วันนี้ผมมีเรื่องประสบการณ์ของปู่และพ่อของผมมาให้พอ เรื่องมันเกิดขึ้นบริเวณป่าในจังหวัดสุโขทัย เมื่อประมาณ 50-60 ปีก่อน ปู้ผมปัจจุบันก็อายุประมาณ 70 ปีแล้วแต่ท่านก็ยังแข็งแรงดีอยู่ เพราะเคยเป็นนักมวยเก่าและเป็นพรานป่าขณะนั้นศรีสัชนาลัยยังคงเป็นป่าทึบ มีช้าง เสื้อ และสัตว์ต่างๆ ออกหากินตอนกลางคืนมากมาย ทั้งยังมีเรื่องราวอาถรรพ์ของผีป่าและเสือสมิง มักจะทำให้พรานป่ายิงถูกกันเองกลายเป็นผีเฝ้าป่า เพื่อความน่ากลัวให้กับป่านี้เขาไปอีก ในช่วงตอนกลางวันของวันหนึ่ง ปู่ผมออกไปล่าสัวต์กับลุง ซึ่งลุงก็คือลูกของปู่นั้นแหละครับ ตอนนั้นลุงมีอายุเพียง 13-14 ปีเท่านั้น ในตอนที่กำลังออกล่าสัตว์กันอยู่นั้นลุงผมก็เห็นกวางตัวหนึ่งจึงค่อยๆยกยืนขึ้นมา เลงไปที่หัวของกวางตัวนั้น จากนั้นก็ลั่นไกปืน เสียงดังสนันกางตัวนั้นล้มลงกับพื้น พร้อมกับวิ่งเข้าไปดูแล้วตะโกนบอกปู่ว่า พ่อผมยิงกวางได้ตัวนึง แต่พอลุงวิ่งไปถึงจุดที่กวางล้มลงนั้นกับเห็นปู่นอนแน่นิ่งมีเลือดไหนออก เหมือนกับแผลที่โดยแกะ เมื่อลุงเห็นดังนั้นก็คิดว่าปู่ตายแล้วแล้วร้องไห้รีบวิ่งไปหาปู้แหวงเพื่อนของพ่อที่อยู่อีกเขาหนึ่ง พอไปถึงลุงกบอกกับปู่แหวง ว่าพลาดยิงปู่ตัวเองตาย ปู้แหวงตกใจมากจึงรับให้พาไปดู พอไปถึงก็เห็นปู่นอนอยู่ที่เดิม จึงตรวจดูว่าปู่ตายจริงไหม แต่ปรากฏว่าไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เพราะปู่ยังหายใจอยู่เหมือนคนปกติที่หลับไป ปู่แหวงกับลุงก็ช่วยกันทำแปลแล้วพาลุงกลับมาที่หมู่บ้านก่อน จากนั้นก็ให้คนในหมู่บ้านนั้น นำปู่ใส่เกวียนแล้วนำไปส่งที่สวรรคโลก ซึ่งใช้เวลาถึงครึงวันกันเลยทีเดียว มาถึงบ้านเมื่อย่าเห็นปู่นอนในเกียนแล้วรู้ว่าถูกยิงที่หัว ก็คิดว่าปู่คงตายแน่ๆแล้ว จึงร้องไห้โวยวาย ในตอนนั้นย่าก็กำลังตั้งท้องพ่อของผมอยู่ด้วย เมื่อทุกคนเข้าไปดูอาการของปู่ก็เห็นว่าแผลนั้นเหมือนกัแค่เป็นรอยช้ำๆ มีเลือดไหลออกมาเพียงน้อยนิดเท่านั้น ทุกคนจึงนำปู่ขึ้นบ้านเพื่อรักษาและดูอาการ ปู่ผมหลับไป 2 วันเต็มพอลืมตาตื่นขึ้นมา ก็เหมือนกันคนปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอผมได้ยินถึงสิ่งที่ปู่เล่ามาถึงตรงนี้ก็สงสัยว่า เมื่อปู่ถูกยิงที่หัว แต่ทำไมกลับไม่เป็นอะไรเลย ปู่จึงบอกผมว่าสมัยนั้นท่านเคยบวชเรียนมาก็พอมีวิชาอยู่บ้าง แล้วท่านก็เปิดให้ดูรอยสักของท่าน รอยสักนั้นมันเป้นยันต์มหาอุตและตะกรุด จึงทำให้ท่านไม่เป็นอะไรหลังจากนั้นปู่ผมก็ยังไปล่าสัวต์เหมือนเดิมตามปกติ ถ้าถามว่าผมเชื่อเรื่องที่ปู่เล่าไหมผมบอกเลยครับว่าไม่ค่อยเชื่อแต่ผมก็ไม่หลบลู่นะครับ เพราะสมัยก่อนกับสมัยนี้มันต่างกัน เทคโนโลยีทำให้บ้านเมืองรุ่งเรืองมากขึ้น เรื่องราวความเชื่อและอาถรรพ์ต่างๆ ทันค่อยๆเลือนหายไป แต่ก็ไม่แน่ว่ามันอาจจะยังคงหลงเหลืออยู่ในป่าลึกที่น้อยคนนัก จะได้มีโอกาสไปพบเจอ และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น