วันจันทร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2561

เรื่องเกิดในงานศพ !!


      ที่จริงดิฉันไม่เคยรังเกีรจการไปงานศพมาก่อน ตรงกันข้ามถือว่าเป็นงานสำคัญที่จำเป็นอย่างยิ่ง เพราถือว่าเป็นการอโหสิกรรมต่อกันลำลากันตามญาติสนิมมิตรสหาย แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ชวนขนหัวลุกสุดขีด ที่ทำให้ชั้นไม่กล้าเข้าไปในงานศพอีกเลย นับได้ก็เกือบ 10 ปีมาแล้วเป็นงานศพของเพื่อนรุ่นน้องบริษัทเดียวกันพ่อแม่จัดอภิธรรมขึ้นที่วัดหัวลำโพงนี้เอง ถือว่าเป็นวัดใจกลางเมือง ตอนนั้นรถราก็ยังไม่ติดขัด พงค์เทพ อายุ 35 ปีหน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหล มนุษยสัมพันธ์ดีมากๆมีอารมณ์ขันทำให้เพื่อนหัวเราะกับอยู่บ่อยครั้ง ใครที่เครียดมาแล้วได้ฟังพงค์เทพพูดก็หายเครียดทันที แต่พงค์เทพก็ไม่มีแฟนสักทีพอมีใครมาถามก็ได้เพียงแต่รอยยิ้มกับไป ต่อมาไม่นานพงค์เทพเสียชีวิตด้วยรถยนต์เมื่อเพื่อนชวนไปดูที่ดินเพื่อซื้อเอาไว้ชายเกรงกำไรที่ชลบุรีในยุคฟองสบู่กำลังเฟื่องฟู งานศพของพงค์เทพก็ทำให้เกิดเรื่องสยอง ดิชั้นกับเพื่อนๆไปฟังสวดทุกตืน พ่อแม่ของผู้ตายใจแข็งเหลือเกิน ทั้งๆที่มีลูกชายคนเดียว พวกเราเข้าไปไหว้ก็ฝื้นยิ้มรับไหว้ ก็ได้แต่คิดว่าถ้าเป็นเราคงขาดใจตามลูกไปแล้ว คืนแรกที่แหม่มหัวหน้าเราก็ออกมาจากบริษัทมางานพร้อมๆกันก็เจอดีเข้าอย่างจัง พวกเราจุดธูปไหว้ศพแล้วออกมานั่งช่วงนอกศาลาพี่แหม่นนั่งคู่กับพ่อแม่ ตอนนั้นเรากำลังจะกินเกี้ยวน้ำ ส่วนพี่แหม่มกินแต่น้ำเย็น แล้วพี่แหม่มก็บอกว่านั่งข้างในไม่ไหวแล้ว รูปพงค์เเทพยิ้มใครฉันตั้งหลายรอบ ดิฉันสำลักและร้องตกใจด้วยเสียงเบาๆ แล้วปล่อยถ้วยปล่อยช้อน จนคนอื่นๆหันมามอง บรรยากาศชวนวังเวงอย่างบอกไม่ถูก คืนต่อมามีคุรป้าอายุประมาณ 60 เศษ แต่งหัวหรู มีลูกๆหลานๆคอยประคับประคอง พ่อแม่พงค์เทพออกมาไหว้นอบน้อม เชิญให้เข้าไปไหว้ข้างใน แต่คุณป้าเหมือนชะงักแล้วบอกว่าลูกชายเมื่อกี้หายไปไหนแล้วละ พ่อแม่ของพงค์เทพมองหน้ากันก่อนที่จะเรียนคุณป้ามีว่าลูกชายคนเดียว แต่ท่านยืนยันว่าพอลงมาจากรถมาถึงหน้าศาลา ก็มีหนุ่มหน้าตาดีออกมาต้อนรับพี่ไม่ได้ตาฝาดนะหน้าตาเหมือนงพงค์เทพเลย ตอนแรกที่คิดว่าจะเข้าไปไหว้ข้างในแต่ของนั่งอยู่ที่เต้นด่านนอกจะดีกว่า หน้าตาขาวซีดลูกๆรีบขว้ายามาให้ทันที คืนสุดท้ายมีคุรลุงคนหนึ่งลุกจากศาลา เมื่อพระสวดจบที่ 2 มีคนถามว่าจะไปเข้าห้องน้ำใช่ไหม แต่คุณลงบอกว่าจะกลับบ้าน ไม่รอให้พระสวดจบแล้ว สาเหตุเพราะพงค์เทพรูปถ่ายหน้าโลง น้ำตาไหลพลากจนท่านทนดูไม่ไหว ตอนที่ฉันกำลังจะขึ้นรถพร้อมกับแขกคนอื่นๆ ดิฉันกำลังจะสตาร์ทเครื่อง เพ็ญพรกับอรสา ที่มาเบียดกับอยู่ข้างหน้าก็พูดเสียงเหมือนจะร้องไห้ว่า พี่ดาค่ะพงค์เทพมาส่งเราค่ะ ดิฉันหันไปแม้จะเป็นภาพเลือนๆก่อนที่จะจางหายไปแต่นั้นทำให้รู้ว่านั้นเป็นพงค์เทพแน่นอน และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...