วันเสาร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2561

เจอดี ที่ขอนแก่น!!


        เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตอนอยู่ในช่วงที่กำลังจะขึ้น ม.6 ตอนนั้นได้มีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ผมต้องย้ายโรงเรียนมาอยู่ต่างจังหวัด ผมเริ่มโตแล้วก็ชอบเที่ยวเอามากๆ วันหนึ่งผมกับเพื่อนใหม่ที่เรียนด้วยกัน ก็นัดกันไปติวที่ขอนแก่นเพราะตอนนั้นคิดว่าถ้าผมตั้งใจเรียนผมจะเข้ามหาวิทยาลัยขอนแก่นได้ซึ่งผมก็ไปติวที่ขอนแก่นประมาณ 1 เดือน โดยผมได้ไปเช่าหออยู่กับเพื่อหลายคน ทั้งติวทั้งเล่นทั้งเที่ยว เฮฮากันตามภาษาวัยรุ่น ปกติแล้วผมจะเป็นคนสายตาสั้นมีอยู่วันหนึ่งหลังจากที่ผมติวเสร็จก็กลับหอ ผมรู้สึกปวดตาก็เลยถอดแว่นออก แล้ววางไว้พอจะหยิบมาใช้อีกทีก็หาไม่เจอแล้ว คืนนั้นกลุ่มเพื่อนของผมตั้งใจว่าจะไปเที่ยวผับกัน แต่ผมอยากจะนอนอยู่ห้อง ก็เลยอยากจะเอารถไว้ เผื่อออกไปกินอะไรกลางดึก จึงขออาสาไปสงเพื่อนกลุ่มนั้นเองเพราะรถมีอยู่คันเดียว พวกเรานั่งซ้อน 4 ไปผับนี้อยู่หลังมอ ซึ่งจะต้องขี่ผ่านสถานที่ที่เคยมีประวัติมาก่อนและเคยได้ยินว่ามีประวัติเยอะมาก แต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะง่วงนอนมาก พอขี่ไปถึงผับส่งเพื่อนเสร็จ ผมก็บอกับเพื่อนว่ากลับเองนะ และผมก็พยายามขับรถกลับหอเพราะไม่มีแว่นตา และยังไม่มีไฟข้างทางอีกด้วย ถึงแม้ว่าจะเป็นคนมาส่งเองก็ตาม แต่ตอนนั้นก็มีเพื่อนๆคอยบอกทางอยู่ ส่วนตอนนี้ผมกลับมาคนเดียวไม่มีใครบอกทางให้ผมแล้ว ผมขี่มาถึงตึก 9 หลังที่เคยมีประวัติเล่าต่อๆกันมา แต่ตอนนั้นผมมองไม่เห็นหรอกว่ามันคือตึกอะไร แล้วข้างทางก็เหมือนจะมีที่เอาไว้ให้คนนั่งรอรถเมย์ ฝั่งตรงข้ามก็มีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง ตอนนั้นผมเห็นน้องคนหนึ่งยืนก้มหน้า หันข้างให้ผมอยู่เลยจอดรอคิดว่าน้องเขา คงจะข้ามถนนแน่ๆ แต่เมื่อผมจอดน้องคนนั้นกับไม่เดินไปไหนเลย ด้วยความง่วงและอยากจะรีบๆกลับหอผมริ่มโมโหผมจึงพูดไปว่า จะเดินก็รีบๆไปรอนานแล้วเนี้ย แต่นอนคนนั้นก็ยังนิ่งเฉย ผมจึงตัดสินใจขี่รถต่อไป ทันใดนั้นเองน้องคนนั้นก็โค้งตัวลง ทำท่าเหมือนกำลังจะเดิน แต่แขนและขาของเขามันยาวผิดปกติ แล้วเขาก็หันหน้ามา วิ่งมาชนล้อหน้ารถผมแบบเต็มๆ ทำให้รถผมล้มลง แล้วกุญแจรถก็หายไป พร้อมกับเขาคนนั้น ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดอะไร ด้วยที่ผมสายตาสั้นผมก็เลยคำหากุญแจที่พื้นถนน เวลาผ่านไปประมาณ 2 นาทีได้ก็มีพี่ผู้ชายคนหนึ่งขับรถมาแล้วจอดถามผมว่าเป็นอะไร แล้วผมก็บอกว่าไม่รู้อะไรตัดหน้าผม และตอนนี้กุญแจรถก็หายไปไหนไม่รู้ พี่เขาก็เลยเปิดไฟฉายหาให้แล้วสิ่งที่พวกเราเห็นนั้นก็คือ กุุญแจมันไปอยู่ในแก้วน้ำปั่นที่ถูกปิดฝาอยู่แล้วมีหลอดปักอยู่ด้วย พวกเราสองคนถึงกับอึ่งไปพักหนึ่ง แล้วผมก็เปิดฝา เพื่อเอากุญแจนั้นออกมา และที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ เวลาที่เราจะดับรถเราต้องปิดกุญแจเพื่อดังเครื่องก่อนถึงจะดึงกุญแจออกได้ แต่นี้รถดำไปและรูกุญแจมันก็ไม่ได้ถูกไขไปไหนเลย แถมกุญแจยังไปอยู่ในแก้วที่ถูกปิดฝาอีก ตอนนั้นผมตกใจมากไม่รู้ว่ากำลังเจอกับอะไร ก็เลยที่พี่คนนั้นขี่รถไปเป็นเพื่อน ขณะที่ขี่รถอยู่นั้นพี่แกก็เล่าให้ฟังว่า พี่ก็เคยเจอแบบเดียวกันเลยน้องตรงเดียวกันเลย แกเล่าให้ฟังว่าระหว่างที่พี่เขาจะกลับบ้าน เขาก็ขี่รถมาตามปกติ แล้วก็มาเห็นน้องคนหนึ่ง ยืนก้มหน้าอยู่ทำท่าเหมือนกันกำลังจะข้ามถนน แต่ก็ไม่ข้ามแล้วก็วิ่งมาชนรถพี่เขา แต่พี่เขาไม่ล้มแล้วขี่ต่อไป พอผมได้ฟังก็ขนลุก พอผมกลับมาถึงหอก็คิดว่าสิ่งที่เจอนั้นมันคืออะไรกันแน่ และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...