วันอังคารที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2561

ผีเจ้าหน้าที่อุทยาน !!


          เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่ไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติที่นึงครับ ก็ไปกับกลุ่มเพื่อนๆหลายคน อารมณ์วัยรุ่นครับ เค้ามีบ้านพักอุทยานให้ แต่เราไม่นอน ก็เช่าให้ห้องนึง สำหรับเก็บของแล้วก็อาบน้ำครับ(จริงๆๆทางอุทยานก็มีห้องน้ำรวมให้อาบนะ) แล้วก็มีเพื่อนผู้หญิงนอนในห้องนั้นสามคนครับ ส่วนผมแล้วก็เพื่อนคนอื่นๆก็ไปจับจองที่สำหรับกางเต๊นท์นอนกัน ตอนที่ไปนั้นมีแค่กลุ่มผมกลุ่มเดียวเลย ส่วนตัวสุดๆ สำหรับอุทยานแห่งชาติที่นี่ผมไม่เคยได้ยินเรื่องผีๆเกี่ยวกับที่นี่เลยครับ ก็เลยสบายใจไป แต่เรื่องมาเริ่มขึ้นตอนหัวค่ำๆครับ เพื่อนผู้หญิงที่อยู่ในห้องนั้น ร้องกรี๊ดดังมากกกกแล้วก็วิ่งออกมาหาพวกผมที่กำลังก่อกองไฟกันอยู่ มันวิ่งออกมาแล้วก็นั่งร้องไห้ครับ เพื่อนๆถามอะไรมันก็ไม่ตอบ เอาแต่ร้องไห้ ก้มหน้าร้องไห้ ก็มีเพื่อนคนนึงบอกว่า เอาพระใส่ให้มันดิ๊ พอเพื่อนคนนั้นพูดจบ เพื่อนผู้หญิงที่ร้องไห้เงยหน้าขึ้นมาเลยครับ ตาขวาง สายตาแบบแข็งกร้าวมาก แล้วก็บอกว่า "ใส่มาเลยไม่กลัว ใส่มาเลย" เพื่อนๆก็ตกใจกันหมด ผมก็คิดแล้ว แหม่เป๊ะเลย ผีเข้าทำไมผีที่นี่ใจร้อนจัง พวกผมกะว่าก่อกองไฟเสร็จ จะให้เจ้าหน้าที่อุทยานพาไปไหว้เจ้าที่เจ้าทางซักหน่อย แต่นี่ดันมาเข้าเพื่อนผมซ๊ะก่อน ก็เลยต้องพูดคุยกันหน่อย ผมเองอ่ะ มีสตินะตอนนั้น แล้วก็ทำเป็นใจกล้า เดินเข้าไปนั่งตรงข้างหน้าเพื่อนที่โดนผีเข้า แล้วก็เอาสร้อยพระที่เพื่อนให้มา เอาไปคล้องคอเพื่อนผู้หญิง มันหันหน้าหนีผม ผมเลยพูดว่า "ไหนว่าไม่กลัวไง หันหน้าหนีทำไม" อีเพื่อนผีเข้ามันหันมามองผมตาขวางเลย มันจ้องผม ผมก็จ้องมั่ง คือคนอ่านอย่าเพิ่ง งง นะครับ ว่าผมอ่ะกล้าเกินไปหรือป่าว เว่อร์ไปหรือป่าว  ตอบเลย ไม่เว่อร์หรอกครับ เพราะการเห็นผีหรือรับรู้ว่าเจอผีของผม เค้าไม่ได้ให้ผมกลัว เค้าแค่มาขอส่วนบุญ เหมือนเค้าเจอช่องทางที่จะสื่อสารกับเราได้ ก็คือตัวผมถามว่าผมเชื่อเรื่องผีมั๊ย  ผมเชื่อนะแต่ไม่งมงายทำไมจะเชื่อไม่ได้หล่ะ ในเมื่อโลกนี้ยังมีคนได้ แล้วทำไมจะมีผีไม่ได้หล่ะครับ จริงป่ะคนไม่เคยเจอไม่รู้หรอกเอาหล่ะ ต่อๆดีกว่า พอผมจ้องมัน ผมก็นึกถึงคาถาของพ่อที่เคยบอกผมไว้ว่า ถ้าจะเดินทางหรือไปไหน ทำอะไร ให้ท่อง "พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาด สังคังแคล้วคลาด" ท่องไว้ ภาวนาไว้แล้วจะผ่านไปด้วยดี ผมจำไม่ได้แล้วว่าเป็นคาถาจากพระรูปไหน ผมจำได้เพราะมันสั้น กระชับดี เข้าเรื่องพอผีจ้อง ผมก็จ้อง ผมตกใจนะ เพราะตอนนี้แววตาเพื่อนผม มันไม่มีแววตาอ่ะ นึกออกมั๊ย คือ ตาดำของคนเราจะมีน้ำหล่อลื่น เป็นแววๆวาวๆใสๆ แต่ตอนนี้ตาดำของเพื่อนผมเป็นสีดำด้าน เหมือนเอาเม็ดลำใยไปแปะไว้เลย ผมเลยท่อง พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาด สังคังแคล้วคลาด แล้วก็พ่นลมไปที่หน้าเพื่อน แล้วผมก็เอาสร้อยไปคล้องให้มัน เสร็จปุ๊บ มันก็ฟุบลงไปเลยครับ ผมก็อึ้งดิ ไม่รู้ว่าที่มันฟุบไปนี่เพราะที่ผมพ่นลมใส่หน้ามัน หรือเพราะสร้อยพระ หรือเพราะคาถาอันนั้น พอเพื่อนฟุบ มันก็เงยหน้าขึ้นมา ทำหน้า งงๆ แบบว่า มามุงอะไรมันเยอะแยะ ผมเลยถามมันว่ามันเจออะไร ทำไมวิ่งออกมา รู้ตัวมั๊ยเมื่อกี้ มันนิ่งอยู่พักนึงทำหน้าครุ่นคิด แล้วก็ร้องไห้ออกมา มันเล่าว่า มันเข้าไปอาบน้ำ พออาบเสร็จ แต่งตัวเสร็จ นั่งหวีผมอยู่บนเตียง แล้วมันรู้สึกว่า เตียงมันยุบๆ เหมือนมันคนเดินบนเตียงหรือย่ำอยู่บนเตียง มันก็หันไปมอง ก็เจอเป็นเงาสีดำร่างสูงใหญ่ จะกระโจนเข้ามาหามัน มันตกใจก็เลยกรี๊ด แล้วก็วิ่งออกมา เงาดำนั้นก็ตามมันมา จนวิ่งมาถึงตัวมันแล้วมันก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย พอมันเล่าจบ พวกผมเลยลงความเห็นว่า จะไปขอให้เจ้าหน้าที่ย้ายห้องให้ แต่ผมยังไม่ถามนะว่าห้องนี้มีผีหรือป่าว เพราะคิดว่าเค้าก็คงไม่อยากเล่าให้พวกผมฟังเหมือนกัน คงกลัวพวกผมจะกลัว พี่เค้ามาย้ายห้องให้ แต่ก็ไม่พูดอะไร  เค้าก็บอกว่า ถ้ามีอะไรเรียกพี่ได้ตลอด พี่อยู่หน้าป้อมตลอด พวกผมก็ขอบคุณพี่เค้า เรื่องราวก็ผ่านไป พวกผมก็นั่งเล่นรอบกองไฟกันปกติ ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นอีก พอดึกก็แยกย้ายกันเข้านอนครับ ผมนอนกับเพื่อนคนที่ไปฝึกงานด้วยกันที่มันไม่ค่อยกลัวผีเหมือนผมอ่ะ มันชื่อเอ็ม ไอ้เอ็มสะกิดผมแล้วถามว่า ได้กลิ่นยาสูบมั๊ย พอไอ้เอ็มพูดเท่านั้นแหล่ะ กลิ่นมาเลยครับ  ผมว่ามันไม่ปกติและ เพราะกลิ่นยาสูบแบบนี้ไม่มีเพื่อนๆผมสูบแน่ๆ มันเป็นยาเส้นอ่ะครับ ยังไม่ทันไรเลย เพื่อนเต๊นท์ข้างๆผม ตะโกน เฮ้ยๆมาดูไอ้กายหน่อย มันร้องไห้ เหมือนเมื่อเย็นเลย ผมกับไอ้เอ็มรีบมุดออกจากเต๊นท์ไปเต๊นท์ไอ้กายครับ ตอนนี้ไอ้กายออกมาอยู่นอกเต๊นท์ มันนั่งขัดสมาธิ ตัวสั่น ตาขวาง เหมือนเมื่อเย็นเลย เพื่อนผมก็ไปตามพี่เจ้าหน้าที่ตรงป้อมมา ส่วนผมเริ่มรำคาญละ ทำไมมาเที่ยวสนุกๆต้องมาเจอผีด้วยว๊ะ ผมเลยถามว่า คนเดิมใช่มั๊ย ต้องการอะไร มาเข้าทำไมหลายรอบ ไอ้กายตอบผมว่า กูอยากสูบบุหรี่  ผมก็เอาไอ้กายเพื่อนผมไม่สูบบุหรี่ด้วยดิ  เอาไงดีหว่าผมเลยบอกว่า ทำไมไม่ไปเข้าเพื่อนที่สูบบุหรี่ คนนี้ไม่สูบหรี่  พอผมพูดจบ ไอ้พวกเพื่อนผมที่มันสูบบุหรี่นี่แทบอยากกระทืบผมเลย ฮ่าๆ ไอ้กายก็บอกผมว่า เอาบุหรี่มา กูอยากสูบ พี่เจ้าหน้าที่เค้าก็เลยเอายาเส้นมวนๆจุดส่งมาให้ ผมส่งให้ไอ้กาย ในใจก็ขอโทษมันที่ทำให้มันต้องสูบบุหรี่ ไอ้กายรับไปสูบหน้าตาเฉย พ่นควันแบบมืออาชีพมาก แต่ดูพี่เจ้าหน้าที่เค้าจะไม่ตกใจเลย เพื่อนผมไปถามทีหลัง เค้าบอกว่า เจอจนชิน ผีที่มาเข้าเค้าเป็นเจ้าหน้าที่อุทยานคนเก่า ตายไปจะเป็นสิบปีแล้ว พี่เค้าก็เข้ามาไม่ทัน แต่พอได้ยินเรื่องราวอยู่ เค้าไม่เคยทำร้ายใคร แค่มาขอเหล้า บุหรี่เท่านั้นเอง พี่เค้าถามพวกผมว่า ตอนกินเหล้ากัน ได้เทเหล้าลงดินเซ่นเจ้าที่มั๊ย  คือพวกผมไม่ได้ทำตรงจุดนี้ไง เพราะไม่มีใครนึกถึง เข้าเรื่องต่อ พอบุหรี่หมด พี่แกขอกินเหล้าครับ ด่าพวกผมอีกว่า พวกเมิงกินกันไม่รินให้กูกิน แต่ก็อีกนั่นแหล่ะ ไอ้กายไม่กินเหล้า ผมเลยคุยกับผีที่เข้าไอ้กายว่า เดี๋ยวจะเอาเหล้าไปให้ทั้งขวดเลย แต่ช่วยออกจากตัวเพื่อนผมก่อนได้มั๊ย เพื่อนคนนี้ไม่กินเหล้า ผมขอนะ พอผมพูดจบ ไอ้กายก็ฟุบไปครับ พี่เจ้าหน้าที่เลยพาพวกผมไปใต้ต้นไม้ต้นนึง เอาเหล้าวางไว้ขวดนึงที่เหลืออยู่แล้วก็แก้วพลาสติก กับบุหรี่อีกสองสามมวน แล้วก็จุดธูปบอกเค้าครับ พอไอ้กายฟื้น พวกผมแซวมันเรื่องสูบบุหรี่ใหญ่เลย แต่มันกลัวครับ มันขอมานอนกับผม มันบอกว่าผีกลัวผมมันปลอดภัย คือผมก็ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีที่ผีกลัว แล้วคืนนั้นก็ผ่านไปด้วยดีครับ พอตอนเช้าพวกเราจะกลับ ผมก็จุดธูปบอกลาเจ้าหน้าที่คนนั้น แล้วก็ขอบคุณพี่เจ้าหน้าที่ที่ดูแลพวกผมเป็นอย่างดี มีเพื่อนคนนึงบอกว่า ฝันเห็นคนใส่ชุดเจ้าหน้าที่อุทยานมาบอกเลข สรุป งวดนั้นเพื่อนผมไปบอกพ่อแม่ ญาติพี่น้อง ถูกกันไปเยอะเลย ได้ข่าวว่า พี่เจ้าหน้าที่คนนั้นก็ถูกไปหลายเหมือนกัน แต่พวกผมไม่ถูกเพราะไม่เล่นหวยครับ เสียดายกันไป

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...