บ้านตกทอดมาจากรุ่นทวด !!

     เรื่องนี้เป็นเรื่องประสบการณ์ตรงจากคุณเอสเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องบ้านยายของผมเองครับซึ่งลักษณะของบ้านเป็นบ้านไม้ยกสูงมีใต้ถุนด้านล่างจะเป็นเสาปูนขอท้าวความก่อนนะครับส่วนของผมคือพ่อของยายผมในสมัยก่อนจะเป็นหมอผีสุดในบ้านของยายก็จะมีพวกเครื่องรางอุปกรณ์ที่ใช้ไล่ผีในสมัยก่อนอย่างเช่นไม้ตีผีไม้พร้อมผีแล้วก็ผ้ายันต์ต่างๆตั้งแต่ทวดตายของต่างๆในบ้านเรานี้ที่เป็นของทวดก็ยังอยู่เหมือนเดิมไม่มีใครเอาไปไหนเพราะหลังจากที่ยายรับบ้านต่อจากรุ่นทวดผมผมก็ได้เข้ามานอนในบ้านของยายบ้างเป็นพักๆ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นก็คือเพื่อนผมจะมาเที่ยวที่บ้านผมก็เลยกะว่าจะพามานอนที่บ้านยายผมซึ่งเพื่อนมาถึงก็พูดคุยนู่นนี่กันแล้วก็ชวนเราไปซื้ออะไรมาดื่มกันที่บ้านเพราะซื้อเสร็จกลับมาบ้านเพื่อนผมก็เข้าไปสำรวจภายในบ้านยายผม แล้วสายตามันก็ไปสะดุดเจอกับผ้ายันต์ก็เลยถามผมว่าขอสักผืนได้ไหมผมก็บอกว่าเอาเลยเพราะผมก็ไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว เพียงแค่คู่เดียวพอเอาผ้ายันต์มาถึงได้สักแป๊บเพื่อนผมมันก็บอกว่าไม่เอาแล้วอ่ะไม่อยากได้แล้วผมก็งงไม่เอาก็ไม่เอาก็เลยเอาผ้ายันต์ไปเก็บไว้ที่เดิมแล้วก็เลยมานั่งกินเหล้ากันต่อเพราะนั่งกินกันไปเรื่อยๆเวลาตอนนั้นน่าจะประมาณเที่ยงคืนเกือบตีหนึ่งแล้วเพื่อนผมก็ได้ยินเสียงเสียงเหมือนคนเคาะอะไรใต้ถุนบ้านด้วยความที่ตอนนั้นมันก็เริ่มเมาแล้วก็เลยใช้เท้ากระทืบไปบนพื้นไม้เสียงดังลั่นบ้านแล้วก็พูดตะโกนออกไปว่าเฮ้ยมีอะไรก็ขึ้นมาข้างบนสิวะจะเป็นเพราะใต้ทำไมวะแล้วเสียงนั้นก็เงียบไปหลังจากนั้นผมก็นั่งดื่มกันต่อผ่านไปได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงแบบเดิม เดิมแต่คราวนี้ดังขึ้นที่ห้องน้ำแล้วก็ดังที่หน้าต่างคราวนี้แหละครับทั้งรอบบ้านเลยสักพักเพื่อนผมก็บอกว่ามึงไปส่งกูที่บ้านดีกว่าว่ะเพื่อนคืนนี้กูคงนอนที่บ้านมึงไม่ได้แล้วเพื่อนของผมพูดพร้อมด้วยสีหน้าที่ตกใจสุดขีดผมสังเกตว่าเพื่อนผมเปลี่ยนไปจากเมื่อกี้มากมีอาการสั่นเหมือนตกใจอะไรบางอย่างผมก็ขับรถไปส่งมันตอนนั้นเลยเพราะตกเช้าอีกวันผมก็ออกไปรับเพื่อนมาอีกทีพอดีจะถามว่าเสียงที่เพื่อนผมได้ยินนั้นมันมาจากไหนถึงเพื่อนผมก็เดินไปดูที่ไม้ตีผีแล้วมันก็ลองเอาไม้นั้นตีที่พื้นเพราะกับพื้นไม้บนบ้านดูพอได้ยินเสียงนี้มันก็บอกทันทีเลยว่านี่แหละเมื่อคืนเสียงไม้นี้เลย เหมือนมีใครเอาไม้มาเคาะรอบบ้านเลยเมื่อคืนแล้วผมก็ถามมันต่อว่าและผ้ายันต์ที่เอ็งขอเมื่อวานทำไมไม่เอาล่ะเพื่อนผมก็บอกว่าตอนที่มันขอผ้ายันต์ผมแล้วผมตกลงว่าจะให้ก็พอจะเก็บผ้ายันต์นั้นใส่กระเป๋าก็มีคนแก่ๆหน้าดุตาแดงก่ำที่ไหนก็ไม่รู้ยืมชี้มาที่ผ้ายันต์แล้วมีสีหน้าท่าทางเหมือนกับว่าไม่ให้เอาผ้ายันต์นี้ไปให้วางไว้ที่เดิมมันเลยตกใจไม่กล้าเอามาผมก็ลองมาดูว่าคนแก่คนนั้นที่มันเจอใครก็เลยพาเพื่อนไปดูรูปบรรพบุรุษที่อยู่ในตู้บนบ้านมันเห็นรูปที่อยู่ในตู้ถึงกับสะดุ้งแล้วก็เลยบอกว่านี่แหละคนนี้เลยซึ่งรูปที่เพื่อนผมชี้ก็คือลูกโทษของผมเองหลังจากนั้นมันก็ พูดว่ากูคงเข็ดไม่กล้ามาบ้านมึงอีกนานเลยผมคิดว่าโทษของผมคงไม่พอใจที่เพื่อนผมมาเที่ยวที่บ้านหลังนี้แล้วของผ้ายันต์ซึ่งเป็นสิ่งที่ทวดของผมใช้ช่วยเหลือคนในสมัยก่อนหลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไปผมก็ได้ไปถามแม่ของผมว่าทำไมหลังจากที่ยายตายไปแล้ว บ้านหลังนี้ทำไมเราไม่ให้คนอื่นเช่าล่ะแม่ผมก็บอกว่าหลังจากที่ยายตายไปแล้วก็มีมาเช่าอยู่บ้าน 2-3 คนแต่ก็อยู่ไม่ได้เขาได้ยินเสียงคนเดินได้ยินเสียงถึงๆทั้งๆบ้างอยู่กันไม่ได้สักคนเป็นกระเจิดกระเจิงไปหมดเพราะตอนแม่ผมจะตั้งศาลพระภูมิที่บ้านยายแกก็ไปพาด้านส่งมาที่บ้านยายแม่ผมก็ได้ถามร่างทรงว่าทำไมใครที่มาเช่าบ้านอยู่ไม่ได้เลยหลังส่งเลยบอกว่าทวดแกให้คนอื่นมาอยู่ในอยู่ได้แค่ลูกๆหลานๆอย่างเดียวเท่านั้นคนนอกแกไม่ให้อยู่หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปเพื่อนผมก็ไม่มาบ้านหลังนี้เป็นเวลานานเลยชวนคะยั้นคะยอแค่ไหนก็ไม่ยอมมาผมคิดในใจว่าเพื่อนผมคงคิดแล้วแน่ๆที่โดนทวดเล่นงานเอาขวัญหนีดีฝ่อเลยเรื่องราวทั้งหมดก็มี ประมาณนี้ครับ

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด