เจตได้ไปเดินตลาดนั้นเปิดท้ายซึ่งเป็นตลาดนัดมือสอง ก็เดินหาร้านไปเลื่อยๆก็ไปเจอกับร้านขายเฟอร์นิเจอร์ไม้แห่งหนึ่งซึ่งร้านนี้ก็จะมีขาย โต๊ะ เก้าอี้ ตู้ เตียง เป็นต้น เจตก็เตินไปเรื่อยๆจนไปสะดุดกับโต๊ะเครื่องแป้งตัวหนึ่ง มันเป็นโต๊ะไม้ที่เคลือบแลคเกอร์ และมีกระจกวงรีอยู่บานใหญ่ รอบๆกระจกติดแกะสลักเป็นลายไทยที่สวยมาก เจตยืนมองด้วยความหลงไหลแล้วก็ส่องไปด้วย ในที่สุดเจตก็ตัดสินใจซื้อโต๊ะเครื่องแป้งตัวนี้ เจตก็ขอให้พ่อช่วยยกโต๊ะขึ้นไปเก็บ แต่พอพ่อได้สัมผัสเป็นครั้งแรกก็ทักขึ้นเลยว่า "ไปได้มายังไง มีประวัติหรือเปล่า" เจตมองหน้าพ่อแบบงงแล้วตอบไปว่า "ประวัติอะไรล่ะพ่อ สวยจะตายพ่อไม่ชอบหรอ" พอยืนมองและมองอยู่พักหนึ่งพ่อก็บอกมาว่า "จะเอาไปไว้ในห้องจริงๆหรอ" เจตก็เลยตอบว่าใช่ครับ จู่ๆพ่อก็บอกว่า "ตามใจละกัน" ซึ่งมีอยู่วันหนึ่งเจตได้พาเพื่อนมาที่ห้อง 3 คนซึ่งวันนั้นไปเที่ยวกันแล้วกลับดึกเพื่อนก็เลยของนอนที่บ้านเจตจะได้เล่นไพ่ด้วยกันเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดงานเพื่อนๆของเจตก็ตอบตกลง แล้วก็พากันเดินไปที่ห้องนอนของเจต พอเข้าห้องมาเจตก็หาผ้ามาปูพื้นเพื่อวางไพ่ และทั้ง 4 คนก็นั่งเล่นไพ่กัน ก็เล่นกันไปเรื่อยๆ จนมีเพื่อนคนหนึ่งรู้สึกปวดท้องจึงไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งห้องนอนของเจตมีห้องน้ำในตัว และโต๊ะเครื่องแป้งก็ติดกับพนัง ถ้าเราหันเข้าห้องน้ำโต๊ะเครื่องแป้งจะอยู่ซ้ายมือพอดี พอเพื่อนออกมาจากห้องน้ำก็ได้ไปส่องกระจกที่โต๊ะเครื่องแป้งอยู่นาน แล้วจู่ก็หันมาบอกเพื่อนที่เล่นไพ่อยู่ว่า "เป็นไงกูสวยไหมมึง" แต่พอเพื่อนกลับไปมองกระจกอีกครั้ง แต่เธอกลับต้องตกใจเพราะเงาที่อยู่ในกระจกนั้นไม่ได้มีเพียงแค่เธออยู่คนเดียว แต่กลับมีใครยืนอยู่ด้านหลังขอเพื่อน จุ๊บเดินห่างจากกระจกอย่างรวดเร็วจนไปเหยียบกับวงไพ่ เพื่อนๆก็เลยลุมด่าจุ๊บ ว่าเป็นอะไรเนี้ยเหยียบวงไพ่ทำไม จุ๊บกลับไม่ตอบอะไรเอาแต่นั่งเงียบ เพื่อนเห็นท่าไม่ดีคิดว่าจุ๊บจะงอลเลยพากันขอโทษสีหน้าของจุ๊บไม่สู้ดีนักจุ๊บก็เลยบอกว่า "พวกมึงกูว่าเลิกเล่นแล้วเข้านอนกันเถอะ" แล้วจุ๊บก็เลยพูดอีกว่า งั้นพวกมึงเล่นกันเลยกูจะนอนแล้ว จากนั้นจุ๊บก็นอนแบบไม่สนใจเพื่อนเลย พอรุ่งเช้าก็รีบกลับบ้านอย่างทันที แต่เจตพยายามที่จะรั้งเอาไว้เพื่อให้กินข้าวกันก่อน แต่จุ๊บก็ไม่ยอมก็จะขอกลับบ้านอย่างเดียว เพื่อนทั้งสองก็เลยขอกลับตามด้วยตอนนั้นเจตก็งงกลับท่าทีของจุ๊บแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเลยปล่อยให้เพื่อนกลับบ้านกัน หลังจากนั้นเจตพยายามชวนเพื่อนมาที่บ้านแต่เพื่อนไม่มีใครมาเลยสักคน เจตเริ่มสงสัยการอาการแปลกของเพื่อนว่าไม่พอใจอะไรเจตหรือป่าว จนคืนหนึ่งเจตอาบน้ำเสร็จก็นุ่งผ้าเช็ดตัวมานั่งอยู่หน้าโต๊ะแป้ง พอนั่งได้สักพักหนึ่ง เสียงเตือนในไลน์ก็ดังขึ้น พอหยิบขึ้นมาก็เป็นจากข้อความของเพื่อนนั้นเอง เพื่อนก็บอกมาว่า กูไม่ได้โกรธอะไรพวกมึงเลยนะแต่ว่ากูกลัวว่ามึงจะไม่เชื่อแล้วด่าพวกกู คืนที่กูไปเล่นไพ่ที่บ้านมึงนะตอนนั้นก็เห็นเงาอะไรไม่รู้อยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้งมึงอะ ทางทีดีมึงเอาโต๊ะนั้นไปทิ้งเถอะ พออ่านเสร็จเจตก็เริ่มกลัวขึ้นมาทันที ตอนนี้เจตนั่งหันข้างให้กันโต๊ะตัวนี้่อยู่ เจตค่อยหันไปมองกระจกทันใดนั้นเอง เธอก็ต้องตกใจสุดขีดเพราะเจตเห็นผู้หญิงใส่ชุดโบราณที่กำลังเอามือลูบผมของเจตอยู่ในกระจก ลูบไปยิ้มไปจู่ๆเจตก็เรื่มน้ำตาไหลออกมาปากสั่นด้วยความกลัวสุดขีด จู่ๆร่างของผู้หญิงคนนั้นก็หันมาทางเจตที่นั้งอยู่แล้วยิ้มให้เจตแต่รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยความน่ากลัวเพราะเธอยิ้มนั้นปากแกฉีกยาวมาถึงหูและเจตก็รีบวิ่งออกไปห้องพ่อพ่อเห็นท่าไม่ดีเลยเอาพระมาให้เจตใส่คืนนั้นไม่มีใครได้นอนกันเลย และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น