ป้าเสาร์ทำงานอยู่ที่โรงเรียนวัดในอำเภอหนึ่งของจังหวัดเชียงรายเธอทำงานเป็นแม่ครัวอยู่ที่นี้มาหลายปีแล้วป้าเสาร์จะตื่นแต่เช้ามาทำงานที่โรงเรียนเป็นประจำทุกวัน วันหนึ่งที่โรงเรียนมีการจัดปฏิบัติธรรมประจำปี เพราะเป็นช่วงที่สามเณรจะจบการศึกษา ป้าเสาร์ก็มาโรงเรียนแต่เช้ามืดเช่นเคยเวลาตี 4 แม่ครัวคนอื่นๆและป้าเสาร์รวมทั้งหมด 6 คนก็มาถึงโรงเรียนกันพร้อมหน้าต่างช่วนกันทำงาน ซึ่งงานในครัวจะมีหลวงพ่ออีกท่านหนึ่งมาช่วยดูแลความเรียบร้อยอยู่เป็นประจำ ขณะที่ป้าเสาร์กำลังเดินไปในห้องครัว ป้าเสาร์ก็เห็นพระรูปนั้นนั่งอยู่ที่โต๊ะทางอีกฝั่งหนึ่งของห้อง หลวงพ่อหันไปทางป้าเสาร์แต่นัยตาว่างเปล่านั่งนิ่งไม่ขยับไปไหน ป้าเสาร์เห็นหลวงพ่อก็แปลกใจไม่คิดว่าท่านจะมาแต่เช้ามืดขนาดนี้ ป้าเสาร์จึงเดินเข้าไปถามเพื่อนที่กำลังเตรียมอาหารอยู่ว่า หลวงพ่อมาแล้วหรอเห็นนั่งอยู่ที่โต๊ะ เพื่อนก็ทำหน้าแปลกใจแล้วบอกกับป้าเสาร์ไปว่าท่านยังไม่ลงจากกุฏิเลยจะอยู่ที่นี้ได้ยังไง ในขณะที่ป้าเสาร์กำลังจะแย้งกลับว่าเห็นทันนั่งอยู่จริงๆ แต่พอหันกลับไปเพื่อนที่จะชี้ให้เพื่อนดูก็ไม่เห็นหลวงพ่อรูปนั้นแล้ว เพื่อนป้าจึงบอกว่า สงสัยแกจะตาฟาดไปเองละมั้ง ป้าเสาร์คิดว่าตัวเองไม่ได้ตาฟาดแน่ๆเพราะไฟในห้องก็สว่างดีสามารถเห็นทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างชัดเจน ป้าเสาร์สับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งๆที่แกเป็นคนจิตแข็งและเคยเห็นเรื่องแปลกๆแบบนี้มาบ้างแต่ก็ยังไม่ชินสักทีป้าเสาร์จึงกลับไปทำงานต่อ สักพักก็เห็นหลวงพ่อที่เธอเจอในตอนตี 4 มาเช็คความเรียบร้อยในครัวตามปกติ ป้าเสาร์คิดว่าจะเล่าเรื่องประหลาดที่เจอให้หลวงพ่อฟังดีหรือไม่ใจหนึ่งก็กลัวคนจะหาว่าแช่งท่านเพราะทางภาคเหนือถือมากเรื่องเห็นวิณญาณทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่แต่อีกใจหนึ่งก็ยังอยากเล่าเพราะเป็นห่วงหลวงพ่อ สุดท้ายป้าเสาร์ก็ตัดสินใจเล่าเหตุการณ์ประหลาดให้หลวงพ่อฟัง ส่วนทางจะเชื่อหรือไม่ก็แล่วแต่ท่านแม่ป้าเสาร์เล่าจบแกก็รู้สึกโล่งใจคลายความอึกอัด ฝ่ายหลวงพ่อได้ฟังก็ตั้งสติ แล้วเอาเรื่องแปลกนี้ไปถามอาจารย์ที่สู่ขวัญหรือที่คนเหนือเรียกว่า "หมอสู่ขวัญ" ถามว่าถ้ามีคนมาทักว่าเห็นวิณญาณของท่านเองแบบนี้จะเป็นอย่างไร หมอสู่ขวัญก็ตอบว่าท่านชตาขาดมา 3 ชั้นเพราะคนเราจะมีชตาทั้งหมด 9 ชั้น พอป้าเสาร์ได้ฟังก็ขนลุกทันทีไม่อยากจะเชื่อว่าแค่ชตาขาดถึงกับเห็นวิณญาณออกจากร่างได้เลย หลวงพ่อจึงทำพิธีสืบชตาและต่อชตา เพราะท่านต้องเดินทางด้วยรถยนต์บ่อยครั้ง ป้าเสาร์เองก็สบายใจด้วยที่ทำงานกับหลวงพ่อมานาน ก็ไม่อยากให้ท่านเป็นอะไรไป ทุกวันนี้ป้าเสาร์และหลวงพ่อก็ยังทำงานเป็นปกติในโรงเรียนวัดอันแสนสงบแห่งนี้ และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น