ผมพอทราบมาบ้างว่ารถส่งคนขึ้นเขานั้นมีรถตกไปหลายคัน แต่ก็ไม่ค่อยมีคนรู้กันขนาดคนแถวนั้นยังไม่รู้เลย แต่ผมมีเพื่อนในพื้นที่และอีกคนเป็นลูกเจ้าหน้าที่ป่าไม้ที่นั้น และเพื่อนก็บอกว่ามีรถตกเขาและส่วนตัวผมเองก็เชื่อ 50-50 เพราคนพื้นที่เล่าให้ฟังถึง 2 คนจนวันหนึ่งมันชวนผมไปเดินขึ้นบนเขาขาขึ้นไม่ได้นั่งรถเลย ระหว่างทางมีเพื่อนผมคนหนึ่งมันชื่อเอเป็นคนที่เห็นสิ่งลีลับบ่อยมากๆมันเห็นชายคนหนึ่งใส่ชุดสีเทาอยู่ตรงอีกฝั่งของเขื่อนแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร พวกผมยืนอยู่ตรงศาลคนเคยไปหรือคนแถวนั้นจะรู้ก่อนขึ้นผมให้ผ้ายันเจ้าเอไว้ ตอนขึ้นทุลักทุกเลมากครับโดนหนามบ้างอะไรบ้างผมเองก็ต้องคอยถอยพิษออกตอนเดินขึ้นก็ไม่ได้เจออะไร สักพักหนึ่งผมเห็นรอยเท้าอะไรก็ไม่รู้ไม่ใช่รอยของคนมี 4 นิ้วคล้ายตะกูลแมวรอยเท้ามันยังใหม่อยู่ไม่น่า จะใช่รอยของเสือโคร่งเพราะมีขนาดเล็ก รอยยังใหม่อยู่บนดินเปียกๆ ผมก็เลยคิดว่าเขาเปิดเขาปิดป่านี้เขาจะมีสัตว์เข้ามาได้ยังไงซึ่งผมก็ได้ถามคนที่เป็นพื้นที่ก่อนขึ้นเขาว่าเสือสมิงที่เขานั้นเป็นเสือที่กินคนเข้าไปมากหรือเป็นคนเรียนวิชาสมิง และเพื่อนก็ตอบกลับมาว่าเป็นคนเรียนวิชาสมิง และก็ถามต่อว่าเขตป่าที่สมิงอยู่มันอยู่ตรงไหนมันก็บอกว่าอยู่กหลังเขาไปอีก 5 กิโลรีบเร่งเพื่อนทึกคนให้ขึ้นไปมีทั้งหมด 5 คนเดินต่อไปอีก 2 วาเจอรอยเท้าของคนที่ไม่ใส่รองเท้าปะปนอยู่กับรอยเท้าของเสื้อตอนนั้นผมมันใจว่าเป็นเสือแน่ๆ แต่ผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันขึ้นมาได้ยังไง แต่มันไม่ใช่เสือธรรมดาแน่นอน ผมก็เลยหยุดดูและส่องไฟไปที่รอบๆก็ไม่เห็นอะไร ผมก็รีบเร่งให้เพื่อนขึ้นไปกันต่อ เพื่อนผมที่ชื่อเอนี้แหละครับมันเห็นหน้าชายที่ผมบอกวิ่งตามมันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว มันบอกว่าหน้าตาแกเหมือนฝกช้ำตาแดงไม่ใส่รองเท้าวิ่งบ้างกระโดดบ้าง ตามมันมาอย่างเร็วมันรีบวิ่งแทรกผมเข้าไปผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เลยให้มันเดินไปก่อนแล้วผมก็มาอยู่ด้านหลังแทนมัน ผมขึ้นไปได้สักพักผมรู้สึกเหมือนมีอะไรมาเบียดผมขึ้นมาจากทางด้านขวา เขาเบียดมาไม่แรงมากแต่เกือบเสียหลัก ผมดูสักพักหนึ่งก็ดูว่ากระเป๋ามันเกี่ยวกับอะไรหรือป่าว มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับอะไรเลย พยายามข่มใจตัวเองไว้ว่าอย่าไปกลัวมันแค่โดนอะไรสักอย่าง ผมพึ่งจะมาปะติดปะต่อเรื่อในตอนเช้าอีกทีจากที่เพื่อนมันเล่าให้ฟังแต่ใจก็หวันๆอยู่เหมือนกัน ตอนนั้นนึกถึงเสื้อหลวงพ่อคงกับชาวผ้าถุงแม่ให้ช่วงปกปักคุ้มครองด้วย ตอนนั้นผมรู้สึกไม่ค่อยดีจึงรีบเดินขึ้นไปจนไปพบกับอีกกลุ่มหนึ่งก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมา พอเดินไปอีก 10 วาจู่ๆเอก็ล้มลงดื้อๆสะงั้น ผมก็เลยไปพยุงมันขึ้นมา เอาน้ำให้มันกินแล้วก็มีพี่คนหนึ่งเอายาดมมาให้มันก็บอกว่าตอนที่มันลื่นล้ม มันสะดุดหินแล้วหาอะไรมาจับไว้ แต่กับรู้สึกเหมือนมีคนดึงบริเวณหน้าแข็งของมันให้ลื่นล้มลงไปนอน สภาพของมันคือขาอีกข้างหนึ่งพับอีกข้างหนึ่งเหยียดอยู่ รองเท้าหลุดออกข้างหนึ่ง ผมก็ไม่ได้สงสัยอารัยขึ้นถึงยอดก็ลงมาด้วยดี แต่ขาลงผมนั่งรถลงครับ พอลงมามันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังแล้วก็เราเรื่องมารวมกันก็พอเข้าใจนิดหน่อย เอเล่าให้ฟังว่าตอนที่พวกเราเดินขึ้นกันมามันได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรวิ่งมากเร็วๆ เสียงเหยียบกิ้งไม้ดังมาแต่ไกลด้วยความที่เพื่อนทั้งหมดจะกลัวกันก็ได้แต่หันไปมองแต่ที่เห็นก็คือชายใส่เสื้อสีเทา กำลังวิ่ง และกระโดดนั่งยองๆ จ่องมองพวกเราที่กำลังเดินขึ้นเขาด้วยตาสีแดงกล้ำด้วยตาที่ตกใจมาก จึงล้มและสลบไปรู้ตัวอีกที่ตอนที่เพื่อนมาพยุงนั้นเอง ในตอนนั้นยังอยากจะลงไปมากๆเพราะภาพผู้ชายคนนั้นยังติดต่ออยู่ แต่ผมเห็นถึงความผิดปกติตั้งแต่มันลื่นล้มแล้วหลังจากที่เราลงมาเราก็ได้มาคุยกันกับสิ่งที่เอเจอ ว่ามันเป็นอะไรกันแน่เพื่อบางคนก็บอกว่าเป็นผีป่าบางคนก็บอกว่าเป็นเสือสมิง หรืออาจจะเป็นผู้ชายที่เสียชีวิตจากการเกิดอุบัติเหตุก็เป็นไปได้ และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น