ผมชื่ออาร์ทในสมัยที่ผมอายุได้ประมาณ 15 ปีก็ได้ออกบวชเป็นสามเณรที่วัดแห่งหนึ่งอำเภอสังขระ วัดที่ผมอยู่นั้นเป็นวะดป่าแถวชายแดงเขมร ที่นั้นเคยเป็นวัดของพระเขมร เพราะสมัยก่อนพระที่มาจากัมพูชา เคยมาอาศัยจำวัดอยู่ แต่ปัจจุบันเป็นวันของพระไทยแล้ว ผมรู้จักกับเพื่อนผมคนหนึ่งที่นั้นตอนสมัยบวชอยู่ที่วัดจังหวัดระยอง เขาชื่อว่าดิ่ง ดิ่งชวนผมไปอยู่ที่วัดแห่งนี้ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา ลักษณะของบริเวณวัดนั้นเป็นป่ามุกุฏิตั้งอยู่ห่างๆกันออกไป ตามแบบฉบับของวัดป่าทั้วไป พอผมได้บวชเสร็จเจ้าอาวาสท่านได้จัดหากุฏิให้ผมอยู่ เป็นกุฏิไม้เก่า แต่ก็ยังสภาพดีน่าอยู่ ผมจึงทำความสะอาดเสร็จแล้วก็ได้ไปอาบน้ำ เพื่อรอทำวัตรเย็นกับเณรด้วยกัน จนเวลาถึง 2 ทุ่ม ก็แยกย้ายกันไปจำวัตร พอผมกำลังจะกลับกุฏิก็มีโยมคนหนึ่ง เค้าถามผมว่า เณรไม่กลัวผีหรอวัดนี้ผีเยอะนะ พอผมได้ฟังดังนั้นก็รู้สึกกลัวอยู่เหมือนกัน แต่ก็ใจแข็งพูดออกไปว่าไม่เป็นไรหรอกโยมเราไม่ได้ไปทำอะไรเขา ต่างคนต่างอยู่ แล้วผมก็เดินหลับกุฏิไป พอทำอะไรเสร็จเรียบร้อยผมก็สวดมนต์แแผ่เมตตาแล้วจึงนอนหลับไป พอนอนกำลังจะหลับจู่ๆก็ได้ยินเสียงเด็กประมาณ 4-5 ขวบวิ่งเล่นอยู่ใต้กุฏิของผมประมาณ 2-3 คนได้ ผมก็นอนฟังไปเรื่อยแล้วก็คิดว่า ดึกขนาดนี้เด็กที่ไหนจะมาวิ่งเล่นกัน พอนึกได้ดังนั้นผมจึงแอบมอง มองลอดลงไปในช่องของแผ่นไม้ เมื่อผมได้มองลอดลงไปก็ได้เห็นลักษณะของเงา คล้ายๆกับเงาของเด็กสักพักก็มีเสียงพูดขึ้นมาว่า "มีใครมาอยู่ที่บ้านเรานะ" ผมตกใจสะดุ้งใจตกไปที่จาตุ่ม ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงอีกมันเป็นเสียงเหมือนกับว่ามีใครหรืออะไรกำลังปีนขึ้นมาบริเวณพนังด้านนอกกุฏิที่เป็นไม้ ตอนนั้นผมกลัวมาก และรวยรวมความกล้า เดินไปเปิดหน้าต่างดูว่ามีอะไรอยู่ตรงนั้นกันแน่ ผมเอื้อมมือไปที่บานหน้าต่างแล้วก็ค่อยๆพลักออกไปอย่างช้าๆ เมื่อหน้าต่างเปิดออกก็เห็นว่า ไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้นเลยมีแต่ความว่างเปล่า ผมรีบบปิดหน้าต่างแล้วเดินกลับมานอนต่อแต่ในใจยังคิดสงสัยอยู่ว่าเมื่อกี้มันคืออะไรกันแน่ผทหลับตาคิดจนเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัวพอรุ่งเช้าผมก็ได้ออกบิณฑบาตรตามปกติ ช่วงสายก็ใช้จอบขุดและถางหญ้า ทำความสะอาดบริเวณรอบๆกุฏิ แล้วผมก็ได้ไปขุดพบกับห่อผ้าสีขวา ซึ่งมีอยู่ 3 ห่อด้วยกัน ผมรู้สึกไม่ดี แต่ก็อยากรู้ว่าข่างในมันคืออะไรจึงนำห่อผ้านั้นมาแกะดู แล้วมันก็ทำให้ผมตกใจแทบช็อก เพราะในห่อผ้านั้นผมพบโครงกระดูดมนุษย์ ทั้ง 3 ห่อมันเป็นกระดูดของเด็ดทั้งหมด ผมจึงรีบแจ้งให้ทางเจ้าอาวาททราบ พอท่านได้ฟังก็รีบมาดูแล้ว แล้วสันนิฐานส่าน่าจะเป็นกระดูดของศพเด็กตั้งแต่สมัยสงครามเขมรแล้ว หลังจากนั้นจึงได้มีการทำพิธีแล้วนำกระดูอันนั้นไปฝั่งเอาไว้ที่อื่น หลังจากเหตุการณ์นั้นผมก็ยายมาอยู่ที่กุฏิเจ้าอาวาทพอบวชได้ครบเดือนก็สึกแล้วกลับไปอยู่บ้าน และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น