ใจดีสู้ผี !!

             วันนี้ตั้งใจเอาประสบการณ์ที่คุณแม่พบเจอมาเล่าให้ฟัง เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่จังหวัดชัยนาทเมืองประมาณ 30 กว่าปีที่แล้วแกพูดของเราป่วยยายถึงพายายทวดนั่งรถบัสไปหาหมอในตัวเมืองเพราะกลับมาถึงบ้านยายทวดก็เอาแต่นอนซมอยู่หลายวัน อยู่มาวันหนึ่งพ่อเลี้ยงของเราลุกขึ้นมาชงนมให้ทารกน้อยนั่นก็คือเราเองกลางดึกเวลาประมาณตีหนึ่งได้กำลังชงนมเขย่าขวดไปมาพ่อก็สะดุ้งตกใจสุดขีดทวดคนแก่ที่เอาแต่นอนซมมาหลายวันวันนี้อยู่ตรงหน้าพ่อแล้วดวงตานั้นแดงกล่ำยืนเท้าสะเอวในความมืดถามพ่อว่าทำอะไรน่ะพ่อตอบด้วยเสียงไม่สู้ดีกำลังชงนมอยู่ครับพร้อมกับก้มหน้าแล้ววิ่งมาที่ห้องนอนด้วยการตื่นกลัวพ่อบอกนอนไม่หลับทั้งคืนมันน่ากลัวจริงแววตาคู่นั้นเก็บอาการมาจนถึงเช้าพอจึงตัดสินใจเล่าเหตุการณ์เมื่อคืนให้แม่ฟัง แม่แม่พ่อว่าไม่ปกติแล้วล่ะเมื่อคืนเห็นมายืนจ้องตานี่แดงเชียวผมไม่ได้ยินเช่นนั้นความกลัวเข้าครอบงำทันทีเพราะตนต้องเป็นคนหาข้าวให้ยายทวดกินทุกวัน หลังจากนั้นเริ่มมีชาวบ้านรวมทั้งเพื่อนบ้านทั้งใกล้ไกลเห็นได้ทั่วไปกินไก่บางคนเดินอยู่ตามทุ่งนาที่ห่างจากบ้านหลายกิโลถึงเพื่อนบ้านบอกกับใจว่าฉันว่าแม่แกน่าจะโดนผีปอบเข้าแล้วหาหมอผีมาปราบดีกว่าทั้งแม่และยายก็คิดเช่นนั้นพวกเขาไม่รอช้าต่างช่วยกันเตรียมตัวไปหาคนมีวิชาอาคมมาเปล่าเย็นวันนั้นเองหลังจากยายคุยกับป้าม้อยสิแม่ของเราก็เอาข้าวไปให้ตามปกติเช่นเคยอยู่ยายทวดขนลุกขึ้นมานั่งแล้วเอามือทั้งสองข้างจับแขนแม่ไว้ขนาดนั้นแม่ยังไม่ได้วางสำรับอาหารยายทวดพูดขึ้นว่าหูได้ยินว่าแม่คุยกันจะเอาใครปราบผีวะแม่ตกใจสุดขีดสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวปล่อยสำลัดหลุดมือ ไม่คิดชีวิตร้องไห้ไปตลอดทางเรื่องนี้ก็เริ่มขยายวงกว้างขึ้นไปเรื่อยๆถึงมีแต่คนกลัวเด็กๆไม่มีใครกล้าเดินผ่านหน้าบ้านขอบอกว่าบ้านอยู่ติดถนนมีรถโดยสารผ่านแต่มันเงียบวังเวงไปเลยลูกของเรารู้เรื่องนี้ด้วยความที่ลุงแกเป็นเซียนพระเครื่องสะสมไว้ก็มากมายส่วนจะมีคาถาอาคมหรือเปล่าแม่ของเราไม่กล้าฟันธง จากนั้นลุงเดินทางมาที่บ้านอาสานอนเฝ้ายายทวดเองกลางคืนจะได้ไม่ลุกไปไหนชั่วจะลุกขึ้นหรือทำอะไรต่อเมื่อคนเผลอเท่านั้นลุงก็เอาพระมาห้อยคอไว้ 10 กว่าองค์เห็นจะได้พร้อมกับพนมมือท่องคาถาแล้วเข้านอนที่นอนของลุงกับยายทวดจะห่างกันประมาณ 59 cm เท่านั้นกางมุ้งใครมุ้งมันส่วนแม่และยายนอนในห้องล็อคกลอนแน่นหนาเลยทีเดียว ขณะที่นอนอยู่นั้นตอนดึกๆยายลูกสาวเข้าห้องน้ำ เห็นเงาตะคุ่มตะคุ่มอยู่ในมุ้งอย่ารีบเดินไปเอาไฟฉายส่องปากที่เห็นก็คือทวดนั่งยองๆก้มหน้าทำท่าเหมือนกำลังจะเลียที่หน้าท้องของลูกยายร้องตะโกนเสียงดังลั่นทำอะไรน่ะเข้าไปในมุ้งเขาทำไมทวดตอบกูเข้ามาตบยุงให้มัน รีบออกมาเลยนะลุงตกใจลุกขึ้นรีบวิ่งไปเคาะประตูห้องแม่ๆเปิดเลยเปิดเร็วๆจะเล่นกูซะแล้วสรุปคืนนั้นหนูก็นอนที่ห้องแม่เช้ามาแกก็ขอตัวกลับไปกรุงเทพฯเลยทิ้งให้แม่และยายต้องเผชิญกับอะไรก็ไม่รู้ ระหว่างที่รอหมอผีมาปราบผีพื้นบ้านชื่อตาทรงขออาสามานอนแทนลุงปกติแกจะค่อยกล้าแต่คืนนั้นที่อยากลองหรือไงไม่ทราบแต่นอนถอดพระแล้วก็ฝันว่าต่อสู้กับยายทวดถึงโดนกัดเข้าที่หัวไหล่เช้ามาแก้ปวดไหล่เปิดดูปรากฏว่าเป็นรอยฟันถ้าส่งรีบของพระปั่นจักรยานกลับทันทีใหญ่ทวนที่นอนอยู่หัวเราะชอบใจหมอผีเดินทางมาถึงแล้วขนาดนั้นอย่าโทษกำลังนอนอยู่เหมือนเช่นทุกวันก็ลืมตาขึ้นแต่ไม่ได้พูดอะไรหมอผีจัดการเอาสายสิญจน์พร้อมกับมีดหมอเหมือนที่ผัวชาวบ้านต่างพากันมามุงดูทีไรหัวเราะร่าทวิชาไม่ถึงอย่ายุ่งกับกูไม่งั้นกูจะเอาถึงตายแล้วน้ำลายก็ไหลลงพื้น สายตาน่ากลัวมากๆแม่บอกว่าจองทุกคนที่อยู่ตรงนั้นอย่างอาฆาตเท่านั้นเองหมอผีเห็นท่าไม่ดีก็บอกให้ตามคนอื่นวิชาเขาเอามันไม่อยู่กลัวมันจะตามมาเล่นงานก็เลยเห็นไปเลยชาวบ้านที่เป็นไทยมุงก็อันตธานหายเข้าบ้านใครบ้านมันยายทวดพูดขึ้นมาว่าจะเอาคนมาไล่กูกูจะกินลูกของมึงในตอนนั้นแม่ของเราก็กลัวมากๆยายก็ด้วยจากนั้นไงทวดก็นอนต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นยายและแม่ให้คนไปส่งข่าวให้ตาที่ทำงานอยู่ที่นครสวรรค์รีบกลับมาทันทีบอกยายทวดป่วยหนัก ตาก็กลับมาตาของเราท่านได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อปานซึ่งท่านนับถือมากมีรอยสักเต็มแผ่นอกแม่บอกว่าตายเป็นคนมีวิชาอาคมชอบช่วยเหลือคนไข้เจ็บไข้ป่วยก็มาหาแกแกจะใช้เหล้าขาวพ่นให้จนหายไปหลายคนแต่ปราบผีนั้นแม่ก็ไม่เคยเห็นสักทีเมื่อตามาถึงบ้านโดยที่ไม่รู้ว่ายายทวดโดนผีเข้าเพราะยายไม่ได้บอกกลัวตาจะไม่อยู่เป็นเพื่อนอีกถ้าเห็นผู้ใหญ่ทวดนอนส่งเข้าใจว่าจะป่วยหนักหวังจะไปถามไถ่อาการพูดคุยยายทวดก็พูดขึ้นมาว่าอย่าเข้ามาใกล้กูพูดซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบตาเลยบอกว่ามันแปลกๆแม่เรากระซิบบอกไม่ใช่ยายทวดตาพยักหน้าเหมือนรู้เป็นยังไง ตาถามแม่และยายว่าโดนมานานหรือยังแม่บอกว่าตั้งแต่พาไปหาหมอกลับมาก็นอนอย่างเดียวตั้งแต่ที่ตากลับมาบ้านแม่บอกยายทวดไม่ค่อยแผลงฤทธิ์จะสงบเสงี่ยมเจียมตัวมากกินก็กินแปลกๆชอบสั่งให้เอากระเพราหมูเนื้อหมูสดๆเลือดสดๆมาติดบ้านไว้ตาทำหน้าครุ่นคิดแล้วพูดว่าให้แม่ออกอุบายอายุทวดไปอาบน้ำให้นั่งอาบน้ำหน้าบ้านหันหน้าออกจากตัวบ้านเริ่มออกเวลาบ่าย 