เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นตอนที่ผมกำลังจะอาบน้ำออกไปข้างนอกพอดีจ่าอ๊อดโทรมาเร่งผมอีกแล้วครั้งก่อนผมขอติดตามไปด้วยและตั้งแต่นั้นมาผมกับพี่อ๊อดและเพื่อนอีกหลายคนก็ได้ไปร่วมใจกันทำประโยชน์ให้สังคมโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไรเราเต็มใจช่วยอย่างจริงใจทุกคนเพราะในแต่ละคืนมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นเยอะมากมีทั้งเสียชีวิตและบาดเจ็บหรือแม้แต่ไปรับศพที่นิเวศน์ร่วมไม่ถึงไปส่งที่วัดและในครั้งนี้ที่เกิดเหตุคือโรงงานตุ๊กตาที่พุทธมณฑลสาย 4 ผมก็ไปยังที่เกิดเหตุด้วยแต่ผมไปถึงขณะที่เพลิงสงบแล้วแต่ด้านในยังร้อนระอุไปหมดพวกเรายังทำอะไรกันไม่ได้มากนักส่วนใหญ่จะใช้เครื่องจะช่วยในการค้นหาซากศพผู้เสียชีวิตซึ่งในครั้งนั้นมีผู้เสียชีวิตจำนวนไม่ใช่น้อย ซากศพเป็นจำนวนมากนั้นต้องนำส่งนิติเวชเพื่อชันสูตรก่อนจะเอาไปทำพิธีทางศาสนาและในวันรุ่งขึ้นตอนประมาณเที่ยงๆพี่อ๊อดก็โทรตามผมอีกรอบบอกให้ออกมาหาพี่เขาที่บ้านแล้วก็ไปพูดอะไรพูดจบก็วางโทรศัพท์ไปแสดงว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแล้ว ผมเลยรีบออกไปหาพี่อ๊อดทันทีบ้านพี่อ๊อดอยู่ไม่ไกลจากบ้านผมนะเดินไปไม่ไกลก็ถึง เมื่อตะกี้พี่รุ่งเขาโทรมาบอกว่าจะมารับพี่อ๊อดว่าไปไหนหรอพี่ยังไม่รู้เลยเขาบอกให้แต่งตัวรอไว้อ่ะอย่าลืมเอาชุดมูลนิธิไปด้วยล่ะแล้วนี่เราจะไปไหนกันพี่รุ่งผมหันไปถามพอดีเมื่อวานพี่เอาศพไปส่งที่นิเวศญาติเขาก็เลยให้พี่มารับศพไปส่งที่วัดให้หน่อยก็เลยช่วยเขาน่ะเราไม่ใช้เวลาเดินทางไม่นานแล้วพวกเราก็มาถึงนิติเวชซึ่งมีญาติของผู้เสียชีวิตมารออยู่ก่อนแล้ว พี่รุ่งกินให้ญาติผู้เสียชีวิตไม่ติดต่อเพื่อรับส่งซักพักพี่รุ่งเรียกผมกับพี่อ๊อดเดินตามเข้าไปรับศพผมเข้าไปเป็นครั้งแรกในชีวิตก็ตกใจมากศพคนตายมากมายเหลือเกินมีทั้งที่อยู่ในลิ้นชักและในเปลนอกลิ้นชักวางเรียงรายเต็มไปหมดญาติผู้ตายชี้บอกแล้วพวกผมก็ยกออกมาทั้งเปลใส่ลงลงที่ยายก็เตรียมมาก่อนที่จะยกใส่โลงนั้นเราต้องสอนซื้อผ้าพลาสติกซื้อก่อนผสมนั้นเริ่มมีน้ำเหลืองออกมาแล้วเพราะถ่ายใส่ลงเรียบร้อยแล้วก็จะมีเจ้าหน้าที่ที่ก้อยปิดฝาโลง ขนาดตอกตะปูนั้นผมเห็นที่ป่าเขาท่องคาถาอะไรสักอย่างหลังจากนั้นก็นำลงขึ้นรถและมุ่งหน้าไปสู่จังหวัดสุพรรณบุรีมีรถหลายคันมารับส่งกันเป็นแถวและก่อนจะขับรถออกไปนั้นรถทุกคันต้องบีบแตรเสียงลั่น 3 ครั้งผมไม่ทราบว่าผิดทำไมจึงตัดสินใจถามพี่รุ่งซะเลยพี่รุ่งครับทำไมต้องบีบแตรด้วยล่ะเขาว่ากันว่าบีบแตรเพื่อเรียกวิญญาณผู้ชายเห็นตามร่างเป็นไงล่ะคำตอบของพี่รุ่งทำให้ผมหายสงสัยและนั่งนิ่งไม่พูดอะไรต่ออีกหลังจากนั้นไม่นานเราก็มาถึงวัด พวกเราและญาติๆต่างก็ช่วยกันยุบลงลงจากรถไปไว้ในศาลาสัปเหร่อการแจ้งนัดโรงเปิดฝาโลงออกเผื่อจะนำร่างออกมาทำพิธีอาบน้ำศพ ผมและญาติผู้เสียชีวิตก็ช่วยกันยกภาพและสติที่รองทรงผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา ร่างกายนั้นส่งกลิ่นโชยขึ้นทันทีรวมทั้งมีน้ำเหลืองไหลนองเต็มผ้าพลาสติกเต็มไปหมดจากนั้นเราญาติพี่น้องก็ช่วยกันอาบน้ำแต่งตัวให้กับศพลุงแก่ๆคนหนึ่งเดินปรี่เข้ามาหาที่พวกผมและขอขอบใจเป็นการใหญ่เลยทีเดียว และเย็นนั้นนั้นพวกเราก็กลับมาที่ศูนย์บางบัวทองเพื่อปฏิบัติหน้าที่ต่อ ทุกคนในจุดนั้นมาเรื่อยๆส่วนพี่อ๊อดนั่งฟังอย่างตั้งใจพวกผมที่ทยอยมากันจนครบก็นั่งคุยเฮฮากันไปตามเรื่องตามราวเวลาผ่านไปจนถึงเที่ยงคืนทุกคนที่อยู่ในศูนย์นั้นเริ่มผ่อนเปลือกตาลงทีละคนทีละคนขึ้นนั้นเหตุการณ์สงบเงียบมากรวมถึงในศูนย์ด้วยจนกระทั่งเหลือผมกับพี่อ๊อด 2 คนที่ยังนั่งฟังวิทยุกันอยู่เฮ้ยเอ็งฟังวิทยุแทนสักเดียวถ้าปวดท้องจะไปเข้าห้องน้ำตามสะดวกเลยพี่อ๊อดพี่อ๊อดพูดจบก็บุหรี่ไฟแช็กไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ทางด้านหลังซึ่งด้านหลังนั้นก็จะเป็นที่เก็บลงและผ้าดิบถุงมือและอะไรต่างๆที่คนบริจาคไว้ผมนั่งไปเรื่อยๆ มีความรู้สึกแปลกๆเหมือนกับมีคนมองผมอยู่อะไรทำนองนั้นเพราะผมเหลือบตาไปมองก็เหมือนกับมีเงาอะไรทำบล็อกไปมาผมอาจกลับมาที่หน้าวิทยุทำเป็นไม่สนใจคงคิดไปเองแหละมั้งแต่จู่ๆก็มีเสียงดังดังมาจากทางห้องน้ำผมเห็นพี่อ๊อดรีบเดินหน้าสนุกมาผมถามพี่อ๊อดทันทีว่ามีอะไรอ้าวก็เองหรือใครล่ะที่ไปเคาะประตูเรียกค่าอยู่ได้พี่อ๊อดพูดแบบหงุดหงิดนิดหน่อยพี่อ๊อดผมยังไม่เห็นมีใครเดินเข้าไปด้านหลังเลยผมปฏิเสธเสียงแข็งแต่พี่อ๊อดก็ไม่เชื่อนี่ไอ้ปูไม่ต้องมาล้อเล่นอะไรกับกูแบบนี้เลยนะ พี่อ๊อดทำถ้าใส่หัวมันไม่เชื่อเด็ดขาดผมเลยบอกไปอีกครั้งพี่อ๊อดฟังผมนะผมยังไม่ได้ลุกจากเก้าอี้ตัวนี้เลยด้วยซ้ำถึงตรงนี้ผมไม่ได้ตลกด้วยแล้วท่าทางผมคงซีเรียสจริงจังพี่อ๊อดเลยออกเสียงลงบ้างอ้าวแล้วยังได้ยินเสียงเคาะไหมผมบอกว่าก็ได้ยินแต่ตอนที่พี่อ๊อดเปิดประตูกระแทกกระแทกแล้วก็เดินออกมาเท่านั้นแหละคิ้วของผมและพี่อ๊อดคะหมดย่นด้วยกันทั้งคู่เลยเราเริ่มใจไม่ดีกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรา 2 คนแล้วจู่ๆผมก็รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาทั้งตัวเลยทีเดียวพอดีพี่รุ่งที่ตื่นขึ้นมาพอดีเว้ยเอ็ง 2 คนเปลี่ยนกันไปนอนบ้างก็ได้เดี๋ยวพี่ฟังวิทยุเองไม่เป็นไรหรอกพี่รุ่งคู่กับพี่อ๊อดตอนนี้นอนไม่หลับหรอก ครับถึงจะว่าไปมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆนอนไม่หลับงั้นก็ออกไปหาอะไรกินกันไหมผมและพี่อ๊อดตอบตกลงทันทีพร้อมกับลุกขึ้นเดินตามที่ลุ่มเปิดประตูออกไปที่รถเพื่อออกไปหาอะไรกินกันตามที่พี่รุ่งชวนพวกเราขับตระเวนกันไปสักพักหนึ่งก็เจอร้านบะหมี่เกี๊ยวเราสามคนตกลงเห็นดีด้วยกับการสั่งว่ามีก็สั่งเสร็จเรียบร้อยพวกเราก็เดินมานั่งที่โต๊ะสักครู่คนขาย 1 เดือนเอาบะหมี่มาให้แล้วถามเลยว่าอ้าวพี่บีในรถไม่ลงมาทานด้วยกันเหรอพวกเราสามคนมองหน้าพร้อมกับคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างแปลกใจส่วนผมนั้นเย็นวูบวาบไปทั้งตัวเรารีบมองไปที่รถก็ไม่เห็นมีใครอยู่สักคนแต่เราทุกคน ยังคงทำท่าทางเฉยๆไว้ระหว่างที่กำลังกินบะหมี่อยู่นะในหัวผมนั้นก็คิดอยู่ตลอดเวลาเรื่องที่คนขายว่ามีบอกให้ชวนผู้หญิงที่นั่งในรถลงมากินด้วยแต่ผมเริ่มเสียวมากขึ้นเมื่อผมกินบะหมี่หมดชามรุ่งจ่ายเงินเสร็จเดินนำหน้าไปที่รถผมและพี่อ๊อดเดินตามหลังพี่รุ่งมาติดๆที่ร่วมขับรถกลับมาเรื่อยๆในระหว่างทางนั้นเงียบมากไม่มีใครยอมพูดกันสักคนมีแต่เสียงวอเท่านั้นที่ดังก้องอยู่ในรถเป็นระยะระยะความเงียบทำให้ความโล่งอกโล่งใจของผมหายไปทีละนิดเมื่อผมคิดขึ้นไปเองว่าถ้าเกิดมีใครมาเคาะกระจกหลังแล้วผม หันไปเจอในสิ่งที่ไม่พึงประสงค์จะเจอนั้นผมจะทำยังไงดี แล้วอยู่ๆผมก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อพี่หลวงตะโกนขึ้นมาว่าใครมีบุหรี่บ้างวะเสียงนี้ทำให้ผมเสียจากที่นั่งเงียบๆอยู่นานอาจขึ้นมาบ้าง