เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อผมอยู่ปี 3 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งจังหวัดนนทบุรี ตัวผมเองก็เป็นคนเจอเรื่้องพวกนี้อยู่บ่อยครั้ง แต่พยายามปิดกั้นสิ่งที่ตัวเองเห็นเอาไว้ไม่บอกใคร มันเกิดขึ้นในช่วงประเพณีรับน้องย่อยการรับน้องตามสายรหัสของตนเอง ซึ่งจะทำกันช่วงเปิดเทอมของมหาวิทยาลัย วันนั้นขณะที่กำลังทำกิจกรรมรับน้องกันอยู่ ผมก็รู้สึกขนลุกขึ้นมาเฉยๆ พยายามเก็บความรู้สึกเอาไว้แล้วทำกิจกรรมต่อ แต่ก็ยังขนลุกอยู่เป็นระยะๆ ผมเริ่มกันวลว่ากิจกรรมรับน้องที่ทำอยู่อาจจะมีบ้างอย่างผิดปกติ จึงช่วนรุ่งน้องไปไหว้ศาลภูมิ กับศาลตายาย ซึ่งปกติผมจะไหว้เป็นประจำอยู่แล้ว ไหนๆก็ไปไหว้ศาลภูมิ ผมก็ขอถือโอกาสเล่าประวัติของศาลภูมิไปด้วย ถือสะว่าเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรมรับน้องไปเลย จาดนั้นเราก็มุ่งหน้าไปที่ศาลตายายต่อ ระหว่างที่เดินทางไปศาลตายายผมก็ได้ยินเสียงฉิ่งตีกันดังแว้วมาตลอดทาง พอเดินมาถึงศาลตายายผมบอกให้น้องๆนั่งลง แล้วเดินไปหยิบธูปมาจุด ขณะที่กำลังปักธูปที่ศาลตายายผมสังเกตุเห็นว่า รูปปั้นนางรำในศาลหายไปหนึ่งตัว ซึ่งปกติจะมีทั้งหมด 4 ตัวมันทำให้ผมแปลกใจมาแต่ก็เก็บความสงสัยเอาไว้ จังหวะที่ผมกำลังหันหลังกลับแล้วเดินออกจากศาล ผมรู้สึกเหมือนมีคนมายืนข้างหลัง ชโงกหน้ามาแนบกับใบหน้าของผมแล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะข้างๆหู เหมือนชอบใจอะไรสักอย่าง แล้วก็มีเสียงฉิ่งดังแว้วมาตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่ใกล้ศาล ผมตกใจยืนนิ่งตัวแข็ง แต่พอมองเห็นน้องๆที่รออยู่เลยแข็งใจเดินเพื่อไปหาน้องๆแล้วทำกิจกรรมต่อ ระหว่างที่พักกิจกรรมผมคาใจที่รู้ปั้นนางรำหายไปจึงไปถามแม่ค้าในวิทยาลัยก็ได้คำตอบว่า ช่วงปิดเทอมทางมหาวิทยาลัยมีพิธีรื้อศาลเพื่อยายข้าวของในศาลเดิมแล้วจัดในศาลใหม่ ขณะที่กำลังจะจัดเรียงเอาไว้เหมือนเดิม ก็พบว่ารูปปั้นนางรำหายไปหนึ่งตัวช่วยกันหาเท่าไหรก็หาไม่เจอ พอมีคนอาสาจะไปซื้อรู้ปั้นนางรำใหม่ พรามที่ทำพิธีย้ายศาลก็บอกว่า ไม่ต้องไปซื้อไหมหรอกเดียวเขาก็กลับมา นางรำตนนี้สุกซนเหมือนเด็ก เขาอยู่กับที่คงเบื่อจึงไปทาที่เที่ยวเล่นแถวๆนี้ เพราะย้ายศาลในช่วงปิดเทอมของจากป้าขายของแล้วก็มีเพียงอาจารย์บางท่าน แม่บ้านและ รปภ ที่รู้ว่ารูปปั้นนางรำหายไป ป้าที่ขายของเล่าว่าแม่บ้านเคยเจอเรื่องแปลกๆอยู่เป็นประจำ และมาเล่าให้ฟังบ่อยๆว่า ตอนที่ขึ้นไปทำความสะอาดห้องเรียนพอทำเสร็จก็ล๊อคห้องแต่กลับไปยินเสียงเคาะประตูจากด้านใน บางทีไฟในห้องก็เปิดปิดเองได้ บางทีรถแม่บ้านที่จอดไว้จู่ๆก็เลื่อนเองทั้งๆที่ไม่มีใครเข็นเลย บางที่เมื่อมองไปในห้องของแม่บ้านผ่านช่องกระจกที่ประตูก็เห็นผู้หญิงใส่ชุดไทยและเด็กมัดจุกอยู่ในห้องด้วย นอกจากนั้นก็ยังมี รปภ ที่เจอเรื่องแปลกเหมือนกัน ตอนที่ลุง รปภ ดูกล้องวงจรปิดภายในตึกก็เห็นคนนั่งอยู่ในห้องเรียน ตอนนั้นก็เย็นมากแล้วจึงจะไปเรียกให้ออกมา แต่พอไปถึงห้องกับไม่มีใครอยู่เลย ผมได้ฟังแล้วก็ขนลุกแสดงว่านางรำตนนั้นยังคงเที่ยวเล่นไปทั่วขณะที่ผมเรียน ซึ่งเป็นไปได้ว่าผมอาจจะได้เจอกับเธออีกไม่วันใดก็วันหนึ่ง และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น