เรื่องที่ดิฉันจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ทุกคนในเรื่องนี้และทุกการกระทำมีตัวตนอยู่จริงๆ แต่บางบุคคลในเรื่องนี้ เธอก็ไม่มีโอกาสได้ลุกมาอ่านมันแล้ว ดิฉันจึงขอนำเรื่องเล่านี้ มาเล่าสู่กันฟัง เพื่อเป็นอุทธาหรณ์ และอาจจะเป็นแนวทางในการเลือกคบเพื่อน แก่ใครก็ตามที่อาจจะเจอเหตุการณ์คล้ายๆกัน จึงขอปรับเปลี่ยนชื่อของบุคคลที่ปรากฏในเรื่องเล่าต่อไปนี้ใหม่ทั้งหมด เพื่อมิให้บุคคลที่รู้จักพวกดิฉันเกิดความขุ่นข้องหมองใจใดๆ ทั้งนี้การเล่าในครั้งนี้มิได้ต้องการประจานผู้ใด หากใครบางคนจะมาอ่านแล้วรู้สึกว่าใช่เรื่องของเธอ ก็อย่าได้จองเวรกันเลย เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ตอนที่ดิฉันเดินทางจากพัทลุง เข้ามาเรียน ปี.1 ที่ ม.ราชภัฏสงขลา ตอนนั้นดิฉันเข้าห้องเรียน โดยไม่รู้จักใคร เพราะเพื่อนที่มาด้วยกัน จากที่เดิม เรียนคณะอื่น เลยต้องมาเริ่มทำความรู้จักเพื่อนใหม่ในห้องเอาเอง แรกๆตอนเข้าห้องเรียน หากคนที่ไม่มีเพื่อนมาเรียนด้วยกัน ก็จะดูเชิงแบบคุมเชิงกันก่อน ดิฉันเองก็เช่นกัน เพราะเรามาจากต่างจังหวัด เลยต้องนิ่งเพื่อดูท่าที ก็จะมีเพื่อนชายส่งยิ้มให้บ้าง พอวันหลังๆ ก็มีนางนึงเข้ามาทักทายดิฉัน เพราะได้เป็นบัดดี้บัดเดอร์กัน แต่ก็ไม่ได้ไปสนิทสนมอะไรกัน แบบคุยกันแค่พอประมาณ จนมีสาวนางนึง ดูท่าเธอจะเป็นหัวโจกและเป็นคนชอบมีพวก เธอเป็นคนกล้าที่หน้าตาดี จึงรวบรวมคนที่เธอถูกชะตาเข้ากลุ่ม สมมุติว่าเธอชื่อ “เกด” ก็แล้วกัน เกด ก็เป็นคนเจ้าถิ่น คือเมืองสงขลานี่เอง เธอจึงมีความคุ้นชินและใจกล้ามากกว่าชาวต่างถิ่นที่เข้ามาเรียน คนไหนที่เกดอยากได้เข้ากลุ่ม เธอก็จะเข้ามาตีสนิท ชวนคุย ช่วงนั้นดิฉันเองก็ยังติดกับเพื่อเก่าๆอยู่ เลยยังไม่ค่อยเข้าไปสุงสิงกับกลุ่มของเกดเท่าไหร่แต่เกดก็จะตามติด คือไม่ว่าดิฉันจะทำอะไร เกดก็จะเข้ามาชวนตลอด จนดิฉันเข้าไปอยู่ในกลุ่ม ของเกดในที่สุด ในกลุ่มเรา จะมี6คน คือ ดิฉัน เกด มุก ตะนอย จำปา จำปี เกดดูจะเป็นคนฉลาดในการเลือกคนเข้ากลุ่ม เพราะเกดเป็นคนสวย แต่ค่อนข้างขี้เกียจและหัวทึบเข้าใจอะไรได้ยาก เธอตีซี้เอาจำปี และจำปา มาเข้ากลุ่ม เพราะสองคนนี้ขยันในการเรียน และเป็นคนฉลาดหัวไว กว่าคนอื่นๆ ส่วนตะนอยกับมุก เป็นสองสาวสวยที่มีตัง ดูไฮโซ เกด อยากให้ตัวเองดูไฮโซไปด้วย เลยตีสนิทตะนอยกับมุกมาเข้ากลุ่ม ส่วนตัวดิฉันเอง ดิฉันก็ไม่ทราบหรอกว่าทำไมเกดถึงมาตีสนิทพาเข้ากลุ่ม อาจจะเพราะดิฉันเป็นคนนิ่งๆ หน้าตาเข้าขั้นก็เป็นได้ละมั้ง แต่อยู่มาไม่นาน สันดานเสียๆของเกดเริ่มโผล่ อารมณ์ชอบเอาเพื่อนไปนินทา จนทำให้มุกกับตะนอย ไฮโซประจำกลุ่มนางไม่ทนกับอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ก็หันไปเข้ากับอีกกลุ่มแทน จึงเหลือแค่ดิฉัน เกด จำปี จำปา 4คน เพราะต้องทำงานร่วมกัน และดิฉันใส่ใจในการช่วยทำงาน ทำให้ดิฉัน สนิทกับจำปีและจำปาไปโดยปริยาย โดยที่เกดเธอก็ยังลิงโลด เพราะเวลาเจอกันที่มหาลัย พวกเราจะปล่อยให้เกดทำตัวเหมือนตัวเองเป็นหัวหน้ากลุ่ม เกดชอบจิกหัวใช้เพื่อน จนจำปีกับจำปาเคยแอบนินทากับดิฉันถึงเกดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจที่สุดเท่าที่เคยเจอมา แต่เพราะจำปีและจำปา เป็นเด็ก ตจว. จึงไม่อยากมีปัญหากับเกด ที่เป็นเด็กเจ้าถิ่น เลยปล่อยให้เกดได้ใจไปแบบนั้น เกดมีแฟนและเพื่อนผู้ชายหลายคน พวกเราเคยหลงเข้าไปในกลุ่มเพื่อนของแฟนเกด รู้สึกไม่ชอบใจเลย เพราะพวกนั้นชอบสุมหัวต้มน้ำกระท่อมกินกันดึกๆดื่นๆ เกดเองก็นั่งกินด้วย แถมชวนพวกเรากินทั้งๆที่พวกเราเอางานไปให้เกดช่วยทำถึงห้อง ดิฉันก็แปลกใจค่ะ ว่าทำไมพวกวัยรุ่นรู้แหล่งขายใบกระท่อมในเทศบาลนครสงขลา แต่ตำรวจดันไม่รู้ หากจะมีตำรวจสงขลาผ่านมาอ่าน ก็อยากฝากให้คอยไปสังเกตบ้านหลังนึง ในซอยอารีย์อพาทเมนต์ เลย4แยกทางเข้าเก้าเส้งดู จะมีบ้านหลังนึงในซอยนั้น ผูกสุนัขขนฟูสีขาวไว้หน้าบ้านตลอด24ชม. เพื่อคอยเห่าคน คุณเลี้ยวเข้าไปก็เห็นแล้ว ลองพากันไปตรวจค้นดูหน่อยเป็นไร ขายกันทุกคืน (ที่รู้เพราะพวกเพื่อนแฟนเกดบอกกล่าวกัน) พอเจอแบบนั้น พวกเรา3คน ก็ไม่ไปแล้ว ห้องเช่าของเกดกับแฟน เพราะกลัวสายตาเพื่อนๆของแฟนเกด และการพูดจาแทะโลมพวกเรา เราเลยพากันไปสุมหัวที่ห้องของดิฉันแทน เพราะดิฉันเช่าห้องอยู่คนเดียว ทีนี้เกดก็จะมาช่วยทำบ้างนานๆครั้ง แต่เวลาเกดมา ก็จะมาแบบนั่งโม้นอนโม้นินทาคนอื่นเหยียบหัวคนที่ด้อยกว่าเสียมากกว่า เราก็รับฟังแต่ก็อืมๆไปแบบนั้นเสียมากกว่า ณ เวลานั้นพวกเราอยากจะเทเกดออกจากกลุ่มมากๆ แต่ก็ทำไม่ลง เลยอยู่แบบนั้นเรื่อยมาจนขึ้นปี 2 เมื่อมีการตัดเกรด ตอนปี1 เกดผ่านมาได้แบบเฉียดโดนรีไทร์ พออยู่ปี2 ดูเกดจะเริ่มสำนึก ว่าควรขยันกว่านี้ เกดก็เริ่มทำตัวดี ช่วยงานมากขึ้น แต่ยังชอบนินทาเหยียบคนด้อยกว่าเหมือนเดิม จนมาเกิดเหตุการณ์เพื่อนของแฟนเกดพยายามจะข่มขืนเกด ตอนที่แฟนเกดเมาหลับตอนตั้งวงเหล้า ก็เป็นพวกเพื่อนที่มากินน้ำต้มกระท่อมด้วยกันนั้นแหละ เกดนอนหลับบนเตียง ส่วนแฟนและเพื่อนๆพากันเมาเหล้า นอนพื้น แต่เพื่อนคนนึงตื่นมาเห็นขาอ่อนของเกดเลยพยายามจะล่วงละเมิดเพราะเห็นคนอื่นๆเมาสลบหมด เกดตื่นมาเจอเลยโวยวายจนเป็นเรื่องราวเกือบฆ่ากันตาย พอเกิดเหตุนั้นขึ้น ทุกครั้งที่แฟนของเกดจะตั้งวงมั่วสุม ก็จะพาเกดมาส่งที่หอพักของดิฉัน ให้เกดมานอนกับดิฉัน เพื่อป้องกันปัญหานั้นอีก ซึ่งดิฉันก็ต้อนรับ จนวันนึงเกดพาเพื่อนคนนึงมาเข้ากลุ่ม เธอชื่อก้อย ก้อยเป็นคนสงขลา แต่ก็จัดเป็นคนต่างพื้นที่เหมือนดิฉัน เพราะก้อยเป็นคนระโนด อำเภอสุดขอบชายแดนด้านบนติดนครศรีเลย ก้อยเป็นผู้หญิง ที่ซื่อๆ รูปร่างผอม สูง160กว่าๆ ที่เกดเอาก้อยมาเข้ากลุ่ม เพราะเห็นว่าก้อยไม่มีเพื่อน คือที่ผ่านปี1มาได้ เพราะก้อยย้ายไปกลุ่มนั้นทีกลุ่มนี้ที แต่ก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้อกับใครเป็นพิเศษ เพราะก้อยเป็นคนจน และหน้าตาก็ไม่ได้โดดเด่น และก้อยเป็นคนที่หัวอ่อน พอเจอเกด เกดชักนำมาเข้ากลุ่มเรา ก้อยก็ดูจะยินดี พอก้อยเข้ามาในกลุ่ม เธอก็กลายเป็นเบ๊ของเกดในกลุ่ม ไม่ว่าเกดจะสั่งอะไรบอกอะไร ก้อยก็จะทำให้ แม้แต่ไปซื้อผ้าอนามัย เพราะเกดซื้อใจก้อยด้วยการไปรับไปส่งก้อยทุกครั้งที่ไปเรียน ก้อย เช่าหอพักถูกๆอยู่แถววชิรา จริงๆก้อยมีแฟนแล้ว แต่แฟนก้อยจะทำงานอยู่ต่างจังหวัด นานๆครั้งจะมาหาก้อยสักครั้ง ทำให้ช่วงนั้นก้อยถูกเกดชักนำพาไปไหนด้วยตลอด เพราะเกดมีรถ แต่ก้อยไม่มีรถ เธออาศัยนั่งรถสองแถวไปเรียนมาตลอด พอเจอเกดมาทำดีแบบนั้น ก้อยก็ยอมก้มหัวให้เกดมาตลอด พอก้อยมารู้จักกับดิฉัน และจำปี จำปา ก้อยก็ดูจะนิยมชมชอบพวกเรา3คนไปด้วย เพราะพวกเราปฏิบัติกับก้อยเหมือนเพื่อนที่เท่าเทียมคนนึง ไม่เคยทำกับก้อยเหมือนเบ๊ แต่ก้อยก็ยังยอมก้มหัวให้เกดเหมือนเดิม ก้อยบอกว่า เกด มีบุญคุณกับเธอ เพราะทำให้เธอได้มีเพื่อน มีสังคมเหมือนคนอื่น เพราะแฟนเกดมีตัง เวลาไปกินอะไรกันกับกลุ่มเพื่อนเกดก็จะพาก้อยไปด้วย แต่เพราะความใกล้ชิดที่มีมากเกินไปกับแฟนของเกด เริ่มทำให้เกิดความขุ่นข้องหมองใจระหว่างเกดกับก้อย จนวันนึง เกดมาคุยกับพวกดิฉัน โดยบอกว่าขอให้เทก้อยทิ้งจากกลุ่ม พวกเราก็สงสัยว่า ก้อยมันไปทำอะไรให้เกด เธอถึงคิดจะเททิ้ง เกดบอกว่า เธอไม่ชอบใจ เธอคิดว่าก้อย แอบคิดไม่ซื่อกับแฟนของเธอ เกดเล่าว่า เกดไปรับก้อยที่ห้องพักเหมือนปกติ แต่วันนั้นแฟนเธอจะใช้รถ แฟนเกดเลยขับรถไปรับก้อย ก้อยก็ซ้อนท้าย โดยมีเกดนั่งกลาง เพราะความที่ก้อยใส่กระโปรงยาว เลยต้องนั่งแบบไพล่ข้าง เกดบอกว่า แทนที่ก้อย จะจับเอวเธอ ที่นั่งอยู่ตรงกลาง แต่ก้อยดันไปจับที่เอวของแฟนเธอ และเกดก็ไม่ชอบใจ ที่แฟนเธอคุยดีกับก้อย และเพื่อนๆชายของแฟนเธอก็ดูจะชมชอบก้อยอยู่เช่นกัน (ดิฉันคิดในใจ ก็แน่ล่ะ ก้อยเป็นผู้หญิงซื่อๆนิสัยดี พูดจาเรียบร้อยหน้าตาก็พอควง ใครจะไม่ชอบ) เกดเลยคิดจะตัดไฟแต่ต้นลม ด้วยการเทก้อยออกไปจากกลุ่ม เราก็บอกจะเทไอ่ก้อยทิ้งได้ไง เพราะตอนนั้น เราใส่ชื่อก้อยในกลุ่มทำงานทุกงาน ซึ่งก้อยก็ช่วยทำตลอด แต่เกด ก็ขอให้พวกเรา เอาชื่อก้อยออก ไม่ต้องใส่ชื่อให้ในปกงาน ทั้งจำปีและจำปา ผู้ไม่ชอบการมีปัญหา ก็เอาแต่มองหน้ากัน และมองหน้าดิฉัน ดิฉันเห็นว่าเรื่องนี้ดิฉันไม่เห็นด้วย เพราะมันจะโหดร้ายเกินไปไม๊ ที่จะเทเพื่อนทิ้งรวมทั้งเทชื่อออกจากปกงานที่ทำไปแล้วแบบนี้ ถ้าทำแบบนั้นเท่ากับฆ่าไอ่ก้อยทิ้งเลยนะ มันจะเรียนจบได้ยังไง ดิฉันก็บอกเกดไปแบบนั้น เกดดูจะหงุดหงิด ที่ดิฉันไม่เอาด้วย แต่ก็ทำอะไรดิฉันไม่ได้ เพราะเอาจริงๆดิฉันคือหัวหน้างานไม่ใช่เกด เกด เลยหันไปเทก้อยเป็นการส่วนตัว ด้วยการไม่ไปรับไปส่งก้อย บางครั้งก็แกล้งก้อยว่าจะไปรับ แล้วก็ไม่ไปรับ ก้อยก็โทรหาดิฉันเพราะใกล้จะเข้าเรียนแล้ว แต่เกดยังไม่โผล่ไปรับ (ตอนนั้นพวกเรารวมทั้งเกดอยู่มหาลัยแล้ว) ดิฉันพอรู้ก็เริ่มไม่ชอบใจที่เกดไปทำแบบนั้น เลยเข้าไปต่อว่าเกด ว่าทำไมต้องไปแกล้งมันแบบนี้ ดิฉันกับเกดเริ่มไม่ชอบใจกัน เพราะเรื่องที่เกดไปแกล้งก้อย ดิฉันจึงดัดนิสัยเกด ด้วยการไปรับไปส่งก้อยเสียเอง และเล่าเรื่องที่เกดตั้งใจทำกับก้อย ให้ก้อยฟัง ก้อยพอรู้ก็นั่งร้องไห้ ระบายความในใจเกี่ยวกับเกดออกมาให้ดิฉัน และจำปี จำปาฟังหมด ก้อยบอกเธอไม่เคยคิดที่จะไปตีท้ายครัวเกดใดๆทั้งสิ้น และไม่เคยคิดร้ายแบบนั้นกับเกด มีแต่ความรักเพื่อน และยอมให้เกดเหยียบหัวใช้มาตลอด ซึ่งก้อยก็รู้ตัวว่ากำลังโดนเกดเหยียบหัวใช้ แต่ก็ยอม เธอก็เสียใจมากที่เกดมาคิดกับเธอและทำกับเธอแบบนี้ ความสัมพันธ์ของพวกเรากับเกดเริ่มไม่สู้ดีนัก เพราะแทนที่พวกเราจะช่วยกันเทก้อยทิ้ง กลับกลายเป็นว่าพวกเราเห็นใจก้อยแทน และคอยปกป้องก้อย ก้อยเริ่มมีปากมีเสียงและปฏิเสธเกดมากขึ้นในสิ่งที่เธอเห็นว่าเธอไม่ควรทำ จนหลังๆมาเกดเริ่มมาเรียนบ้างไม่มาเรียนบ้าง พวกเรารู้แล้วว่า มันคือสัญญาณของคนที่จะไม่เอาการเรียนแล้วแหละ พอเกดมาเรียนทีนึง ก็จะมาพูดจิกเหน็บแนมใส่ก้อย พอก้อยเริ่มเถียง เกดก็บอก “เออนะ เดี๋ยวนี้เริ่มทำหรอยแล้วและนะ มีคนคอยช่วยแล้วหนิ อย่าหรอยแรงนะอิก้อย กุอิตบเอาไม่ใช่” จนคืนนึง ก้อยก็โทรมาหาดิฉันกลางดึก พร้อมเสียงสะอื้นร้องไห้ “ฮือ ฮืออออ...หยก มารับกุที” “ไซ ก้อย พันพรือ เป็นไหรอ่ะ ร้องไซ” “อิเกด พาน้องมารุมตบกุแรกเดี๋ยวใจ มันพึ่งหลบกันไปนิ” “เออๆ ตอเดี๋ยวกุไปรับนะ “ ดิฉันเลยรีบขับรถไปที่ห้องเช่าของก้อย พอไปถึงห้องเห็นไฟปิดสนิท ห้องเช่าของก้อยเป็นห้องแถวราคาถูกดูโทรมๆ ไม่มีหน้าต่าง ดิฉันก็เคาะประตูห้อง ปึงๆๆ .........”ก้อย นี้หยกนะ เปิดตูที” ก้อยเปิดประตู ห้องเธอมืดมาก... “ไหน ไซนิก้อย ไม่เปิดไฟ” “อย่าเปิดต่ะ กุอาย” ....ดิฉันไม่สนใจเลยเปิดไฟ พอไฟสว่าง ดิฉันอึ้งไปเลย เพราะข้าวของในห้องของก้อย กระจุยกระจายเต็มไปหมด จนดูน่ารันทดใจ สมุดกระดาษ หนังสือเรียนโดนฉีกทึ้ง หน้าของก้อยเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ที่พึ่งแห้ง แต่นัยน์ตายังแดง เส้นผมของก้อยก็กระเซิง ดิฉันสวมกอดก้อย ปลอบใจและขอให้เธอเล่าเรื่องให้ฟัง
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น