วันอังคารที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2561

สาวไร้หน้า !!


            คุณหารเล่าว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมตอนที่ผมจะต้องกลับบ้านคนเดียวเมื่อสัก 2552 ผมกับแฟนได้มีโอกาสลางานเพื่อกลับไปหาลูกที่ต่างจังหวัดแต่แม่ยายผมกลับป่วยกระทันหัน พี่ชายผมเลยพาผมกลับไปก่อนให้ผมขึ้นรถทัวร์กลับไปที่หลัง หลังจากแฟนผมได้ 2 วันก็ถึงวันจะต้องกลับพอดีวันนั้นเลิกงานบ่าย 3 โมง เตรียมอะไรเรียบร้อยแล้วไปที่หมอชิตก็เกือบๆทุ่มไปซื้อตั๋วได้เที่ยวสุดท้ายพอดีคือ 3 ทุ่มตอนขึ้นรถสังเกตุได้ว่าคนน้อยมากคงเพราะไม่ใช่ช่วงเทศกาลด้วยและมั้ง ก็ไม่ได้คิดอะไรพอเด็กรถเอาขนมมาแจกก็ถามพี่ลงที่ไหนคะ ผมก็บอกชื่้อหมู่บ้านแฟนไป น้องรีบยืนขนมให้แล้วรีบเดินไปเลย ผมก็งงแต่ก็ยิ้มๆไปยังไง เพราะเหนื่่อยจากการทำงานผมจึงเผลอหลับไป ตื่นอีกทีก็ถึง บ้านแฟนแล้วด้วยความง่วง เลยรีบหยิบของแล้วจะลง คนขับเลยบอกว่า ตอนนั้นพอผมลงรถอ้าวนี้มันซุ้มประตูวัดนิทางเข้าบ้านแฟนต้องเดินไปอีกหน่อย ผมสะพายกระเป๋าแล้วเดินไป แต่ก็ต้องสะดุดกับอะไรบางอย่าง แสงจันทร์ส่อง ก็เห็นว่าเป็นอานของจักรยาน ผมก้มมองดูปรากฏเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดสีแดง กางเกงยืนฟอก ผมยาวถึงกลางหลังกำลังจูงจักรยานผ่านไปผมก็ดีใจว่ามีเพื่อนแล้ว เลยถามว่าเธอๆจะไปไหนครับไปในหมูบ้านไหมผมไปด้วยได้ไหม ผู้หญิงก็บอกว่าไปค่ะ แล้วก็จูงจักรยานำหน้าไป เดินเข้ามาในซอยบ้านแฟนจะต้องผ่านกำแพงวัดที่สูงใหญ่และมีต้นโพธ์ใหญ่อยู่ด้วยผมก็สงสัยว่าน้องเขาจะจูงจักรยานทำไมทำไมถึงไม่ขี่ จึงถามว่าทำไมถึงไม่ขี่ละเข็นทำไม น้องเลยตอบมาว่าโซ่มันหลุดจ่ะ ผมเลยหัวเราะแล้วบอกว่ามาๆเดียวผมทำให้ พูกจบผมก็เดินไปแล้วนั่งอยู่ตรงรถจักรยานเอากระเป๋าวางกับพื้นแล้วใส่โซ่ ระหว่างที่ผมกำลังใส่โซ่อยู่นั้นจู่ๆก็มีน้ำอะไรไม่รู้หมดลงมาที่หลังมือผม สีเข้มๆผมคิดว่าเป็นน้ำมันโซ่ แล้วผมก็กำลังจะหันหน้าไปถามว่าคนที่ไหนผมกับเห็นใบห้าที่ขาวเกลียง เหมือนเปลือกไข่ที่ไม่มีตา ไม่มีปากไม่มีจมูก ผมเลยเอามือขยี้ตา พอเอามือออกก็เห็นว่าหน้าเกือบจะชิดกันอยู่แล้ว น้ำมันที่เห็นนั้นมันก็คือเลือดสีแดงจากหัวของน้องเขาไหลมาที่คาง ตอนนั้นผมตาค้างพร้อมกับกันไปดูเธอที่ปั่นจักรยานออกไปที่ถนนใหญ่แล้ว ทันใดนั้นมีรถกระบะพุ่งชนรถน้องอย่างจังกระเด็นไปต่อหน้าต่อตา ผมรีบรวบรวมความกล้าแล้วเดินไปบ้านแฟน แฟนก็ตื่นพอดีเลยถามว่าทำไมมาไวจัง ผมไม่ตอบหรอกครับเพราะยังช็อคอยู่ ป้าเห็นผมเงียบเลยถามต่อว่าไม่ใช่โดนผีหลอกอีกแล้วนะ ผมเลยบอกว่าผู้หญิงผมยาวไม่มีหน้าใส่เสื้อสีแดงจูงรถจักรยานใช่ไไหม ถ้าใช่ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยครับ ป้าแก่ทำหน้าตกใจก่อนจะเล่าให้ฟังว่า ก่อนผมกลับมาได้ 3 วันมีผู้หญิงคนหนึ่งขี่รถจักรยานมาเที่ยวบ้านเพื่อนในหมู่บ้านเรานี้แหละแล้วตอนกลับบ้านประมาณตี 4 ครึ่งออกไปได้ครึ่งทางเหมือนลืมอะไรไม่รู้เลยกลับมาเอาของ แต่โชคร้ายเจอคนเมาขับรถกระบะชนตายคาที่แถมยังลากเอาศพเอาหน้าถูกับพื้น จนตา จมูก ปากหายหมดเลยลากมาถึงซุ๊มประตูวัดแล้วก็ขับหนีไปกว่าคนจะเจอศพก็เช้าแล้วที่สำคัญซากรถจักรยานก็เก็บไปหมดแล้วเหลือเพียงแต่อานนั่งเท่านั้นที่ยังหาไม่เจอส่วนเสื้อนั้นเป็นสีขาว ที่เห็นว่าเป็นสีแดงนั้นเพราะโชกไปด้วยเลือดนั้นเอง และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...