วันเสาร์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2561

พื้นที่ชุมนุมผี !!


             เรื่องนี้ผมเจอมากับตัวส่วนตัวผมชอบเที่ยวปายอยู่แล้วชอบเดินป่าเที่ยวน้ำตกสถานที่ที่ไม่ค่อยมีคนไปมากที่ซ่อนอยู่ตามภูเขาที่เข้าถึงยากถ้าไม่ได้บรรยากาศและสถานที่ที่สวยงามและวันที่ออกเดินทางทิศนี้ก็เหมือนที่คุณก่อนจุดหมายปลายทางน้ำตกแห่งหนึ่งในจังหวัดกาญจนบุรีผมนัดกับเพื่อนอีก 5 คนที่ตัวเมืองกาญจนบุรีมี​ การ​ รอย​ ฝุ่น​ จอร์จและน้ำ​ ขับรถยนต์ไปกันถึงต้นทางพวกเราฝากรถไว้ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในตัวอำเภอจากนั้นก็จัดซื้อหาเสบียงและผมก็เลยไปหาผู้ใหญ่บ้านให้เขาหาคนนำทางให้ผมหน่อยที่ที่ผมจะไปเนี่ยพอจะมีคนนำทางให้พวกผมได้ไหมเขาก็ตอบกลับมาว่าไอ้หนูจะไปจริงเหรอแน่ใจแล้วนะผมก็ไป เอะใจแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเราอุตส่าห์มาถึงนี่เสียเวลาเสียเงินมาแล้วแกก็เลยบอกว่าให้ไปหาพรานไพร​ พวกผมเลยออกตามหาปลากันจนเจอตัวแล้วก็บอกจุดหมายที่จะไปสิ่งแรกที่เขาถามเลยพวกเองมีเหล้าเบียร์ติดมาด้วยไหมวะพวกผมก็เลยบอกว่ามีครับพลานเลยบอกกลับมาว่าจะส่งเองแค่ปากทางเข้าในนั้นไม่อยากเข้าไปพวกผมเลยปรึกษาขอให้พรานวาดแผนที่คร่าวคร่าวให้หน่อยระยะทางจากปากทางเข้าถึงตัวน้ำตกประมาณ 12 กิโลเมตรหลังจากนั้นพรานก็ไปส่งพวกผมที่ปากทางประมาณ 10 โมงก็เหมือนกับสถานที่อื่นๆที่ผมเคยไปแหละครับเป็นสภาพป่าที่ค่อนข้างรกมีต้นไม้สูงปกคลุมเหตุการณ์เพื่อนผมไปเห็นศาลออกมาว่าให้พวกเราเอาของเซ่นเจ้าที่หน่อยไหมจะเข้าที่เข้าทางเขา จอร์จเลยพูดออกมาว่าไม่ต้องหรอกเสียเวลาว่ะนี่จะเที่ยงแล้วเดี๋ยวถึงจะมืดซะก่อนผมเลยไม่อะไรมากพรุ่งหน้าเดินทางเพื่อเข้าไปยังตัวน้ำตกบรรยากาศภายในป่าก็จริงๆครับเพราะมีต้นไม้สูงปกคลุมแทบไม่เห็นแสงแดดส่องลงพื้นเลยพวกผมหยุดเติมพลังเวลาประมาณ 4 โมงเย็นและแล้วก็ถึงน้ำตกครับมันสวยมากสวยจนพวกผมหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยเลยกะว่างั้นตั้งแคมป์ข้างๆน้ำตกและกันพวกผู้หญิงก็ถ่ายรูปเล่นน้ำแต่เตี้ยมอาหารที่พักผมจอร์จและการก็นั่งจิบเบียร์เล่นกีต้าร์เพลินกับบรรยากาศที่แสนจะสุขสบายเวลาประมาณ 2 ทุ่มพวกผมก็ก่อกองไฟนั่งล้อมวงกันตามประสาวัยรุ่นนี่แหละครับพักนึงขอให้ปวดฉี่มันเลยบอกให้คุณไปเป็นเพื่อนสักพักก็กลับมาฝนก็ปกติร้องเพลง สังสรรค์แปลที่พลอยหลังจากที่มันกลับมามันก็นั่งเงียบไม่พูดไม่จาสัตว์น้ำตาคลอทั้งที่ปกติมันร่าเริงที่สุดในแก๊งผมเลยถามว่าพลอยเป็นอะไรมันก็ไม่ตอบเอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาพวกผมหยุดร้องรำทำเพลงหันมาทางพลอยทั้งสะกิดถามเขย่ามันก็ไม่หือไม่อือพวกผมจนปัญญาที่รู้สึกว่ามันแปลกๆแล้วที่ยกมือไหว้พระที่ผมห้อยแล้วไปซ้อมคอมาจากนั้นมันก็หลับไปเลยได้ภาพวันเข้านอนสงสัยเป็นเพราะมันไข้จะขึ้นจากนั้นก็มาสังสรรค์กันต่อดีขึ้นดีขึ้นเวลาประมาณ 5 ทุ่มพวกผมจะเข้านอนกันหมดไอ้จอร์จหันไปทางที่เราเดินเท้าเข้ามาเห็นผู้หญิงวัยกลางคนกำลังอุ้มลูกออกมาจากน้องมืดของป่ามันเลยถามว่านะครับจะไปไหนครับพวกผมก็หันไปมองกันหมดแกเลยบอกว่าลูกน้ำไม่สบาย จะพาไปหาหมอที่อยู่ที่หมู่บ้านผมมีใจมี 5 ทุ่มนะเขาเดินออกมาทั้งๆที่ทางมันมืดขนาดนั้นได้ยังไงน้ำมันก็เลยหันมาบอกผมว่าเออน่ะเขาคนพื้นที่เข้าออกประจำจนชินแล้วจากนั้นนะเขาก็เดินหายไปในเงามืดที่ทางออกไปยังหมู่บ้านพวกผมก็เก็บข้าวของเข้านอนประมาณเที่ยงคืนนอนไปยังไม่ทันจะหลับดีผมได้ยินเสียงข้างนอกเป็นเหมือนมีคนเดินย่ำไปไม้ข้างนอกผมจึงเดินทางไปสะกิดฝุ่นได้ยินเปล่ามันตบหน้าผมแรงมากแล้วมันก็บอกว่าเงียบปากเลยๆไปซะได้ยินอะไรก็ห้ามทักห้ามพูดให้เราก็โมโหเอาก็ได้ยินจะให้ทำยังไงล่ะสักพักก็เงียบไปแต่มันยังไม่จบแค่นั้นประมาณตีหนึ่งผมได้ยินเสียงนกหวีดๆมาตามลมตามด้วยเสียงเหมือนกับฝีเท้าหลายๆเท้ายังอยู่กับที่ผมก็ข่มตาหลับ กลัวก็กลัวว่ามีอะไรไม่รู้มาเขย่าเต้นที่งานไปหาคุณอีกครั้งแล้วด่ามันว่าได้ยินเหมือนที่กูได้ยินไหมคราวนี้มันสั่นเลยครับเหงื่อออกไปหมดแล้วก็บอกว่ากูได้ยินทุกอย่างกูก็ยังหลับไม่ลงแล้วก็ตื่นกันหมดยกเว้นพลอยนั่งล้อมวงเล่นปรึกษากันว่าจะเอายังไงดีเสียงก็ยังคงดังแว่วแว่วในหูทุกคนตลอดแล้วก็หลอนกันเลยถึงผู้ชายวัยกลางคนดังมาจากนอกเป็นพวงไม่รอดกันหมดหรอกต้องมีใครสักคนต้องตายทำอะไรไว้ผมสักคนต้องตายต้องมีคนตายล้อเล่นครับกลัวสุดชีวิตมือไม้สั่นไปหมดทำอะไรไม่ถูกพูดกับน้ำเอาแต่นั่งร้องไห้เพราะกลัวผมไอ้จอร์ชและการก็ได้เป็นสวดมนต์ครับเท่าที่ชีวิตเคยรู้จักทุกบททุกตอนที่เคยเข้าค่ายธรรมะมีพระมีองค์ก็ควักออกมากันหมดพนมมือไหว้กันหมดทุกวันทุกอย่างค่อยๆเงียบสงัดขึ้นมีเพียงเสียงน้ำตกรอบข้างจากนั้น ผมก็ภาพตัดครับหลับไปเลยจำเหตุการณ์ได้เพียงแค่นั้นเช้าประมาณ 7 โมงฟ้าเริ่มสว่างในการเข้ามาปลูกผมผมล้างหน้าล้างตาแล้วก็เรียกมันมานั่งล้อมวงคุยกันถึงเรื่องเมื่อคืนช่วยคิดหน่อยมันเป็นคนแรกมันล่ะว่ากูจำได้แค่ว่ากูปวดฉี่ไปชวนฝุ่นไปขณะกำลังทำธุระก็มองไปแต่ต้นน้ำตกด้านบนเห็นวัยรุ่นน่าจะเป็นชาวบ้านแต่งตัวเหมือนกะเหรี่ยงต้องตาปูครูต้องตามันตามันแดงเถือกเหมือนสีเลือดยื่นมือมาลูบหน้ากูแล้วกูก็หลับไปเลยพวกผมงงเลยครับงงมากง่วงจนทำอะไรไม่ถูกหลังจากเรื่องอยู่กันพักใหญ่แล้วตัดสินใจอาบน้ำทำธุระเก็บข้าวของเดินทางกลับไปยังหมู่บ้าน