เรื่องนี้เกิดมาจากผมจากเพื่อนๆได้มากรวมตัวกันที่บ้านเพื่อนแห่งหนึ่งแถวพระปะแดง พวกผททีกันอยู่ 6 คน ช่วงเวลาตี 1 กว่าๆผมกับเพื่อนๆก็ชวนกันออกไปปากซอยเพื่อหาของกิน คืนนั้นเป็นคืนเดือนมืดครับ ในซอยบ้านแต่ละหลังปิดไฟนอนกันหมดแล้ว ระยะทางกว่าจะไปถึงร้านค้าค่อนข้างไกลพอสมควร พอเดินไปเลื่อยก็จะเจอสะพานครับ เป็นสะพานค่อนข้างสูง ตอนนั้นไม่มีรถหรือคนเดินเลย ทันใดนั้นเองเพื่อนผมคนหนึ่งที่ชื่อเบิ้มก็เห็นอะไรบางอย่างลักษณะเหมือนผู้หญิงนุ่งผ้าถุงยืนอยู่บนสะพาน ตรงที่พวกผมกำลังจะผ่าน ด้วยตอนนั้นมืดมากเลยไม่มีใครทันสังเกตุ แต่พอเข้าไปใกล้ๆกลับผมว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่มีหัวครับเห็นกันทุกคนพวกผมรีบวิ่งผ่านคนนั้นไปแบบไม่รีรอกันเลย วิ่งไปร้องโว้ยวายลั้นซอยพอผ่านไปได้สักพักประมาณ 200 เมตรก็ไปหยุดอยู่ที่บ้านเรือนไทยเก่าๆซึ่งบ้านหลังนี้ไม่มีคนอยู่มานานแล้ว และเมื่อผมจำได้เมื่อหลายปีก่อน เจ้าของบ้านเดิมเป็นตายายที่อยู่ด้วยกัน 2 คนและได้หายตัวไป ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าหายไปไหน พอผมคิดถึงเรื่องนี้อยู่เท่านั้นแหละครับสิ่งที่พวกผมเห็นกันอยู่ตรงหน้าก็คือสองตายายกำลังนั่งอยู่ที่หน้าบ้าน ตัวขาวซีดมากๆ ละจากบรรยากาศโดยรอบ มันไม่มืดมากจึงทำให้ผมเห็นตายายชัดเจนแล้วแกก็ชี้มาที่พวกผมนี้ขนาดมากัน 6 คน ยังรู้สึกขนลุกกันเป็นแถบๆเลย ตอนนั้นคิดนักเลยว่าจะไปกันต่อหรือจะกลับดี พอเดินไปต่ออีกนิดใกล้กับบ้านทรงไทยหลังนั้นจะมีศาลพระพรหมอยู่เป็นศาลประจำซอย พวกผมจึงรีบไปที่ศาลทันที ที่บริเวณศาลมีต้นไทรต้นใหญ่อยู่ ผูกผ้าสีไว้ ผมก็รีบเอาธูปเทียนที่มีวางอยู่บอกกับเพื่อนๆให้มาจุดธูปกันและขอให้เจ้าที่ผีบ้านผีเรือนให้คุ้มครองดีกว่า จากนั้นก็ตุดธูปขอขมากันไป ทันใดนั้นเองเศษใบไม้แห้งที่อยู่ข้างๆศาลก็ดังขี้นมาเหมือนมีคนเหยียบ เสียงเหมือนมีคนกำลังเดินวนอยู่รอบๆศาล อ้อมไปด้านหลังต้นไทรหลังจากเดินก็เปลี่ยนไปเป็นวิ่ง แต่พอมองไปรอบๆกับไม่มีคนเลยลมก็พัดไปมาอยู่นานมากจนธูปในมือพวกผมหมดดอก จากนั้นก็เงียบลง พวกผมยืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้นด้วยความกลัวสุดๆ และสิ่งที่ผมและเพื่อนทั้งหมดเห็นพร้อมกันนั้นก็คือผู้ชายมาจากไหนก็ไม่รู้วิ่งขึ้นต้นไทรอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ดังมากแล้วหายเข้าไปในนั้น พวกผมแทบจะสติแตกแยู่แล้ว แต่สุดท้ายก็ไม่ไม่ถึบปากซอยก็ต้องใส่เกียร์หมากลับบ้านมาอย่างรวดเร็ว ตอนนั้นมาถึงบ้านก็ทำเอาพวกผมนอนกันไม่หลับเลยครับได้แต่นั่งคุยกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วก็บอกว่าพรุ่งนี้จะไปทำบุญแล้วก็นอนหลับไป สักพักจู่ๆผมก็ได้ยินเสียง "แก๊ะ" เสียงปิดพัดลมที่ปลายเท้าผมก็เลยต้องหันไปมองว่าใครปิดปรากฏว่าไม่มีใครลุกขึ้นมาสักคน ผมจะลุกขึ้นไปเปิดแต่คราวนี้ สายตาของผมเลยไปที่หน้าต่าง และผมก็ต้องตกใตเพราะเห็นเงาเดินผ่านหน้าต่างห้องไป ผมรีบบอกเพื่อนว่าบ้านมึงมีหน้าต่างหรือป่าววะมันก็บอกว่าไม่มี เท่านั้นและครับผมรีบคลุมโปงนอนอย่างไวเลย หลังจากนั้นก็มีเสียงดังคนกดพัดลมดังขึ้นมาอีกแต่ครั้งนี้ไม่ได้ดังแค่ครั้งเดียวมันดังเหมือนคนกดรัวๆ พอตอนเช้าพวกผมมาคุยกันก็ปรากฏว่าพวกผมได้ยินกันหมดทุกคน โดยเฉพราะเบิ้มมันลุกขึ้นมาดูแล้วก็บอกว่าเห็นเป็นเงาผู้ชายดำๆ นั่งยองๆนั่งกดพัดลมอยู่ และเพื่อนผมคนนี้เป็นคนที่มีเซนต์แรงมาแต่จิตอ่อน และหลังจากนั้นพวกผมก็ไปเข้าวัดทำบุญและหลังจากนั้นก็ไม่เคยเจออีกเลย และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น