ก่อนเข้าเรื่องขอเกริ่นนำนิดนึงเนอะ คือส่วนตัวเราเป็นคนชอบกลิ่นธูปมากคะแต่ไม่ใช่กลิ่นธูปแบบที่ใช้ไหว้พระนะคะ แต่เป็นธูปหอมเล็กๆที่เขาใช้กันจุดเพื่ออโรม่าในสปากันคะเพื่อใช้ผ่อนคลายเวลาคนเข้ามาใช้บริการ หรือเรียกอีกอย่างว่า "กำยาน" คือตัวเราชอบได้กลิ่นมาเพราะรู้สึกว่าผ่อนคลายมากเวลาได้กลิ่นมัน และอีกเหตุผลหนึ่งเพราะแต่ก่อนเราแอบที่บ้านดูดบุหรี่ในห้องนอนด้วย เรากลัวเดี๋ยววันดีคืนดีพ่อเข้ามาในห้องจะได้กลิ่นบุหรี่ที่เราแอบดูดเพราะถ้าจุดกำยานกลิ่นกำยานจะแรงจนกลบกลิ่นบุหรี่ได้คะ เราจะได้มีข้ออ้างเวลาพ่อสงสัย มาเข้าเรื่องกันคะ เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆจากที่เราเจอมากับตัวเลย ไม่รู้ใครเชื่อไม่เชื่อก็เอาที่สบายใจกันเนอะ เราแค่อยากมาแชร์เรื่องขนลุกๆให้ฟังกันเฉยๆ วันนั้นช่วงบ่ายแก่ๆเกือบเย็นมากแล้ว ถ้าจำไม่ผิดนะประมาณ 4 โมง เราก็เปิดหน้าแล้วหันพัดลมให้เป่าออกไปทางหน้าต่าง ( ห้องเราไม่มีระเบียง ) เพื่อให้เวลาที่เราดูดบุหรี่ ควันมันจะลอยออกไปได้ง่าย เราก็นั่งเล่นโทรศัพท์ดูบุหรี่ไปชิวๆ พอหมดม้วนเราก็ทิ้งก้นบุหรี่ในขวดน้ำที่มีน้ำอยู่ (ที่เขี่ยบุหรี่สไตล์พกพา) แล้วเราก็เดินไปจะเอากำยานมาจุดไล่กลิ่นบุหรี่ พอเดินไปเปิดกล่องกำยาน ปรากฎว่ากำยานหมดคะ ซวยแล้วไง จะเอาอะไรมาดับกลิ่นบุหรี่ละทีนี้ สเปย์ก็เอาไม่อยู่ นึกขึ้นได้วิ่งไปห้องพระเอาธูปที่ไหว้พระมาดอกนึง รีบลงมาที่ห้องจุดเลยค่ะ ตอนแรกไม่คิดไร เพราะปกติไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เท่าไหร่อยู่แล้ว จุดไปสักแปปนึงเราก็เดินถือธูปส่ายให้ทั่วห้องเพื่อให้กลิ่นมันกระจายๆ พอกลิ่นเข้าที่คะ ( กลิ่นธุปกลบกลิ่นบุหรี่แล้ว ) เราก็เอาธูปที่เหลือมาปักในแก้วน้ำ แล้วขึ้นมานอนเล่นโทรศัพท์บนเตียงต่อ ต้องบอกก่อนว่าห้องนอนเราไม่ใหญ่มาก ปลายเตียงจะมีตู้วางทีวีอยู่แล้วมีที่ระหว่างปลายเตียงกับตู้วางทีวีพอคนเดินเข้าออกได้แค่นั้น แล้วไอ้แก้วที่เราปักธูปไว้เราก็เอาไปไว้บนตู้ทีวีที่อยู่ปลายเตียงเรา (คล้ายๆอะไรมั้ย ? เหมือนไหว้ศพอะค่ะ ลองคิดภายตามงานศพที่เขาจะรดน้ำศพกัน เหมือนกับกุตอนนี้เลย) เราก็นอนเล่นโทรศัพท์ชิวๆเพลินๆไป สักพักเราก็ง่วงขึ้นมาก อากาศครื้มๆ พระอาทิตย์กำลังตกเลยมันทำให้ง่วงแบบบอกไม่ถูก เราเผลอหลับไป วินาทีนั้นเราว่าเราหลับไปนะ แต่เหมือนรู้สึกว่าเราตื่นอยู่และขยับตัวไม่ได้ ไอ้อาการที่ชาวบ้านเขาเรียกกันว่า ผีอำ นั่นละคะ เบลอๆอยากนอนก็นอนไม่ได้ อยากตื่นก็ตื่นไม่ได้ ดิ้นไปมาอยู่แบบนั้น เหมือนตามันเปิดอยู่นะ เห็นในห้องอะไรชัดเจนแค่ขยับตัวไม่ได้ ออกเสียงก็ไม่ได้ ในใจเราว่าผีอำแน่ๆ เราก็ไม่ได้กลัวอะไรนะตอนนั้นก็พูดในใจว่า "จะอำก็อำไปกูนอนต่อละ" เท่านั้นละคะ สะพรึง แม้งมากันจากไหนเต็มห้องกูเลยคะ (ขออนุญาตในคำหยาบคะ เพื่ออรรถรสในการอ่าน) สองคนตรงปลายเตียง ผู้หญิงกับผู้ชายนั่งคุยกันอะไรไม่รู้เสียงดังมาก แต่บอกก่อนรูปร่างหน้าตามาแบบปกตินะคะ และอีกเป็นสิบที่เดินไปเดินมาตรงปลายเตียงที่บอกว่ามีช่องพอให้เดินได้อยู่ เดินไปซ้ายทะลุหายไป เดินมาขวาทะลุหายไป เดินกันให้เต็มห้อง ผู้หญิงกับผู้ชายที่นั่งอยู่ปลายเตียงก็คุยกันไม่ยอมหยุด วินาทีนั้นที่เจอบอกเลยว่าไม่ได้รู้สึกกลัวเพราะคิดว่าฝันอยู่ สักพักเราที่นอนอยู่บนเตียงมันให้ความรู้สึกอึดอัดและหนวกหูมากอะที่สองคนนั้นคุยกัน จนเราเหมือนตะโกนไปในใจนะว่า " หนวกหูเว้ย ไปคุยกันที่อื่น คนจะนอน" เท่านั้นละ งงงงงงงง ผู้หญิงแม้งกระโจนตัวเข้ามาหากุเลย เหมือนพุ่งหลามาอะ พร้อมทั้งอ้างปากโคตรกว้างใส่ตรงหน้ากุเลย ผมดำๆยาวๆ ปากแบบกว้างจนไม่มีที่ให้สังเกตุตาหรือจมูกด้วยซ้ำ พรืบ ดีดตัวออกจากเตียงแบบทันทีคะจากที่ตอนแรกขยับตัวไม่ได้นะ ในใจบอกกับตัวเองกุต้องออกจากห้องนี้อะ ลุกได้เท่านั้น รีบวิ่งไปหาแม่ข้างล่างเลย เล่าให้แม่ฟังแม่ด่าเละคะ แต่ที่เล่าไปแค่เรื่องจุดธูปแทนกำยานเพราะชอบกลิ่นกำยานเฉยๆนะ ไม่ได้บอกว่าจริงๆจุดเพราะไร แม่บอกมีคนดีๆที่ไหนเขาจุดธูปดอกเดียวกันบ้าง แล้วยังไปนอนทับตะวันอีก เวลานี้มันเวลาผีออกใครเขาให้นอนกัน ก็จริงๆอะตัวเราเองก็เคยได้ยินมาว่าห้ามนอนทับตะวันตอนตะวันจะตกดินเพราะจะโดนอำ ทั้งๆทีตัวเองก็เคยโดนอำมาหลายทีแล้วนะเลยไม่คิดอะไรเพราะไม่ได้เจออะไรแบบนี้ แต่ที่ต่างไปคราวนี้คือไปจุดธูปด้วย เหมือนเรียกหรือเชิญเขาเข้ามาเอง พลาด เจอของดีแล้วเอ้ย แต่แม่ก็ให้ไปจุดธูปกลางแจ้งเรียกเขาออกไปนะพร้อมกับให้เอาน้ำมนต์ไปพรมให้ทั่วๆห้อง ดูๆเหมือนแม้งน่าจะจบเรื่องนะ แต่ยังคะ ยังเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังอีกเรื่อง เป็นเรื่องต่อจากนี้เลย คนเดิมเพิ่มเติมคือหลอนกว่า
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น