เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัวที่เกิดขึ้นกับเราเองเมื่อปีพ.ศ 2551 เราได้มีโอกาสไปเที่ยวแถวพัทยาใต้และได้เข้าพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งใกล้ๆกับห้องที่เราได้พักนั้นเป็นห้องพักที่อยู่ชั้น 15 ของโรงแรมเมื่อเดินทางมาถึงโรงแรมตอนนั้นก็มืดแล้วเราจัดการอะไรเสร็จเรียบร้อยก็เอาของขึ้นไปเก็บไว้บนห้องเมื่อเข้าไปในลิฟต์แล้วเราก็กดปุ่มเพื่อที่จะไปยังชั้น 15 ห้องพักของเราถ้ารู้สึกว่าขณะที่เธอกำลังเลื่อนขึ้นไปอยู่ในลิฟท์ก็ได้มาหยุดอยู่ที่ชั้น 2 ทั้งทั้งที่ไม่มีใครเข้าออกจะติดเลยแล้วมันค้างอยู่อย่างนั้นนานมากแต่ตอนนั้นเราก็คิดเพียงแต่ว่ามันคงค้างเท่านั้นแหละพอประตูลิฟต์ปิดมันก็เลื่อนขึ้นไป ชั้นบนต่อ เมื่อมาถึงยังชั้น 15 ลิตรก็เปิดออกแล้วเราก็เดินออกจากตัวนี้เมื่อสัมผัสถึงบรรยากาศภายนอกแล้วก็รู้สึกแปลกๆขนลุกและการก็เย็นมากด้วย เราเดินต่อไปยังห้องพักเปิดประตูเข้าห้องไปเก็บของต่างๆเสร็จเรียบร้อยแล้วเราก็คิดจะเดินลงมาเล่นข้างล่างของโรงแรมเมื่อเรากดลิฟท์เข้ามาแล้วตอนนั้นมีเพียงเราอยู่คนเดียวภายในสมองก็คิดไปเรื่อยเปื่อยจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้แล้วรีบมาหยุดอยู่ที่ฉันแต่ก็มีผู้ชายฝรั่งกับหญิงไทยเดินเข้ามาในลิฟต์เรารู้สึกดีใจที่มีเพื่อนไม่เล่นกันแล้วสองคนนั้นก็ไปที่ชั้น 3 มันทำให้เรารู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาทันทีแล้วสิ่งที่เราคิดมันก็เกิดขึ้นถือจู่ๆลิปมันก็มาหยุดอยู่ที่ชั้น 2 ดีๆเรานิ่งเงียบแล้วเงยหน้ามองดูตัวเลขชั้นของดินแต่ก็ไม่มีทีท่าว่า ลิฟต์ จะขยับไปต่อ ถึงแม้จะเป็นเวลาเพียง 2-3 นาทีแต่สำหรับเราแล้วมันนานมากที่ติดอยู่ในลิฟท์ตัวนี้ฉันมีเพียงลำพังตอนนี้ใจเราเต้นแรงมากเราเริ่มสวดมนต์ภาวนาในใจแล้วสักพักก็ค่อยๆขยับลมผ่านชั้น 2 ไปเราโล่งใจมากเพราะลิฟต์เปิดออกเราก็รีบเดินออกจากลิฟต์ด้วยท่าทางที่รีบร้อนมากจนพนักงานและคนอื่นๆบริเวณนั้นหันมามองกันหมดแต่เราก็ยังไม่ได้พูดกับใครเรื่องนี้หลังจากที่เราเดินเล่นเสร็จเราก็กลับห้องแต่ครั้งนี้เรารอให้คนมาขึ้นลิฟท์ก่อนถึงจะเข้าไปในลิฟท์กับเขาด้วยจะได้มีเพื่อนตอนคืนเลยซึ่งตอนนั้นก็เป็นเวลาประมาณตีหนึ่งแล้วก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรแปลกๆเหมือนช่วงหัวค่ำ เมื่อถึงห้องเราก็รีบอาบน้ำเพื่อที่จะเข้านอนแต่สมองเราก็กลับไปคิดถึงเรื่องนั้นว่ามันคืออะไรกันแน่หลังจากที่เราอาบน้ำและนอนหลับแล้วเวลาประมาณ 4:00 นกว่าๆเราก็ตื่นขึ้นมาปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำเรารีบเข้าห้องน้ำแต่มันกลับไม่ใช่แค่ชี้ธรรมดามันมีเลือดปนออกมาด้วยเราคิดว่าประจำเดือนของเราต้องมาแล้วเนี่ยแหละแต่เราไม่มีผ้าอนามัยจึงต้องลงไปซื้อตอนนั้นเรารีบมาไม่ได้นึกถึงเรื่องอะไรทั้งนั้นเรารีบเดินตรงไปอย่างดีเพื่อที่จะลงไปชั้นล่างให้เร็วที่สุดขณะที่ลีพาเราลงมาจนถึงชั้นที่ 4 เราก็เริ่มนึกถึงชั้น 2 ขึ้นมา เราภาวนาในใจขอให้รีบจะหยุดตรงนั้นเลยแต่แล้วรีบก็หยุดอยู่ที่ชั้น 2 จนได้ซึ่งคราวนี้มันหยุดนานมากกว่าปกติลิฟท์หยุดอยู่ประมาณ 5 นาทีแล้วที่ประตูก็ขึ้นคำว่า Open เราก็ไม่เห็นมีใครอยู่ตรงนั้นเลยบรรยากาศเงียบมากเราชะเง้อคอไปดูว่ามีใครยืนอยู่แถวนั้นใหม่แต่ทั้งฉันก็มืดและเงียบสนิทเราขนลุกซู่รีบเดินถอยหลังกลับเข้ารีบแล้วกดปุ่มปิดประตูซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่กดเท่าไหร่ประตูลิฟท์ก็ไม่ยอมติดสักที จากนั้นก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นมาข้างหูของเรา ตอนนั้นสติของเราแทบหลุดกระเจิงรีบวิ่งออกจากลิฟต์แล้วหาทางลงก็เจอบันไดซึ่งมันมืดมาวิ่งไปก็คว่ำราวบันไดไปมันลงมาถึงชั้นล่างเราก็วิ่งผ่านหน้า Lobby ร้องไห้โวยวายตะโกนลั่นโรงแรมที่ด้วยที่ด้วยพนักงานชายรีบวิ่งมาจับแขนเราไว้ แล้วพยุงเราไปนั่งที่โซฟา เราถึงเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เขาฟังพนักงานทุกคนที่ฟังก็นั่งก้มหน้าและสีหน้าทุกคนเปลี่ยนไปเราเลยถามไปว่าที่ชั้น 2 มีอะไรแต่ก็ไม่มีใครยอมพูดจนเราต้องขอร้องให้เขาบอกเขาจึงยอมบอกว่าเมื่อหลายปีมาแล้วที่ชาวต่างชาติชายคนหนึ่งได้มาเช่าห้องพักอยู่ที่ชั้น 2 ดีแล้วเขาก็ได้ตายอยู่ภายในห้องมีสาเหตุอะไรบางอย่างตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาดีของชายคนนั้นก็ไม่ยอมไปไหนแม้จะเอาพระมาเชิญดวงวิญญาณแล้วก็ตามยังคงคอยหลอกหลอนแขกที่มาพักอยู่เสมอยิ่งถ้าใครดวงตกหรือจิตอ่อนด้วยแล้วก็จะเจอลอกแบบเดียวกันกับที่เราเจอ พอเราได้รู้เรื่องราวทั้งหมดเราก็ขอเช็คเอาออกในทันทีเพราะเช้ามาเราก็ไปทำบุญที่วัดอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เขาให้เขาได้ไปสู่สุคติในเร็ววันและทำไปเพื่อความสบายใจของเราเองด้วย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น