หมอใหม่เจอผี !!

 

        สวัสดีครับสำหรับผมแล้วการเป็นนักเรียนแพทย์ในช่วงปี 1 ถึงปี 3 นั้น เนื่องจากค่อยข้างยากเพราะใช้ทฤษฎีเป็นส่วนใหญ่โดยเนื้อหาจะมีทั้งภาวะปกติและ ความผิดปกตของร่างกายรวมไปถึงการมีตรวรร่างกายพื้นฐานด้วยแต่อย่างเราก็ยังไม่ได้สัมผัสผู้ป่วย ซึ่งกว่าจะได้เรียนนั้น พวกผมจะต้องรอจนถึงชั้นปี 4-6 ส่วนผมนั้นขึ้นไปยังชั้นคลีนิกโดยพวกเราจะเปรียบผู้ป่วยเป็นครูคนหนึ่ง และการมาในชั้นคลีนอกนี้ทำให้ได้พบถึงศัจธรรมการเกิด แก่ เจ็บ ตายได้เป็นอย่างดี ด้วยความที่เราได้ใกล้ชิดกับการเป็นโรงพยาบาลทำให้เราได้สัมผัสกับความลึกลับและประสบการณ์แปลกๆมากยิ่งขึ้น และโรงพยาบาลที่ผมได้เล่าเรียนได้ชั้นคลีนิกนี้สมัยก่อนก็มีลิฟท์ที่ก่อนให้เกิดเรื่อเล่าเช่นกันดังเช่นที่พี่พลรุ่นพี่ที่คณะพบเจอด้วยตัวเอง พี่พลเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 6 ขณะนั้นพี่พลได้ฝึกงานอยู่ในแผนกหนึ่งซึ่งแผนกนั้นมีลิฟท์อยู่ตัวหนึ่งค่อยข้างเก่า ปกติแล้วในเวลากลางคืนจะไม่ค่อยมีคนขึ้นเพราะว่าจะเสียงต่อการค้างแล้วยังมีเรื่องประหลาดๆเช่นมีคนแปลกหน้าเข้ามาในลิฟท์แล้วอยู่ๆก็หายตัวไปด้วยเหตุนี้จึงทำให้เวลากลางคืนจึงไม่มีใครใช้ลิฟท์ตัวนี้สักเท่าไหร ตอนนั้นพี่พลจะต้องขึ้นเวรในเวลา 2 ทุ่ม เมือพี่พลเดินไปถึงลิฟท์เพื่อที่จะต้องขึ้นไปยังชั้นที่ตัวเองต้องการ จู่ๆก็มีป้ายกระดาษอยู่หน้าลิฟท์เขียนว่า ขออภัยลิฟท์ขัดข้อง นั้นก็แปลว่าเหมือนเพียงลิฟท์เก่าตันนั้นที่ใช้การได้ ตอนนั้นผมก็คิดขึ้นมาว่า อะไรวะลิฟท์เสียทีละ 2 ตัว แต่รู้หรือไม่ถ้าวันนี้พี่พลเดินขึ้นบรรไดอาจจะไม่พบกับสิ่งที่กำลังจะเกิดนี้ก็ได้ ตอนนั้นพี่พลเข้าไปในลิฟท์แล้วเอื้อมไปกดเลขชั้นแต่ก่อนที่ประตูลิฟท์จะปิด พี่พลต้องรีบกดปุ่มเปิดประตูทันทีเนื้องจากมีหญิงชรากำลังเดินมาทางลิฟท์ พี่่ก็เลยบอกไปว่ามาด้วยกันไหมยายดีสะอีกจะได้มีเพื่อนร่วมทางขอบใจหลานยายไม่ไปหรอก ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วปิดลิฟท์ไป ตัวลิฟท์หยุดตัวเลจระบุชั้น 2 พี่พลรู้สึกดีใจแต่กับเจอยายแก่คนเดียวกันที่อยู่ชั้นล่างที่กำลังยิ้มอยู่ พี่พลก็เลยเอยช่วนอีกครั้งคราวนี้ยายไม่ตอบแต่สายหน้าช้าๆประตูลิฟค่อยๆปิดลงอีกครั้ง แต่ลิฟท์นี้มันช้ามาขนาดยายยังเดินขึ้นมาทันเลยไฟเปิดอยู่ที่ชั้น 3 พร้อมกับประตูที่ค่อยๆเปิด ยายแก่คนเดิมยืนยิ้มกว้าง ตอนนั้นพี่พลรีบกดปุ่มปิดทันที ตอนนั้นพี่พลก็คิดว่าถ้าลิฟท์มันเปิดทุกชั้นทำไงวะเนี้ย ด้วยอีกใกล้จนกว่าจะถึงชั้นที่เป็นชุดหมายประตูก็เปิดขึ้นอีกครั้งที่ชั้น 4 ยายคนเดิมอยู่อยู่ข้างหน้าคราวนี้ไม่ยิ้มใบหน้าบึ้งตึง พี่พลรีบกดปิดอีกครั้ง แต่ว่าหญิงชราลึกลับเอามือจับประตูลิฟท์ไม่ให้ปิด จอกนั้นยายจึงก้าวเท้าเข้ามาข้างในพี่ผลยืนขาสั้น เพราะหญิงชรากำลังยืนอยู่ข้างๆเพียงไม่กี่คืบ ความรู้สึกของพลในตอนนั้นเหมือนลิฟท์จะขยับอย่างเชื่องช้ายิ่งกว่าเต่าคลาน ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มาอยู่ในลิฟท์แคบๆกับยายที่ทั้งประหลาดและน่ากลัว จู่ๆยายก็ขำขึ้นมาพี่พลเริ่มสวดมนต์แต่เขากับท่องวนไปวนมา ไม่นานลิฟท์ก็เปิดอีกแล้วลืมตามองเบื้องหน้า ก็เห็นว่าเป้นชั้นจุดหมายแล้ว พี่พลวิ่งออกจากนอกลิฟท์ทันที แต่หันกลับไปมองในลิฟท์กับไม่มียายแก่หรือใครสักคน ตอนนั้นพี่พลความอยากเดียวคือต้องถึงห้องพักแพทย์เวร ก็มีคนถามว่าพลเป็นอย่างไงทำไมถึงเหงื่อแตกหน้าซีดมาเลยหละ ผมก็เลยถามพี่เขาไปว่า พี่ครับพี่ขึ้นมาจากชั้นล่างยังไงครับผมถามเสียงสั่น พี่ก็บอกก็เดินขึ้นมาสิวะรุ่นพี่ตอบแล้วจึงหันไปสนใจหนังสือที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ รุ่นพี่ก็พูดขึ้น เห้ยหรือว่าแกขึ้นลิฟท์มาใช่ครับพี่ผมขึ้นลิฟท์มา แล้วขึ้นตัวไหน ตัวริมด้านนอกครั้ง ก็ตัวอื่นมันเสียครับ นอกจากเสียงที่สั่นนั้นมือกับขาก็ยังสั่นอยู่ เห้ยเองไม่รู้หรอวะลิฟท์ตัวนั้น ก็เมื่อเดือนก่อนมียายคนหนึ่งไม่สบายมากก็เลยย้ายจากชั้นบนมาห้อง ICU แต่ไอลิฟท์ตัวนั้นดันเกิดค้างเข้าให้ ยายแกเลยมาวูดในลิฟท์พยาบาลจะช่วยก็ลำบากวึกท้ายก็ต้องมาปั้มหัวใจกันในลิฟท์สุดท้ายแกก็ตายในลิฟท์ ตอนแกตายเลือดทะลักออกเต็มปากคล้ายกับหมาก และหลังจากนั้นใครที่ขึ้นลิฟท์ตัวนี้ก็จะเจอแกอยู่บ่อยๆนั้นเอง และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด