผลเลยคืนหนึ่งระหว่างที่ผมกับเพื่อนมาพักอยู่ที่นี่ได้ระยะหนึ่งแล้ว ผมจำได้ว่ามันเป็นช่วงที่ใกล้จะสอบจึงนำโต๊ะญี่ปุ่นมาตั้งไว้อยู่ตรงกลางห้องเสื้อจากหนังสือส่วนเพื่อนนะนอนอยู่ข้างหลังผมโดยจะมีพื้นที่เหลือร่วมกับที่นอนประมาณ 1 คนผมได้ยินเสียงเพื่อนดิ้นบนที่นอนเหมือนกับว่ามันกำลังละเมออยู่ผมก็หันไปดูปรากฏว่าเพื่อนของผมนั้นมันนอนลืมตาแล้วจ้องมาที่ผม จากนั้นก็ไม่มีทีท่าว่ามันจะพูดอะไรต่อ ผมแปลกใจแต่ก็ไม่สนใจนั่งอ่านหนังสือต่อไปพักใหญ่แล้วจู่ๆเพื่อนผมมันก็กระโจนลุกขึ้นมาจากที่นอนหน้าตาขาว 4 ทุ่มเต็มไปหน้าแล้วกระซิบบอกผมเบาๆว่าไปเถอะไปจากที่นี่กันเถอะออกไปก่อนเดี๋ยวค่อยพูดผมตกใจแล้วก็บอกให้มันใจเย็นๆมีอะไรค่อยๆเล่าแล้วน้ำเสียงของมันก็เปลี่ยนไปจากเสียงกระซิบเริ่มกลายเป็นเสียงตะโกนด้วยความโมโหไปเถอะกูบอกให้ไปจากที่นี่ผมรีบลุกบิดลูกบิดประตูเปิดออกจากห้องไป แล้วพามันขับรถออกไปที่หน้าหมู่บ้านระหว่างทางเพื่อนผมมันก็นั่งตัวสั่นมันทำให้ผมพลอยใจเสียไปด้วยเมื่อขับรถไปถึงร้านข้าวต้มหน้าหมู่บ้านผมก็ถามมันว่าเป็นอะไรแล้วเพื่อนผมมันก็เล่าทั้งน้ำตาว่าขณะที่ผมกำลังอ่านหนังสืออยู่มันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านหลังผมไปแล้วก็เดินวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น ขณะที่ผมนั้นหันไปมองหน้ามันแล้วเห็นมันลืมตาอยู่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังเดินวนเวียนรอบๆที่นอนอยู่เลยมันเลยตัดสินใจท่องนะโม 3 จบแล้วผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆเลื่อนหายไปเหมือนหมอกควันที่สลาย มันตัดสินใจที่จะนอนหลับต่อสักพักก็ได้ยินเสียงลมหายใจเพราะมันลืมตาขึ้นมาผู้หญิงคนนั้นก็ลอยตัวขนานกับมันในท่าเดียวกันเหมือนกับที่มันนอนอยู่ แล้วตะโกนใส่หน้าว่า นะโมตัสสะนะโมตัสสะขอมึงมานอนได้ขอหรือยังหลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นผมก็ย้ายออกทันทีและไม่ไปผ่านที่นั้นอีกเลย

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...