เรื่อนั้นเป็นเรื่องของคุณภาคที่เจอมากับตัวเอง ซึ่งเล่าว่าผมทำงานร้านคอมพิวเตอร์แห่งหนึ่งในกะกลางคืนย่านสุขุมวิทประมาณตี 4-5 ขากับผมผมมักจะเจอกับคุณยายคนหนึ่งที่ซอยบ้านผมทุกวันผมไม่เคยรู้จักแกเลยแต่แก้เป็นคนนิสัยดีรักหมารักแมวมากอาจจะเป็นเพราะแกไม่มีลูกหลานก็เป็นได้ ผมก็เห็นแกเอาข้าวมาให้หมาแมวเป็นประจำเพราะบ้านผมจะอยู่หลัววัด ซึ่งหมากับแมวจะเยอะมาก มีวันหนึ่งผมก็ไปทำงานตามปกติขากลับผมก็เจอกับคุณยายอีก แต่คราวนี้ไม่เหมือนกับทุกครั้งเพราะแกเรียกให้ผมช่วย เพราะแกกำลังจะเป็ยลมผมก็ช่วยพยุงยายมากนั่ง ช่วยพัดให้แก่จนอาการดีขึ้น ยายแกก็เลยพูดขึ้นมาว่า ถ้ายายมีลูกแบบหนูนั้น คงจะดีนะผมก็ได้แต่ยิ้มรับ ตอนนั้นแทนที่ผมจะรู้สึกดีใจ แต่มันกับรู้สึกขนลุกแบบบอกไม่ถูก วันถัดมาเป็นวันเกิดแฟนผมก็เลยกลับช้าหน่อยเพราะจะได้ไปทำบุญกับแฟนผมที่วัดก่อน ตอนนั้นเป็นเวลา 8 โมงเช้า ผมกับแฟนเดินเข้าทางด้านหลังวัดซึ่งมันจะผ่านโต๊ะม้าหิน ผมเห็นคุณตาคนหนึ่งนั่งอยู่แล้วยิ้มให้กับผม ผมก็ยิ้มตอบไปโดยไม่คิดอะไร พอไปทำบุญเสร็จกำลังจะกลับผมก็ดันไปสะดุดกับรูปๆหนึ่งที่โกศทางด้านหลังผม มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมจะต้องกลับไปดู แล้วสิ่งนั้นมันก็ทำให้ผมถึงกับหน้าชา ผมก็เลยบอกกับแฟนว่าเดียวขอไปสูบบุรีแปบหนึ่ง แล้วผมก็รีบเดินเข้าไปที่รูปนั้นทันที ชัดเลยเพราะรู้ที่ติดอยู่ตรงโกศนั้นมันเป็นรูปของคุณตาที่ยิ้มให้กับผมเมื่อสักครู่นี้เอง ผมขนลุกไปทั้งตัวแต่ที่ช๊อคไปกว่านั้นคือ ข้างๆรูปของคุณตาเป็นรู้ของคุณยายที่อยู่หัวซอยที่ผมเจอแกอยู่บ่อยๆ ผมเข่าอ่อนลงไปนอนอยู่ตรงนั้นแบบไม่อายใครเลย แล้วผมก็ได้มารู้ที่หลังว่า คุณตากับคุณยายแกเป็นผัวเมียกันคุณตาแกเสียไป 5 ปีแล้ว แต่คุณยายพึ่งเสียไปประมาณปีกว่าๆ แล้วที่ผมเจออยู่ทุกวันนั้นมันคืออะไร เหตุการณ์นี้นั้นมันผ่านไปหลายปีแล้ว ส่วนผมก็ยังคงทำงาอยู่ที่เดิม แต่จะกลับ 7 โมงเช้าแทนจะไม่ขอกลับตี 4-5 อีก และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น