คุณวินพึ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศไปนัดเจอเพื่อนมอปลายสองคนชื่อ โอมและเอก จึงชวนกันไปกินข้าว ตอนประมาณ 5 ทุ่มโดยคุณวินเป็นคนขับกินข้าวเสร็จประมาณตี 1 แต่ด้วยความไม่ชินทางที่เป็นวงเวียนและวันเว โดยไม่มีใครรู้ทางคุณวินก็ขับไปเรื่อยๆ จนไปเจอทางเล็กๆเหมือนทางเข้าหมูบ้าน จึงดัดสินใจถามร้านขายของชำก็บอกว่าถึงแยกเลี้ยวขวาไปถึงก็จะเป็นแยกแบบลูกลังแต่มีป้ายเขียนว่าไปกรุงเทพ เป็นป้ายที่ตั้งอยู่ที่พื้นและมีรอยโดนเหยียบ ก็ขับไปเรื่อยๆจนเป็นถนนเล็กลงมากๆ ไม่มีรถผ่านและมองไม่เห็นอะไรเลย จึงตัดสินใจชวนเพื่อนว่าจะกลับกันทางเดิมไหม คุณเอกจึงเปิดไฟในรถแล้วบอกว่ากลัว แต่เพื่อนอีกคนก็บอกให้ปิดเพราะกลัวจะรู้ว่าในรถมากันกี่คนและจะเป็นจุดเด่น ซึ่งทางตรงนั้นกลับรถไม่ได้ทางแคบมากๆ จนคุณโอมก็นอนราบลงกับเบาะแล้วคุณเอกก็นั่งคู่กับคุณวินแล้วก็เอนเบาะนอนลงเอามือปิดหน้า คุณวินก็ขับต่อไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งใส่เสื้อคอกระเช้าจูงยายแก่ๆเดินนำหน้ารถไป คุณวินก็ขับรถผ่านไปแล้วมองกระจกหลังก็เห็นเป็นเงาคนอยู่ เราก็ขับต่อไปเรื่อยๆ ก็เจออีกเป็นผู้หญิงคนเดิมจูงยายเหมือนเดิม แต่ไปอยู่ตรงข้ามถนนแทน คุณวินก็รู้แล้วว่าเจอดีก็เลยทำใจดีสู้เสือขับเร็ซขึ้นเรื่อยๆ มองไปข้างหน้า ก็เจอถนนใหญ่แล้วจู่ๆก็ไปโผล่ที่วัดที่ไม่เคยเห็นมาก่อน คุณวินงงมากๆเลยจอดรถ บังเอิญมีวินมอไซต์มา 2 คนจึงลงไปถาม วินมอไซต์เลยถามว่ามาจากทางไหนคุณวินเลยบอกว่ามาจากทางนี้ คุณวินมอเติร์ไซต์ตกใจแล้วบอกว่ามาได้ยังไง ทางนี้เขาปิดตายมานานแล้วเพราะว่าเป็นทางผีผ่าน แต่คุณวินก็โกหกวินมอไซต์ว่า แต่กลับไม่เจออะไร แล้วก็ขับต่อไปไปจองที่ปั้มน้ำมัน คุณวินก็เลยถามเพื่อนๆว่าเห็นอะไรไหม คุณโอมก็เลยบอกว่าเห็นตั้งแต่แรกแล้ว เพราะคุณยายเกาะกระจกอยู่เลยนอนลงไป และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น