วันอังคารที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2561

สิ่งลี้ลับในป่าลึก !!




      
        เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อผมอยู่อยู่ ป.1 แม่ว่าตอนนี้ผมจะอายุ 21 ปีแล้วแต่ก็ยังจำเหตุการณ์ได้ไม่เคยลืมบ้านผมอยู่แถวจังหวัดกาญจนบุรีติดกับป่าใหญ่ผมโตมาจากที่นั้นในป่าครอบครัวผมเป็นครอบครัวใหญ่มีตายายป้าแม่น้าสองคนและผมกับลูกของป้ารวมทั้งหมดอีก 4 คน ครอบครัวของพวกเราทำไร่ข้าวโพดซึ่งโดยปกติแล้วปลูกมันสําปะหลังกันแต่ปีนั้นน้าแบ่งที่ดินส่วนหนึ่งเพื่อปลูกข้าวโพด แม่ว่าตอนนั้นผมจะอยู่แค่ ป.1 แต่ผมกํบเพื่อนรุ่นเดียวกันก็ยิงนกยิงปลาวางกับดับพวกสัตว์เล็กๆ บริเวลาที่ผมไปนั้นจะเป็นแค่ป่าส่วนนอก ถ้าจะเข้าไปในป่าใหญ่จะต้องมีผู้ใหญ่ไปด้วย เรื่องมันมีอยู่ว่าเช้าวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุดของผมตาของผมได้มาชวนไปไร่ข้าวโพด ซึ่งผมก็ไม่เคยไปหรอกเพราะมันอยู่ในป่าลึก พวกเราได้เดินเข้าไปในป่าแล้วพาสุนัขไปด้วยทั้งหมด 5 ตัวด้วยกันเพราะพวกมันเป็นนักล่าสัตว์ที่เก่งมาก ระยะทางที่เดินไปนั้นมันไกลมากกว่าจะถึงก็ใช้เวลานานพอสมควรเมื่อไปถึงก็เจอทั้งแม่ ป้า น้า นั่งสับมันสําปะหลังอยู่โดยมีพ่อ อา ลุงเป็นคนขุดมันสําปะหลัง แล้วตาก้พาผมเดินเข้าไปในป่าเพื่อนเดินไปยังไร่ข้าวโพดพอไปถึงก็เที่ยงวันพอดีก็เห็นกระตอบเล็กๆที่ตาเอาไว้นอนพัก แล้วตาก็บอกกันผมว่าให้ผมนั่งเล่นตรงนี้ไปก่อนตาจะไปเดินดูไร่ แต่ไม่ให้ผมไปด้วย เพราะเห็นว่าผมเหนื่อยมากแล้ว ก่อนไปตาบอกกับผมว่าอย่าไปเล่นที่ไหนไกลละ เดียวสักพักพวกแม่ของเองก็จะมากินข้าวกันตรงนี้แหละ ตาไปแปปเดียวเดี่ยวก็จะกลับมาผมก็เลยเล่นอยู่แถวๆนั้น พอตาไปได้สักพักหมาผมทั้ง 5 ตัวก็มีอาการตกใจแปลกๆพวกมันวิ่งเข้าไปในไร่ข้าวโพดแล้วผมก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างอยู่ที่อีกด้านหนึ่งแต่พอผมหันไปก็เห็นหางหมาอีกตัวอยู่หลังกอไผ่เล็กๆ ติดกับต้นมะม่วงป่าม้าตัวนั้นค่อยๆเดินออกมาให้เห็น มันมีสีขาวนวลดูสวยมาก ผมจึงกวักมือเรียกมันให้เข้ามาถึงแม้ว่ามันจะเป็นหมาของใครก็ไม่รู้ แต่ตอนนั้นผมรู้สึกได้ว่าอยากจะจับตัวมันมากๆ เพราไม่เคยเห้นหมาที่ไหนมีสีขาวที่สวยมากขนาดนี้มาก่อนแต่หมาตัวนั้นกับเดินอ้อมไปที่กลัวกอไผ่หายไป สักพักก็โผล่ออกมาอีกด้านหนึ่งแต่สิ่งที่เห็นนั้นมันทำให้ผมตกใจเป็นอย่างมาก เพราะมันไม่ใช่ตัวหมาที่ผมเห็นเมื่อกี้ แต่มันเป็นทารกเนื้อตัวเปลือยเปล่าแถมยังเดินได้อีกต่างหาก เด็กคนนั้นเดิมเข้ามาหาผม เข้ามาใกล้เรื่อยๆ พร้อมกับยิ้มให้ผมด้วย แต่รอยยิ้มนั้นมันกว้างผิดปกติมันค่อยๆฉีกกว้างออกไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกลัวมากจึงเรียกตาที่เข้าไปในไร่ แต่เรียกใดๆก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับกลับมา ผมหันไปเห็นมีดของตาที่วางเอาไว้อยู่บนกระต้อบ จึงรีบไปหยิบแล้วปาใส่มันไป จากนั้นผมก็วิ่งแหกปากตะโกนลั่นเข้าไปในป่า วิ่งย้อนกลับไปทานเดิม จนเห็นแม่นั่งอยู่ไกลๆอยู่ตรงชายมันสําปะหลัง ผมตะโกนลั่นเรียกแม่ ผมวิ่งไปร้องไห้ไปจนพ่อและอาที่อยู่ใกล้ๆเห็นเข้าจึงรีบทิ้งจอบแล้ววิ่งมารับผมพ่อกอดผมแล้วพูดว่า เป็นอะไรลูกลูกก็ตอบ ผีหลอกครับพ่อ  เมื่ออาได้ยินก็รีบไปหยิบจอบเพื่อที่จะไปหาตาแล้วถามผมว่า แล้วตาละไอหนูตอบเร็วๆ ผมก็บอกว่าไม่รู้ อาจึงเข้าไปหาตา สักพักก็ออกมาพร้อมกับตา ตาบอกว่าได้ยินเสียงผมเรียกก็เดินกลับมาพอมาถึงที่กระต้อบผมก็วิ่งไปแล้ว ตาก็เลยรีบวิ่งมานี้ แล้วก็เจอกับอาพอดี สักพักหมาของผมก็วิ่งกลับมา ทั้งๆที่พวกมันหายไปไหนก็ไม่รู้ พอมาถึงก็มาล้อมผมทั้งดมทั้งเลีย จากนั้นพวกมันก็วิ่งกลับไปที่กระต้อบ หลังจากที่ผมเจอเหตุการณ์นั้นทุกคนก็พากันกลับบ้านทันที โดยตากับอาเดินกลับไปที่กระตอบเพื่อไปเอาข้าวกลางวัน หลังจากวันนั้นก็ไม่มีใครพาผมเข้าป่าอีกเลย ซึ่งทุกวันนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่า สิ่งที่ผมได้เจอนั้นมันคืออะไร และเรื่องก็มีเพียงเท่านี้ครับขอขอบคุณผู้ที่มาอ่านทุกท่าน

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...