เรื่องนี้ได้เกิดขึ้นเมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมา ได้เกินเรื่องชวนขนหัวลุกในบ้านของแนนเอง บ้านที่แนนอยู่เป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงมี 3 ห้องนอนและมีห้องครัวแยกออกจากตัวบ้านหนึ่งห้อง แนนพักอยู่ในบ้านนั้นกับลูกและพี่ชายของแนนอีกหนึ่งคนเย็นวันหนึ่งขณะที่ฝนเริ่มตก แนนนึกได้ว่าตากผ้าเอาไว้หลังบ้าน เธอจึงรีบออกไปเก็บผ้สาก่อนที่จะโดนฝนจนเปียก พอแนนเก็บเสื้อผ้าใส่ตะกร้าเสร็จเธอก็เดินเข้ามาในบ้าน แต่ช่วงที่เธอกำลังจะปิดประตูบ้านเธอกลับไปเห็นร่างหนึ่ง เป็นผู้ชายใส่ชุดสีแดงยืนอยู่หลังบ้าน แต่แนนก็ทำเป็นไม่เห็นและทำสีหน้าเรียบเฉย ที่แนนไม่รู้สึกตกใจกับชายหลังบ้าน ก็เพราะแนนมักจะเห็นวิญญาณเป็นประจำอยู่แล้ว และวิญญาณชุดแดงตนนี้ก็ออกมาให้เธอเห็นอย่างเป็นประจำ แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร เธอจึงทำเฉยแล้วปิดประตูบ้าน จากนั้นก็ไปอาบน้ำแล้วเตรียมตัวเข้านอนกับลูก คืนนั้นเองแนนนอนไปได้ไม่นานนัก ก็รู้สึกตื่นขึ้นมากลางดึก เพราะได้ยินเสียงยายของเธอเรียก แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีก สักพักลูกบิดที่ห้องเธอก็ดังขึ้น เหมือนมีคนพยายามบิดลูกบิดประตู พอเสียงลูกบิดเงียบไปก็ได้ยินเสียงหน้าต่างมุ่งลวดเปิดออก เธอสงสัยว่า หน้าต่างห้องของเธอนั้นมีเหล็กดัดอยู่ด้านนอก แล้วจะมีคนเปิดหน้าต่างมุ่งลวดได้ยังไง อีกทั้งบ้านของเธอก็เป็นบ้านยกพื้นสูง ไม่น่าจะมีคนปีนขึ้นหน้าต่างได้ แนนยังคงสงสัยอยู่บนเตียงยังคงมีลูกน้อยนอนอยู่ข้างๆไม่ไกลจากตัวเธอมากนัก แนนรู้สึกว่าที่นอนตรงปลายเท้าของเธอมันยุบตัวลงคล้ายกับว่ามีคนขึ้นมายืนบนเตียงของเธอ เมื่อมองไปที่ปลายเตียงก็เห็นเงาดำร่างใหญ่ยืนมองอยู่ เงานั้นจู่โจมเธอแบบไม่ให้ตั้งตัว แนนรู้สึกเหมือนโดนของหนักทับที่อก เธอตกใจมาก และเธอคงคิดว่าโดนผีอำเข้าแล้วสิ จึงรีบหลับตาแล้วสวดมนต์ ไม่นานความทรมานที่โดนเงาดำนั้นทำร้ายอยู่ก็หายไป แนนได้ยินเสียงมุ่งลวดปิดแล้วความเงียบก็กลับมาอีกครั้งทุกอย่างในห้องเป็นปกติ หัวใจของเธอเต้นถี่ด้วยความกลัว แนนรวบรวมสติแล้วอุ้มลูกน้อยที่ยังหลับอยู่ ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกไปจากห้อง เธอเห็นพี่ชายกำลังนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา จึงถามพี่ชายว่าได้ยินเสียงยายบ้านข้างๆม่เรียกเธอไหม พี่ชอบก็ตอบว่าไม่ได้ยินเสียงใครเรียกเลย แล้วก็ถามแนนกลับว่ามีอะไรหรือป่าว แต่อนนก็ไม่แน่ใจว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องนอนนั้นเป็นเรื่องจริงหรือแค่ฝันไปเธอจึงตอบพี่ชายไปไม่มีอะไร แล้วก็พาลูกกลับไปเข้านอน คืนพัดมาขนาดที่เธอกำลังนอนอยู่ จู่ๆก็มีเสียงเปิดหน้าต่างอีกครั้ง เธอรู้สึกโดนอำเหมือนกับคืนก่อน แล้วก็รู้สึกแน่นหน้าอกเหมือนหายใจไม่ออก จึงสวดมนต์ในใจจึงหลุดออกมาได้ พร้อมกับได้ยิน้สียงมุ้งลวดปิดเช่นเคย ครั้งนี้แนนมั่นใจมากว่าไม่ใช่ความฝันอย่างแน่นอน เธอรีบหันลูกด้วยความเป็นห่วง แล้วก็โล่งใจที่ลูกหลับสบายดี จึงพยายามลืมสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วนอนต่อ ในคืนที่ 3 ขณะที่แนนกำลังกึ่งกลับกึ่งตื่นอยู่นั้น จู่ๆเธอก็รู้สึกเหมือนถูกจับที่แขนแล้วกระชากอย่างแรงให้ลุกออกจากเตียง แนนยืนอยู่ข้างเตียงเมื่อมองไปที่ลูกกำลังนอนอยู่ เธอก็เห็นร่างของเธอเองนอนอยู่ข้างลูกของเธออยู่ แนนตกใจและกลัวมาก เธอรีบกลับไปดูว่าใครกำลังจับแขนของเธอไว้ แล้วมันก็ทำให้แนนช็อกมากเพราะร่างที่ยืนอยู่ข้างๆแนนนั้น คืนเพื่อนของเธอที่พึ่งตายไม่ไม่นานมานี้ แนนสบัดแขวอย่างแรงจนหลุด แรงเหวียงนั้นทำให้เธอสดุงตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ข้างลูกอยู่ สิ่งที่เกดิดขึ้นทำให้แนนนอนไม่หลับไปเลยทั้งคืน รุ่งเช้าแนนจึงขอให้พี่ชายพาไปทำบุญให้กับเพื่อนคนนั้น ตอนกรวดน้ำก็ของให้เพื่อนอโหสิกรรมให้เพราะเธอนั้นไม่ได้ไปร่วมงานของเธอ ที่เธอนั้นไม่ได้ไปร่วมงานศพที่ผ่านมา เพราต้องดูแลลูกที่ยังเล็กอยู่ หลังจากนั้นแนนก็ไม่เคยเจอวิญญาณเพื่อนของเธออีกเลย และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น