ถึงปากทางประมาณบ่ายโมงกว่าๆพวกผมถึงรีบนำเข้าของที่ยังคงพอมีเหลืออยู่บ้างที่ยังไม่ทันได้ใช้ได้กินมาเซ่นไหว้ศาลตรงปากทางกราบไหว้ขอขมาสิ่งที่ได้กระทำผิดไปขณะเดินเข้าหมู่บ้านคุณมันบ่นว่าปวดหัวหายใจไม่ค่อยสะดวกเหมือนไข้จะขึ้นเลยบ้ากันไปที่อนามัยของหมู่บ้านเพื่อที่จะขอยาแก้สระผมเลยอาสาเข้าไปขอยาภายในอนามัยขณะกำลังนั่งรอยามีผู้หญิงคนนึงมาถามพี่คนที่ผมขอยาบ้าสภแม่ลูกที่ตายเมื่อวานฝากรถไปเลยไหมพี่ผมใจหายวูบเลยครับจึงขอพี่พยาบาลเขาดูแลใบหน้าก็บอกว่าน้องเป็นญาติเขาหรือเปล่าผมบอกว่าไม่ได้เป็นครับแต่ผมก็เล่าเรื่องเมื่อคืนให้เธอฟังเธอจึงให้ผมดูแลใบหน้าของเปิดมาผมแทบทรุดเลยครับแต่ลืมพูดอะไรไม่ออกพี่เขาเลยตามเพื่อนๆของผมที่รออยู่ด้านหน้ามาดูผมเพื่อนทั้งหมดทะลึ่งกับใบหน้าศพนั้นมากครับอาการเดียวกันหมด มันคือคนคนเดียวกับที่ผมเจอเมื่อคืนครับใบหน้าเหมือนกันเป๊ะเลยพลอยเลยพยุงพวกผมออกไปข้างนอกแล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้นคุณถึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังพวกผมตัดสินใจกลับกันด่วนที่สุดขณะกำลังไปเอารถก็มีลุงแก่ๆเดินถอดเสื้อยันต์เต็มตัวเดินเข้ามาหาพวกผมแล้วถามว่าพวกเอ็งคนกรุงและเข้าไปบอกสนุกเลี้ยงมาซิพวกผมก็งงว่าแก่พูดอะไรแกจึงชวนไปนั่งพักกินน้ำกินท่าที่บ้านแกแล้วแกก็เล่าเรื่องให้ฟังว่าสมัยก่อนน่ะมีอยู่บ้านในหมู่บ้านมึงอยู่ลึกไปในป่าที่พวกเองก็ไปนั่นแหละชื่อหมู่บ้านลูกถึงคนในหมู่บ้านป่ากันล้มตายเพราะสารตะกั่วในลำธารที่เขาลืมเขากินกันถึงตายกันยกหมู่บ้านชาวบ้านแถวนั้นเรียกว่าบอกสนุกเรียนภาษากะเหรี่ยงแปลว่าพื้นที่ชุมนุมผีจนทำให้ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าไปหาของป่าทั้งนั้น แม้จะผ่านใครมันยังไม่กล้าเข้าไปเลยมันมีเรื่องเล่าขานมามากมายสมัยพ่อของลุงเล่าให้ฟังว่าพื้นที่ตรงนั้นน่ะมันเป็นค่ายทหารเถื่อนยิงกับพม่าเป็นแรมเดือนเลยพากันล้มตายมากมายทุกผมตะลึงเลยครับจากนั้นก็ลารุงการ์ผู้ใหญ่บ้านกลับกรุงเทพนะคะทำบุญยกใหญ่เรียกว่าเดินสายเลยก็ได้ครับสิ่งที่ผมอยากบอกก็คือเวลาไปเที่ยวสถานที่ที่มันต่างบ้านต่างเมืองเที่ยวเขาเที่ยวดอยหรือที่ที่เราไม่คุ้นเคยเตรียมของเซ่นไหว้เจ้าที่สักนิดเถอะครับมันไม่ได้หนักหนาอะไรเลยสารอะไรก็ตามว่ากล่าวขอขมาสักหน่อยก็ไม่เสียหายเรื่องเหล้าเบียร์ของมึนเมาก่อนกินเปอร์เซ็นต์เจ้าที่ก่อนสัก 2 3 ฝาแล้วค่อยมารากินก็ได้ครับสิ่งเหนือธรรมชาติมันจะมีมากมายสิ่งที่เรารู้ไม่รู้ไม่เห็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เขาควรเคารพบูชาไม่ใช่เห็นเป็นเรื่องที่เสียเวลา

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...