เมื่อสงกรานต์ปีก่อน เรากลับบ้านที่จังหวัดตรัง มีโอกาสได้ไปอาบน้ำทวด ฝั่งยาย ที่ อ.ย่านตาขาว ก็ไปกันหมดทั้งบ้าน เพราะฝั่งพ่อเรา ไม่เหลือญาติผู้ใหญ่แล้ว เนื่องจากท่านเสียชีวิตกันหมด เป็นการไปรวมญาติของเราครั้งแรกในรอบหลายปี เพราะเราเป็นคนไม่ค่อยชอบวุ่นวายกับใครเท่าไหร่ ครั้งสุดท้ายที่ไปคือตอนเรา15ขวบ พอไปหนนี้ ญาติหลายคนก็ดีใจ "อ่อ ไม่ได้เจออีน้องหลายปี อยู่เต็มสาวงามขึ้นครันนะ" เราทักทาย ยกมือไหว้ทุกคน บางคนเราก็จำไม่ได้หรอกว่าคือใคร แต่เห็นหน้าตาอาวุโส ก็ยกมือไหว้หมด เพราะทวดเราก็ลูกหลานเหลนหลายคน ยายกับตาเราก็เสียไปแล้ว แต่ทวดอายุยืนทั้งคู่ เราเข้าไปกราบทวด ทวดก็ลูบหัวเอ็นดู "นี้ อีคนนี้ลูกใครนิ" ทวดแก่แล้ว ความจำก็ไม่ค่อยดี จำลูกหลานเหลนได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ทวดชายจะความจำดีกว่าทวดหญิง ก็ตอบแทนเราไปว่า "กะแลต่ะ หน้ามันอยู่คล้ายอีเทิ้ง (ยายเรา) แรกสาวๆนั้น แม่มัน กะลูกอีเทิ้งไง เหลนเติ้นนั้นและ นี้อยู่งามผิดทวดมัน" ทวดหญิงก็จะ ออๆ ก็ไม่รู้ว่าจำได้หรือเปล่า คนอื่นๆก็จะยิ้มๆ อมขำ เพราะทวดชายจะชอบหยอกชอบแหย่ทวดหญิงเล่น เป็นอารมณ์ขำของทวดชาย ที่ทวดบอกเป็นเคล็ดลับทำให้อายุยืน คือต้องไม่เครียดใส่กัน เคี้ยวใบท่อมเป็นยาวันละใบ เน้นอาหารเป็นผักกับน้ำบูดู ก็อาจจะจริงนะ เพราะทวดเราก็น่าจะใกล้100ปีหรืออาจจะเกินแล้วก็ได้ เพราะทวดจำวันเกิดปีเกิดไม่ได้แล้ว พอเราอาบน้ำ ตัดผมทวดตามประเพณีเสร็จ ลูกหลานก็ประชุมกัน ว่าจะพากันไปนั่งเล่นนอกสถานที่ ต่างคนต่างเสนอหลายๆที่ในจังหวัดตรัง ทั้งทะเล ร้านอาหาร ภูเขา น้ำตก แต่ตกลงกันไม่ได้ เพราะใครๆก็อยากไปตรงที่ตัวเองอยากไป ญาติๆก็ตัดสินใจ ให้ถามทวด ว่าทวดอยากไปไหนเป็นพิเศษ ทวดชายก็พูดบอกว่า ตั้งแต่แก่ตัวมา ไม่รู้จะมีเวลาอยู่กับทวดหญิงและลูกหลานได้อีกกี่ปี อยากไปน้ำตกสายรุ้ง เพราะทวดหญิงเป็นคนแถวนั้น ทวดชายก็ไปได้ทวดหญิงเป็นเมียก็ที่น้ำตกนั้น เลยอยากไปสถานที่ ที่พบรักกับทวดหญิงครั้งแรกที่นั่น พอเจอเหตุผลของทวด ทุกคนก็ไม่ขัด เลยจัดของขึ้นรถไปน้ำตกสายรุ้งกัน ลุงกับพ่อและญาติผู้ชายก็เป็นคนประคองทวดทั้งสอง ลงเล่นน้ำในแอ่งตื้นๆ เราไปเลือกจุดที่ไม่ค่อยมีคน พวกหนุ่มสาวๆรวมทั้งเราก็เล่นอยู่ละแวกนั้นกันสนุกสนาน แต่เราไม่ค่อยสนุกสักเท่าไหร่ เพราะเคยได้ยินข่าวเมื่อตอนเรารุ่นๆว่า ที่น้ำตกสายรุ้งนี้ ช่วงสงกรานต์ปี2550 มีน้ำป่าแตก พุ่งลงมากระชากดวงวิญาณคนที่มาเล่นน้ำไปตั้ง38ศพ ศพไปติดอยู่ตามซอกหินเต็มไปหมด เราก็เลยไม่กล้าไปไกลๆจากกลุ่ม นั่งเอาเท้าแช่น้ำดูรอบๆไปเรื่อย ระหว่างนั้น ญาติคนนึง ที่เป็นผู้หญิงก็ผุดคำพูดที่ดิฉันคิดอยู่แล้วขึ้นมา "เห้ นี้นะ ถ้าให้ฉ้านขึ้นมาเล่นคนเดียว ฉ้านไม่มาพึด น้ำตกนี้" "ไซหล่าวน้าเยาว์" "กะเบอะปี50น้าน น้ำพัดคนตายตั้ง38ศพ น่ากลัวอีตายโหง" "หึ ตั้ง 9 ปีแล้ว ไปเกิดเหม็ดแล้วมั้ง" "ห้าย ฉ้านเคยได้ยินพ่อเฒ่าเล่าให้ฟังกันนะพอแกรู้ข่าว แกว่าน้ำตกนี้ มันมีอาถรรพ์ มีคนตายอยู่เรื่อยๆมาตลอด ที่เค้าว่า ต้องมาอยู่แทนกันนั้น เค้าเรียกไอ้ไหรนะ เออ ตัวตายตัวแทน" "อื้อ กะแลๆน้ำไว้แล้วกัน น้ำเปลี่ยนสีได้พากันแล่นไวๆ" "ห้าย ไม่ใช่แค่น้ำป่าแล นี้กะพึ่งมีคนบ่าวๆมาตายนิ ไม่นานทีอ่ะ เล่นน้ำ เจอตัวอีกที จมอยู่ใต้น้ำ ขาไปติดหินจมน้ำตาย แลต่ะ ฉ้านกลัวไอ้ไหรมาดึงขานิ ใจจริงฉ้านใช่อยากมาน้ำตกผีนี้ แต่กะตามใจทวดและฮ้าน" เป็นบทสนทนาของบรรดาญาติๆเรา ที่คุยๆกัน เมื่อทวดทั้งสองถูกลุงกับพ่อพาเดินชมน้ำตกห่างไปไกล อันแสดงว่า พวกเค้ากลัวน้ำตกนี้ จู่ๆหลานชาย (ตามศักดิ์) แต่อายุมากกว่าเราที่พึ่งขึ้นมาจากน้ำแถวๆนั้นมาได้ยิน ก็พูดแซวป้าๆกลับมาว่า "อ๊ะ เติ้นอีไปกลัวไอ้ไหรกับผี เคยเห็นแล้วหม้ายล่ะ หน้าตาพันพรือ ฉ้านอยู่มา20หวาปี มาเล่นที้นี้กะบ่อย ไม่เคยเห็นสักตัวทีอ่ะ มาต่ะ อยากเห็นนิ 38 ศพ 10 ศพไหนกะมาเลย" อ่ะ อย่าปากเปรตถิ ทำหรอยจังแนะไอ้บ่าวเหอ "กะเบอะจริง เติ้นกลัวไปเอง นี้ๆฉันหาไม่เมียที ถ้าอีมาขอผีสาวๆนะ สวยๆนมบึ้มๆยิ่งดี ฮ่าๆๆๆ" แล้วหลานเราก็โดดน้ำตูมไป พอลงจากน้ำตก ตามความประสงค์ของทวดทั้งสองแล้ว เราก็พากันเดินกลับไปขึ้นรถที่จอดอยู่ เรานั้นช่วยประคองทวดหญิงกับเหลนหญิงอีกคนไปหลังสุด จริงๆพ่อและลุงบอกจะอุ้มทวดไปจะได้ไวๆ แต่ทวดบอก ขอให้กูได้เดินเถอะ อีกหน่อยพวกค่อยอุ้มตอนเดินไม่ได้แล้ว "นั้นอีสาวไหน เดินตามไอ้กอบอยู่นั้น ไม่เคยเห็นหน้า" ไหนอ่า แม่เฒ่า ไม่เห็นใครเลย มันเดินคนเดียว ตอนนั้นเราก็ขนลุกวูบขึ้นมา กับการทักของทวดหญิง หันไปมองหน้าเหลนหญิงอีกคนที่ประคองด้วยกัน แต่ก็เงียบไป พอคืนนั้น ทุกคนก็นอนที่บ้านทวด กินเหล้าเมายากันจนดึกก็แยกย้ายนอนตามจุด แล้วก็มีเสียงวิ่งตึงๆๆกระแทกกับพื้นบ้านพร้อมเสียงร้องของผู้ชาย ตึงๆๆๆๆๆ "โอ๊ยยยยยย อย่าๆๆๆๆ ไม่เอาแล้ว ปล่อยฉ้านต่ะ หวาดแล้ว หลาบแล้ว โฮๆๆๆๆๆ" หลายคนตื่นตกใจมาดูเพราะความดังกลางดึก หลานชายคนนั้นไปนั่งมุดที่มุมห้องพนมมือ ร้องไห้โฮ ป้าๆลุงๆก็เข้าไปซักถามยกใหญ่ "เป็นไหรไอ้กอบ ไหนๆมีไร" ผีหลอก ผีหลอกฉัน "ฮือๆๆๆ ผีจริงๆน้าลุง กลัวแล้ว ไม่เอาแล้ว ไม่หรอยแล้ว" ลุงกับพ่อเข้าไปจับไอ้กอบให้ลุก แต่ว่าขาแข็งแขนแข็งไปแล้ว จนลุงกับพ่อ ยกมันมาในลักษณะขาคู้ พนมมือสั่นๆแบบนั้นเลย แลดูน่าตลกมาก แต่อาการคือกลัวมากจริงๆ ก็พาตัวนายกอบมาตั้งที่กลางบ้าน ช่วยกันบีบนวด พ่อนั้นคุ้นเคยกับเรื่องทางผีดี ก็ไม่ตำหนิ แต่หยิบเอาสร้อยพระประจำตัวคล้องคอนายกอบ พอได้สักพัก ก็เหมือนได้สติ คลายแขนขาได้เป็นปกติดี ลุงก็เริมยิงคำถาม ตอนนั้นก็เริ่มเล่าแบบตะกุกตะกัก บอกว่าขณะที่กำลังหลับเพราะความเมานั้น หูก็แว่วได้ยินเสียงเรียกว่า กอบ กอบ กอบ ซ้ำๆไปมา จนเริ่มรำคาญ จึงด่าออกไปว่า แต่พอพูดสบถออกไปแบบนั้น เสียงที่ว่าก็ยังไม่หยุด แต่กลับดังขึ้นมาอีก ได้ยินเหมือนคนพูดจ่อหูว่า กอบเลยลืมตา ก็เห็นว่า มีเงาผู้หญิงนั่งพิงอยู่กับผนังบ้าน หันหน้ามาหาตัวเอง ตัวเองก็เห็นว่าเป็นเงารูปร่างผู้หญิง ตอนนั้นก็ยังแปลกใจ ว่าญาติผู้หญิงไหนมานั่งแกล้งตัวเองหรือเปล่า เพราะตอนนั้นในบ้าน มีเหลนทวดที่เป็นสาวรุ่นๆอยู่3คน กอบก็ทักชื่อออกไปหมด พอเจอประโยคนั้นกอบก็เริ่มใจไม่ดีแล้ว ก็เริ่มกระเถิบตัว พยายามจะถอยออกมาไกลๆจากตรงนั้น พอทำท่าจะลุกมาเปิดประตู กอบก็รู้สึกว่ามีแขนคน2แขน สอดรัดมาที่คอ หน้าของผู้หญิงคนนั้นแปะมาที่แก้มตัวเอง เห็นลางๆในความมืด ว่าบางส่วน แหว่ง และเละ เหมือนโดนของแข็งอะไรทุบตี นมของสาวนั้นก็บี้ที่หลังของกอบ ในลักษณะแขนและขาของผู้หญิงที่ว่าน่ะโอบรัดร่างของกอบไว้หมด เหมือนเวลาผู้หญิงขี่หลังแฟนนั่นแล่ะ กอบว่าตอนนั้นเย็นเฉียบไปทั้งหลังแล้ว ก็ร้องไห้ แล้วพยายามดิ้นสู้จนโวยวายลั่นบ้าน กอบว่าตัวเองโดนรัดคอจนเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว หน้าเละๆยังมาบี้ติดหน้าอีก กอบก็ร้องไห้ พนมมือ จนตัวเองพุ่งออกจากที่นอน ก็เลยรู้ว่าตัวเองฝัน แต่พอจะเบาใจว่าเป็นแค่ฝัน พอมองไปที่ผนังบ้าน ก็มีเงาผู้หญิงรูปร่างเพรียวๆยืนอยู่ตรงนั้นจริงๆ พอกอบกำลังสั่นๆก็ยกมือพนมไหว้ แต่เงาที่ว่าน่ะ ดันลอยเข้ามาหา กอบเลยสติแตก พุ่งออกจากห้องมาวิ่งไปลั่นบ้านจนทุกคนตื่นมานี่แหล่ะ พวกป้าๆก็ด่ากอบชุดใหญ่ เกี่ยวกับเรื่องที่ตัวเองพูดใส่ป้าๆเมื่อตอนกลางวันนี้เองว่า "เอ้อ นั้นแนะ พรือล่ะ อยากได้เมียเป็นผีนมใหญ่ๆ ไม่เอาอ่ะ" พอกำลังปรึกษาอยู่นั้น ทวดหญิงก็เดินกระย่องกระแย่งมายืนอยู่มืดๆตรงประตูห้อง พร้อมๆกับการเอ่ยพูดบอกมาว่า "เอ้อ ฉ้านเห็นเดินตามไอ้กอบมัน ตั้งแต่ออกจากน้ำตกแล้ว แรกเดี๋ยว ตอนโบ๋มืงนั่งกินเหล้า ฉ้านกะเห็นอีสาวนั่งพิงข้างๆไอ้กอบ แต่งตัวโป๊ๆน้าน ฉ้านนึกว่าโบ๋เด็กไอ้กอบมันทีแรก แต่พอหันหน้ามาแลฉ้านแล้ว หน้าเละๆ เหมือนโดนไอ้ไหรทุบมา ฉ้านถึงรู้ว่าไม่ช่ายคน" "ฉ้านเลยเข้าห้องไปนั่งแผ่เมตตาให้มัน พอแรกฉ้านหลับไป อีสาวน้านมาเข้าฝัน บอกฉ้านว่า ไอ้กอบปากดี มันอิไม่ทำไหร แต่อิขอสั่งสอนที่ปากเปรต ตอเช้าไปทำบุญให้มันกัน" พอทวดหญิงพูดเสร็จ ก็เดินกลับเข้าไป ทุกคนก็หันมาสั่งสอนกอบต่อ ว่า เห็นไหม คนเราอย่าเที่ยวปากดี ที่น้ำตกนั้นแรงจะตาย มีคนตายไม่รู้เท่าไหร่แล้ว แค่ตอนปี50นั้นก็38ศพในคราวเดียว ไม่รู้ว่ายังเหลืออยู่ตรงนั้นอีกเท่าไหร่ แถมมีคนไปตายเพิ่มอีกในปีหลัง เรื่องจมน้ำตาย กอบ ก็นั่งสลด น้ำตาแห้ง รับปากว่าครับๆ ไม่ทำแล้ว ไม่ท้าแล้ว พอตอนเช้า เขาก็พาพี่กอบไปทำบุญตักบาตรที่วัดอุทิศส่วนกุศลให้ผีสาวที่น้ำตกคนนั้น เราก็ไปด้วย พอกลับมาบ้าน ก็มีคนเต็มบ้าน พวกเราก็แปลกใจ เข้าไปถาม มีทวดชายนั่งร้องไห้อยู่ เราใจไม่ดี เสียงถามกันโล้งเล้ง พวกเราก็ยืนอึ้งกันหมด ทวดชายบอกทั้งน้ำตาเสียงนิ่งๆว่า เมื่อคืนตอนหัวค่ำ ยังนอนกอดทวดหญิงอยู่เลย รู้สึกตัวอีกที ตอนได้ยินเสียงพวกลูกหลานชายคุยกันโล้งเล้งดื่มเหล้าอยู่ข้างนอก ตอนนั้นรู้สึกแปลกๆ เพราะเหมือนว่าทวดหญิงตัวเย็นๆหันหลังให้ เลยจับพลิกให้นอนหงาย แต่ทวดหญิงสิ้นลมหายใจไปแล้ว จนร่างกายเริ่มเย็น ทวดชายบอกว่า ตอนนั้นก็นอนกอดศพทวดหญิงให้แนบชิดตัวเอง แล้วพร่ำบอกข้างหูศพทวดหญิงว่า "ไปก่อนเลยนะแก่เห้อ สักวันฉ้านอีตามไปกวนใจเมืองผีอีก " แล้วทวดชายก็นอนกอดศพทวดหญิงทั้งคืน ทวดชายบอกว่า ที่ไม่บอกลูกหลานตั้งแต่เมื่อคืน เพราะเห็นกำลังสนุกกัน เลยมาบอกป้าๆและแม่เราตอนเช้า ว่าทวดหญิงเสียตั้งแต่เมื่อคืน น่าจะช่วงหัวค่ำน่าจะได้ ลูกหลานพากันร้องไห้หมด แต่พวกลุงๆ พ่อ และ นายกอบ เหมือนตะลึง รวมทั้งคนที่อยู่ในเหตุการณ์นายกอบถูกผีหลอกทุกคนเมื่อคืน อึ้งกันไปหมด ทวดหญิงเสียตอนหัวค่ำ
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น