สมัยวัยรุ่นผมอยู่ที่บ้านดงหลวงจังหวัดมุกดาหารชาวบ้านร้านช่องสมัยนั้นอย่างนับถือผีสางเทวดากันไม่ว่าจะเป็นผีฟ้าผีแถนผีปู่ผีตาว่าเป็นที่พึ่งทางใจความเปล่าเปลี่ยวของพื้นที่ซึ่งเป็นทุ่งนาป่าดงแทบทั้งนั้นไม่พ้นเรื่องเรื่องผีสางไปไม่พ้นไม่มีใครล้มตายก็ยิ่งลือกันว่าผีดุถ้าตายโหงด้วยแล้วรับรองว่าลืมกันไปเป็นเดือนๆจะจริงหรือเท็จยังไงก็ไม่รู้แน่นอนจนกระทั่งผมได้เจอะได้เจอกับโคตรผีดุเขากับตัวเองพี่เดือนเป็นสาวสวยวัยต้น 20 ปีผู้ใหญ่โดนผู้พ่อแกหวงนักหวงหนาพวกหนุ่มๆในย่านนั้น ไม่มีใครข้องแวะด้วยแต่เป็นที่รู้จักกันดีว่าพี่เดือนมีคนรักชื่อที่ม่วงลูกนาของผู้ใหญ่บ้านนั่นเองมีคนแอบเห็นเธอต่อไปพบที่พ่วงที่กระท่อมปลายนาบ่อยครั้งนักเรียนมันดื้อรั้นเดี๋ยวใครล่ะแต่การขอเหล้าประจำตำบลเคยพูดกับเพื่อนของแกในร้านเจ๊คุยก็จะขยายความต่อเองดูจมูกมันสิวะนอกจากจะโด่งพี่สาวคนอื่นตรงปลายมันยังเชิดร้านบอกว่าดื้อบรรลัยเชียวไม่มีใครคัดค้านนอกจากห่วงใยแต่พอเธอรู้เข้าจะเกิดเรื่องรุนแรงปานใดที่จุผู้ใหญ่ดอนก็รับมั่นสัญญาว่าจะยกลูกสาวให้ลูกชายเจ้าของโรงสีจากในจังหวัดเมื่อคืนว่าพี่เดือนปิดประตูห้องร้องไห้พะอืดพะอมไม่ยอมกิน ข้าวปลาอยู่หลายวันจนกระทั่งกำหนดแต่งงานใกล้เข้ามามีคนแอบเห็นเธอหลบไปหาคนรักในตอนค่ำคืนรุ่งขึ้นก็อย่าไปตั้งบ้านหัวกี่เดือนหายไปไหนผู้ใหญ่โดนยกโขยงออกติดตามก็ไปพบลูกสาวกลายเป็นศพศพแขวนคอตายที่ต้นมะม่วงป่าริมทางเปลี่ยวหลังหมู่บ้านนั่นเองมีเรื่องกับกลายลงเอยด้วยความเศร้าสลดศพพี่เดือนถูกฝังที่ป่าช้าเรียบร้อยติดม่วงก็หายหน้าไปข่าวลือเรื่องผีสาวเราวาดก็โด่งดังขึ้นทันทีลุงปั่นชักเวียนผ่านมาตอนโพล้เพล้อยู่ๆก็ได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นคร่ำครวญเข้ามาในหู มันดังมาจากต้นมะม่วงที่ลูกสาวผู้ใหญ่บ้านอาศัยเป็นเรือนตายทำให้ลุงปั่นแหงนหน้าขึ้นมองเห็นว่าไปทั้งตัวศพสาวเดือนห้อยโตงเตงนั้นเล่นเอาลุงปั่นร้องตะโกนลั่นด้วยความตกใจสุดขีดฆ่าเวียนหัวแต่มึงไม่รู้ฝนเหนือฝนใต้มาถึงบ้านได้ก็สลบคาที่ผีพี่เดือนหลอกหลอนทุกคนตายแล้วหลายเราแต่ผมยังไม่เคยเจอกับตัวเองสักทีจนวันหนึ่งผมกำลังนั่งเล่นอยู่ที่ม้าหน้าบ้านกับเพื่อนเฉยพูนป้าคำใสอยู่บ้านใกล้ๆกันก็มาขอแรงให้ไปเป็นเพื่อนด้วยเถอะเพราะแกจะไปเก็บยอดแต่โดนเอามาจิ้มแจ่ว ไปคนเดียวก็กลัวผีผมกับไอ้พูนขอตกลงกลางวันแสกจะไปกลัวอะไรสักอย่างงามจริงๆครับร่างอ้วนๆของผ้าครามใสกว่าเด็ดยอดก็โดนมันอ่อนๆใส่ตะกร้าเราสองคนช่วยกันเก็บเลิศเพลินทุกท่าทางมีเสียงแมวร้องดังขึ้นมาแมวจากไหนล่ะ ก็ว่าหูแว่วได้ยินกันทุกคนผมเหลียวซ้ายแลขวาก็อ้าปากค้างนึกขึ้นได้ว่าแถวนั้นคือที่ตายของพี่เดือนขณะที่แสงแดดจางหายอากาศเย็นยะเยือกเย็นลงอย่างรวดเร็วเสียงเยือกเย็นน่าขนลุกดังขึ้นอีกครั้งคราวนี้ชัดเจนเราเงยหน้าขึ้นมองเป็นจุดเดียวกัน เห็นมะม่วงต้นนั้นยืนทำงานโรงกลึงแมวดำปลอดม. อยู่บนกิ่งใหญ่จ้องมองเราด้วยนัยน์ตาเหลืองจ้าแยกเขี้ยวขาววัดหน้าสยองแมวเจ้ากรรมร้องแต่ฟังคล้ายเสียงคนร้องไห้ก็จะกระโดดแถวหายไปในกิ่งใบดกหนาข้างบนผมเกือบจะถอนหายใจอย่างโล่งอกอยู่แล้วเชียวก็พอดีมีเสียงซู่ซ่าขึ้นมาฟ้าเป็นพยานนี่มันเกิดจากนรกจบเกรดอะไรขึ้นมา มะม่วงกิ่งใหญ่ที่แมวดำเกาะอยู่เมื่อกี้หยกๆ กลับกลายเป็นร่างพี่เดือนที่ทิ้งตัวลงมาจากข้างบนมาห้อยโตงเตงลิ้นจุกปากนัยน์ตาถลนออกมานอกเบ้าตาคำใสทิ้งตะกร้าร้องไห้โฮไปไหนไม่ไหวนั่งไปอยู่ตรงนั้นเองส่วนปูนวิ่งแหกปากร้องโอ๊ยโอ๊ยไปด้วยโดยมีผมวิ่งตามหลังมันก็จะติดไม่คิดชีวิตเลยในที่สุดผู้ใหญ่ดอนก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ลูกสาวอีกครั้งปีศาจสาวเขียนก็หายสาบสูญไปจนถึงทุกวันนี้เรื่องราวที่พี่เดือนก็ค่อยๆเงียบลงและไม่มีใครพบกันเลยส่วนตัวผมเองหลังจากวันนั้นก็ไม่ได้ย่างกรายเข้าไปที่ต้นมะม่วงนั้นอีกเลยผ่านมาเกือบ 30 ปีแล้วตอนนี้ต้นมะม่วงต้นนั้น ก็ได้ถูกโค่นลงไปแล้วแล้วก็ไม่มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นมาอีกเลย
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น