3 โมงตรง ต่ำช้าระหว่างที่ให้ยายทวดรออาบน้ำเห็นแม่ไปนอนทับที่ไว้มันเป็นเคล็ดตาพูดว่าอย่างนั้นและให้ไปหาบาตรพระที่แตกมายัดใส่ใต้เสื่อที่ยายทวดนอน แม่ทำตามที่ตาสั่งเป็นอย่างดีจากนั้นตาจึงเดินทางไปหาหมอผีที่สระแก้วหลังจากที่ได้บอกแม่ไว้เรียบร้อยบายของแม่ก็สำเร็จ ยายทวดรออาบน้ำขนาดนั้นตามเวลาที่ตาบอกกล่าวไว้แม่ก็เริ่มอาบน้ำตามาถึงพอดีพร้อมกับชายที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันใส่ชุดขาว ท่าทางทะมัดทะแมงคนนี้แหละคือหมอผีในเมืองตาของเรานั้นมีขวดน้ำมนต์ตาเอาน้ำมนต์เทลงผสมกับน้ำที่ใหญ่ทวดใช้อาบส่วนหมอผีก็มีกระดาษเขียนยันต์ไว้ด้านในตาบอกว่าเป็นยันต์กันผีออกนั่นเองเพราะกลัวมันไหวตัวทันแล้วหนีเพราะคนแก่ 2 คนอยู่ใกล้กันเพราะคนแก่ 2 คนอยู่ใกล้กันใจทวดมีปฏิกิริยาทันทีเร่งให้แม่อาบน้ำไม่ไหวแม่ก็ยกถังน้ำเทรักไปบนหัวเลยพวกเอ็งทำอะไรกูกูร้อนไปหมดแล้วเป็นไงมาอยู่กับเขาได้ยังไงชื่ออะไรมาได้ยังไง พร้อมกับเอามือทองอะไรสักอย่างแล้วเอานิ้วไปแตะที่หัวทวดยอมบอกแล้วคุยกันดีๆถามอะไรให้ต่อห้ามโกหกไม่งั้นจะยัดหม้อ อยู่ข้างทางขึ้นรถตามมันมามานานหรือยังล่ะนานแล้วมันก็เลี้ยงกูดีจังเลยแล้วจะออกได้ยังออกไม่ได้ขอเวลาหน่อยโดนหนามไผ่ที่ทะลุเท้า เดินไปไหนไม่ได้เลย บอกแล้วไงว่าอย่าโกหกกลัวไม่จริงนี่ กลัวแล้วกลัวแล้วจะออกแล้วขอเวลาหน่อยบ้านนี้มันเลี้ยงดีไม่อดไม่อยาก ไม่ได้ สิ้นบทสนทนาหมอผีรู้ดีมาปลอบตอนนี้เจ้าเล่ห์นะจากนั้นหมอผีก็ทำพิธีไม่เกิน 20 นาทีคนมุงดูเยอะกว่าตอนแรกมากๆ จากนั้นร่างยายทวดก็นอนนิ่งไร้ลมหายใจมันกินกันหมดสิ้นแล้วตาบอกว่าครั้งแรกที่ไปใกล้มันเหม็นมากๆสรุปคือยายทวดตายได้ 3 เดือนแล้วตลอดระยะเวลา 3 เดือนแม่และยายอาศัยอยู่กับพอเพียงใกล้ชิดเลยก็ว่าได้ก่อนที่ตายจะตามหมอผีมาป่ามาจากกรุงเทพฯมานอนค้างเป็นเพื่อนแม่ของเราเก็บฝันว่ายายทวดเรียกไปหาแล้วบอกว่ากูมีสมบัติจะให้พร้อมกับกำมือทั้งสองข้างยื่นไปข้างหน้าของป้า กูให้เลือกจะเอาทองหรือหน้าปากก็ตอบว่าหนูไม่อยากได้จากนั้นป้าได้เล่าให้ตาฟังตาบอกว่าโชคดีที่เองไม่ใช่คนโลกไม่งั้นคงได้เป็นทายาทมันแน่ๆตลอดเวลาที่อยู่กับผีตอนนั้นตาส่งคนที่เคยอาสามานอนเขาได้เสียชีวิตหลังจากนั้น 7 วันไม่มีใครทราบสาเหตุส่วนคนในบ้านปลอดภัยดีทุกคนได้เคยไปดูดวงเพราะกลัวผีปอบจะมากินหมอดูบอกว่าทำอะไรไม่ได้หรอกเพราะยายมีตะกรุดที่ตาให้ไว้พกติดตัวตลอดและนี่ก็คือเรื่องราวที่แม่ของเราถ่ายทอดให้ฟัง

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด