เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อนในช่วงก่อนเปิดภาพเรียนมีนักศึกษาสาว ปวส. 2 คน ของวิทยาลัยอาชีวะแห่งหนึ่งได้มาเช่าหอพักอยู่ใกล้กับวิทยาลัย กับจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้เนื้องจากบ้านของทั้งคู่อยู่ต่างจังหวัด ทั้งสองจึงมาอยู่หอพักเพราะสะดวกในการเดินทางไปเรียนและกลับที่พักพวกเธอเดินหาหอพักอยู่หลายที่แต่ก็หาไม่ได้ทุกที่เต็มหมดเลย ด้วยความพยายามของพวกเธอที่จะต้องหาหอพักอยู่ให้ได้ ในที่สุดพวกเธอก็ไม่เจอหอพักแห่งหนึ่งที่ยังคงเหลือห้องให้เช่า แม้ว่ามันจะอยู่ห่างจากวิทยาลัยพอสมควร แต่หอของที่นี้มีราคาที่ถูกกว่าหออื่นเมื่อเข้าไปตรวจภายในห้องก็พบว่า ห้องดูกว้างมาก พอที่จะอยู่กับแบบสองคนสบายๆ แถมยังเป็นห้องแอร์อีกต่างหาก ราคาสองพันบาทต่อเดิน ถือว่าถูกมากเลยทีเดียว พวกเธอไม่ได้ตกลงอะไรรีบทำสัญญาแล้ววางเงินมัดจำ เพื่อที่จะเช่าอยู่ทันที หลังจากทำสัญญาเสร็จเรียบร้อยแล้วฝ้ายกับฝนก็นำพวกมาลัยมาไหว้แล้วย้ายเข้ามาอยู่ ห้องที่ทั้งสองเลือกนั้นเป็นห้องที่อยู่ชั้น 2 ซึ่งแต่ละห้องส่วนใหญ่แล้วมีแต่คนทำงานมาพักอาศัยอยู่ทั้งนั้นไม่มีนักศึกษาอย่างเธออยู่เลย ทั้งสองคนใช้ชีวิตในคืนแรงอย่างสงบสุก จนมาคืนที่สอง คืนนั้นผมนอนไม่หลับตอนนั้นก็เป็นเวลาตีสองกว่าๆแล้วเธอออกไปสูดออกกาศที่ระเบียง โดนเปิดประตูห้องทิ้งไว้ หลังจากที่ผมออกไปสูดอากาศได้สักพัก ก็ปิดประตูรูดม่าน แล้วกลับมานอนที่เตียง ด้วยฝนนอนไม่กลับก็เลยมองไปเรื่อยเปื่อย แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นบางอย่างที่ระเบียง มันเป็นเงาดำๆรูปร่างคล้ายคน เงานั้นอยู่ที่ผ้าม่านหน้าต่างหลังห้อง เมื่อฝนเห็นก็ตกใจและปลุกฝ่ายให้ตื่น พอฝนหันไปดูอีกที เงานั้นก็หายไปแล้ว เมื่อฝ้ายตื่นฝนก็เล่าเรื่องให้ฟังทั้งสองคนกลัวมากรีบโทรไปบอกลุงยามให้ขึ้นมาดูให้แต่ก็ไม่พบอะไร แล้วทั้งสองก็ปิดห้องแล้วไปนอนต่อ ด้วยความง่วงฝ้ายก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว ส่วนฝนก็พยายามข่มตานอนให้หลับ และไม่กล้าที่จะมองไปทางระเบียงอีก เช่ามาฝ้ายกับฝนก็แต่งตัวไปเรียนตามปกติ ทั้งสองเรียนที่วิทยาลับแห้งนี้ก็เลิกกันดึกแทบทุกวัน หลังจากที่เลิกเรียนกันแล้วก็ไปหาไรกินกันที่ตลาด เดินดูโน้นนี้ไปเรื่อยกว่าจะหลับมาถึงห้องก็เวลาประมาณ 4 ทุ่ม ห้องส่วนใหญ่ปิดไฟนอนกันหมดแล้ว