โทรพี่รุ่งตกใจหมดพูดบ่อยๆก็ได้จากออสถอนหายใจทั้งคู่พี่รุ่งหัวเราะก่อนจะบอกว่าแหมๆขวัญอ่อนเหลือเกินไอ้ปูเดี๋ยวก็ผมคิดเรื่องสยองสยองอยู่นะพี่เรื่องอะไรของเองวะที่ว่าสยองนะพี่รุ่งถามถึงความคิดของผมแต่ผมก็ไม่ได้บอกอะไรได้แต่บอกว่าเปล่าทั้งๆที่ในใจนั้นอยากจะถามถึงเรื่องผู้หญิงคนที่แม่ค้าบะหมี่ถามว่าทำไมไม่ลงมากินด้วยกันแต่น่าแปลกที่พวกเรามองไม่เห็นใครเลยสักคนแล้วอยู่ๆที่ร่วมก็มีอาการแปรเบอร์พี่รุ่งเอามือข้างซ้ายแล้วเขย่าหัวเข่าคนเก่าอย่างแรงแต่สายตาของพี่รุ่งนั้นไม่หันไปดูจากออสเลยหลับตาค้างจ้องมองไปที่กระจกหลัง คอร์สเสียงพี่รุ่งสันมากอะไรพี่พี่รุ่งไม่ยอมพูดอะไรต่อนอกจากทำท่าชี้ไปที่กระจกมองหลังจากออสขมวดคิ้วมองหน้าที่ลูกอย่างงงๆต่อด้วยการอ่านไปมองที่กระจกหลังแล้วก็ตาค้างอ้าปากค้างไปอีกคนผมเริ่มตกใจแล้วแต่พอหันไปมองที่หลังรถก็ไม่พบอะไรผิดของตัวเข้าหาพี่ทั้งสองและมองไปที่กระจกมองหลังบ้างแล้วผมก็ต้องสะดุ้งสุดตัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนร่างกายของผมเห็นว่าขึ้นมาทั้งตัวโดยอัตโนมัติมือเท้าของผมเต็มไปหมดมึงถามผมหรือคำพูดช้าๆแบบว่าพวกเอ็งเห็นอย่างที่ข้าเห็นหรือเปล่าวะจากอ๊อดและผม พยักหน้าพร้อมกันทั้งทีหลังจากที่เราได้เห็นผู้หญิงคนเดียวกับที่ไปรับมาจากนิติเวชเมื่อกลางวันนั่งอยู่ข้างหลังรถผมพูดกับเจ้าด้วยเสียงต่างๆว่าจะนั่งด้วยนะจ๊ะออยยังไม่ทันตอบอะไรผมก็ไปนั่งเบียดด้วยทันทีแล้วก็ถามขึ้นมาว่าแล้วเราจะทำยังไงดีล่ะทีนี้จะทำยังไงได้หรอวะก็บอกให้พี่รุ่งก็ขับเร็วขึ้นอีกน่ะสิยังไม่ทันที่จะบอกอะไรเลยลุงแกก็เหยียบคันเร่งเร็วขึ้นระหว่างไม่มองผู้หญิงที่หลังรถพอไม่เห็นก็โล่งใจแต่ทุกคนนั่งเงียบใจจดใจจ่อว่าจะทำยังไงกันดีในใจนั้นผมอยากให้พี่รุ่งขับรถให้ถึงจุดศูนย์ให้เร็วกว่านี้ผมรู้สึกว่าขากลับมันไกลกว่าขามามาก เพราะไปถึงหน้าศูนย์เพลงเก่าพอดีเปิดประตูรถแล้วพากันโกยอ้าวเข้าไปในศูนย์โดยไม่สนใจผมเลยสักนิดผมรู้สึกเสียวๆยังไงไม่รู้เหมือนตอนตามหาที่เรียนบอกไม่เจอเรามือไม้สั่นไปหมดแล้วเพราะลงมาได้ผมรีบวิ่งตามไปลืมปิดประตูรถผมวิ่งมาถึงที่ศูนย์ผมก็ต้องตกใจอีกครั้งหนึ่งเพราะเห็นทุกคนยืนและหันไปมองที่รถผมจึงหันไปดูบ้างแล้วผมก็เห็นผู้หญิงคนนั้นยังนั่งอยู่และโบกมือมาทางพวกเราด้วยเท่านั้นแหละครับพวกเราทุกคนถึงกับต้องนัดกันใส่บาตรในตอนเช้าและกลับไปนอนไม่สบายไข้ขึ้นอยู่อีกหลายวันเลยทีเดียว
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น