วันศุกร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2561

แขกยามวิกาล !!


           เรื่องนี้เป็นเรื่องของคุณแม่ที่ต้องเดินทางไปอยู่กับชาวบ้านในบริเวณใกล้กับป่าที่ต้องศึกษาและเรียนรู้ แต่กลับต้องเจอกับบางสิ่งที่ไม่คาดคิด เรื่องนี้้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงกับแม่ของเราเอง เมื่อแม่เป็นนักศึกษาแม่เคยมีโอกาสได้ไปอยู่กับชาวบ้านเพื่อนไปศึกษาต้นไม้ในป่า ในตอนกลางวันถ้าวันไหนแม่ไม่มีเรียน ก็จะไปช่วยงานชาวบ้านบางทีก็ไปเก็บเห็ดหรือไม่ก็จามพรานเข้าไปในป่าจึงไปพบเจอต้นไม้แปลกๆ และกิจกกรมให้ทำมากมาย พอตกเย็นกลุ่มของแม่ก็แยกย้ายกันไปนอนกับชาวบ้านที่อาศัยอยู่แถบนั้น บ้านที่แม่นั้นได้ไปอาศัยอยู่นั้นเป็นบ้านยสองชั้นของตากับยายคู่หนึ่ง ซึ่งตากับยายจะนอนอยู่ชั้นล่างเป็นประจำ เพราะเจ็บหัวเข่าจึงขึ้นบรรไดไม่ไหว แม่กับเพื่อนจึงได้ไปนอนข้างบน หลังจากที่ช่วยกันจัดแจงที่นอนเสร็จ แม่กับเพื่อนก็พากันเข้านอนเวลาผ่านไปจนดึกแต่แม่ก็ยังไม่หลับเพราะรู้สึกแปลกที่จึงทำให้นอนไม่หลับ พอแม่หันไปมองเพื่อนข้างๆ ก็เห็นว่าหลับสนิทแล้ว แล้วแม่ก็มองไปรอบๆห้องแต่ดันไปสะดุดตาที่บ้านต้นหนึ่ง แม่เห็นเงาดำๆตัวใหญ่มาก เงานั้นเหมือนกันกำลังหันมามองที่แม่ ตอนแรกแม่ก็แปลกใจว่ามีใครเข้าบ้าน และแม่คิดว่าเงาที่เห็นนั้นไม่ใช่ร่างของคนแต่แม่ก็ไม่ได้ตกใจกลัวอะไรเพราะแม่มีสัมผัสพิเศษ และมักจะเห็นวิญญาณอยู่บ่อยครั้งแม่พยายาม แม่พยายามมองไปตรงนั้นกับเห็นว่าเห็นร่างของผู้ชายใส่เสื้อม่อฮ่อม แต่สิ่งที่ทำให้แม่ตกใจนั้นก็คือ ร่างนั้นไม่มีหัว ร่างนั้นยืนนิ่งหันมาทางแม่มองดูแล้วก็น่ากลัวไม่น้อย ดูแล้วผีตนนั้นไม่ได้มาทำให้แม่กลัวจึงพูดเบาๆว่า "ขอนอนก่อนเดียวพรุ่งนี้ทำบุญไปให้" พอแม่พูดจนร่างนั้นก็เริ่มหายไปต่อหน้าต่อตาของแม่ ตอนนั้นแม่ก็ง่วงมากแล้วขึ้นหลับไป วันต่อมาก็ได้เล่าให้เพื่อนๆและคนอื่นฟัง ตากับยายมีสีหน้าแปลกใจมากเพราะอยู่มานานมากไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย ตากับยายก็เริ่มเป็นกังวลจึงไปเชิญหมอพี่มาทำพิธีอุทิศส่วยบุณและกุศลไปให้กับผีหัวขาดตนนั้นดังที่ได้พูดไว้ คืนต่อมาแม่ก็ได้ย้ายไปนอนอีกหลังหนึ่งของคนในบ้านเพราะถึงแม้จะทำบุญไปแล้ว แต่เพื่อนของแม่ก็ไม่กล้านอนที่ชึ้นสองของบ้านตากับยายอยู่ดีแล้วคืนนั้นเหตุการก็ปกติไม่มีผีตกไหนมาขอส่วนบุญอีกแม่กับเพื่อนจนจบวันที่ศึกษาต้นไม้จนเสร็จ และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน 

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...