คืนหนึ่งเวลาประมาณตี 2 ขณะที่แป้งกำลังนอนอยู่ก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะได้กลิ่นน้ำอบไทยลอยจมูกพอหันไปมองรอบๆห้องก็ไม่เห็นใครไม่นานนักกลิ่นน้ำอบที่หอมอยู่นั้นก็เปลี่ยนเป็นกลิ่นเห็นของเน่าลอยมาแต่ตอนนั้นแป้งง่วงมากจึงหลับต่อ พอตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เธอก็ไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกแป้งด้วยสีหน้ากังวงว่าระวังตัวนะเขามาเตือน คืนนี้มีงานวัดใกล้บ้านของแป้ง แป้งก็โทรนัดเพื่อนไปเที่ยวตามภาษาวัยรุ่น ดาและฝ้ายซึ่งเป็นเพื่อนของเธอก็ตกลงไปเที่ยวกับเธอด้วย พอถึงเวลานักหมายก็เดินไปที่บ้านของเพื่อนที่อยู่ในซอยเดียวกัน เพื่อรอให้ผ้ายขี่รถมารับ ไม่นานเมื่อฝ้ายมาถึงทั้งหมดก็ขึ้นรถ ซ้อนกันไป 3 คน ระหว่างทางก็ชวนคุยกันไปเรื่อย แป้งชวนเพื่อนไปปิดทองพระแต่ด้าอยากเดินเที่ยวมากกว่า ส่วนฝ้ายก็ปฏิเสธที่จะปิดทองพระเหมือนกันแป้งก็เลยล้มเลิกการไปปิดทองพระเพราะไม่มีใครไปด้วยไม่นานทั้งหมดก็มาถึงที่วัด แป้งกับเพื่อนก็เดินกันอย่างเพลิดเพลินเล่นเกมในงานวัดบ้าง พอเดินไปได้สักพักแป้งก็อยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา แต่ตรงที่แป้งกับเพื่อนอยู่นั้น ค่อนข้างไกลจากห้องน้ำเป็นอย่างมาก แป้งบอกว่าไม่กล้าไปคนเดียวเพราะกว่าจะถึงห้องน้ำต้องเดินผ่านเจดี ซึ่งบริเวณนั้นแทบไม่มีใครอยู่และมีบรรยากาศน่ากลัวมาก ด้าและฝ้ายจึงตกลงเดินไปส่งฝ้ายและจะเข้าห้องน้ำด้วยเหมือนกันทั้ง 3 คนเดินผ่านเจดีและโกศด้วยความรีบร้อนเพื่อจะได้ไปถึงห้องน้ำเร็วๆสักพักทั้งหมดก็ถึงห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวแป้งทำธุระเสร็จก่อน จึงออกมารอข้างนอกเพราะมีคนต่อแถวรอเข้าห้องน้ำกันอยู่ไม่นานแป้งก็เห็น ด้าและฝ้ายเดินออกมา ด้าช่วนให้ไปเที่ยวที่อื่นกันต่อแต่แป้งอยากกลับบ้านแล้ว ฝ้ายจึงบอกว่าจะไปส่งแป้งที่บ้านก่อนแล้วด้ากับฝ้ายก็จะไปเที่ยวกันต่อ ทั้ง 3 คนจึงเดินกลับไปทางเดิมเพื่อที่จะเดินไปลานจอดรถที่จอดมอไซต์เอาไว้ พอเดินมาถึงตรงที่เป็นเจดีแป้งก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนหันหลังชนกลับเจดี เธอสวมชุดดำผมสั้นยืนก้มหน้าร้องไห้อยู่ ในขณะพี่แป้งกำลังเพ่งมองด้วยความสงสัยอยู่นั้นผู้หญิงคนนั้นก็เงิยหน้าขึ้นแล้วหันมามองทางแป้งที่กำลังเดินอยู่ใบหน้าของเธอคนนั้นเละจนแทบไม่มีชิ้นดี กลิ่นเหม็นเน่าเหมือนซากศพลอยฝุ้งไปทั่วบริเวณแป้งตกใจแทบช็อกรีบถามเพื่อนอีก 2 คนว่าเห็นผู้หญิงผมสั้น ชุดดำ หน้าเละยืนอยู่ตรงเจดีนั้นไหม แต่เพื่อนก็ตอบว่าไม่เห็นแป้งตัวสั่นด้วยความกลัว ฝ้ายจึงบอกแป้งให้ใจเย็นๆแล้วรีบพาเพื่อนกลับบ้าน ระหว่างที่ทั้ง 3 กำลังชี่รถออกจากลานจอดจนไปถึงประตูวัดก็ได้ยินเสียงหมาหอนตลอดทาง ตอนนั้นถนนเปลี่ยวมากไม่ค่อยมีรถผ่านสักเท่าไหรแป้งทำท่าลุกรี้ลุกรนอย่างหวาดระแวง พอขี่ไปได้สักพักฝ้ายก็เบรครถกระทันหัน จนทำให้รถเสียหลักล้มลงทุกคนกระเด็นออกจากรถเคราะดีที่บาดเจ็บกันเพียงเล็กน้อยฝ้ายลุกขึ้นมาด้วยความหน้าตาตื่น เธอเห็นผู้หญิงชุดดำหน้าเละ เดินตัดหน้ารถแบบกระชั้นชิดทำให้เธอตกใจหักรถหลบจนเป็นอย่างที่เห็น พอฝ้ายพูดจบทั้งสามก็ได้กลิ่นเหม็นเน่าลอยมาพวกเธอกลัวกันมากต่างพนมมือแน่นแล้วนั่งเบียดกันแน่น แป้งจึงพูดขึ้นมาว่า อย่ามาหลอกพวกหนูเลยเดียวจะทำบุยไปให้ค่ะสิ้นเสียงนั้นกลิ่นเน่านั้นก็หายไป ฝ้ายจึงไปพยุงรถขึ้นมาตรวจดูสภาพรถเมื่อเห็นว่าขับได้ทั้ง 3 จึงขึ้นรถด้วยสภาพของแต่ละคนที่เจ็บไปตามๆกันแล้วมุ่งหน้าขี่รถตรงไปบ้านของแป้งทันที จากเรื่องสยองที่พึ่งเจอทำให้ด้ากับฝ้ายไม่กล้ากลับบ้านของตัวเองของนอนค้างที่บ้านของแป้งจนรุ่งเช้าทั้ง 3 คนก็ไปใส่บาตรให้กับวิณญาณที่เห็นเมื่อคืนถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใครทำไมถึงปรากฏตัวให้แป้งเห็นแต่ทั้ง 3 คนกขอให้ดวงวิณญาณของเธอนั้นไปสู่สุขติ และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น