ตอนที่เกิดเรื่องนั้นเราจะได้ว่าอยู่ในช่วงปี พ.ศ. 2557 ขณะนั้นเรากำลังศึกษาอยู่ปี 1 ของมหาวิทยาลับแห่งหนึ่งย่านดินแดง มันเป็นช่วงที่มหาวิทยาลัยมีการรับน้องใหม่เข้ามาซึ่งมีกิจกรรมเยอะมากเราทำกิจกรรมกว่าจะเลิกก็ 3 ทุ่มแล้วที่ชั้นล่างของอาคารก็ยังมีคนทำกิจกรรมกันอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก วันนั้นหลังจากที่เราทำกิจกรรมเสร็จก็รีบเดินออกมาก่อนซึ่งเราก็เดินผ่านทางเดิน ช่วงระหว่างตึก 2 และตึก 3 เพื่อลไปชั้นล่างของตึกอีกฝั่งหนึ่ง เพราะประตุด่านล้างนั้นปิดแล้ว เราเดินผ่านห้องของคณะบดีทางเดินช่วงนั้นมืดมาก แต่ด้วยความคุ้นเคยและชินกับทางเดินเราจึงไม่ได้คิดกลัวอะไร ส่องไฟฉายจากมือถือเพื่อส่องทางเดินนั้นแล้วเดินไปเรื่อยๆ สักพักเราก็เห็นเงาของคนๆหนึ่งเดินอยู่ตรงหน้าไกลๆ ในมือเค้าถือไฟฟายอยู่เขาเดินตรงเข้ามาหาเรา เมื่อเขาเดิมเข้ามาใกล้มากขึ้นก็เห็นว่า เป็นลุงยามคนหนึ่งก็เลยคิดว่าคงมาตรวจอาคารตามปกติ แกเดินเข้ามาหาเราแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแบบโมโหว่า ทำไมยังไม่กลับบ้านดึงแล้วมันอันตราย ตอนนั้นเราทั้งตกใจและงง เมื่อเงิยหน้ามองลุงยาม เราก็มองเห็นหน้าไม่ชัดนัก เราตอบลุงยามกลับไปว่า กำลังจะกลับค่ะจะไปรอแม่ที่ตึกตุณแม่จะมารับ ลุงยามแกพยักหน้าและไม่พูดอะไร จากนั้นก็เดินผ่านเราไปทางด้านหลัง ส่วนเราก็เดินต่อไปตามทาง ตอนนั้นนึกยังไงไม่รู้จึงหันกลับไปมอง แต่ปรากฏว่า แกได้หายไปแล้วตอนนั้นเราไม่คิดอะไรมากจึงเดินต่อเพื่อไปรอแม่ พอวันถัดมาที่มหาวิทยาลัยเราก็เล่าเรื่องเมื่อคืนให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็ทำหน้าตกใจแล้วบอกเราว่า ยามที่มหาวิทยาลัยนี้ไม่เดินตรวจตึกนะแกแน่ใจหรือป่าววะว่าเป็นยาม และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น