เมื่อทั้งสองเดินบรรไดขึ้นไปยังชั้นสอง และกำลังไขประตูห้อง หางตาก็มองเห็นบางสิ่งอยู่ที่ห้องสุดท้ายด้านในสุด ถัดจากห้องฝ้ายกับฝนไปสองห้อง เมื่อหันไปดูก็เห็นว่า มีพี่คนหนึ่งทำท่าเหมือนกับว่ากำลังไขประตูห้อง พี่เขาหันมาเล็กน้อยแล้วยิ้มให้ทั้งสองคน พวกเธอจึงยิ้มตอบเมื่อฝ้ายเข้ามาในห้องแล้ว ฝ้ายก็ได้กลิ่นแปลกๆที่ไม่คุ้นเคย มันเป็นกลิ่นของอะไรสักอย่าง ตอนนั้นฝ้ายคิดว่าฝนคงซื้อน้ำยาปรับอากาศมา ก็เลยไม่ได้สนใจหลังจากที่ทั้งสองอาบน้ำทำอะไรเสร็จแล้ว ก็พากันเข้านอน คืนนั้นฝนได้ฝันว่า มีเด็กคนหนึ่งอายุประมาณ 3-4 ขวบ มานั่งร้องไห้ที่ปลายเตียง กำลังหันหลังให้กับเธออยู่ ฝนตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นก็รู้สึกว่าขยับตัวไม่ได้ จะร้องก็ร้องไม่ออก สักพักเหมือนเด็กคนนั้นจะรู้ว่า ฝนตื่นจึงลุกขึ้น แล้วหันหน้ามามองฝน จากนั้นก็ปีนขึ้นเตียงแล้วค่อยๆคลานเข้ามาที่หน้าแกของฝนแล้วก็นั่งทับอยู่ตรงนั้น จ่องมองฝนด้วยสายตาที่หน้ากลัวเมื่อฝนเห็นดังนั้นก็หลับตา พยายามท่องอิติปิโสพอท่องจบก็รู้สึกผ่อนคลายลง ฝนจึงค่อยๆลืมตาขึ้น จึงเห็นว่าเด็กคนนั้นหายไปแล่ว เธอรีบปลุกฝ้ายให้ตื่น หลังจากที่ฝ้ายได้ฟังเรื่องนี้แล้วก็รีบโทรหาเพื่อนอีกคนที่มีบ้านอยู่แถวๆนี้ให้มารับ แล้วก็ไม่นานนักก็ทีเสียงคนเคาะประตู ทั้งสองรีบวิ่งไไปเปิดโดยทั้งทีแล้วออกจากห้องนี้ไป ในขณะที่ทั้ง 3 กำลังเดินลงบรรไดเพื่อจะลงไปด้านล่าง ก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรอยู่ด้านหลังจึงค่อยๆหันไปมอง ก็เห็นพี่ผู้หญิงที่อยู่ห้องในสุดที่ยิ้มให้พวกเธอก่อนหน้านั้น เธอยืนอยู่ที่ห้องด้านใน ยืนจองไปที่ทางประตู แล้วสักพักเธอก็เดินหายเข้าไปในประตู โดยไม่ได้ไขกุญแจ หรือเปิดประตูเลย ทั้ง 3 คนก็กรี้ดลั่นแล้วรีบวิ่งลงจนทุกคนตื่นกันหมดทั้ง 3 รีบวิ่งออกมาจากที่นั้น แล้วทั้งหมดก็รีบขั้บไปบ้านเพื่อน เช้ามาฝ้ายกับฝนก็กลับมาหอหลังนี้อีก แล้วไปถามลุงยามที่เฝ้าหอบอกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ลงยามจึงพูดว่า คงเจอแล้วสิ แล้วลุงก็เล่าให้ฟังว่า ผู้หญิงคนที่เห็นนั้นสามีของเธอทิ้งไปมีเมียใหม่ทั้งๆที่เธอกำลังตั้งท้องอยู่ เธอเสียใจมากหาทางออกไม่ได้ จึงคิดสั้นเอาเชือกไปผูกกับเหล็กที่รองแอร์แล้วผูกคอตายพร้อมกับลูกในครรภ์กล้ายเป็นวิณญาญเฮี้ยนตายท้องกลม และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น