เมื่อ 3 เดือนก่อนหลังจากที่กลับมาจากเรียนพิเศษกว่าจะถึงบ้านก็ 1 ทุ่มแล้วผมก็ไปอาบน้ำแล้วมากินข้าว พอกินข้าวเสร็จพี่สาวข้างบ้านก็มาและขอให้ผมไปช่วยนอนเฝ้าป้าหนึ่งคืน เพราะแกไม่สบาย ผมก็เลยถามพี่สาวข้างบ้านไปว่า อ่าวแล้วพี่จะไปไหนละครับ แล้วพี่สาวตอบว่า วันนี้พี่จะต้องเข้าไปในเมืองไปนอนค้างบ้านเพื่อนเพราะพรุ่งนี้จะต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัด ผมจึงตอบตกลงแล้วเดินไปบ้านพี่สาวที่อยู่ใกล้ๆ ส่วนพี่สาวก็ขึ้นรถแล้วบอกผม ว่าเธอจะกลับมาตอนเย็นของวันพรุ่งนี้ จากนั้นเธอก็ขับรถออกไป พอผมไปถึงบ้านป้าผมก็เข้าไปในบ้าน ป้าเห็นผมแกก็ทักว่ามาเฝ้าป้าหรอ ผมยกมือไหว้ป่าวแล้วบอกว่าใช่ครับตอนนั้นก็เป็นเวลา 4 ทุ่มกว่าแล้ว ผมก็เลยเข้าไปจัดแจงที่นอนซึ่งอยู่ไม่ห่างจากป้าเท่าไหรนัก พอเห็นป้าง่วงแล้วผมก็เดินไปปิดทีวีปิดไฟแล้วพาป้าเข้านอน แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนเช่นกัน พอนอนไปได้สักพักผมก็ได้ยินเสียงผู้ชาย มากระซิบที่ข้างหูเบาๆว่า "มึงออกไป มึงออกไปซะถ้าไม่อยากเจอดี" ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันทีพอมองไปรอบๆก็ไม่เห็นมีใคร ตอนนั้นผมกำลังจะกลับไปนอนต่อก็ได้ยินเสียงป้าเรียกให้พาแกไปเข้าห้องน้ำหน่อย ผมจึงลุกขึ้นแล้วพยุงป้าไป ในขณะที่ผมกำลังยืนรอป้าอยู่ที่หน้าห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงคนคุยกันเหมือนคนกระซิบตอบกันไปมาแต่ฟังไม่ออกว่าพูดอะ จึงเริ่มรู้สึกใจคอไม่ดีแล้วจะให้เสียงน่าขนลุกเหล่านี้เงียบลงก็เลยเผลอพูดออะไปว่า ใครมาคุยกันแถวนี้ดึกแล้วนะ หลังจากพูดเสร็จเสียงก็เงียบไป ผมรีบเอามือปิดปากเพราะเมื่อก่อนพ่อกับแม่เคยบอกเอาไว้ว่า ตอนกลางคืนถ้าได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ อย่างไปพูดทัก มองไปรอบๆห้องด้วยใจหวาดหวันเพราะกลัวว่าเจ้าของเสียงนั้นจะโพลออกมา ผมนิ่งเงียบอยู่สักพักเพื่อฟังเสียงนั้น แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร ป้าที่อยู่ในห้องคงได้ยินเสียงที่ผมพูด แกจึงถามว่าผมคุยกับใคร ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงก็เลยตอบไปว่าป่าวครับ ในใจของผมก็ภาวนาว่าขอแค่เป็นแค่หูแว้วไปเอง เมื่อป้าออกมาจากห้องน้ำผมก็พาไปที่เตียง มองดูนาฬิกาก็ประมาณตี 2 แล้วผมจึงกลับไปนอนต่อ เวลาผ่านไปผมก็ยังนอนไม่หลับ เพราะมั่วแต่คิดถึงเสียงที่มากระซิบข้างหู มันเป็นเสียงที่ผมเคยได้ยินมาก่อนแต่ก็นึกไม่ออกว่าเป็นเสียงใคร พอผมเคลิ้มใกล้จะหลับ ก็ได้ยินเสียงเดิมคราวนี้ได้ยินว่า "อยากเจอกูหรอ" ผมรู้สึกเสียวสันหลังหัวใจเต้นรัวไม่กล้าลืมตาขึ้นมา เพรากลัว่าจะเห็นภาพสยดสยอง จึงยกมือขึ้นพนม จากนั้นก็เผลอหลับไป พอตื่นอีกทีก็สว่างแล้วผมจึงลาป้าแล้วรีบเดินกลับบ้าน พอตกเย็นก็เห็นพี่สาวกลับมา ผมก็รีบเดินเข้าๆไปเพื่อเล่าเรื่องราวทั้งหมด พี่สาวก็ยืนนิ่งอยู่สีกพัก ก็บอกกับผมว่าอาจจะเป็นเสียงของแฟนเขาที่ถึงเสียไปแกคงห่วงบ้าน พอผมได้ฟังแล้วก็นึกออกว่าเสียงที่ได้ยิน ทำไมถึงคุ้นหูนัก เป็นเพราะแฟนของพี่สาวไม่ได้อยู่บ้านเท่าไหร ผมเลยไม่ค่อยได้เจอแก ตอนที่แกเสียผมก็ไม่เที่ยวต่างจังหวัดหลายวัน จึงไม่ได้ไปงานศพของแก หลังจากที่คุยกันเสร็จผมก็ลาพี่สาวกลับบ้าน ในใจก็นึกสยองของเหตุการณ์เมื่อคืนไม่หาย จากนี้ผมคงไม่กล้าไปนอนค้างบ้านป้าที่อยู่ข้างบ้านไปอีกนาน และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น