โรงเบียร์หลอน!!

      
    เมื่อผมกำลังเรียนอยู่ชั้นม. 2 พ่อแม่ของผมทำงานอยู่โรงเบียร์แห่งหนึ่งที่โรงงานนั้นจะมีที่พักสำหรับโรงงานจะมีที่พักให้กับพนักงานเป็นที่ดินลานกว้าง และให้คนปลูกบ้านกันเอง มีคนงานไปสร้างบ้านพักอยู่หลายหลัง บ้านของผลอยู่หลังท้ายๆติดกับต้นโพธิ์ ซึ่งต้นโพธิ์อยู่บนที่ดินนี้มานานแล้ว ตอนนั้นฝนยังเด็กยังไม่รู้อะไรมาก และไม่คิดว่าจะได้เจอเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ วันหนึ่งพี่แถวบ้านก็มาชวนฝนและเพื่อนๆ ก็ไปเล่นซ่อนแอบที่โณงเบียร์แห่งนั้น ฝนศซึ่งเป็นเด็กอยู่เห็นพี่ทำอะไรก็ทำตามเขาทุกอย่าง เธอจึงเข้าไปตามพี่ๆที่เล่นซ่อนแอบในโรงเบียร์คืนนั้นด้วย เด็กที่เข้าไปเล่นในคืนนั้นมีทั้งหมด 8 คน มี เค เบิร์ด บุ้ง โบว์ แอล เอ็ก ซึ่งเป็นรุ่นพี่แล้วหนุ่มกับฝน ที่เป็นรุ่นน้องที่อายุเท่ากัน ภานในโรงเบียนั้นมืดมากด้วยความคนองของเด็ก จึงไม่มีใครรู้สึกกลัวก่อรเริ่มเล่นก็ได้โอน้อยออกกันโดยพี่แอลได้เป็นคนหา โดยพี่แอลจะต้องจุดเทียนแล้วเดินหาที่ซ่อนอยู่ในความมืดตามที่ต่างๆของโรงเบียร์ เมื่อทุกคนแยกย้ายกันไปหาที่ซ่อน ฝนก็วิ่งตามไปแอบกับพี่เบิร์ด และได้ไปแอบอยู่ที่ต้นไม้ต้นหนึ่งที่ใต้ต้นไม้นั้นจะมีกองไม้เก่าที่สูงพอที่จะเอาไว้กำบังได้ ข้างนั้นก็จะมีบ่อน้ำอยู่ด้วย พอแอบไปได้สักพักฝนกับพี่เบิร์ดก็ได้ยินเสียง เหมือนคนกำลังเดินลากขาอยู่แถวๆนี้ คิดว่าพี่แอลกำลังเดินหาพวกเราอยู่ ด้วยที่เป็นคนแอบฝนจึงไม่กล้าโพลหน้าไปดูได้แต่หลบหลังกอดไม้เก่า แต่เสียงนั้นก็เดินวนไปวนมาหลายรอบ ซึ่งทำให้เราสงสัยมากว่าทำไมถึงวนเวียนอยู่แต่แถวนี้ฝนจึงค่อยๆโผลหน้าออกไปดูเมื่อมองไปก็เห็นว่าคนที่เดินผ่านไปผ่านมานั้น เขาที่ยืนหากอยู่เพียงไม่กี่เมตรเป็นชายแก่ที่รูปร่างลักษณะผอมแห้ง ผมหยิก เหมือนเค้าจะรู้แล้วหันหน้ามาทางฝน เมื่อฝนเห็นใบหน้าของชายแก้ก็ตกใจ ชายแก่ก็ทำท่าจะเดินเข้ามาที่พี่ฝนกับพี่เบิร์ดซ่อนอยู่ นรีบบอกกับพี่เบิร์ดว่า คนที่กำลังเดินเข้ามาหาเราไม่ใช่พี่แอลแต่เป็นลุงแกทำไงดีพี่เบิร์ด พอพี่เบิร์ดได้ยินก็ตกใจ รีบบอกให้ฝนเบาเสียงแล้วก้มหลบก่อน เสียงฝีเท้าของลุงแก่ก็เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ พวกเราตัวสั่นพยายามก้มหัวลงให้ต่ำจนแทบจะติดดินทันใดนั้นเองก็มีเสียงตะโกนเรียกว่า ฝนเบิร์ดออกมาได้แล้วเขาเจอกันครบหมดแล้วทั้งคู่รีบวิ่งออกจากที่ซ่อนทันที แล้วไปรวมตัวกับคนอื่นๆที่นอกโรงเบียร์เมื่อเห็นแล้วว่าทุกคนอยู่กันครบ แล้วก็มีพี่คนหนึ่งพูกขึ้นมาว่า เลิกเล่นกลางคันทำไมวะ พี่แอลก็พูดขึ้นมาว่า ก็ตอนที่กูไปหาพวกมึงกูโป้ง โบว์กับบุ้งแล้วกำลังจะไปหาพวดมึงต่อ พอกูเดินไปริมบ่อน้ำกูก็เห็นชายแก่ท่าทางแปลกๆกูก็หลอนสิแล้วรีบวิ่งออกมา แล้วหนุ่มก็เข้ามาแปะกูพอดี ก็ดีเหมือนกันกูอย่างเลิกเล่นแล้ววะ พี่เอ็กซ์จึงสวนกลับมาว่า ไม่น่าละมึงทำหน้าตาตื่นเชียวดีนะที่มึงบอกพวกกูตอนออกมาแล้ว พี่เบิร์ดก็เสริมขึ้นมาว่ากูก็เจอ ถ้ามึงไม่มาตามหาหรือเรียกพวกกู ตอนนี้กูก็ไม่รู้จะเป้นยังไงเหมือนกัน หลังจากนั้นพวกเราก็แยกบ้านกันกลับบ้าน แม้จะหลับมาถึงบ้านแล้วแต่ฝนก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ จนนอนไม่หลับเราก็พยายามสวดมนต์ และขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ใกล้บ้านช่วยคุ้มคลองเราอย่าให้ลุงแก่ตามมาหาเราที่บ้านเลย แล้วคืนนั้นก็ผ่านไปได้ด้วยดี ไม่มีเหตุการณ์อะไรร้ายๆเกิดขึ้นกับเรา หลังจากนั้นไม่กี่วันเราก็มารู้ที่หลังว่า ตรงที่เราไปซ่อนกับพี่เบิร์ดตรงบ่อน้ำนั้น เป็นบ่อน้ำที่เคยมีลุงขี้เมาคนหนึ่งเคยตกลงไป แล้วจมน้่ำตายโดยที่ไม่มีใครเห็น ลุงคนนั้นก็คืนลุงแก่ที่พวกเราเจอ ถึงแม้ว่าจะเป็นเด็กแต่ถ้าเรื่องการเจอผีครั้งแรกก็ยังหลอนไม่หายและยังจำเหตูการณ์ได้ดีจนถึงทุกวันนี้ และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด